Je moet jezelf en je
bedrijf blijven
Strandpaviljoens Paal
9 en 12 samen verder
'Hee papa, dat is coo/e muziek'
f6
tpa
TEXELSE 12 COURANT
Nieuw protest garnalenvissers
Raadhuis decor brandoefening
Zeskamp, skaten, nieuwe kostuums
De week van...
Hans Glandorf
Weblog
■m
w
'i i i "^r"*"1 jj|
-m '.f!
-
VRIJDAG 8 OKTOBER 2010
Jezelf blijven uitdagen. Dat was
voor de eigenaren van beide
strandpaviljoens reden iets
nieuws te beginnen. Resultaat:
René Jager en Nikoline Platte
van Paal 9 kopen Paal 12, Jan
Siem Dros, Simone van Tilborg
en René Wind van Paal 12 zijn in
een vergevorderd stadium een
restaurant in Den Burg over te
nemen.
'Als je wilt verkopen, moet je me
maar bellen, want ik weet wel
iemand', zei René Jager in mei tij
dens een praatje op het terras van
Paal 12 tegen zijn collega Jan Siem
Dros. Die reageerde niet direct,
maar kwam er later in het voorjaar
na overleg met zijn compagnons
voorzichtig gaan kijken wat er nog
meer te doen was', vertelt Dros,
die samen met zijn partner twaalf
jaar eigenaar van het paviljoen
was.
Tegelijkertijd hadden ze bijna drie
kilometer zuidelijker hun eigen
plannen, al vindt Jager - sinds
negen jaar eigenaar van Paal 9 -
het moeilijk precies uit te leggen
waarom hij het paviljoen van zijn
buurman zou willen kopen. 'Ken je
het verhaal van die man die als
eerste de Mount Everest beklom?
Op de vraag waarom antwoordde
hij: because it's there, omdat die
berg er is', zegt hij met een grijns.
Verder grappend: 'Negentig pro
cent van alle ondernemers die een
tweede bedrijf kopen, krijgt daar
kunstje. Als je dat twaalf jaar hebt
gedaan, ben je wel eens toe aan
iets anders. Wel stom, eigenlijk.
Weet je net hoe het moet en dan
stop je ermee...'
Spijkers met koppen werden gesla
gen na een impulsieve actie van
Jager. 'We hadden al een gesprek
in aanwezigheid van adviseurs
gehad. Maar je weet: met advi
seurs wordt het altijd duurder. Kort
daarna ben ik in een opwelling op
de surfplank gestapt en naar paal
12 gevaren. Ik ben bij Jan-Siem
binnengestapt en heb een bod
gedaan. Een paar minuten later
waren we er uit.'
De weinig formele manier van
alsnog op terug. 'Ik vroeg René wie
die vent was die het paviljoen wilde
overnemen.' Diens antwoord kwam
als een verrassing: 'Nou, ik natuur
lijk!'
De eigenaren van Paal 12 speelden
al langere tijd met de gedachte iets
nieuws te beginnen. 'Het leek ons
wel wat het werk wat meer te
spreiden. Een strandpaviljoen is
alles of niks. Of eigenlijk alles of
alles, want de laatste jaren kregen
we het 's winters ook steeds druk
ker. Met onderhoud, de verbouw
van de keuken. We zijn daarom
later spijt van. Ik heb ook wel eens
gezegd: ik heb twee zoons, nu heb
ik voor alletwee een bedrijf.' Maar
het antwoord dat het nog best bij
de waarheid in de buurt komt, is
dat Jager en zijn medewerkers toe
waren aan iets nieuws. 'Ron
(Broersma, red.) werkt hier al vijf
entwintig jaar en Steven (van Vliet)
ook alweer tien. Die moeten zich
niet gaan vervelen. Je moet jezelf
en je bedrijf blijven uitdagen.' Dros:
'Voor ons gold een beetje hetzelf
de. 's Ochtends doe je de deur
open, 's avonds doe je 'm weer
dicht en tussendoor doe je je
zaken doen, tekent de onderlinge
verhoudingen, die uitstekend
waren (en zijn). Jager: 'We hadden
wel eens gesproken over een ver
dere samenwerking, op gebied van
boekingen, planningen en inkopen.
Als we vol zaten, verwezen we
naar elkaar door. En in de herfst
braken we al een paar jaar samen
af: de kiosk bij paal 9 en het pavil
joen bij paal 12. Je bent buren. Op
deze manier help je elkaar een
beetje.'
Wat Jager betreft, zijn de pavil
joens straks niet alleen van dezelf-
De oude en nieuwe eigenaren en medewerkers poseren samen voor strandpaviljoen Paal 12, dat deze week werd afgebroken.
Van links naar rechts: Jan Siem Dros, Simone van Tilborg, Nikoline Platte, René Jager, Steven van Vliet, Ron Broersma en
René Wind. (Foto Joop Rommets)
de eigenaar, maar vormen ze ook
echt één bedrijf. 'Steven wordt
bedrijfsleider op 12, Ron en ik
doen het samen op 9. Met het per
soneel kunnen we schuiven, als
dat zo uitkomt.' Dat Jager en Dros
in grote lijnen hetzelfde denken
over het exploiteren van een
strandpaviljoen, betekent dat de
vaste gasten van Paal 12 zich geen
zorgen hoeven te maken. 'De dyna
miek is aardig hetzelfde. Er is me
de laatste tijd vaak bezorgd
Afgelopen weekend was Paal 12
voor het laatst dit seizoen open.
Deze week werd het afgebroken, in
eendrachtige samenwerking tus
sen de oude en de nieuwe eigena
ren. Wat Dros en Van Tilborg en
hun compagnon Wind daarna gaan
doen, staat nog niet voor honderd
procent vast. 'We voeren gesprek
ken over de overname van een
horecabedrijf in Den Burg. Die zijn
in een vergevorderd stadium. Ik
denk dat we er wel uitkomen.'
gevraagd of we niet te veel gaan
veranderen. Maar wat moet je
anders doen? Het blijft een pavil
joen, waar je eten en drinken ver
koopt. Wat onze formule is, vind ik
moeilijk te omschrijven. Dat groeit
onder je vingers. De basis is dat je
product goed is en dat iedereen
vrolijk en gezellig tegenover de
klant is. Ron zegt altijd: goede kof
fie, goede wc's. Als dat lukt, heb je
de helft al gewonnen. Het klinkt
simpel, maar zo is het wel.'
Op verzoek van de redactie
hield Geert Bosscha een week
je een weblog bij. Over blues,
T-shirts, Abe en blues. Hieron
der een bloemlezing, het com
plete weblog is te lezen via
www.texelsecourant.nl.
Vrijdag
De spanning loopt al een beetje
op en af en toe wordt ik 's nachts
wakker na een boze droom dat
een band niet is verschenen. En
het is nog een week te gaan.
Het is hier thuis eigenlijk erg
rustig, want Abe is naar Jochem,
die zijn verjaardag viert. Abe is
twee keer in de week bij mij, want
zijn moeder en ik wonen niet
meer bij elkaar. Woensdagmid
dag is hij bij me en vrijdagmid
dag. Dan blijft hij slapen en zater
dag tegen de avond gaat hij weer
naar huis. Abe is een vrolijk man
netje dat ook veel van blues
houdt (op zijn manier natuurlijk).
Het is mooi als hij luchtgitaar
speelt en zegt 'Hee papa, dat is
coole muziek', als er een CD'tje
van Jeff Healey op staat. Eigen
lijk was zijn lievelingsplaat Bad
To The Bone van George Thoro-
good maar Jeff is ook toege
voegd aan de favorieten, waar K3
dan weer uit is verwijderd.
Zaterdag
Verder zal het een rustig dagje
worden. Even een paar dingetjes
voor de blues en dan met Abe er
op uit.
Daar gaat de telefoon, of we
nog even wat extra polsbandjes
kunnen regelen voor een film
ploeg die al jaren het festival
vastlegt en dat materiaal natuur
lijk weer aan ons beschikbaar
stelt (misschien straks wat voor
een jubileum-DVD). Onderweg
loop ik een paar mensen tegen
het lijf die enorm naar het week
end uitkijken.
Mooi, het gaat lekker van
daag. Abe en ik besluiten er van
middag eens lekker op uit te
trekken naar de bunkers, want
dat is erg interessant. Heerlijk in
het duin en we genieten van het
mooie weer. Even opsteken bij
Paal 12 en weer verder.
minuten lijkt het net of je elkaar al
jaren kent. Leuk, Rob weet te
melden dat van de laatste keer
dat hij hier speelde een soort
documentaire is gemaakt en
belooft me om die op DVD te
branden. In 1998 speelde hij met
Curtis Knight op het festival. Die
was vroeger mentor van Jimi
Hendrix die, wat een toeval, dit
jaar op het blues-T-shirt staat
(dat overigens vanaf dinsdag in
de voorverkoop ligt). Curtis heeft
dit jaar een boek uitgegeven,
Living in the shadow of Jimi Hen
drix, waarin hij ook nog even het
Bluesfestival op Texel memo
reert. En nog wat, Rob was vroe
ger bevriend met Rutgert Ooster
huis, die van Het Sop. Samen
speelden ze in een band en de
kans is erg groot dat Rutgert vrij
dag een nummertje meespeelt.
Heerlijk, zulke enthousiaste men
sen. Daar maak je een festival
mee.
Maandag
Vandaag begon de dag zoals
altijd. Eerst naar Bruintje Beer
voor de dagelijkse beslommerin
gen en toen aan de boekhouding.
Het is een nieuw kwartaal, dus
het vorige moet worden afgeslo
ten. Daar zit wel wat werk in,
zeker als het niet je hobby is. Na
een paar uurtjes op mijn 'kan
toor' te hebben gezeten, bedenk
ik me dat er nodig wat hout
gezaagd moet worden voor mijn
houtkachel, dan zit ik in de winter
niet koud. Dat is een mooi excuus
om met het kantoorwerk te stop
pen.
Morgen gaan de boekjes mee
met de Texelse Courant. Dan
weten de mensen precies wat er
speelt. Dan kan ook het bord
naar de VVV met de boekjes. Ook
Willem Printex is klaar met de
shirts, dus weer een stapje dich
ter bij het eindresultaat.
Dinsdag
Vanmorgen eerst een telefoontje
van Jeroen. Hij heeft de magazi
nes binnen gekregen, ze gaan
vandaag met de krant mee. En of
we even een rondje langs de col
lega's kunnen maken om ze af te
geven. Dus op naar Jeroen, laden
en rijden. Zo komen we bij de
VVV waar we enthousiast worden
ontvangen, heerlijk. Daarna gaan
we kijken hoe we bij Stayokay
kunnen komen Tjee, wat een
zootje daar. Je zal de gemeente
als buurman krijgen, één groot
doolhof. Maar we bereiken het
pand. Tijd om naar Willem te
gaan. Daarna moeten we een
verkoopplekje maken in Bruintje
Beer. De shirts liggen koud op
tafel of de eerste worden al ver
kocht. Het gaat als een lopend
vuurtje door Den Blues en later in
de middag zie ik al verschillende
shirts in het straatbeeld opdoe
men.
Even nog naar nestor Jan
Koomen. Daar komen de anec
dotes van verschillende jaren
blues boven. Jan vraagt naar de
slotact en ik pak het magazine er
even bij. Michael Dotsen met zijn
Chicagoblues wordt goed ont
vangen. 'Mooi man, daar houden
de mensen van, tatada dadam,
heerlijk'.
Woensdag
Na de dagelijkse ochtendstart in
Bruintje Beer kwam Stefan Krofft
een foto van Jeroen en mij maken
voor het artikel in Texel dit Week
end. Ik voel me daar altijd een
beetje ongemakkelijk bij. Ik weet
nog dat ik me vroeger in café De
Kuip altijd uit beeld wist te hou
den als er foto's gemaakt wer
den. Er hing in die jaren een grote
fotocollage met gebeurtenissen
die in het café hadden plaatsge
vonden. Alle stamgasten stonden
daar wel op, maar ik heb me
altijd buiten beeld weten te hou
den. Raar, dat dit soort gebeurte
nissen weer boven komen. Dan
moet ik meteen weer aan Marco
(Groof) denken die in mijn jaren in
Het Galjoen mijn collega was. Ik
wist altijd in het seizoen aan hem
te vragen of hij in oktober een
weekendje voor me kon werken.
'Natuurlijk Geert, dat kan hoor',
was dan zijn antwoord. Als het
dan zover was, zei hij 'Ah blues
dit weekend, ga ik heen', maar
dan herinnerde ik hem er aan dat
ik in al juli vrij geregeld had.
Balen dat hij dan deed, maar hij
liet me altijd gaan, beste collega.
Nu kan hij zelf en ik hoop dat ik
hem nog even tegen kom.
Vandaag werd ik ook nog even
gebeld door Edwin 'blues' Bak
ker (zo staat hij in mijn mobiel)
van Sorgen Frei. In het program
maboekje staat niet vermeld dat
ze met een hele band spelen en
of ik in mijn blog nog even wilde
vermelden, in het bijzonder om
Niek Welboren te plezieren. Dus
bij deze: Sorgen Frei bestaat dit
maal uit vier personen: Hans List
(gitaar, vocals, harp), Edwin Bak
ker (gitaar, vocals), Jeroen Groot
(bas) en last but zeker not least,
Niek Welboren (drums). Zo, ook
weer klaar.
Hans Glandorf is de volgende blog-
ger in de serie De week van... Hij is
betrokken bij de organisatie van
het Bockbierfestival, dat volgend
weekeinde in De Koog wordt
gehouden.
Via de website www.gaanwe-
doen.tv zijn drie Texelse ideeën
ingezonden voor de gelijknami
ge prijsvraag van de provincie.
Bezoekers kunnen tot en met 17
oktober hun stem uitbrengen op
hun drie favorieten.
De provincie heeft ook dit jaar
€25.000,- beschikbaar gesteld
voor de uitvoering van door de
jeugd aangedragen ideeën. Dat
betekent dat de acht meeste
gewaardeerde inzendingen worden
beloond met €3000,-. Gaanwe-
doen is bedoeld voor activiteiten
die Noord-Holland socialer, crea
tiever, betrokkener of sportiever
maken.
De 13-jarige Bas de Ridder uit De
Koog wil buurtactiviteiten organi
seren om een betere samenhang
te krijgen in het dorp en geld inza
melen om skate-elementen te kun
nen aanschaffen. Daarnaast wil hij
Het oude raadhuis aan de Groene-
plaats in Den Burg was maandag
avond het decor van een omvang
rijke brandweeroefening. Het
gebouw was daarvoor grotendeels
vol rook gezet. Medewerkers van
de brandweer moesten met adem-
Texelse garnalenvissers hebben
gisteren opnieuw meegedaan
aan protesten tegen de lage prij
zen voor garnalen.
Garnalenvissers uit het hele land
protesteerden bij Heiploeg in Zout
kamp en bij Puul in Edam. De
Texelaars gingen naar de garnalen-
verwerker in Edam waar ze met
andere vissers de toegang blok
keerden en de aan- en afvoer en
de verwerking stil legden om met
de directie in gesprek te raken.
De vissers waren boos, nadat prij-
informatieavonden en clinics orga
niseren om het imago van het ska
ten te verbeteren.
Marit de Haan (16) uit Oudeschild
wil een zeskamp voor de jeugd
organiseren en de 18-jarige Kelly
Vonk uit Den Burg werft fondsen
om nieuwe danskostuums voor
Artex te kunnen aanschaffen.
'Omdat we ieder jaar weer dezelfde
danskostuums gebruiken en er
geen geld is voor nieuwe, willen we
iemand uitnodigen om een work
shop te geven over patroonteke
nen en naaien. De op deze cursus
gemaakte kostuums doneren we
dan aan Artex, zodat de leerlingen
de dansvoorstelling in 2011 in
nieuwe kostuums kunnen dansen.'
Alle inzendingen zijn te vinden op
www.gaanwedoen.tv. Bezoekers
die zich laten registreren als 'fan'
van een filmpje, hebben een dub
bele stem.
luchtmaskers door het pand lopen
om brandhaarden te zoeken en
slachtoffers te redden. Buiten was
de ladderwagen opgesteld om
mensen van het dak te halen.
(Foto Jeroen van Hattum)
zen van slechts €2,- per kilo aan de
orde waren gekomen. Daarvoor
kunnen de vissers niet eens meer
tegen kostprijs uitvaren. Ze waren
ook boos, omdat bij een vorig pro
test bij Heiploeg nog een prijs van
€3,- per kilo tot het eind van het jaar
was afgesproken. Puul wilde de gar
nalenvissers in eerste instantie nau
welijks tegemoet treden en beriep
zich op de Mededingingswet. Later
op de middag kwam er een voorlo
pige toezegging om €2,80 tot €3,-
per kilo te betalen, wat bij de vissers
redelijk positief viel.
Zondag
Mooi op tijd klaar en er na het
middageten maar eens even op
uit. Onderweg krijg ik telefoon
van Rob Orlemans van de band
die vrijdag in Question speelt. Hij
heeft nog wat vragen en na vijf
Rob Orlemans Half Past Midnight spelen vanavond in Question Plaza.
