'Provincie moet zuinig zijn op enige Noordhollandse Waddeneiland'
k
a
Texel massaal op de been
voor nieuw gemeentehuis
H
TEXELSE 11 COURANT
DINSDAG 30 NOVEMBER 2010
Remkes op De Zeester, in gezelschap van burgemeester Giskes, wethouder
Hercules en visserijvoorman Ben Daalder. (Foto Joop Rommets)
Ondanks zijn Groningse afkomst gaf de Commissaris van de Koningin de
gemeente (Fries) Makkumer aardewerk cadeau. (Foto Joop Rommets)
Johan Remkes op de dijk bij de NiOZ-haven in een onderonsje met Herman
Ridderinkhof en burgemeester Giskes. (Foto Joop Rommets)
De nagebouwde vissershuisjes bij het Maritiem en Jutters Museum waren aan de
kleine kant voor de lange Remkes. (Foto Joop Rommets)
De opening van het nieuwe
gemeentehuis door Johan
Remkes was het hoogtepunt
van zijn werkbezoek, dat een
groot deel van de vrijdag duur
de en waarop hij over tal van
facetten van de Texelse samen
werking werd bijgepraat.
Het was al de tweede keer in
korte tijd dat de op 1 juli aange
treden Commissaris van de
Koningin op het eiland was. In
augustus bracht hij een bliksem
bezoek en liet hij zich informeren
over duurzame ontwikkelingen
als elektrisch vervoer, TexelEner-
gie en zilte landbouw.
De Commissaris van de Koningin maakte een kort rondje over het buitenterrein
van het Maritiem en Jutters Museum. (Foto Joop Rommets)
m
i j e i b r
genoemd, dat op Texel als zeer
ongewenst wordt ervaren, omdat
drijfmest in de landbouw als een
uitstekend wapen tegen het ver
stuiven van akkerland wordt gei
en. Daarnaast kreeg Remkes uit
leg over onder meer de natuur,
economie en ontwikkeling van de
werkgelegenheid op het eiland.
Vervolgens werd een korte film
over het NIOZ vertoond en hield
adjunct-directeur Herman Rid
derinkhof een lezing over het
onderzoeksterrein en de samen
werkingsverbanden met andere
instituten en universiteiten. Ten
slotte volgde een rondleiding
langs laboratoria en werkplaat
sen, die gezien de beperkte tijd
kort moest blijven. Toch toonde
Remkes zich onder de indruk.
Van heel andere aard was de
boodschap die hij meekreeg van
visserijvoormannen Ben Daalder
en Maarten Drijver, aan boord
van De Zeester, die het gezel
schap van de NlOZ-haven naar
Oudeschild bracht. Daalder had
um vertelde directeur Esther
Banki de Commissaris van de
Koningin over zaken als de Gou
den Driehoek (Oudeschild met
museum, fort De Schans en hoe
ve Brakestein), onderwaterarche-
ologie en het belang van cultuur
toerisme voor de economie van
het eiland. In bijzijn van de ande
re wethouders, raadsleden en
enkele andere genodigden werd
bij Texel Wool van een Slow
Food-lunch genoten, samenge
steld door Annette van Ruiten
burg, waarna het werkbezoek
werd afgesloten met de opening
van het gemeentehuis.
Remkes prees zijn gastvrouw,
burgemeester Giskes, 'die niet
heeft nagelaten te benadrukken
dat Texel bijzonder is en dat pro
vincie zuinig moet zijn op het
enige Noordhollandse Waddenei
land'. Hij kreeg de lachers op zijn
hand met de verzuchting dat hij
er op vooruit is gegaan. 'De pro
vincie waar ik vandaan kom, heeft
niet meer dan een onbewoond
eiland en een plaat.'
Begeleid door drie medewerk
sters nam de Commissaris van
de Koningin vrijdag de boot van
8.30 uur uit Den Helder. Aan
boord werd hij welkom geheten
door onder anderen TESO-direc-
teur Cees de Waal, burgemeester
Francine Giskes, wethouder Eric
Hercules en gemeentesecretaris
Cock van Wijngaarden.
Daarna ging het richting het
NIOZ, waar Giskes vertelde over
de kernwaarden van het eiland
en de Texelse belangen die soms
botsen met landelijke regels. Als
voorbeeld werd het verbod op
het uitrijden van drijfmest
De honderden fietsen voor het gemeentehuis vormden de stille getuigen van de
drukte binnen. (Foto Gert Pansier)
Tijdens een rondleiding door het NIOZ gaf onderzoeker Jan Boon (rechts) uitleg
over het onderzoek. (Foto Joop Rommets)
Tijdens de open dag van het gemeentehuis konden kinderen voor één dag in het
huwelijk treden. Op de foto de 10-jarige bruidegom Sidney Boom en zijn 9-jarige
bruid Kirsten Betsema. 'Zwemjuf en trouwmevrouw' Ria Keyser werd bij haar werk
op de vingers gekeken door nieuwsgierige Zwarte Pieten. Foto Joop Rommets)
stevige kritiek op natuurbescher-
mende wetgeving, vooral Natura
2000 en de Vogel- en Habita
trichtlijnen, die het volgens hem
de vissers steeds moeilijker
maakt hun werk goed te doen.
Concreet noemde hij de windmo
lenparken, die zijn sector veel
liever op de 12-mijlszone had
gewild, maar die daar niet mogen
komen in verband met de aanwe
zigheid van drie kolonies meeu
wen, een vogelsoort waarvan er
miljoenen zijn en die volgens
Daalder absoluut geen bescher
ming nodig hebben. Remkes
dacht zijn gesprekspartner een
geheimpje te vertellen met de
mededeling dat hij directeur van
een visafslag is geweest en dat
hij als zodanig aardig op de
hoogte is. Maar Daalder toonde
zich volledig op de hoogte, vulde
aan dat het de visafslag van Lau-
wersoog was en wist zelfs te
vertellen wie er destijds nog meer
werkten.
Daalder vertelde na de overname
van de haven tevreden te zijn met
de samenwerking met de
gemeente. 'Maar ik ben niet zo
blij met de provincie', vervolgde
hij. Zijn wrevel betrof opnieuw
allerlei vormen van regelgeving,
die belemmerend werken. Als
voorbeeld noemde hij dat de vis
serijcoöperatie niet meer dan
twee gastanks op het terrein mag
hebben, een hoeveelheid die in
drukke tijden volstrekt onvol
doende is. Volgens Daalder is het
uit oogpunt van veiligheid niet uit
te leggen dat je er wel twee mag
hebben, maar geen zes.
In het Maritiem en Jutters Muse-
Kinderen konden een vingerafdruk laten afnemen voor een nieuw paspoort. (Foto
Gert Pansier)
Ruim 3500 belangstellenden,
ruim een kwart van de Texelse
bevolking, hebben zaterdag een
kijkje genomen in het openge
stelde nieuwe gemeentehuis. Op
een enkele ruimte na kon het
hele gebouw worden bezocht,
waaronder de kantoren van de
burgemeester en de wethouders.
Hoewel ook kritische vragen
werden gesteld over de hoge
kostprijs, kregen de als gids
optredende ambtenaren en
gemeenteraadsleden vooral
complimenten te horen over het
resultaat van de nieuwbouw.
Het gemeentehuis, dat al drie
maanden in gebruik is, werd vrij
dagmiddag officieel geopend door
Commissaris van de Koningin
Johan Remkes. Samen met burge
meester Francine Giskes onthulde
hij een kunstwerk, bestaand uit
een stuk van het tapijt dat in het
oude gemeentehuis in de raads
zaal lag en dat veertig jaar geleden
door tientallen leden van Texelse
vrouwenorganisaties in elkaar was
geknoopt. Het kleed was te groot
en te versleten om in z'n geheel
mee te nemen, maar leeft op deze
manier toch een beetje voort.
Remkes, begiftigd met een onder
koeld gevoel voor humor, hield een
toespraak waarin hij aan de eeu
wenlange strijd tegen het water,
het verzet tegen plannen voor een
tunnel onder het Marsdiep, de con
cessieperikelen rond de veerdienst
en zelfs aan de Russenoorlog refe
reerde om te betogen dat Texelaars
zich uitstekend kunnen redden en
weinig op hebben met overheden
die hen allerlei regels proberen op
te leggen. Toen hij memoreerde dat
voormalig burgemeester Geldorp
eens had gedreigd dat Texel zich
nog liever bij Friesland aansloot of
desnoods voor een status aparte
zou kiezen, voegde hij daar aan
toe: 'Als Groninger zou ik u willen
zeggen: ik zou het nooit met Fries
land doen. En als oud-minister van
Binnenlandse Zaken en Konink
rijksrelaties zou ik u ook die status
aparte ontraden.' Deze opmerking
werd met een hartelijk gelach ont
vangen, net als het bord van Mak
kumer aardewerk dat hij de
gemeente cadeau deed, een tradi
tie bij de opening van nieuwe
gemeentehuizen. 'Dat is ook Fries',
klonk het onder zijn toehoorders,
gevormd door zo'n honderd man
nen en vrouwen die bij de bouw
van het gemeentehuis betrokken
waren.
Voorafgaand aan de opening blik
ten diverse sprekers terug op de
totstandkoming van het nieuwe
raadhuis. Marius Ballieux van
architectenbureau Alberts Van
Huut sprak over 'de ziel van het
gebouw', dat volgens hem was
ontstaan bij een workshop vijf jaar
geleden, waarin burgers en
bestuurders hun ideeën hadden
ingebracht. Gemeentesecretaris en
directeur Cock van Wijngaarden
vertelde namens het personeel
'hartstikke tevreden' te zijn met het
resultaat, waaraan 'de organisatie'
(de gemeente) zelf een flink steen
tje heeft bijgedragen. De mede
werkers kunnen beschikken over
een werkruimte die 500 vierkante
meter groter is dan in het oude
gebouw aan de Groeneplaats. Het
realiseren van een constante bin-
nentemperatuur is nog niet hele
maal gelukt, maar volgens Van
Wijngaarden is slechts sprake van
een kinderziekte, die bijna onder
controle is.
Tot slot boden de bouwers een
symbolische cheque aan, te beste
den aan speelgoed waarmee de
kinderen zich kunnen vermaken
terwijl hun vader of moeder een
nieuw paspoort aanvragen of rijbe
wijs laten verlengen. Niet alleen de
cheque was symbolisch, maar ook
het cadeau, gezien de tekst op het
bord bij de ingang, dat onlangs
door ereburgers Kees de Jager en
Harry de Graaf werd onthuld: 'In dit
gebouw staan de belangen van de
burgers centraal.'
