TEXELSE 11 COURANT
Vissers TX29 verontwaardigd over afsluiting
Natura 2000: 'Rust voor
bodemleven Noordzee'
'Heel vreemd daar foto's van oma Boon te zien hangen'
'Bodemberoering juist
goed voor de visstand'
VRIJDAG 18 FEBRUARI 2011
visserman, die vorig jaar de firma
aan zijn zoons heeft overgedaan,
worden de vissers ten onrechte
afgeschilderd als boeven en zetten
milieuorganisaties het publiek op
het verkeerde been. 'Er wordt
totaal niet naar de visserman
geluisterd. Een zware storm doet
de zeebodem meer kwaad dan de
visserij.'
Volgens de bemanning kloppen de
onderzoeksmethodes niet en is er
veel meer vis dan de biologen
beweren. Bovendien is er nog een
bedreiging bijgekomen, aldus Mar
co Drijver. 'Doordat onze quota
steeds kleiner werden, ging de
handel zoeken naar alternatieven.
Kweekvis, zoals pegasius. Die
wordt geïmporteerd uit Vietnam of
andere goedkope landen en naar
Europa gevlogen. Of dat nou duur
zaam is? De schol die wij vangen
smaakt beter en is puur natuur.
Echte scharrelvis.'
Het instellen van beschermde
gebieden op de Noordzee
gebeurt in het kader van Natura
2000. Dat is de benaming van
een Europees netwerk van
natuurgebieden, waarin belang
rijke flora en fauna voorkomen.
Verreweg de meeste gebieden
bevinden zich op het land. Op
zee is inmiddels de Noordzee
kustzone, een strook van Petten
tot Schiermonnikoog, al aange
wezen. Op de diepere Noordzee
staan drie gebieden nog op de
nominatie.
'Het is absoluut niet de bedoeling
om vissers te pesten', zegt prof. dr.
Han Lindeboom van IMARES
Wageningen UR desgevraagd. Het
instituut, dat ook een vestiging
heeft aan 't Horntje, speelt een
adviserende rol. 'Waar het om gaat,
is de instandhouding van onder
waterplanten en bodemdieren; een
natuurlijke biodiversiteit. De visserij
heeft daar ontegenzeggelijk effect
op. Sommige gebieden vragen om
ecologische redenen om sluiting,
bijvoorbeeld waar kwetsbare
schelpbanken zijn. In andere gebie
den blijft visserij natuurlijk mogelijk.
Het hangt echter ook van de vis
sers zelf af: gebruiken ze bijvoor
beeld technieken die geen schade
toebrengen.' De stelling dat
bodemberoering juist gunstig is
voor de visstand, klopt slechts
gedeeltelijk, stelt Lindeboom. 'De
meningen zijn verdeeld. Het kan
best wel goed zijn voor tong en
schol, maar niet voor ander leven
in zee.' De vangstquota hoeven er
volgens Lindeboom niet veel
anders door te worden. 'Van mij
mogen de vissers net zoveel tong
en schol blijven vangen.'
Voor de Noordzeekustzone (tot 20
meter diepte) wordt een beheers
plan opgesteld door een zoge
naamde 'regiegroep', waarin de
visserijsector, natuurorganisaties,
wetenschap en overheid zitting
hebben. In gezamenlijk overleg
moeten zij maatregelen afspreken
(VIBEG, Visserijmaatregelen in
Beschermde Gebieden). Het con
cept akkoord werd begin februari
in Harlingen gepresenteerd aan de
Nederlandse beroepsvissers.
Gezien de commotie heeft de vis
serijsector het akkoord nog niet
ondertekend. Vooral de garnalen-
vissers, die in de kustzone actief
zijn, voelen zich zwaar gedupeerd.
'Niet bedoeling
vissers te pesten'
Toch is het de bedoeling dat Neder
land voor de zomer van 2011 een
voorstel doet aan de Europese
Commissie, die het uiteindelijke
besluit zal nemen. Verder op de
Noordzee worden later mogelijk
nog drie gebieden aangewezen: de
Doggersbank, de Klaverbank en
het Friese Front.
'Vissen met pulskor nu nog risico'
Op de open Noordzee, waar de TX
29 en de andere grote Texelse kot
ters vissen, staan drie gebieden op
de nominatie te worden beschermd,
waaronder de bekende Doggers-
bank. Daarnaast zijn voor meerde
re plekken vergunningen aange
vraagd voor de plaatsing van
windmolens. Het afsluitingsbeleid
is tevens gericht op de kustzone,
waar onder andere de Texelse gar-
nalenvissers hun brood verdienen.
Volgens de nieuwe plannen gaat
tien procent van de kustzone hele
maal dicht, daarboven wordt 15
procent gesloten voor bodembe-
roerende visserij en nog eens 20
procent voor de visserij met wek
kerkettingen.
'In de publiciteit worden de kust
zone en de rest van de Noordzee
door elkaar gehaald', zegt Maarten
Drijver, voorzitter van de Texelse
visserijcoöperatie CIV. 'De kustzo
ne is het hele gebied langs de kust
tot 20 meter diepte. Dat is onge
veer tot drie mijl uit de kust. Veel
garnalenvissers halen hier 100 pro
cent van hun inkomsten vandaan
en hebben geen mogelijkheid om
naar andere wateren uit te wijken.'
Drijver bevestigt dat de sumwing in
de beschermde gebieden niet
wordt toegestaan, omdat dit vis
tuig van wekkers is voorzien. 'De
pulskor mag wél. Maar binnen
Europa wordt daarvoor alleen een
tijdelijke ontheffing gegeven. Die
geldt telkens voor een jaar. In 2013
wordt de definitieve ontheffing ver
wacht. Sommige vissers nemen
het risico, maar het kan best zijn
dat ie straks toch verboden
wordt.'
CycloMedia
rijdt op Texel
Het bedrijf CycloMedia uit Waar
denburg rijdt sinds dinsdag weer
over het eiland om in opdracht
van de gemeente foto's te
maken.
CycloMedia rijdt in een opvallende
auto met op het dak een camera
waarmee 360 graden panoramafo
to's gemaakt worden.
De gemeente gebruikt de foto's
voor inventarisatie van de buiten
ruimte, afhandeling van vergun
ningaanvragen, taxaties, openbare
orde en veiligheid en het beant
woorden van vragen van burgers.
De foto's worden volgens de
gemeente uitsluitend binnen de
publieke taken van de overheid
gebruikt.
De opvallende auto rijdt over alle
openbare wegen en fietspaden.
Het bedrijf brengt al jaren voor de
meeste gemeenten in Nederland
systematisch en grootschalig de
omgeving in beeld.
ten.' Het bezoek leidde tot een
typisch Georgisch samenzijn, met
muziek, eten en drank. Boon en zijn
vrouw kregen wijn mee en grond,
om uit te strooien op de begraaf
plaats op de Hogeberg.
In Manglesi vertelde Gueja dat ze
graag zou zien dat de collectie van
haar vader bij elkaar blijft, liefst in
Tbilisi, zodat hij beter toegankelijk
is voor toeristen en grotere groe
pen. 'Het is een beetje onzeker hoe
dat nu verder moet', vertelt Boon.
'Het is natuurlijk niet alleen maar
een kwestie van geld. Als je een
museum wilt, moet daar ook een
plan aan hangen, een onderne
mersvisie. En misschien is het wel
beter om de collectie onder te
brengen bij een bestaand, groter
museum. Want het zou natuurlijk
jammer zijn als zo'n historisch
waardevolle collectie uit elkaar zou
vallen. En de herinnering moet wel
blijven bestaan.' Mensen die idee-
en hebben over hoe en wat, kun
nen contact met Boon opnemen.
Dat kan het beste via e-mailadres
willem@boon.pro.
Gweja Artimidze toont de collectie ven haar vader
Sumwing niet
De vissers menen dat de beste
visgronden nu afhandig worden
gemaakt, terwijl ze door de komst
van windmolenparken op zee ook
al goede stekkies moeten inleve
ren. Bovendien zullen veel Engelse
vissers naar de overblijvende
bestekken uitwijken als de popu
laire Doggersbank wordt
beschermd. 'Straks zitten we met
z'n allen op een postzegel', gromt
broer John Drijver. 'En de gesloten
gebieden worden van die dooie
akkers.'
De TX29 is reeds overgestapt op
een innovatieve techniek, de Texel
se sumwing, maar volgens Marco
Drijver kan hij desondanks met dit
'zwevende' vistuig niet terecht in
de straks beschermde gebieden.
'Er zitten wekkers aan het tuig, al
zijn het niet zulke zware. In de loop
der jaren zijn we steeds lichter
gaan vissen. De sumwing is uit
eigen zak betaald. Een hele verbe
tering, maar kennelijk is het nog
niet goed genoeg. Ik wil best over
stappen op de pulskor, heb al ver
gunning aangevraagd. Maar offici
eel is het nog niet. Voorlopig krijg je
alleen de eerste drie jaar onthef
fing. Daar kan ik niet op investe
ren.'
Tekst: Frans Hopman Hoptext
Hoewel het al meerdere malen
ter sprake kwam en hij heel wat
reizen maakte, was Willem Boon
uit Den Hoom nog niet eerder in
Georgië geweest. Maar dit jaar
kwam het er toch van. In Georgië
vond hij een stukje Texel dat wel
licht de moeite van het bewaren
waard is.
Als kleinzoon van Cornelia Boon-
Verberg is de verbinding tussen Wil
lem Boon en Georgië snel gelegd.
Zijn grootmoeder stond tijdens en na
de Russenoorlog in 1945 bekend als
de 'moeder der Georgiërs'. Ze was
een bescheiden, maar gedreven
vrouw, die erg overtuigend kon zijn.
Zelf vertelde ze niet veel of vaak over
haar daden in de oorlog, waardoor
het voor Willem ook allemaal wat
mystiek bleef, hoewel hij zich wel
mensen kon herinneren die in de
jaren na de oorlog op bezoek kwa
men. En natuurlijk kende hij de ver
halen uit de tweede hand. 'Maar pas
in Georgië hoorde ik wat ze nu
eigenlijk had gedaan. Ze vertelden
daar hoe oma Boon indertijd huis
aan huis de deuren langs was
gegaan om de mensen op het hart
te drukken voor de Georgiërs te zor
gen.' Het lag dus voor de hand dat
Boon, die er met zijn vrouw Monika
regelmatig op uittrekt, een keer in
Collectie
Artemidze het
bewaren waard
Georgië zou gaan kijken. 'We heb
ben de reis wel eens eerder willen
maken, maar stuitten daarbij op veel
problemen bij de grens. Dat bete
kende soms duizenden kilometers
omrijden, omdat het allemaal militair
gebied was. Daarom is het nog niet
eerder gebeurd.'
Een nieuwe gelegenheid deed zich
voor toen de Landcruiserclub, waar
Boon lid van is, een tocht naar
Armenië organiseerde. 'Het was
rond die tijd dat ik in de Texelse Cou
rant een stukje las dat Artemidze,
één van de leiders van de opstand,
was overleden. Zijn dochter Gueja
zou van zijn huis een museum heb
ben gemaakt, waar herinneringen
aan Texel levend worden gehouden.
Dat was voor mij reden om bij de
organisatie van de tocht naar Arme
nië te vragen of we niet ook een
weekje door Georgië konden rijden.
Wellicht zouden ze me zelfs kunnen
helpen in contact te komen met
Gueja.' Uiteindelijk stemden zeven
van de negen deelnemende Land-
cruisers met het voorstel in en werd
Georgië aan de trip toegevoegd,
waar contact werd gelegd met Gue
ja Artemidze. 'Dat was heel bijzon
der om daar te zijn. Zij ging met ons
naar haar ouderlijk huis in Manglisi,
een plaats in de buurt van hoofdstad
Tbilisi. Daar is een kamer ingericht
als een museum voor Texel, met
knipsels uit de Texelse Courant,
foto's en voorwerpen. Ook hangen
er knipsels uit andere kranten, zowel
Nederlandse als Georgische, medail
les en wapens. Allemaal betrekking
hebbend op het 622ste Georgische
bataljon en de strijd op Texel. Het
was heel vreemd om daar foto's van
oma Boon en mijn vader te zien han
gen.'
Doordat de reis van de Landcruiser
club van tevoren was gepland, kon
den Boon en zijn vrouw die eerste
keer maar kort in Georgië blijven.
'Maar toen we na een paar dagen
alweer weg moesten, dachten we
allebei: dit is wel erg kort. Daarom
besloten we op eigen gelegenheid
weer terug te gaan.' Dus na een
week in Armenië te hebben rondge
reden, keerde het echtpaar terug
naar Tbilisi, waar weer contact werd
gezocht met Gueja Artemidze. 'Ook
wilde ik graag Grisha (Baindurash-
wili, red.) zien, de enige oud-strijder
die nog in leven is.' Zo kon het
gebeuren dat Boon door Gueja Arte
midze naar Kaspi werd gebracht,
zo'n 45 kilometer buiten Tbilisi. 'Daar
was het nog wel even zoeken, maar
hij herkende me meteen', zegt Boon.
Het ijs was helemaal gebroken toen
Monike hem haar ring toonde, die zij
nog van oma Boon had gekregen.
Het bleek dat Grisha deze zelf nog
aan oma Boon had gegeven. 'Grisha
was aanvankelijk wel teleurgesteld,
omdat hij de laatste keer dat hij op
Texel was niemand van de familie
heeft ontmoet. Diverse keren vroeg
hij "Waar waren jullie?" Maar toen ik
vertelde dat wij altijd op een afstand
werden gehouden en dat het meer
een aangelegenheid was tussen
oma Boon, mijn vader en oom Koos,
accepteerde hij dat en gaf hij aan het
erg fijn te vinden dat wij hem opzoch-
De opvarenden van de TX29
'Helena Elizabeth' zijn verbolgen
over het voornemen om delen
van de Noordzee voor de visserij
te sluiten. Dat deze gebieden
nog wel toegankelijk blijven voor
duurzame technieken, zoals de
pulsvisserij, biedt volgens schip
per Marco Drijver weinig sou
laas. 'Ik zou best willen, maar de
pulskor - het vissen met elektri
sche schokken - zit nog in de
experimentele fase en is maar
voor een beperkt aantal vissers
haalbaar, ook al omdat slechts
10 procent een vergunning
krijgt.'
De TX29 gaat wekelijks de zee op
en keert elke vrijdag terug naar de
haven van Oudeschild. 'Normaal
vissen we op schol, maar omdat
de prijs momenteel laag is, mikken
we ditmaal meer op tong', meldt
Drijver. Hét gesprek aan boord
betreft echter de naderende afslui
ting van visgronden. Zoals vorige
week al in de Texelse Courant was
te lezen, wil de overheid verschil
lende delen van de Noordzee als
'Natura 2000'-gebied bestempe
len. De natuur krijgt er voorrang,
visserij is niet of slechts gedeelte
lijk nog toegestaan.
De vissers zetten grote vraagte
kens bij dit beleid. Drijver: 'In de
praktijk merken we dat het niet
werkt. Neem bijvoorbeeld de schol
box, een gebied op de Noordzee
van Den Helder tot Noord-Dene-
marken, ingesteld als kraamkamer
(in 1989, red.). Het leek toen geen
gek idee, maar de jonge schol trekt
er juist weg. Je vindt er op de
bodem alleen nog zeesterren en
krabben. Wij zijn er van overtuigd
dat bodemberoering juist goed is
voor de visstand. Er is dan meer
voedsel te vinden. Nu niet en dus
trekt de platvis weg.' Elders in de
Noordzee is de scholstand juist
wel goed, aldus Drijver. 'Die is in
jaren niet zo goed geweest. Tong is
momenteel niet zo best. Maar dat
is een golfbeweging. Over drie jaar
barst het er weer van.'
De TX 29 op volle zee. Straks zitten we met z'n allen op een postzegel'.
(Folo Fred Wierlng)
Scharrelvis
Zijn vader Piet, die in de haven aan
boord is gekomen, is het roerend
met hem eens. Volgens de oud-
