TAXITEXEL
ladder
Supermarktondernemers Monique en Arjen van Diepen
ELTOUflS
TEXELSE 9 COURANT
'Winkeltje spelen is één,
ondernemen wat anders'
□nemca Texel *V
Dl NSDAG 4 JANUARI 2011
e grote supermarkten ei
n aan de vooravond vi
Lang geleden verafschuwde zij detailhandel en moest hij niets van
commercie hebben. Het kan verkeren. Monique en Arjen van Diepen
runnen tegenwoordig twee grote Super de Boer supermarkten, waar
van die in Den Burg na een ingrijpende ombouwoperatie op 16 febru
ari 2011 opent als Jumbo. Een gesprek met twee bevlogen super
marktondernemers.
Een supermarkt is een wereld op
zich. In de basis een organisatie
waarin aan de ene kant vrachten vol
producten naar binnen gaan en
waar diezelfde producten de winkel
kwam en nog allerlei maatregelen,
zat een boerenbedrijf er voor mij
niet meer in. Detailhandel en alles
wat er omheen hing, verafschuwde
ik. In Westwoud was niet eens een
verlaten, maar dan in de karretjes en super, alleen twee rijdende winkels,
boodschappentassen van klanten.
Een heel simpele voorstelling van
zaken, want zo'n supermarkt vergt
Texelaars op koers
Texelaars op koers is een serie
portretten van bijzondere, onder
nemende Texelaars die hun draai
hebben gevonden. Ze vertellen
over hun werk, passie, wat hen
inspireert en motiveert en hoe ze
in het leven staan. In deze afleve
ring supermarktondernemers
Monique en Arjen van Diepen.
Ik heb een kadercursus rundvee
houderij gedaan en ben toen na van 2001 kreeg dit zijn beslag. Voor-
elke dag een logistieke operatie
mijn diensttijd bij de Dekamarkt
beland. Ik werkte in één van de
waar menig klant geen weet van grootste Dekamarkten en was uit-
heeft. Ga maar na: elke dag willen
wij, verwende consumenten, vers
brood, groente, vlees, zuivel en
andere producten. Daarbij willen we
kunnen kiezen uit meerdere soorten
en merken, het moet er allemaal
aantrekkelijk uit zien en we hebben
er een hekel om teveel te betalen en
om bij de kassa lang te wachten.
Ook een bedrijfstak waar moet wor
den ingeschat welke klanten die
dag binnen stappen en wat ze
kopen. 'Want de ene klant is de
andere niet. Nederlanders zijn voor
al van de rijst, Duitsers van de
eindelijk assistent-bedrijfsleider. Ik
belandde zelfs in de Ondernemings
raad. Jij met je grote waffel, ga jij
daar maar in zitten, zeiden ze. In de
Ondernemingsraad hoor je kritisch
te zijn over het bedrijfsbeleid, maar
het begin was het keihard wer
ken. Een winkel in Den burg, twee
winkels in De Koog en tot 1 juni
hadden we ook de zaak in Opper
does er bij. We hadden nog geen
eigen huis en een baby van vier
maanden. We begonnen om vijf uur
's morgens en werkten door tot 's
avonds laat. Achteraf denk ik wel
ik begreep donders goed waarom eens: we waren hartstikke gek en ik
sommige maatregelen werden vraag me nog steeds af hoe we het
genomen. Ik zou het precies zo toen gered hebben. Maar het ging.
doen.' Zijn collega's wisten niet altijd
raad met de eigenzinnige Westfries.
'Mijn rayonleider zei later eens tegen
me: We konden jou nooit peilen.'
'In die tijd kreeg ik een relatie met
De Spar in de Dorpsstraat hebben
we één zomer open gehad, maar
dat schoot niet op. Daarna zijn we
alleen met de Super de Boer aan de
Nikadel doorgegaan. Later hebben
macaroni, noemt Monique een sim- Jan Ravenstijn herkende al snel het
Monique. Supermarktondernemer we bakkerij 't Gouwen Boltje erbij
pel voorbeeld. En dan de vraag:
hoeveel klanten krijgen we van
daag? 'Ik ken collega's die worden
zenuwachtig als ze een plus hebben
van 20 procent. Dan maken wij ons
nog niet druk, omzetverschillen van
200 procent zijn bij ons geen uitzon
dering', doelt Arjen op de super in
De Koog. Ze zijn actief in een wereld
waar de concurrentie tussen de
grote supers moordend is en de
marges krap. Arjen: 'We hebben
héél weinig speelruimte. Het kan
alleen als elk facet klopt. De super-
eigenzinnige karakter van zijn
genomen en met de units aan de
achterkant de winkel uitgebreid van
schoonzoon. Als jij denkt dat je het 800 naar 1200 vierkante meter.'
beter weet dan je baas, dan moet je 'De super in De Koog is een unieke
voor jezelf beginnen. Jij hebt lekker winkel bij Super de Boer. We heb-
lullen, zei ik, want ik had toen geen
cent.'
Het waren Ravenstijns connecties
ben te maken met seizoenspieken,
waardoor de omzet ineens omhoog
kan schieten, 's Zomers is het buf-
marktwereld zit logistiek enorm bij Super de Boer die het jonge stel felen. Met zulke fluctuaties kun je op
strak in elkaar. Het is een machine
rie met allerlei facetten. Als er ergens
iets vastloopt, heeft dat grote gevol-
aan een eigen zaak hielpen,
was de tijd dat veel kleine supers
de organisatie van zo'n winkel geen
gangbare structuur loslaten.
met bedrijfsleiders werden omge- bestelsystemen van Super de Boer
gen. Als je maandag een fout maakt, bouwd tot Spar. Spar werkte alleen zijn bijvoorbeeld gebaseerd op een
dan achtervolgt dat je de hele
week.'
met ondernemers en verkocht zaken vlakke omzet. Onze inkoop varieert
aan mensen die voor zichzelf wilden met de tijd van het jaar en met het
beginnen. We zijn gaan praten en soort publiek. Nederlanders eten
Zij komt uit een gruttersfamilie. Opa konden kiezen uit drie bedrijven. We vooral bruinbrood, Duitsers houden
kochten de slechtste, een zaak
Ravenstijn ventte melk uit en begon
met oma in Medemblik een winkel
tje aan huis. Van melkboer werden
een zelfbedieningszaak. Haar vader spelen is één, ondernemen is wat
Jan kwam in het bedrijf en met anders. Het was een verademing
van harde broodjes. Er kwam eens
Opperdoes die eigenlijk kansloos toen wij net in De Koog waren
was. Voor ons was het een uitda- begonnen een halve trailer met Spa-
ze langzaam kruideniers en groeide ging om te zien wat we als ondeme- water binnen. Welke malloot heeft
de winkel in de jaren zeventig uit tot mers waard waren. Want winkeltje dat besteld?, dacht ik. Maar uitein
delijk hadden we er nog te weinig
aan. En wat dacht je van beugelfles-
om onze eigen supermarkt te run- jes Grolsch. Nederlanders drinken
moeder Ria namen ze het stokje
over, om twintig jaar geleden de
oversteek naar Texel te maken.
Monique: 'Het was vroeger allemaal
geen Rozengeur en Wodka Lime.
Als kinderen hielpen we hard mee.
nen. We konden het precies zó
doen als we zelf wilden. Waarbij ik
het niet veel, maar Duitsers zijn er
gek van. Met zulk wisselend publiek
niet vergeet dat we het vak bij de is het snel reageren. Nee-verkopen
Dekamarkt hebben geleerd. De willen we niet. Maar als we hier
goede dingen uit die tijd hebben we het seizoen een partij overhouden
gen we verdienend heen. We waren echt nijdig om worden. Op den duur
nog snotneuzen, maar we stonden leer je het steeds beter inschatten,
op een gegeven moment in de Top Het gebeurt nog maar weinig dat
5 van Sparren die het beste verdien- we nat gaan.'
Dat stomme vakken vullen, ik vond meegenomen. Vanaf dag één gin- die over datum is, dan kan ik daar
het helemaal niets. Ik heb toen
gezegd: Ik ga nooit de supermarkt
in. Ik heb de slagersvakopleiding
gedaan en ben chef slager geweest.
Maar in die tijd was er een over
schot aan slagers. Het was een
mannenwereld en als vrouw viel het
niet mee. Ik ben toen als hoofd cais
sière in de Dekamarkt gaan werken.
Ik ben er nog een jaartje opleiding
tot bedrijfsleider gedaan. Toen vond
den. Het was wel een kleine winkel.
Na een paar jaar was de uitdaging
er af en wilden onszelf verder ont
wikkelen.'
Opnieuw bewezen de contacten
van Jan Ravenstijn, die in meerdere
Nadat vader en moeder Ravenstijn
zich in 2003 terugtrokken uit het
bedrijf, runden Monique en Arjen de
twee supermarkten samen met de
zus van Monique en haar man.
Sinds 1 maart 2010 zijn beide super-
besturen zat, de twee goede dien- markten eigendom van Arjen en
ik het wél leuk. Daar ben ik Arjen sten.'In De Koog stond de Spar van Monique. 'We hebben de organisa-
tegen gekomen.'
Arjen, opgegroeid in Westwoud
(NH): 'Vroeger wilde ik boer worden.
Ik heb daar voor geleerd en nog met
Hans Kikkert en Rob en René Boog-
Jan Daalder te koop. Na veel tie aangepast. We hebben voor elke
gesprekken en onderhandelingen
met Laurus, de familie Daalder en
later ook de familie Gieles, hebben
we uiteindelijk de Super de Boer
winkel een bedrijfsleider aangesteld.
Hans Kampen zwaait de scepter in
de Super de Boer in De Koog, Tim
Jonker in Den Burg.'
aard op de landbouwschool geze- van de familie Gieles en de Spar
ten. Maar toen de superheffing De koog gekocht. In de eerste helft Opnieuw breekt een drukke periode
aan. Op 16 februari 2011 heropent
de zaak in Den Burg als Jumbo en
later volgt ook de winkel in De
Koog. In eerste instantie zou de
komst van Jumbo op Texel nog een
jaartje op zich laten wachten. Toen
deze planning bekend werd, heb
ben wij contact gezocht met de
directie van Jumbo om de winkel in
Den Burg in de planning naar voren
te halen. Hier is direct gehoor aan
gegeven. Jumbo heeft expansie
drift, Super de Boer een goede
backoffice en bij Jumbo zit de voor
kant goed in elkaar. Als je die in
elkaar schuift, dan krijg je een heel
mooi plaatje. In het begin waren we
best kritisch. In mooie verhaaltjes
geloof ik niet. Zou het gras van
Jumbo echt groener zijn? De sim
pele gedachte van Jumbo, dat je er
moet zijn voor je klant, staat ons erg
aan. Jumbo spreekt over de zeven
zekerheden en verpakt dat in mooie
slogans. Als nuchtere Westfries kijk
ik daar best sceptisch tegenaan.
Bovendien: in onze bedrijven han
teerden we die al. Maar we zijn bij
de opening van een nieuwe Jumbo
in IJsselstein geweest en daar een
goede indruk van de organisatie
gekregen. De formule is gewoon
goed. De familie Van Eerd, eigenaar
van Jumbo, steekt een vermogen in
de ombouw van Super de Boer naar
Jumbo.' Monique: 'Ik heb bij die
opening een tijd met Frits van Eerd
staan praten. Ze betrekken iedereen
in de organisatie bij het doel en zor
gen dat ook iedereen daar aan mee
werkt. Net zoals wij bij onze mede
werkers die verantwoording neer
leggen. Met z'n tweetjes kunnen we
bij wijze van spreken 's morgens de
deur open doen, maar daar houdt
het wel mee op. Je kunt nog zo'n
mooie winkel neerzetten, maar het
personeel maakt het. We gaan
daarom met het hele personeel een
dag naar de Jumbo Academie en
allemaal trainingen volgen, daarna
volgen nog trainingen op individueel
niveau. Arjen en ik gaan wat meer
op de achtergrond werken. Arjen
richt zich vooral op de achtergrond,
ik meer op het management. Ik vind
het leuk om met al die mensen om
te gaan en heb wat met commer
cie.' Arjen: 'Dit is voor ons een
nieuw kunstje. We gaan kijken of we
ook dit kunnen. En ik hoop dat ik
straks ook aan wat andere dingen
toe kom. Ik barst van de ideeën. Dit
product is er eentje van', doelt hij op
een bus Tesselse Ronde (jodenkoe-
ken). 'Dat hebben we zelf ontwik
keld. Het loopt als een speer, er zijn
al vijftien pallets van verkocht.Het
product Texel is niet een beetje
sterk, het is loeisterk. We hebben
ook linnen tasjes met het logo van
Texel (ontwikkeld door Semke en
Hannie De Haan). Hoeveel er daar
van niet de winkel uitvliegen.'
'Uiteindelijk hopen we het ook zelf
wat rustiger te krijgen. Laatst kwam
ik op 96 uur per week en toen had ik
nog niet de uren aan administratie
meegerekend. Dat is wel extreem.
Dat zou ik van geen enkel perso
neelslid vragen.' Monique: 'En wat
je niet voor je medewerkers wil,
moet je voor jezelf ook niet willen.'
En dan is er nog het gezin, een zoon
van tien jaar, een dochter van zeven
en een dochter van vijf. Monique en
Arjen combineren het huishouden
en de zorg voor de kinderen met het
werk. 'Eens in de week passen mijn
ouders op de kinderen en in de
zomer steken mijn schoonouders
regelmatig de helpende hand toe.
Ze verblijven dan in het gastenver
blijf bij hun woning in De Waal. Wat
de kinderen later willen gaan doen,
is helemaal hun eigen keus. We
hebben altijd gezegd: wij hebben
het bedrijf, niet onze kinderen. Zij
hoeven tot op heden nog niet mee
te helpen, zoals wij dat vroeger wel
moesten omdat de noodzaak er
toen was. Alhoewel ik daar nooit
slechter van ben geworden. En zeg
nooit nooit. Want stel dat het in de
toekomst heel slecht zou gaan met
het bedrijf, dan moet je toch met
man en macht aan de gang.'
Ondanks de drukte is Monique
maatschappelijk actief in de mede
zeggenschapsraad van de Luberti-
school. 'Ik steek daar net zoveel tijd
in als ik vrij kan maken. Ik sta toch
elke dag bij de school om de kinde
ren te halen en te brengen.
Arjen vertegenwoordigt de sectie
detailhandel in het bestuur van TVO.
'Eerst had ik er niet zoveel tijd voor
maar op een gegeven moment wil
de ik me meer verdiepen in zaken
die speelden. Ik voelde ook wel een
maatschappelijke verantwoording.
Gevolg is dat ik twee petten op heb:
als ondernemer en als bestuurder.
In die functie kies ik voor het alge
meen belang, wat soms haaks op
mijn eigen belang kan staan. Per
soonlijk vind ik dat je de Aldi niet ver
genoeg buiten het centrum kunt
plaatsen. Want mensen zoeken de
combinatie van winkels op. Dus:
hoe verder bij AH vandaan, hoe
beter. Maar als TVO-bestuurder zeg
ik: hou de Aldi binnen de ring. Want
als je die naar buiten haalt, met een
ruime parkeerplaats, dan zuig je het
centrum leeg. Er volgen er meer.
Met van die grote, goed bereikbare
supers, trek je de klanten weg uit de
kleine supers in de dorpen. Dat gaat
ten koste van de leefbaarheid in die
kleine dorpen.
Zoals Arjen en Monique als onder
nemers hun eigen keuzes maken en
problemen in het bedrijf oplossen
zo denken zij ook over de parkeer
en detailhandelsproblematiek in
Den burg. Benader de problematiek
simpel en maak het probleem niet
groter dan het is.De inrichting van
de Vogelenzang en bij de tennis
baan kan een stuk beter: 'Daar
moet je eerst een shovel doorheen
sturen om alleen de cappaciteit te
vergroten'.
Dan de vraag: zijn de supermarkten
hun leven? 'Nee, maar ze zijn wel
een groot deel van ons leven. Door
te delegeren en wat meer afstand te
nemen, willen we het voor ons zelf
iets makkelijker maken.' Arjen:
'Laatst las ik in de krant over René
Boogaard, die een melkveebedrijf
heeft. Ik heb nog steeds wat met
het boerenbedrijf, maar heb destijds
een andere keus gemaakt. Het is
me allemaal maar komen aanwaai
en, heb ik wel eens tegen mijn
schoonvader gezegd. Die zei toen:
Het kwam op je pad, maar het gaat
er wel om dat je het oppakt. Dat heb
jij gedaan.' Monique: 'Zolang je
maar lol hebt in wat je doet.' Arjen:
'Winkeltje spelen is leuk en wat we
nu gaan doen is ook leuk. En wie
weet wat er nog meer komt.'
Gerard Timmerman
6 '@U ITIadderTexel
MUSl|:CLUq 2010 KINDERTHEATER DIN^R CABARET
17 februari 2011 Huishoudbeurs
Geniet mee van diverse artiesten, leuke aanbiedingen
en vooral veel shoppen! Dit is het wiendinnenfeest
van Nederland. Er zijn 450 standhouders, dus de dag
Pnjsper persoon €32,50. IncLtouringcarvervoer, entree
en bootkosten. Opstappen in Den Helder is mogelijk.
e-mail: info@texeltours.nl telefoon:+31(0)222-315555 www.texeltours.nl
Bioscoop &l ee1~c=c3Fé>
Programma do 6 urn wo 12 Januari: 0222 312027
I irrl.T.» L i\lii.i0w|M|irPte
MAJESTEIT
strijd, met als inzet de monarchie
Wo (12-01) 20.00
GRAVENSTRAAT 33 - CENTRUM DEN BURG
TEL. 0222 312027 WWW.CINEMATEXEL.NL
Holland geniet
van ons
Feestvoordeel
Brengt u thuis! Tel. 0222-315555
