m
Utopia wordt binnendijkse kwelder
Polderkunsten in Tusse de Banke
'Een plaatselijk meubelmaker maakt de banken'
Vogelaars strijken
neer in Cocksdorp
TEXELSE S COURANT
Studiereis
Andere Jeroen
Achter de schermen
Wat vindt u?
Ja 43%
Nee 57%
VRIJDAG 15 OKTOBER 2010
Een schets van de nieuwe inrichting van Utopia, gemaakt door ingenieursbureau Oranjewoud.
Op de hoek Stuifweg-Lancaster-
dijk in polder Het Noorden wordt
de komende maanden hard wor
den gewerkt aan het natuuront
wikkelingsproject Utopia.
Natuurmonumenten laat er 28
hectare grasland afgraven. Daar
komt circa 80.000 kubieke meter
grond bij vrij. Utopia wordt inge
richt als binnendijks kwelderge-
bied.
Bedoeling is dat diverse waterpar
tijen en eilanden een thuis gaan
vormen voor broed- en trekvogels.
In de afgegraven delen wordt de
vegetatie beïnvloed door zoute
kwel. De hoger gelegen delen zul
len naar verwachting plaats bieden
aan de harlekijnorchis en ratelaar.
De vrijkomende grond wordt gro
tendeels gebruikt om de Texelse
Golfbaan uit te breiden naar acht
tien holes. Het project is mogelijk
door subsidie van het Wadden
fonds en de provincie Noord-Hol
land. Het werk wordt uitgevoerd
door Aannemingsbedrijf Jo Ver-
maire Zn. BV, de begeleiding is in
handen van ingenieursbureau
Oranjewoud.
Als ik aan Brussel denk, denk ik
- behalve aan Manneken Pis -
aan het geldverslindende hoofd
kwartier van de Europese Unie.
Vervolgens denk ik aan de regel
geving die vanuit die ivoren toren
over ons wordt uitgestrooid en de
impact daarvan. Zoals lokale aan
nemers die aan allerlei aanbeste-
dingsregels moeten voldoen om
grote projecten te mogen bou
wen, om vervolgens het nieuwe
gemeentehuis naar een overkant-
se collega te zien verdwijnen. Of
onze eigen veerdienst, die onder
invloed van Europese regelgeving
in het openbaar dreigde te wor
den aanbesteed, met als doem
scenario een Griekse vlag op de
boot. TESO ontsnapte, maar niet
zonder dat Texel in Den Haag
flink de bel had geluid. En dan is
er Natura 2000, nog zo'n bedenk
sel vanuit het Brusselse pluche,
waardoor ondernemend Texel
met het oog op mogelijke beper
kingen in rep en roer is geraakt.
Dus toen ik op uitnodiging van de
Nederlandse Nieuwsblad Pers
(NNP), de overkoepelende orga
nisatie van lokale nieuwsbladen
waarvan ook de Texelse Courant
lid is, afreisde voor een studiereis
Kunstenaarscollectief Polderkun
sten exposeert tot en met dinsdag
19 oktober in gemeentelijke expo
sitieruimte Tusse de Banke aan de
Groeneplaats in Den Burg. Het
collectief bestaat uit Peter Holman
uit polder Eierland en de Zuid-Hol
landse kunstenaars Carla van
Geenen (keramiek), Johanna Mar
tens (schilderijen) en Corrie van
der Wijden (keramiek). Holman
werkt veel met keramiek, brons en
staal. Hij kwam met het initiatief
gezamenlijk op het eiland te expo
seren. Tusse de Banke is de
komende dagen dagelijks geopend
van 11.00 tot 17.30 uur.
(Foto Jeroen van Hattum)
In het artikel over Texel Blues, dat
dinsdag in de krant stond, werd
Jeroen Schoo genoemd als woord
voerder van de organisatie. Een
vergissing, dat had natuurlijk
Jeroen Dros moeten zijn. Schoo is
ook actief in de muziek, maar dan
(onder meer) als mede-organisator
van Sommeltjespop en Texel Pop.
Mag de toeristenbelasting van
€1,50 naar €1,64 per nacht?, is de
nieuwe lezersvraag op de website
van de Texelse Courant.
Hieronder de uitslag van de vorige
lezersvraag Moet de sloop van het
oude raadhuis worden uitgesteld?
(232 stemmen)
'Kameroen is zo groot als Frankrijk,
maar het is een diagonaal met een
rare punt erop. Als je het op de kaart
van Europa zou leggen, met Neder
land in het noordelijkste puntje, dan
is het zuiden ter hoogte van Tanger.'
Het land was ooit een Duitse kolo
nie, maar kwam na de Eerste Wereld
oorlog onder Frans bestuur. Bij het
verkrijgen van de onafhankelijkheid,
in 1961, werd het Franse deel
samengevoegd met één van de drie
Engelse 'Cameroons' langs de west
grens. Dat verklaart waarom in een
deel van het land de voertaal niet
Frans, maar Engels is. Daarnaast
worden plaatselijke talen gesproken,
waarvan Vlaming der één redelijk
spreekt.
Vlamings bezoek geldt vooral een
schoolproject in Bétaré Oya, in het
oosten van Kameroen. In dit stadje
is een school op protestants-christe
lijke basis, die al sinds 2008 hulp
vanaf Texel ontvangt. De bevolking
in dit deel van Kameroen leeft voor
namelijk van de landbouw. Echte
Hij werkte er van 1968 tot 1972
als landbouwvoorlichter en keer
de er sindsdien zeven maal terug.
Volgende week vertrekt Jaap Vla
ming uit Den Burg voor de negen
de maal naar Kameroen, om daar
enkele door hem opgezette pro
jecten te bekijken en om gebie
den te bezoeken waar hij nog niet
eerder was.
Wat hem in Kameroen zo aantrekt,
weet Vlaming niet in korte bewoor
dingen uit te leggen. 'Het is de
afwisseling in het land, er zijn ber
gen, oerwouden en savannes. Maar
het zijn natuurlijk vooral de mensen
en wat hen bezig houdt.' Gedurende
het gesprek passeert dan ook een
breed scala aan ontmoetingen en
interesses. We hebben het eerst een
tijd over koeien, over de verschillen
de rassen die in Kameroen voorko
men en over hoe de Afrikaanse ras
sen afkomstig zijn uit vermengingen
van Europese en Aziatische koeien.
Er komen taurusrassen ter sprake
(oer-koeien), die op de eilanden in
het Tsjaad-meer leven en zo groot
zijn dat ze verkoeling in het water
zoeken en nomaden die delen van
Kameroen, Tsjaad, de Centraal-Afri-
kaanse republiek en Nigeria tot hun
weidegrond rekenen. Dit tot verdriet
van de belastingheffers van genoem
de landen, die steeds achter het net
vissen. Vlaming wil dit jaar op zoek
naar een bevolkingsgroep in het
noorden van het land, die daar in
ieder geval al sinds honderd jaar een
nomadisch bestaan leidt, maar
waarschijnlijk al sinds de 17de eeuw.
'En al die tijd hebben ze hun eigen
zeden en gewoontes weten te
behouden.'
Met de landkaart erbij komt als van
zelf ook de geschiedenis ter sprake.
naar Brussel, deed ik dat met de
nodige scepsis. Dit werd er niet
minder op toen ik in het bolwerk
van de EU een schier eindeloze rij
politici, lobbyisten, ambtenaren,
woordvoerders, voorlichters en
wat al niet meer voorbij zag trek
ken en kennis nam van de over
dadige lunches die er worden
geserveerd en de wijn die erbij
wordt geschonken. Die ook ik mij
goed liet smaken, immers: waar
je mee om gaat, word je mee
besmet.
Aan tafel zat ook Europarlemen
tariër Ria Oomen-Ruijten (CDA/
EVP), sinds 1989 lid van het Euro
parlement en daarmee voor
Nederland het langstzittend. Ik
vroeg tussen hoofd- en nagerecht
door te reageren op de reden van
een openbare aanbesteding van
onze veerdienst. Tot mijn verbijs
tering was ze er niet eens van op
de hoogte. Toen ik informeerde of
een aaneengesloten periode van
21 jaar op het Europese pluche
niet aan de lange kant is, en ik mij
liet ontvallen dat het vast wel
goed voor haar was, reageerde
ze als door een wesp gestoken.
Verhalen over torenhoge
(onkosten)vergoedingen waren
volstrekt bezijden de waardheid.
Ze knikte toen ik constateerde
dat ze dus onder de Balkenende
norm zat. Haar 21 jaar in het
Europarlement zag ze echter als
goed besteed geld. Ze zei als
geen ander te weten hoe de hazen
in Brussel lopen en door haar
vele contacten kreeg ze veel din
gen gedaan.
Aan haar collega Wim van de
Camp (CDA) vroeg ik waarom ze
hadden ingestemd met Natura
2000, een samenhangend net
werk van beschermde en vanuit
biologisch, esthetisch en econo
misch oogpunt waardevolle
natuurgebieden (onder meer de
Waddenzee, de eilanden en de
Noordzeekust). Volgens Van de
Camp werd de commotie daar
over op Texel niet veroorzaakt
door de EU, maar was die vooral
het gevolg van de uitwerking die
de Nederlandse overheid aan de
Europese regels had gegeven en
wil Nederland het braafste jonge
tje van de klas zijn.
De politicus hield een gloedvol
betoog over het nut van 'Brussel'
en de vele miljarden die het de
Nederlandse export oplevert.
Maar waarom komt Europa er in
de kranten in het Eurosceptische
Nederland dan zo bekaaid vanaf?
De Gemeenschappelijke Pers
Dienst, die schrijft voor de regio
nale kranten in Nederland, heeft
er zegge en schrijve één journa
list zitten. Na drastische bezuini
gingen moet hij in z'n eentje
berichten over alle Europese
regels, wetten en besluiten. Een
onmogelijke opgave, en zelfs als
hij het wel kon, dan kortte de
redacties in het woekeren met
ruimte zijn stukjes vaak in tot
miniatuurformaat.
Een schril contrast met het legi
oen aan voorlichters, woordvoer
ders en pr-mensen dat in Brussel
rondloopt en die dagelijks een
diarree aan persberichten de
wereld in stuurt. De NOS heeft er
vier verslaggevers zitten. Maar
veel diepgang kent de berichtge
ving niet. Budget is er kennelijk
wel genoeg. Voor een reportage
over een nieuw EU-keurmerk voor
Goudse kaas reisde de verslag
gever af naar Nederland, om voor
het NOS-Journaal een kaasboer
te interviewen. 'Zo brengen we
het nieuws dichterbij de kijker.'
Mijn Belgische campagne werd
afgesloten met een reis naar de
nieuwe drukkerij van de Pers
groep in Lokeren, waar ik vrijdag
al de zaterdagbijlagen van de
Volkskrant in handen kreeg. Met
de inkt nog nat spitte ik de kater
nen door. Maar over de EU kwam
ik niets tegen.
Gerard Timmerman
armoede is er daardoor niet, maar er
is ook geen geld voor fatsoenlijk
onderwijs. Zowel de leerkrachten als
de leerlingen tonen veel inzet en ini
tiatief, maar doordat het schooltje
wordt bezocht door kinderen uit een
gebied dat twee keer zo groot is als
heel Noord-Holland, puilen de loka
len vaak uit. Banken die voor twee
kinderen zijn bedoeld, worden door
drie kinderen bezet en nog zijn de
groepen zo groot dat vaak maar een
halve dag les wordt gegeven, zodat
's middags een andere groep van
de school gebruik kan maken. In de
school is zelfs geen ruimte voor
opslag van schriften en pennen,
laat staan voor een gesprek tussen
leerkrachten en ouders of leerkrach
ten onderling. Dankzij een gift is
inmiddels een begin gemaakt met
de bouw van een magazijn annex
overlegruimte, maar er is geen geld
meer voor de afbouw. Voor de
inrichting van de school wordt
gebruik gemaakt van de diensten
van een plaatselijke meubelmaker,
die een schoolbank maakt voor
€18,-. Er is nog ongeveer €8000,-
nodig om de hele school af en inge
richt te krijgen. Met een eigen
school kan de bevolking van Bétaré
Oya in het gebied blijven en hoeven
jonge inwoners niet naar de steden
te trekken om daar deel te gaan
uitmaken van het groeiende leger
werklozen.
Mensen die het initiatief van Vlaming
willen steunen, kunnen een bijdrage
overmaken via banknummer
362516251 ten name van Joke en
Jaap Vlaming, onder vermelding van
'school'. Vlaming vertrekt morgen en
zal gedurende de eerste week van
zijn verblijf voor de krant een weblog
bijhouden. Dit zal te lezen zijn via
www.texelsecourant.nl.
Honderden vogelliefhebbers uit
het hele land waren afgelopen
weekend in De Cocksdorp voor
het Dutch Birding vogelweekend
dat voor de vijfentwintigste keer
werd gehouden.
De vogelaars deden enkele bijzon
dere waarnemingen: zaterdag wer
den een Blonde Ruiter en een
Baardgrasmus waargenomen, zon
dag werd een Aziatische Rood-
borsttapuit gezien. De drie vogels
werden ontdekt door vogelliefheb
bers van de overkant. Het meest
bijzonder was de roodborsttapuit
die in de Eierlandsche duinen zat,
die was pas zeven keer eerder op
Texel gezien. De Blonde Ruiter, die
zich bij de noordopgang van de
Slufter ophield, werd voor de tien
de keer op het eiland waargeno
men.
Over de Baardgrasmus, die bij een
boerderij aan de Oorsprongweg
zat, loopt volgens Wietze Jansen
van de Dutch Birding Association
nog een discussie of het een wes
telijke of een oostelijke variant
(ondersoort) was. Jansen: 'Als het
de oostelijke was, is het pas de
tweede keer dat die in Nederland
gezien is.' Vogelaars telden in groe
pen ook zoveel mogelijk vogels.
Een team kwam volgens Mare
Plomp van het Vogelinformatiecen
trum Texel tot 121 soorten. Dat
was geen record, dat staat op 130
soorten.
Leveranciers van verrekijkers en
andere organisaties op het gebied
van vogels hielden zaterdag in het
Eierlandsche Huis een informatie
markt. Daar werden drie avonden
lang lezingen gegeven die goed
werden bezocht. Meer over het
vogelweekend is te vinden op
www.wadden.tv of www.dutchbir-
ding.nl.
Honderden vogelaars uit het hele land waren afgelopen weekend in De Cocksdorp
voor het Dutch Birding vogelweekend. (Foto Ftené Pop)
De Baardgrasmus die zaterdag en zondag veel aandacht trok.
(Foto Ftené Pop)
