Afrekening volgt in loop 2011
Kerstkaart na ruim 22 jaar alsnog bezorgd
Geen straf voor veroorzaken aanrijding
TEXELSE 5 COURANT
Project Van Bruggen trekt aandacht
K 4,950
DÉito;
Arnold van Bruggen (rechts) en Rob Hornstra met presentator Wilfried
de Jong bij de uitreiking van de Canon Prijs.
Postzegels en stempels op de kerstkaart die Jannie Ellen uit Ooste
rend vorige week ontving, nadat deze in 1988 was gepost.
Menigeen hangt vetbollen en ander voer op, om vogels door de winter
helpen. Zo ook de familie Uitgeest van Flora. Alleen waren het hier niet
de vogels, maar een behendige rat die twee meter boven de grond
zijn buik rond peuzelde. 'Mensen moeten zich realiseren dat ze door
vogel voer ook ratten aantrekken', waarschuwt Uitgeest.
De RK-parochie kon zondag 23 koorleden huldigen. Drie jubilarissen
zitten al vijftig jaar bij een koor, acht veertig jaar en twaalf leden zingen
al 25 jaar bij een koor. (Fdop^icommandeoo
Ria Wagemaker van Ecomare bracht maandag een model van een
Groot Avondrood (een nachtvlinder) naar kapsalon Barbers in de
Gasthuisstraat in Den Burg. Het lichaam van het model was bedekt
met langharig kunstbont en aan Henriëtte de Wit de taak om de haren
kort en in de juiste vorm te knippen. Het model van de vlinder,
gemaakt door Sytske Dijksen, gaat deel uitmaken van de nieuwe tij
delijke tentoonstelling van Ecomare. swoak&m
'De allerbeste wensen en voor we
het vergeten: alvast van harte gefe
liciteerd.' Een wenskaart met die
felicitatie stuurden Wollie (Wol-
moed) en Henk Maas uit Heiloo in
1988 naar Arie Azn. en Jannie Ellen
uit Oosterend. Na ruim 22 jaar
werd hij eindelijk bezorgd.
Het adres op de achterzijde ver
meldt Kotterstraat 8,1794 BE Oos
terend Texel. Dus daar kan het niet
aan hebben gelegen. Hoe het dan
mogelijk is dat de kaart meer dan
22 jaar onderweg is geweest, is
ook de ontvangster een raadsel.
Postbode Joop Hillen, die de kaart
bezorgde, kan ze het niet verwij
ten. Want uit het poststempel blijkt
dat de kaart op 17 januari 2011 is
verstuurd, dus dat is nog maar kort
geleden. Wel vanuit Zambia (voor
malig Noord-Rhodesië) en dat is
dan wel weer bijzonder. 'Hoe de
kaart daar terecht is gekomen? Het
is mij een raadsel en niemand kan
het mij vertellen. Misschien is hij
aan een pakje blijven hangen.'
'Arie en ik hebben Wollie en Henk
Maas leren kennen in 1973, tijdens
een reis naar Israël. Het was onze
eerste grote reis. Ik had er moeite
mee om zó lang weg te gaan en de
kinderen achter te laten. Maar Arie
zette door en het was een prachti
ge reis. In 1974, toen we 25 jaar
getrouwd, waren zijn Wollie en
Henk bij ons langs geweest. In dat
jaar zijn we ook veertien dagen met
ze op vakantie naar Oostenrijk
geweest. Met de auto van Arie.'
Hoe lang het contact in stand is
gebleven, weet mevrouw Ellen niet
meer precies te achterhalen, maar
zeker tot in 1988, toen de kaart is
verstuurd en de familie Maas de
verjaardag van Jannie Ellen (31
januari) niet was vergeten. 'Het is
niet zo'n luxe kaart zoals je ze
tegenwoordig veel krijgt, maar heel
eenvoudig zoals toen gebruikelijk
was.' Met de familie Maas is het
contact uiteindelijk verwaterd.
'Nadat ik vorige week deze kaart
kreeg, heb ik ze geprobeerd te bel
len, want ik had het telefoonnum
mer nog in een boekje. Maar het
nummer bestaat niet meer. Ook
andere mensen uit Heiloo met de
naam Maas konden me niet vertel
len waar ze gebleven zijn en bij de
gemeente Heiloo mochten ze me
vanwege de privacy niets vertellen.
Ik denk dat ze overleden zijn. Op 9
juni 1997 waren ze 55 jaar
getrouwd. Dat zou nu bijna 70 jaar
zijn. De meeste mensen halen dat
niet.'
Burgemeester en wethouders
verwachten in de loop van 2011
een finale afrekening van het
nieuwe gemeentehuis, de nieu
we OSG en het PHH-gebouw te
presenteren.
Wethouder Frans Visman (financi
en) zei vorig jaar dat vóór het eind
van het jaar de afrekening op tafel
zou liggen, maar dat was te voor
barig. Volgens het college lukt het
in verband met lopende rekenin
gen en afrondende werkzaamhe
den niet de gemeenteraad nu al
definitieve eindafrekeningen aan te
bieden.
In een brief aan de raad stelt het
college dat de nieuwbouw van het
gemeentehuis binnen de begroting
en de kaders van de raad blijft. De
raad stelde in 2007 €11,9 miljoen
euro beschikbaar voor het nieuwe
gemeentehuis. Bij de verbouw en
nieuwbouw van de OSG wordt
rekening gehouden met een tekort
van naar verwachting twee ton.
Dat project werd een paar jaar
geleden voor €9,6 miljoen euro
aanbesteed.
Over het PHH-gebouw verscheen
een half jaar geleden al een brief
waarin het college meldde dat er
drie ton meer was uitgegeven dan
begroot. Daarvan ging €129.211,-
in de kazerne van de brandweer
zitten en €183.932,- in de post
voor de ambulance. Beiden gedeel
ten zijn eigendom van de gemeen
te.
Het deel van de ambulance wordt
verhuurd aan de veiligheidsregio
Noord-Holland Noord. De over
schrijding daar kwam voort uit
behoefte aan extra ruimte en meer-
werk. De gemeente en de veilig
heidsregio zijn in overleg over de
hoogte van de huur. Het college
heeft eind december een voorstel
over de hoogte van een kosten
dekkende huurprijs aan de veilig
heidsregio verzonden.
Ondanks de kostenoverschrijding
bij het gedeelte voor de brandweer
houdt de gemeente jaarlijks
€30.000,- over op de jaarlasten die
voor het PHH-gebouw in de boe
ken zijn opgenomen. De raad stel
de de jaarlast op maximaal
€169.000,-. Door de invoering van
het BTW-compensatiefonds ver
anderde echter het nodige en daal
de de jaarlast voor het PHH-
gebouw tot 138.500,-. Met dat
voordeel is vooralsnog niets
gedaan.
De gemeente is met de vereniging
van eigenaren (de politie en Woon-
tij in gesprek over de definitieve
exploitatiekosten. Die gesprekken
bevinden zich volgens het college
in een afrondende fase.
Een 59-jarige vrouw uit Oude-
schild die eind 2009 een ver
keersongeval veroorzaakte
waarbij een fietser ernstig
gewond raakte, wordt niet
bestraft. Dat bepaalde de rech
ter in Alkmaar gisteren. 'Ze heeft
een strafbaar feit gepleegd, maar
ik ontsla haar van alle rechtsver
volging', aldus de rechter.
Het verkeersongeval waar de
vrouw voor terecht stond, vond 28
december 2009 plaats in Den Burg.
De 59-jarige Oudeschildse reed in
haar auto over de Maricoweg, naar
eigen zeggen met 'een sukkelgan
getje'. Vlak voor de kruising met de
Bernhardlaan werd ze verblind
door de laagstaande zon. Ze reed
voorzichtig door, maar zag een
naderende fietser pas toen het te
laat was om te remmen. De man
brak zijn linkerenkel en rib en liep
verwondingen aan zijn hoofd, een
hersenschudding en diverse kneu
zingen op.
Aanvankelijk leek Justitie de auto
mobiliste zeer stevig aan te gaan
pakken. Haar werd verweten een
verkeersongeval te hebben veroor
zaakt met zwaar lichamelijk letsel
als gevolg. Dit werd tijdens de
rechtszaak op 13 januari in Alk
maar echter teruggebracht tot het
veroorzaken van gevaar op de
weg, een verkeersovertreding met
een beduidend lagere strafmaat.
De officier van justitie eiste een
boete van €350,-, maar de rechter
besloot donderdag dat de vrouw
die boete niet hoeft te betalen.
Dat de vrouw niets te verwijten
valt, zoals haar advocaat twee
weken geleden stelde, ging de
rechter echter te ver. 'Ze verleende
een van rechts komende fietser
geen voorrang en vormde daar
door een gevaar op de weg. Dat is
een strafbaar feit dat ik wettelijk en
overtuigend bewezen acht', legde
de rechter uit. 'Maar ik ben in dit
geval niet van oordeel dat ze hier
voor ook daadwerkelijk een straf
verdient.'
'Ze reed met gepaste snelheid,
had nog naar rechts gekeken en
ging pas rijden toen ze dacht dat er
niemand reed', lichtte de rechter
haar uitspraak toe. Dat ze de fiet
ser toch over het hoofd zag, kwam
door onvoorziene omstandighe
den. 'Ze werd plotseling verblind
door de zon. Gebleken is dat de
zon bij die kruising inderdaad zeer
plotseling tevoorschijn kan komen
langs de bebouwing. En waar
schijnlijk kon de automobiliste ook
het silhouet van de fietser niet zien
omdat het wegviel in de schaduw
van de bosschages aan de over
kant van de weg. Daarom ontsla ik
haar van alle rechtsvervolging.'
Misschien speelde in het besluit
van de rechter ook mee dat de
vrouw twee weken eerder tijdens
de rechtszaak liet weten zeer ont
daan te zijn door het ongeval. In de
dagen en weken na de aanrijding
onderhield ze intensief contact met
de echtgenote van het slachtoffer
en later met het slachtoffer zelf. Ze
stuurde een bloemenboeket en
een kaart en belde regelmatig. Dat
hield ze vol tot duidelijk was dat
het lichamelijke herstel voorspoe
dig ging. Het slachtoffer is inmid
dels hersteld.
Schrijver, filmmaker en oud-
Texelaar Arnold van Bruggen
reist samen met fotograaf Rob
Hornstra regelmatig af naar
Sochi in Rusland, waar in 2014
de Olympische Spelen worden
gehouden. Onder de titel The
Sochi Project documenteren ze
vijf jaar lang de veranderingen in
dit gebied. Bij de uitreiking van
de Zilveren Camera beloonde de
jury de foto's van Hornstra met
de Canon Prijs voor venieuwen-
de journalistiek.
Geen snelle verslaggevers die
bovenop het nieuws zitten, maar
slow journalism, zo omschrijven
Van Bruggen en Hornstra hun initi
atief voor een langdurig onder
zoeksproject over Sochi en omge
ving, een politiek gevoelige plek.
'Nooit eerder hebben Olympische
Spelen plaatsgevonden in een
gebied dat sterker contrasteert met
de glamour van de Spelen dan
Sochi.' The Sochi Project omschrij
ven ze als 'een atlas van documen
taire fotografie, film en reportage
over een wereld in verandering.
Een wereld vol verschillende reali
teiten binnen een bijzonder, klein
geografisch gebied'. Vijf jaar lang
proberen ze er twee keer per jaar
een maand te verblijven om (er) de
veranderingen in woord en beeld
te beschrijven.
Een even diepgravend als kostbaar
project. 'Een project van zo'n grote
schaal kan door Nederlandse kran
ten en tijdschriften niet worden
gemaakt en bekostigd. Wij vinden
het belangrijk dat er onafhankelij
ke, documentaire journalistiek blijft
bestaan. Daarom doen wij het zelf.'
Bijzonder is de anekdote dat Van
Bruggen en Hornstra op bezoek
gingen bij president Bagapsh van
Abchazië. Ze hadden daar vooraf
geen rekening mee gehouden en
het driedelig pak thuis gelaten. Dus
legden ze het staatsbezoek af in
spijkerbroek.
Onderdeel van het project is de
door hen uitgebrachte krant The
other side of the mountain, die 64
pagina's telt, die als je hem uit
vouwt als een soort tentoonstelling
kan worden opgehangen. 'Een oud
medium ingezet met een vernieu
wende gedachte', aldus de jury,
die het project als vernieuwend
omschrijft. 'Twee journalisten zet
ten op eigen initiatief een langdurig
onderzoeksproject op over het
Russische Sochi en omgeving, een
politiek gevoelige plek waar in
2014 de Olympische Winterspelen
worden gehouden. Vernieuwend is
ook de manier waarop ze het pro
ject financieren, namelijk door mid
del van crowdfunding. Daarmee
bouw je een groep geïnteresseerde
volgers op, die tevens medefinan
ciers van het project zijn. De aan
pak mondt uit in een website, boe
ken en ander drukwerk,
tentoonstellingen, publicaties in
kranten en magazines, videover
slagen en foto's voor de verkoop.
Hornstra en Van Bruggen lopen
daarmee voorop in de Nederlandse
journalistiek.' Ze hebben inmiddels
ook een boek over Sochi gepubli
ceerd. Op hun website (www.
thesochiproject.org/home/) roepen
ze op om donateur te worden.
DINSDAG 1 FEBRUARI 2011
Rotary sponsort
organisaties
Rotary Texel heeft vorige week
€7.500,- gedoneerd aan Texelse
organisaties. Het geld voor de
giften is ingezameld in 2010. De
Rotaryclub heeft ook 750 kilo
gram Texelse aardappels
beschikbaar gesteld aan de
Texelse voedselbank.
Rotaryclub Texel is een serviceclub
die meerdere goede doelen in de
Texelse gemeenschap sponsort.
Hiervoor worden diverse acties
gehouden, zoals het ophalen van
kleding met 'Geef ons de zak'. Dit
maakt het voor de begunstigden
mogelijk om jaarlijks hun doelen te
bereiken en iets voor de gemeen
schap te betekenen.
De Rotaryclub heeft onder andere
geld overgemaakt aan het Tessel-
huus, Kerken en Minima, de Reu
mavereniging en Stichting Nieuw
Guinea. Ook is bijgedragen aan de
totstandkoming van de digitale vrij-
willigersbank van Pharos, door het
financieel mogelijk maken van de
aanschaf van software voor het
benodigde computerprogramma.
Wat ik zeggen wou
Oost-Kameroen
De hectiek van december ligt ver
achter ons. Tijd om melding te
maken van onze ervaringen in
Kameroen en speciaal van Bétaré-
Oya, eind vorig jaar. We werden er
als eregasten en weldoeners ont
vangen. We konden constateren
dat het kantoor annex directie
ruimte er goed uitzag; dat het
goedkoper was gebouwd dan de
oorspronkelijke raming. Verklaring
daarvoor was, dat een leverancier
een kantoor in Bétaré had geopend,
waardoor de levering van grond
stoffen goedkoper was geworden,
(kortere transportweg, minder reis
kosten) Ook een volgend klaslo
kaal was tot en met de fundering
gevorderd. Door één van de
bestuursleden van de school was
een flink bedrag voorgeschoten,
omdat hij wist dat we met nieuw
geld kwamen.
Het bedrag dat we nog voor het
kantoor moesten aanvullen was ca
€1000,-. Voor de bouw van de
muren van het nieuwe lokaal heb
ben we omstreeks €1600,- gege
ven. Die muren staan inmiddels.
Het dak zal nog eens €3000,- kos
ten, maar daar is nu het geld nog
even niet voor.
Terug in Nederland zagen we dat
er bijna duizend euro op onze reke
ning was gestort voor de school in
Bétaré. Van een gedeelte daarvan
waren we al op de hoogte voor we
weggingen, dus dat hebben we
ook in de bouw verdisconteerd.
Voor al die bijdragen danken we de
gevers hartelijk. Het geld komt uit
stekend terecht en draagt bij aan
betere scholing van plattelandskin
deren. Nadrukkelijk en voortdurend
werd ons op het hart gedrukt om
alle mensen die hebben bijgedra
gen hartelijk vanuit Bétaré-Oya te
bedanken.
Af en toe word je wel eens heel
gelukkig: jaren geleden hebben we
schriften en pennen gegeven aan
een school in Bertoua. Dank zij een
miljoenengift van Japan zitten ze
binnenkort ineens goed in de splin
ternieuwe schoolgebouwen.
Natuurlijk weet iedereen dat Japan
dat niet alleen uit humanitaire over
wegingen doet. Het land heeft
belang bij tropisch hardhout uit de
Kameroenese Oostprovincie, maar
het draagt ook wel een beetje bij
aan het welzijn in de regio. En
Europese hulp was tenslotte ook
niet gratis, daar wilde Europa ook
vast wel wat voor terug.
Hoe het ook zij, de kwetsbare
Oostprovincie van Kameroen heeft
er weer wat faciliteiten bij als het
gaat om scholing en daar kunnen
we blij om zijn. Namens veel men
sen uit het gebied, zowel in Ber
toua als in Bétaré, moesten we de
gevers hartelijk danken. De solida
riteit die de mensen daar uit Neder
land ervaren, wordt er op hoge
prijs gesteld. Men heeft de stellige
indruk dat Nederlanders sympa
thieke mensen zullen zijn. En we
hebben niet geprobeerd om die
indruk te nuanceren.
Hierbij brengen wij al die dankbe
tuigingen over.
Joke en Jaap Vlaming,
Den Burg.
