Hondensportvereniging wil
bouwen bij Eierlandsche Huis
Niet interessant
voor investeerder'
Rechter doet over twee
weken uitspraak
TEXELSE 5 COURANT
Monumenten
Geld voor koersbal
en servicepunt
Illegale gebouwen
moeten gesloopt
Reclamezuil
Alsnog subsidie
voor GVT
Groen zwart
1 .f-.-E®,
Wat ik zeggen wou
VRIJDAG 10 SEPTEMBER 2010
Hondensportvereniging DOS
weet 23 september of ze kan
starten met de bouw van een
berging- en opslaggebouwtje op
het complex van SVC, achter het
Eierlandsche Huis in De Cocks-
dorp.
De voorzieningenrechter in Alk
maar doet die dag uitspraak in een
zaak die twee omwonenden - de
familie Plag en bungalowverhuur
der Van der Linde - hebben aange
spannen en die dinsdagmiddag
diende. De omwonenden spanden
eerder al een bodemprocedure
aan. Dit gebeurde nadat de
gemeente hun bezwaren terzijde
had gelegd.
Omdat de uitspraak in de beroeps
procedure op zich laat wachten en
de hondensportver
eniging aanstalten
maakt om te gaan
bouwen, hebben de
twee bezwaarma
kers bij de rechter
gevraagd om een
zogenoemde voorlopige voorzie
ning. Winnen zij de zaak, dan mag
er tot de uitspraak in de bodem
procedure niets worden gebouwd.
DOS is al vijf jaar op zoek naar een
eigen accommodatie. De vereni
ging mocht de afgelopen jaren
gebruik maken van de kantine van
ZDH in Den Hoorn, maar snakt
naar een eigen ruimte. Na lang
zoeken - omdat de locatie 's
avonds verlicht moet zijn en aan
bepaalde afmetingen moet vol
doen, vielen veel plaatsen af - kwa
men DOS en de gemeente uit bij
het complex van SVC. Hier wordt
nog maar weinig gevoetbald. DOS
kreeg een ontheffing om een club
gebouwtje neer te zetten dat moet
dienen als opslagruimte voor de
materialen, sanitaire voorziening,
schuilplaats bij noodweer en als
plaats waar de honden die niet
worden getraind tijdelijk kunnen
worden ondergebracht.
'Het sportterrein is alleen bedoeld
voor sport en recreatie en daar valt
een hondensportvereniging niet
onder', voerde de advocaat van
Plag aan. Volgens hem gelden der
gelijke verenigingen officieel als
clubs waar 'honden worden gehou
den in de buitenlucht' en dat zou in
strijd zijn met het bestemmings
plan. Volgens de raadsvrouw van
de gemeente is geen sprake van
het houden van honden, omdat ze
slechts tweemaal per week aanwe-
zig zijn. 'Hondensport is bovendien
een beoefening van sport die vol
gens het bestemmingsplan op het
terrein is toegestaan.'
Ander bezwaar was dat de
gemeente onterecht ontheffing
heeft verleend voor het te bouwen
verenigingsgebouwtje. Het staat
straks te boek als bijgebouwtje van
het Eierlandsche Huis. Het bijge
bouw moet ondergeschikt zijn aan
het hoofdgebouw, maar de omwo
nenden zien niet in hoe dit in de
praktijk het geval is. De gemeente
liet weten dat het gebouw kleiner is
dan het hoofdgebouw en voorna
melijk zal worden gebruikt als ber
ging.
De angst voor overlast is voor Van
der Linde en Plag dé reden om de
komst van de hondensportvereni
ging tegen te houden. Ze vrezen
niet alleen voor geluidsoverlast
door blaffende honden, maar ook
voor onveilige en ongezonde situa
ties (het gevaar van uitwerpselen)
voor spelende kinderen. Van der
Linde is bovendien bang om huur
ders te verliezen omdat ze voor
hun rust naar zijn bungalows
komen. 'Ik heb niets tegen de hon
densportvereniging, alleen niet op
deze locatie', legde Van der Linde
uit.
Voorzitter Eugène Bavelaar van
DOS wuifde alle bezwaren weg.
'Wij zijn al jaren actief en hebben
nog nooit een klacht
ontvangen. We trainen
bovendien maar twee
dagen in de week, en
dan ook maar enkele
uren. Bij veel trainin
gen mogen de honden
niet blaffen en is er dus geen
geluidsoverlast. Alleen bij het zoge
heten pakwerk blaffen ze, maar dit
gaat gecontroleerd en duurt niet
lang. Verder durf ik te stellen dat
het er qua hygiëne alleen maar op
vooruit gaat omdat wij alles netjes
en schoon achterlaten.' De sport
club (ZDH) waar DOS nu zit, kan
dat volgens hem bevestigen. 'Ver
der is het voor de omwonenden
juist beter als wij op het sportcom
plex over een eigen gebouwtje
beschikken. De honden moeten
anders in de auto's blijven zitten
rond het complex en dat levert
misschien wél overlast op.'
Er zijn op Texel vele monumenten.
Meer of minder opvallende gebou
wen die in originele staat verkeren
en daarmee een goed beeld
geven van hoe het leven er vroe
ger aan toe ging.
Een overzicht is niet heel eenvou
dig te geven, maar er in totaal zijn
het er ruim driehonderd. Te ver
delen in zo'n 200 rijksmonumen
ten, 100 gemeentelijke monu
menten en een handvol
beeldbepalende panden. Veel
kerken natuurlijk, molens, maar
ook woonhuizen, boerderijen,
schapenboeten en een enkel pol
dergemaal. Gebouwen, waar de
Texelaar in het dagelijks leven
zonder erbij na te denken aan
voorbij gaat.
Die overweldigende hoeveelheid
monumenten hebben we te dan
ken aan generaties behoudende
en zuinige voorouders. Wars van
veranderingen, die hen niet te
stade kwamen en bovendien geld
kostten, lieten ze de zaak het
liefst zoals hij was. Af en toe, in
een rijkere periode, werden kleine
aanpassingen gedaan, houten
voorschotten opgeknapt, kelders
uitgegraven en deurstijlen vervan
gen, maar als de vette jaren voor
bij waren, werden de monumen-
ten weer aan hun lot overgelaten.
Gelaten doorstonden ze soms
eeuwenlang weer en wind,
bestemmingswijzigingen en ach
terstallig onderhoud, om tot op
de huidige dag de geschiedenis
van het eiland en zijn bewoners
levend te houden. Van de drie
honderd monumenten op het
eiland is er tijdens de Open Monu
mentendag ieder jaar een handje
vol te bezoeken. Vreemd genoeg
al jaren hetzelfde handjevol. Veel
kerken natuurlijk, molens, een
boerderij hier en een winkel daar.
En dat terwijl de (landelijke) Monu
mentendag ieder jaar een ander
centraal thema meekrijgt, zoals
'huis en haard' (2001), 'boeren-
bouw (2003), 'religieus erfgoed'
(2005) of 'feest!' (2006). Op geen
enkele manier lijkt de plaatselijke
commissie bij dit thema aan te
haken. Het lijkt alsof in de eerste
week van september het draai
boek van het vorig jaar weer
tevoorschijn wordt gehaald en
alleen de datum veranderd.
Slechts mondjesmaat wordt een
nieuw monument aan de jaarlijks
terugkerende lijst toegevoegd.
Open Monumentendag is bedoeld
om een grote groep mensen in
contact te brengen met monu
menten en zodoende de aandacht
voor de monumentenzorg te ver-
De Groeneplaats is na sloop van
het oude raadhuis over een paar
jaar niet meer interessant voor
toekomstige investeerders.
Die zorg uit Frits Langeveld in een
epistel aan de gemeente om de
sloop van het oude raadhuis als
nog te voorkomen. Volgens hem
lijdt de gemeente een verlies van
ruim anderhalf miljoen met de
sloop en het inzaaien en herbestra-
ten van de omgeving. 'Dan heb je
niets. Dit verlies zal bovenop de
toekomstige, al ongetwijfeld even
dure grondprijs, betaald moeten
worden. Is het dan nog interessant
genoeg voor een toekomstige
investeerder?'
De sloop van het gebouw is
geraamd op zeven ton. Het college
liet in juli weten die kosten terug te
willen verdienen met de verkoop
van de vrijgemaakte grond aan een
projectontwikkelaar. Op het
gebouw rust een boekwaarde van
zes ton. De gemeente wil dat
bedrag eveneens dekken met de
verkoop van de grond. Volgens
Langeveld is nu nog de kans aan
wezig 'de gemeenschap dit grote
verlies te besparen'. Hij heeft een
website (http://gemeente-texel.
info) in het leven geroepen om zijn
plannen uiteen te zetten en te age
ren tegen de sloop.
Het oude raadhuis is volgens hem
'zeer afzichtelijk', maar verdient
een tweede leven omdat het nog
een 'constructief en kwalitatief
goed gebouw' zou zijn. Langeveld
is zelf eigenaar van de Karseboom,
waarvoor hij jaren geleden plannen
ontwikkelde, maar waar sindsdien
niets gebeurde. In het epistel
betoogt hij gewacht te hebben tot
de gemeente zou besluiten hoe de
Groeneplaats eruit komt te zien.
Arie Dijker uit Den Hoorn staat normaal gesproken met beide benen
op de grond. Maar, 'hoe ouder hoe gekker', nu hij 75 is geworden,
ging hij de hoogte in. Zijn droom om Texel vanuit de lucht te zien en
per parachute op het eiland te landen, ging zondag in vervulling. Een
cadeau van echtgenote Martje. De tandemsprong uit het vliegtuig
verliep succesvol en dat het onderweg naar wens verliep, hoorden
zijn vrouw en kinderen aan zijn kreten. Weer heelhuids op de grond,
vertelde hij dat het indrukwekkend was, maar wel eenmalig. Daarna
stapte hij met Martje in zijn Ver-Ari (zijn 45-km auto), om met natril
lende benen naar Den Hoorn te rijden.
groten. Maar dat Texel enkele
monumentale kerken kent, kan
iedereen al vanaf de veerhaven
zien. Van die kerken staan boven
dien zeker op zondag (en als het
goed is ook op doordeweekse
dagen) de deuren wagenwijd
open. Ook de tijdens de monu
mentendag geopende winkels en
musea zijn het hele jaar door te
bezoeken, net zoals de vuurtoren,
zij het tot ongenoegen van de
omwonenden.
Maar het zijn juist die kleine,
onopvallende monumenten die
het verdienen tijdens de Open
Monumentendag in het zonnetje
te worden gezet. Een arbeiders
woning aan de Hoofdweg, de
kosterij in De Waal, de Wezentuin
in Den Burg of de watermachine
aan de Stuifweg. Natuurlijk zijn de
meeste monumenten gewoon
woonhuis en zitten de bewoners
ervan niet te wachten op hordes
nieuwsgierigen die de boel over
hoop halen, in de bedstee loeren
en de zoldertrap beklimmen. En
het organiseren van Monumen
tendag komt iedere keer op het
zelfde kleine groepje vrijwilligers
neer.
Maar zou het niet een mooi en rijk
gezicht zijn als een volgende keer
op alle driehonderd monumenten
de kleurrijke Monumentenvlag
zou wapperen? Niet alleen als
uitnodiging voor bezoekers, maar
ook om er zelf trots van te wor
den.
Het dorpsservicepunt en de
koersbalclub van De Cocksdorp
hebben een donatie gekregen
van Paul Kikkert, Jaap Koet en
Kees Weel.
De koersbalclub kreeg €350,- en
het dorpsservicepunt ontving
€110,-. De drie haalden het geld op
met een visrookwedstrijd die zij tij
dens de viering van het 175-jarig
bestaan van de polder Eierland
hielden. De verkoop van de gerook
te tong en poon leverde in totaal
€890,- op, waarvan eerderal €400,-
aan basisschool Durperhonk werd
geschonken.
Van de resterende €30,- kochten
Weel, Kikkert en Koet een grote
taart voor de zoon van Arnold Lan
geveld. De tong en de poon waren
gedoneerd door de TX 3 en de TX
38.
De 85-jarige Jan van Dijk uit Weesp wachtte zondag een bijzondere
verrassing. Ter gelegenheid van zijn verjaardag - en om het feit te
herdenken dat hij al meer dan vijftig jaar op Texel komt - hadden zijn
kinderen een bijzonder cadeau voor hem bedacht: een bankje bij de
Zandkes met het opschrift 'Uit liefde voor Texel'. Het cadeau was
geregeld door zijn zoon Werner, in samenwerking met Natuurmonu
menten. Het bankje werd vervaardigd door de beheereenheid Zwa-
nenwater. Bij de onthulling werden de jarige toegesproken door Jan
Driehuis van Natuurmonumenten Texel. (Foto Netty Driehuis)
De eilandcompetitie volleybal heeft na zes jaar afscheid genomen van
sponsor Randstad. Dinsdag tekende penningmeester Marco Tuntel-
der tijdens de eerste wedstrijdavond een nieuw sponsorcontract met
Theo van Maanen van Vlinderwinkel uit De Cocksdorp, die zelf ook
elke week meespeelt.
Het zetten van een tuunwal was maandagochtend een outdoor-acti-
viteit van een bureau uit Oldenzaal dat sinds deze zomer activiteiten
op Texel aanbiedt. Zo'n 55 jongeren, merendeels uit het buitenland,
meldden zich aan om mee te doen. Het bureau, Buffel, werkte daar
voor samen met De Lieuw. De jongeren togen aan de slag bij Hans
Witte van Rozenhout en er werd een hek van de Havensluis nabij
Alexanderhoeve geschilderd. (Foto De Lieuw)
Paul Kikkert en Jaap Koet overhandigden Peter van der Gracht €350,-
voor de koersbalclub van De Cocksdorp. Het geld was opgehaald
met een visrookwedstrijd. (Foto Henk Leyen)
Een inwoner van Den lip moet
twee illegale gebouwtjes op zijn
bij De Koog aangekochte grond
verwijderen. Dit heeft de voor
zieningenrechter in Alkmaar
donderdag besloten. Dat de ille
gale berging en paardenstal er al
tientallen jaren stonden, lang
voordat hij de grond aankocht,
doet er volgens de rechter niet
toe.
De gemeente sommeerde de man
onlangs de berging en de paarden
stal te slopen. De grondeigenaar
was echter al in een rechtszaak
met de gemeente verwikkeld in
verband met een tuinhuisje dat hij
illegaal heeft gebouwd. Hij wilde
berging en paardenstal behouden
totdat de rechter uitspraak heeft
gedaan in de zaak rond het tuin
huisje en stapte daarom naar de
voorzieningenrechter.
De man wilde de paardenstal en de
berging betrekken in een gemeen
telijke saneringsregeling om zijn
tuinhuisje te legaliseren. De uit
spraak van de voorzieningenrech
ter geeft hem echter geen kans om
uit te zoeken of dit mogelijk is.
Het windmolentje met een koker
om de wieken draait te veel vol
gens de krant. De gemeente wil er
25 stuks van plaatsen, het en der
op het eiland. Ze weten bij de
gemeente kennelijk niet dat dit
type (met koker) vooral bedoeld is
om reclame te maken. Daar is de
koker voor. Daarom draait het ding,
de reclame moet goed zichtbaar
zijn. Is de gemeente vergeten
ondernemers de kans te bieden
die reclameruimte op te vullen?
Doe het nu, niet als die dingen er al
staan. Bovendien moeten ze op
een hoge mast, uit de luwte van
gebouwen. Die gebouwen geven
wervelingen.
Kies voor 'alleen reclame' met een
korte mast, of voor 'energie en
reclame' met een hoge mast, die
boven de omliggende objecten uit
steekt. 25 stuks is echter volstrekt
onvoldoende voor een wezenlijke
bijdrage, dan zijn er duizenden
nodig. Bijvoorbeeld om de twintig
meter op de dijk. Varieer dan de
masthoogte in een golvend
patroon, en je hebt kunst van
wereldformaat. Idem langs het
strand bovenop de duinen. 2020
komt dichterbij en als de Texelse
politiek geen echt windpark durft,
krijg je dergelijke aantallen kleine
windmolens.
Of nu duizend kleine windmolens
en later alsnog vijf grote.
'First time right', zeggen ze in het
bedrijfsleven.
Henk Daalder,
Gerwen.
Gymnastiekvereniging Texel
krijgt toch nog een gemeentelij
ke subsidie als bijdrage in de
kosten van nieuwe materialen.
Het geld was aanvankelijk gewei
gerd, maar GVT ging daartegen
met succes in beroep.
De vereniging kreeg tot 2009 een
jaarlijkse waarderingssubsidie en
kon daarnaast jaarlijks vragen om
investeringssubsidie. De nieuwe
subsidieverordening maakte de
waarderingssubsidie onmogelijk;
wel kon worden verzocht om een
budgetsubsidie. Toen GVT in maart
van dit jaar een investeringssubsi
die vroeg voor de aanschaf van
materialen, werd dat geweigerd
omdat in de nieuwe verordening
staat dat een budgetsubsidie en
een investeringssubsidie elkaar
uitsluiten.
Dat wist het GVT-bestuur niet en
de gemeente had daar ook niet op
gewezen. Mede op grond daarvan
hebben b en w besloten alsnog
een investeringssubsidie te geven
van 25 procent van de werkelijke
investeringskosten tot een maxi
mum van €1.116,-
