ladder TAXITEXEL te* eltoU/cs Kappersvak zit Henk en Margret Prins in de genen [jfU xf music ciu^ 2010 W kindertheater diner cabaret Cinema Texel MAAK HET LEVEN EN DOOD. TEXELSE 9 COURANT Wie heeft Salon Henri viert veertigjarig bestaan Anna de Vreeze nog gekend? j§|. N»/. ft.' Programma do 13 t/m wo 19 Januari: 0222 312027 - THE GREEN HORNET 3D i Overdag en krantenuigever en "s ave [L een gemaskerde crimefighter. Do 21.30. Vr,za 18.45 21.30 V*? Zo,ma,dl 20.30 e-mail: info@texeltours.nl telefoon:+31(0)222-315555 www.texeltours.nl Bioscoop eefcdfp cm The Chronicles Of Narnia O©© The Voyage Of The Dawn Treader Originele ondertitelde versie in 3D Za,zo,wo 16.00 GIRD 4054 S l@UITIadderTexel Donderdag 13 vrijdag 14 zaterdag 15 januari 20.30 uur Amsterdams Kleinkunst Festival (alle 3 avonden zijn uitverkocht) Zaterdag 22 jan. 19.00 uur Diner Cabaret Lekker 4-gangenmenu met tussendoor een afwisselend en gezellig cabaretprogramma. 4-gangendiner inclusief de show €49,- (evt. kindermenu €24.75). Agnes de Vreeze uit Anna Pau- lowna is op zoek naar gegevens over haar zusje Anna, dat op 16 februari 1956 op tweejarige leef tijd overleed. Anna de Vreeze werd in 1954 geboren als dochter van Broer de Vreeze (geboren 10 december 1922) en Zwaantje Leentjes (30 april 1930). Zij had een oudere broer en zuster, Piet (*1950) en Ymie (*1953). Anna was altijd zie kelijk, verkouden en had last van etterende oortjes. Als enige van de drie kinderen had het blond haar en blauwe ogen. De familie De Vreeze kwam uit Idskenhuizen en reisde met een woonwagen achter het werk aan. Vader werkte (waarschijnlijk) als 'pijpenlegger' bij Aduart. Piet en Ymie zullen op Texel op school hebben gezeten. Later werden nog vier kinderen geboren, waaronder genoemde Agnes, de jongste (*1963). Zij heeft zich er als kind steeds over ver baasd dat haar familie wel een huis in Friesland had, maar meest al in een woonwagen woonde. 'Maar ze verdienden daar meer mee dan met een baantje in hun woonplaats. We hadden zelfs wel mannen in de kost, die dan met mijn vader samen werkten. Dan aten ze bij moeder.' Henk Prins is voor velen nog steeds het gezicht van Salon Henri. Marieke Ellen, Marget Prins, Gina Sijmons en Iris Baas zijn blij met hem. (Foto Joop Rommets) Ruim vijftig jaar zit Henk Prins (72) in het kappersvak en als je zijn tijd als leerling meetelt al vierenvijftig jaar. Afgelopen week was het veertig jaar geleden dat hij zijn eigen zaak - Salon Henri - opende. Maar aan stoppen denkt hij nog steeds niet. 'Ik houd hem erbij, anders gaat hij in de garage verder met zijn eigen klanten', lacht dochter en medefirmant Margret (41). Het kappersvak zit de familie Prins in de genen. Jarenlang vormde Henk een firma met zijn vader, broer en zus, voordat hij op 2 janu ari 1971 zijn eigen salon opende. Het is na al die jaren bijna niet meer voor te stellen, maar als het aan hem zelf had gelegen, was hij géén kapper geworden. 'Als schooljongen werkte ik in de bollen en hielp ik bieten kappen. Ik was graag buiten en in de natuur. Nog steeds trouwens. Boer of bos wachter, dat leek me wel wat.' Het zou echter anders lopen, want direct nadat hij van de lagere school kwam, kreeg hij een plaats je aangeboden bij kapper Appel boom op de Groeneplaats. Bedoe ling was dat hij er het vak van herenkapper zou leren, maar veel verder dan vegen en inzepen kwam hij niet. 'Piet Uitgeest, de bedrijfs leider, vond het niet nodig mij veel bij te brengen. Hij wilde geen con currenten kweken.' Door bemiddeling van familie ver huisde hij op zestienjarige leeftijd naar Groningen, waar een kapper dringend om een goede kracht verlegen zat. Hoewel Henk nog zo goed als niets kon, herkende zijn nieuwe leermeester zijn talent en deze was wél bereid hem het vak te leren. 'Drie avonden in de week kreeg ik les van hem. Overdag mocht ik eerst alleen scheren. Daarna kinderen knippen, later ook oude mannetjes en al vrij snel iedereen. Na een half jaar had hij me klaargestoomd voor wedstrij den.' Na twee jaar in Groningen te heb ben gewerkt, moest hij in dienst, waar hij voor 75 cent per knipbeurt vele dienstmaten van een fris kap sel voorzag. Naderhand werkte hij een tijdje als invalkracht in de salon van Arie Eelman in Den Burg, waarna hij in Rotterdam ook zijn papieren voor dameskapper behaalde. In december 1960 trad hij bij zijn vader in dienst, die in de Parkstraat een zaak had, waar nu Nauta Boek is gevestigd. De oud ste Prins had al sinds sinds 1936 een eigen zaak, aanvankelijk in de Weverstraat, in het pand van Inde Soete Suyckerbol. In 1971 begon Henk voor zichzelf, met echtgenote Hanny als firmant. 'We zaten op de plaats waar nu stenenwinkel Binnenlicht, tot voor kort Mansolein, is gevestigd. We woonden erachter, in twee kleine kamertjes, en op zolder. Van de woningstichting hadden we een huis in de Lieuwstraat aangeboden gekregen, maar van de gemeente kregen we geen woonvergunning, omdat we woonruimte aan de voorraad onttrokken. Dat moesten we zelf maar zien op te lossen.' Aanvankelijk floreerde de zaak enorm. 'Er waren tijden dat ik 's zomers extra krachten nodig had, omdat we anders het werk niet aan konden. Dan waren we met acht of negen meiden aan het werk. Dat was echt druk.' Eind jaren tachtig kwam de klad er een beetje in. 'In korte tijd kwamen er drie of vier kapsalons bij. En je weet: hoe meer mensen aan de trog, hoe kleiner de voorraad. Daarom zijn we in 1989 wat kleiner verder gegaan. Op die manier konden we de concurrentie beter aangaan.' Inmiddels had ook dochter Margret voor het kappersvak gekozen. Haar vader en moeder zagen dat al vroeg aankomen. 'Toen ze klein was, zat ze eindeloos de haren van haar poppen te kammen.' Zelf her innert ze zich nog goed dat ze voor het eerst haar opa knipte. 'Ik was een jaar of veertien, vijftien. Toen ik klaar was, zei opa: je vader moet het nog maar even nakijken. Ik was beledigd, ontzettend. Want ik kon hartstikke goed knippen, vond ik zelf.' Het was in de tijd dat ze op het LBO zat en elke avond een klasge noot meenam om thuis te knippen. 'Mijn vader werd het wel eens zat. Had hij de hele dag gewerkt, moest hij 's avonds weer nakijken wat ik had gedaan. Aan kijken naar voet ballen kwam hij niet meer toe.' Henk: 'Dat valt wel mee, denk ik. Bovendien: ze kon al kappen toen ze naar de opleiding ging.' Net als haar vader dertig jaar eer der was Margret een enthousiast deelnemer aan wedstrijden, waar voor ze het hele land afreisde. Ze grossierde in prijzen en werd in 1989 zelfs Nederlands kampioen bij de jeugd. Ook haar elfde plaats bij de wereldkampioenschappen dwong respect af. Een jaar of vijf tien geleden trad ze toe tot de fir ma. Henk bereikte zeven jaar geleden al de pensioenleeftijd, maar voelt er nog niks voor afscheid te nemen. Hoewel Margret al weer een hele tijd de dagelijkse leiding in handen heeft, is Prins senior voor velen nog steeds het gezicht van de zaak. Ondanks enige slijtage is hij nog fit genoeg om het vak uit te oefenen. 'Ik knip twaalf uur in de week en doe daarnaast een deel van de administratie. Ik heb knip pen altijd leuk gevonden. De omgang met de mensen, natuur lijk. Sommige mensen knip ik al veertig jaar. Ik heb een vaste groep die ik altijd knip. Maar het vak zelf is ook mooi. Het is een beetje artis tiek. Ik houd me op de hoogte door middel van de vakbladen. Je ziet dat modelijnen om de paar jaar terugkomen. Dat geldt ook voor de technieken. Het ambachtelijke snij den is bijvoorbeeld weer helemaal in. Dat gebeurt misschien wel net zo vaak als knippen.' Margret: 'Wat wel is veranderd, is dat er bijna geen wedstrijden meer worden gehouden. Daar werd vroeger de mode bepaald. De kapsels waren er wel heel overdreven, maar de kappers pasten ze daarna aan de consument aan. Tegenwoordig zijn het nog maar een paar mensen die de nieuwe trends bedenken. Ze komen in een blad en dan worden ze door de rest van de kapperswe reld overgenomen.' Ondanks het veertigjarig jubileum wordt bij Salon Henri niet alleen teruggeblikt. Onder de medewer kers zijn er die zelf al menig jubile um hebben beleefd. Maar ook aan komend talent krijgt een kans. 'Marieke Ellen heeft kort geleden haar diploma voor leermeester behaald. Dat is belangrijk voor het bedrijf. Het is goed om jonge mei den op te leiden. Dat is toch je toekomst. Bovendien hebben we nu een schoonheidssalon, Beauty salon Iris, gerund door Iris Baas. Daardoor kunnen we mensen een totaal concept bieden.' Joop Rommets Als leerling-kapper in Groningen mocht Henk Prins eerst alleen scheren en later ook kinderen knippen. Op de foto is hij 16 of 17 jaar oud. gruwelijk begrafenis. 'Moeder ver telde er vaak over. Het gat in de grond stond vol water. Daar lieten ze het kistje in zakken. Het dreef op het water, dat heeft mijn moe der erg veel verdriet gedaan. De pastoor snauwde op Piet omdat hij een snotneus had en hem af had moeten vegen.' Het kind lag opge baard in Sint Jan in de Molenstraat, dat gerund werd door nonnen. 'Wat misschien nog bijzonder is om te vermelden, is dat toen ze opgebaard lag, er iedere ochtend een non langs kwam, die bloem blaadjes om haar hoofdje heen strooide.' De familie De Vreeze vertrok in 1958 van het eiland. 'Moeder ver telde dat het verschrikkelijk zwaar was. Ze bleef achterom kijken op de boot en kon het eigenlijk niet verkroppen dat ze haar kind moest achterlaten.' Door de jaren heen bezocht Zwaantje het graf ieder jaar een paar keer, tot ze in 2001 overleed. Daarna werd de zorg voor het graf overgenomen door Agnes en haar zus Ymie. Zij maken het graf regelmatig schoon en afgelopen jaar zijn de letters opnieuw wit en leesbaar gemaakt. 'Zelf heb ik Anna niet gekend, ik ben van 1963, maar ben er wel altijd mee bezig. Mijn oudere zus Ymie heeft haar wel gekend en die zou haar graag eens terug willen zien op een foto. Misschien is er wel eens een foto gemaakt, wel licht toen ze opgebaard lag. Mis schien is er ook nog wel ergens een geboortekaartje te vinden. Dat zou ook heel mooi zijn.' Omdat Ymie ziekelijk is en niet zoveel meer kan, heeft Agnes zich tot doel gesteld zoveel mogelijk over hun zusje terug te vinden. 'Er zijn vast wel mensen die mijn ouders hebben gekend. Alle reac ties zijn welkom, hoe klein ze ook zijn.' Wie informatie denkt te hebben, kan deze doorgeven aan Agnes de Vreeze, Van Foreeststraat 25, 1761 DC Anna Paulowna, e-mail- adres ahm.devreeze@quicknet.nl. GRAVENSTRAAT 33 CENTRUM DEN BURG TEL. 0222 312027 WWW.CINEMATEXEL.NL 17 februari 2011 Huishoudbeurs Geniet mee van diverse artiesten, leuke aanbiedingen en vooral veel shoppen! Dit is het vriendinnenfeest van Nederland. Er zijn 450 standhouders, dus de dag SL°"lm«2 50Miou,t arvmoerentm, ï&j I en bootkesten. Opstappen in Den Helder is mogelijk. Op de ochtend van haar overlijden had Anna een snoepje tussen een knijper, om op die manier een lolly na te bootsen. 'Toen ze daarmee de hele woonwagen dreigde te besmeuren, werd dat door moeder verboden. Anna begon te huilen en is nooit meer bijgekomen. Ze is in haar huilbui blijven hangen en overleden', vertelt Agnes. Anna werd begraven op het kerkhof in Den Burg. Volgens het verhaal dat Agnes later hoorde, was het een Brengt u thuis! Tel. 0222-315555

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2011 | | pagina 9