Snelle tijden op
stuivend circuit
TEXELSE 8 COURANT
1Hoeveel van die Starken zijn er eigenlijk?'
Spannende strijd op golfbaan
Als bij een houseparty dringt
het donkere gegrom van de
zware motoren de toeschou
wers tot diep in het merg. Elke
conversatie wordt onmogelijk
gemaakt als de stockcars
langsdenderen over het stof-
stuivende circuit van de MAB-
club aan de Hoofdweg, waar
zondag de eerder uitgestelde
eerste autocross van het sei
zoen gereden werd.
Hoewel de Hoofdweg over een
grote lengte vol staat met gepar
keerde auto's en ook het eigen
parkeerterrein tot de nok gevuld
is, is er op de dijk voldoende
ruimte om een plek te vinden
waarvandaan het crossterrein
goed is te overzien. Het publiek
treft het. Het vrijwel windloze weer
leent zich uitstekend voor een
middagje autocross, hoewel de
ene kant van de dijk toch stoffiger
is dan de andere. Menigeen loopt
met bruin bestoven jas en gezicht.
'Maar water is er goed voor', is het
algemeen gevoel.
Inmiddels voltrekt zich beneden,
op de tussen de manches door
zorgvuldig natgespoten en glad
gestreken baan, het spektakel. De
verschillende klassen wisselen
elkaar af, zodat er tussen de man
ches door voldoende tijd is om de
afstelling van de auto's te regelen
en schade te repareren. Boven
dien is het voor het publiek op
deze manier steeds afwisselend
en dus aantrekkelijk. Niet alle
schade is eenvoudig te herstellen
en elke manche verschijnen er
minder auto's op de baan. Het is
duidelijk wie de favorieten zijn, dat
zijn de coureurs 'met de grootste
schoenendozen vol knipsels uit de
Texelse Courant', volgens de
speaker. Zij rijden al langere tijd
mee en kennen de baan, hun auto
en hun eigen beperkingen.
De cross zelf houdt het midden
tussen een gladiatorengevecht en
een ballet. Grommend komen de
wagens door de poorten de arena
binnen, waar opvallend gracieus
de bochten zo soepel mogelijk
worden gereden, om tijd te win
nen en de tegenstander voor te
blijven. Een op het circuit achter
gebleven band, door een van de
auto's verloren, wordt echter
genadeloos alle kanten opge
duwd. Zozeer, dat het publiek op
de dijk gewaarschuwd wordt.
Want hij kan alle kanten opsprin
gen. Ook verderop vliegen stuk
ken en brokken van auto's in het
rond, terwijl de geur van smeulend
rubber zich mengt met die van
brandstof en sommige motoren
kokende stoom uitbraken. Een
beginnend brandje wordt geblust
door de alerte brandweer op het
middenterrein.
Ondanks de vele regen die vorige
week tot uitstel noopte, is de baan
hard en zijn de snelheden hoog.
Baanrecords worden niet gebro
ken, maar het scheelt niet veel. De
coureurs hebben nauwelijks tien
seconden nodig voor de bijna
vierhonderd meter lange baan,
wat betekent dat de snelheid
boven de 140 km per uur ligt. Dat
vergt de nodige stuurmanskunst
van de coureurs en het is dan ook
niet verwonderlijk dat op de glad
de baan auto's de meest wonder
lijke manoeuvres maken. Want
hoewel het de bedoeling is dat
iedereen dezelfde kant oprijdt,
gaat dat niet altijd goed. Zeker op
een drukke baan heeft dat de
nodige botsingen touchéstot
gevolg. Dit levert gelukkige slechts
blikschade op en weinig persoon
lijk letsel.
Toch verliep deze eerste cross niet
helemaal zonder ernstige onge
vallen. Tot tweemaal toe moest de
gereedstaande ambulance in actie
komen toen een stockcar in bot
sing kwam met de muur onderaan
de dijk, beide keren met ernstig
letsel tot gevolg. Stephan Raate
land was bij het ter perse gaan
van deze krant overgebracht naar
het VU in Amsterdam. Volgens
informatie van de familie had hij
zijn rechterbeen gebroken en zat
er een botsplinter van zijn linker
been in zijn knieschijf. Ook was er
een stukje van zijn onderrug afge
broken en tussen zijn vijfde en
zesde wervel beland. Zijn borst
been bleek gescheurd en wellicht
was er schade aan zijn ribben.
Maandag zou hij aan beide benen
worden geopereerd. Edwin Smit
werd zondagavond overgebracht
naar Alkmaar, waar een scan
gemaakt zou worden van zijn rug.
Over zijn toestand is verder niets
bekend. Ruud Weijers van de
MAB-club geeft toe dat de sport
harder en sneller is geworden en
dat de ongelukken dus ernstiger
kunnen zijn, hoewel de rijders
goed ingepakt zitten. 'We zijn aan
het kijken of we iets aan de baan
kunnen veranderen, maar hele
maal voorkomen kun je dit soort
dingen nooit.'
Op de harde baan waren de ver
schillen in de klassementen klein.
De rodeoklasse werd gewonnen
door Michiel Stark die - net als de
andere leden van het team Stark
- lange tijd favoriet was. Zozeer
zelfs, dat het aan de speaker de
verzuchting ontlokte: 'Gaat er nu
alweer een Stark aan de leiding?
Daar kan ik wel een bandje van
maken. Hoeveel van die Starken
zijn er eigenlijk?' Stark eindigde
met 90 punten net voor Roy Boe-
ijen, die 84 punten behaalde. Met
hetzelfde aantal punten werd
Lisanne Amsing eerste bij de juni
oren, waar Erwin Veeger (80)
tweede werd. De viercilinderklasse
werd met 82 punten gewonnen
door Hans Arnout, Gino Biljouw
werd tweede, met niet meer dan
74 punten. Bij de stockcars werd
Martin Koorn eerste (86 punten),
gevolgd door Chris de Vries (78).
De derde plaats was hier voor
Siem-Pieter de Porto. De volledige
uitslagen zijn te vinden op de
website van de organisatie, www.
mabclub-texel.nl. Hier is ook het
laatste nieuws te vinden over de
twee coureurs in het ziekenhuis.
Aan de cross, die volgens de
organisatie uitstekend verlopen is,
deden uitsluitend Texelse coureurs
mee. Er stonden vorige week nog
enkele overkantse deelnemers op
de lijst van de viercilinderklasse,
maar door het uitstellen van de
cross moesten zij verstek laten
gaan. In de pits, waar coureurs en
mecaniciens bedrijvig in de weer
zijn, heerst een gezellige drukte.
Het is duidelijk dat de teams
steeds meer geld en energie in
hun sport investeren, wat op de
baan zijn vruchten afwerpt. Er
wordt gesleuteld en gelast en een
enkeling voorziet zijn wagen zelfs
van een camera, zodat op websi
tes kan worden teruggezien wat
de coureur vanuit de auto zag.
Met opwaaiend stof, vlaggen,
rook, geparkeerde auto's en een
kleurrijke mensenmassa, moet de
cross ook vanuit de overvliegende
Dakota een spectaculair beeld zijn
geweest.
Pip Barnard
Foto's Texelimages/Olivier Schilling.
Thomas Wassenaar en Use van
Zuilekom zijn de nieuwe kampi
oenen matchplay van de Texelse
Golfclub.
Matchplay is een individuele afval
race: wie zijn tegenstander ver
slaat, gaat door naar de volgende
ronde. Bijna zestig golfers streden
om de titel.
Wassenaar nam het in de finale op
tegen de ervaren Jan Blancke. Zij
maakten er een fantastische strijd
van, die door Wassenaar op de
vijftiende hole werd beslist,
ondanks een birdie van Blancke op
de veertiende. Wassenaar wist
zodoende met dertien pars en twee
birdies beslag te leggen op de
beker.
Lise van Zuilekom moest het in de
finale opnemen regerend kampi
oen Annabel Groothuis. De enerve
rende strijd werd pas op de laatste
hole beslist, waar Van Zuilekom het
in ruime mate opgekomen publiek
op de banken wist te krijgen. Zij
putte haar bal vanaf tien meter en
wist daarmee Groothuis, die haar
put net miste, te verslaan.
Bak-ker Tinvr^L
