'Prachtig stukje ouwe land
wordt hier dicht gebouwd'
Arno Kuip: 'Kogerweg voor 'Echt op sien Tessels':
ons de enige mogelijkheid' thuiskomen voor Texelaars
Kop driebanden tekent zich af
TEXELSE 9 COURANT
Eerst vijftien maten tekenen voor 'Nesland'
'Hier dreigt een prachtig stukje
van het ouwe land dicht te wor
den gebouwd. We moeten er
toch met z'n allen voor vechten
om het open landschap dat we
nog over hebben open te hou
den.' Dat zeggen Hans en Miek
Jimmink van de Kogerweg. Nu
kijken ze vanuit hun woonkamer
tot aan de Dennen, maar als de
plannen voor de verplaatsing
van de melkveehouderij van de
familie Kuip doorgaan, staan er
straks een grote melkstal en
andere gebouwen in hun zicht.
Hans Jimmink: 'Laat één ding dui
delijk zijn: we hebben niets tegen
de familie Kuip. Maar aan de ande
re kant van een weg een schuur
van bijna 2000 vierkante meter,
een grote machineberging, silo's,
twee woonhuizen, stank, lawaai en
landbouwverkeer, daar zitten we
echt niet op te wachten.' Miek:
'Het is eeuwig zonde van dit prach
tige stukje Texel. Wij kijken er op
uit, net als onze buren en bewo
ners langs de Akenbuurt. Maar het
is ook voor Texel van belang om
dit open te houden. Rust en ruimte
zijn toch kernwaarden op ons
eiland.'
Hoe groot de impact van de 'ont
ruiming' van Waalenburg is, blijkt
ook aan de achterzijde van hun
woning, (van) waar dit jaar de
nieuwe schuren van de familie
Zoetelief zijn gebouwd. 'Daar is
vooraf weinig ruchtbaarheid aan
gegeven. Wij hebben er in ieder
geval overheen gelezen en daar
door geen bezwaar ingediend. Je
ziet het resultaat. Van het land
schap is weinig meer over.'
Hans: 'Wethouder Kooiman zei
over de geplande stallen van Kuip
dat de aantasting van deze omge
ving door de aanwezigheid van
andere gebouwen beperkt is. Flau
wekul. De bestaande bebouwing
valt in het niet bij wat hier komt. De
stal die hier midden in het land
komt, wordt zó groot, daar kun je
Sarasani wel drie keer in rond
draaien. Wat hier verloren gaat,
daar weegt het stukje openheid in
Waalenburg echt niet tegen op.
Daarbij hebben wij de pech dat
door de overheersende zuidwes
ten wind, wij straks in de stank en
het lawaai zitten. De uitrit komt
aan de Kogerweg. Daar rijdt al het
verkeer naar De Krim en Slufterval
lei langs. Een drukke weg, daar
moet je geen uitrit maken voor
agrarisch verkeer. Het betreft vele
transporten, want doordat het
meeste land van Kuip langs de
Pijpersdijk ligt, moeten gras en
maïs deze kant op worden gere
den. Waarom niet richting de Pont-
weg verplaatsen? En waarom niet
van een bestaand A-blok gebruik
gemaakt. De wethouder zegt dat
ze er met de onderhandelingen
over de Noordooster niet uit zijn
gekomen. Wij begrepen van de
eigenaars dat er niet serieus is
onderhandeld. Een andere, betere,
optie is dat Kuip zijn bedrijf ver
plaatst naar Elzenhof aan de Pij
persdijk, waar hij al dertig hectare
land heeft liggen. DLG (Dienst
Landelijk Gebied, die de onder
handelingen namens de provincie
voert) heeft dit bedrijf al gekocht,
maar doordat het land wat er direct
omheen ligt eigendom is van een
Beeld van het landschap langs de Kogerweg, het beoogde gebied voor het nieuwe boerenbedrijf van de familie Kuip.
andere Texelaar, is het A-blok te
klein. Waarom bieden ze niet wat
meer voor die grond, zodat er wel
genoeg ruimte is? Daar past zo'n
bedrijf veel beter.'
De familie Jimmink is vastbesloten
bezwaar aan te tekenen tegen de
plannen en naar verwachting laten
ook de buren het er niet bij zitten.
'We horen al vijf jaar dat we weg
moeten uit Waalenburg. Maar er
wordt niet bij gezegd waar we
heen kunnen', reageert Arno
Kuip van hoeve Kilstee op kritiek
op de beoogde locatie aan de
Kogerweg. We hebben ons uiter
ste best gedaan om een andere
plek te vinden, maar het is niet
gelukt. Dit is gewoon een prima
plek.'
Kuip: 'Dit verhaal is in 2006 begon
nen. Toen er aan de andere kant
van de Nieuwlanderweg grond
beschikbaar kwam, was dat natuur
lijk een voorzet voor open doel. We
hebben echt van alles gedaan om
ons bedrijf aan de Pijpersdijk te
vestigen. Ook de DLG (Dienst Lan
delijk Gebied) heeft er zwaar op
ingezet en zelfs Elzenhof aange
kocht. Maar hoeveel keer wil je
"nee" horen, om tot de conclusie
te komen dat het gewoon niet gaat
lukken. Zo is het ook met de Noord
ooster gegaan. Dat hebben we uit
drukkelijk geprobeerd.'
Kuip, die met zijn zoon en bedrijfs-
opvolger Werner een maatschap
heeft: 'We moeten weg uit Waalen
burg en omdat wij verder willen
boeren verkopen we dit bedrijf op
zoals dat heet reconstructiebasis.
Dat omvat allerlei regeltjes, ook
over de vergoeding die we ontvan
gen. Voor dat geld moeten wij ons
zien te verplaatsen. Ik kan dus niet
tot in het oneindige bieden. We
hebben ons uiterste best gedaan
en serieus onderhandeld en ook de
Stivas en de Stichting Agrarisch
Texel hebben hun best gedaan.
Maar als het niet wil lukken, dan
moet je wat anders. In Eierland
verdelen de grote jongens de vrij
komende grond onder elkaar wel
en aan de oostkant van Texel
komen we er niet tussen, net zoals
er bij Den Hoorn voor ons geen
plaats is. Die plek aan de Koger
weg is voor ons de enige mogelijk
heid. Voor die woningen misschien
vervelend, maar die staan gewoon
in het buitengebied. En daar wordt
geboerd. Dat moet je je wel realise
ren als je buiten wilt wonen. Soms
verdwijnt er een boer, zoals aan de
Noordooster, en soms komt er een
tje terug. Zoals wij. Dat er de laat
ste jaren geen agrarische activitei
ten van betekenis hebben
plaatsgevonden, is geen garantie
dat dit in de toekomst niet zal
gebeuren. Wat betreft stank en
geluid moeten we ons houden aan
de wettelijke normen (houden). Dit
houdt onder meer in dat het bedrijf
niet dichter dan vijftig meter van
woningen mag staan. Om zo min
mogelijk hinder te veroorzaken
gaan wij op 150 meter afstand zit
ten, op de rand van ons het land,
zoveel mogelijk uit het zicht. Dat
betekent wel dat ik een langere
oprit moet aanleggen, kosten waar
voor we zelf opdraaien. De voerkui-
len zouden vóór het bedrijf komen,
maar in verband me de buren
komen ze nu achter de gebouwen,
dus daar kijken ze niet tegenaan.
Zo houden we ook de werkzaam
heden aan de achterzijde van het
bedrijf. Daarvoor moeten we wel
extra erfverharding aanbrengen,
die we zelf betalen. Er is wel trans
port van voer naar het bedrijf, maar
alleen tijdens de oogst. De voerkui-
len liggen bij huis, daarvoor hoeven
we niet over de weg. Over de ver
keersdrukte ben ik niet bezorgd.
We zitten nu immers aan dezelfde
weg, maar dan een eindje verder.
Wat betreft de stankoverlast: bij de
stal ruik je het minst, het uitrijden
van mest geeft meer stank. Ik snap
de bezwaren wel, maar als ik zelf
het idee had dat we overlast zou
den veroorzaken, dan begon ik er
niet eens aan. Volmaakt is het ner
gens, maar ik vind dat we ons best
hebben gedaan.'
Over de grootte van de stal (60 bij
30 meter). 'Voor de toekomst heb
je een bepaalde schaalgrootte
nodig. Dat zie je overal om je heen.
We hebben nu zeventig koeien en
om efficiënt te kunnen werken
moeten we doorgroeien naar 120
dieren, met twee melkrobots. Van
uit duurzaamheid en leefruimte heb
je een bepaalde grootte nodig.
Vanuit die normen is het gewoon
rekenen.'
In de kantine van Bouwbedrijf bij de Kamer van Koophandel,
Duin vond zaterdag de
vergadering plaats van Maat
schap Woonstede Nesland. Na
een inleiding door ANBO Texel
voorzitter Ger Praamstra zette
de eerste groep van vijftien deel
nemers aan dit CPO-project hun
handtekeningen. Er volgt nog
een tweede groep.
Er werd ook een bestuur samenge
steld. Het zestal dat de schouders
onder de plannen gaat zetten is:
Ger Praamstra (voorzitter), Sieni
van Beek (secretaris) en Klaas
Haijma (penningmeester). De ande
re bestuursleden zijn Aad Zegers,
Edith Mesman en Trea van Leeu
wen.
Het nieuwe bestuur krijgt het niet
makkelijk. Er wachten nog veel
taken en beslissingen voor de
schop daadwerkelijk de grond in
kan. De architect en de aannemer
gaan nu aan de slag om, in overleg
met de maten, het voorlopige ont
werp om te zetten in een definitief
ontwerp. De toekomstige bewo
ners staan gezamenlijk voor veel
keuzes. De huidige raming van de
bouwkosten wordt als bovengrens
gehanteerd. Dit proces vergt de
nodige tijd. De individuele maten
worden deze week ingeschreven
zodat alle formele zaken in gang
kunnen worden gezet. Praamstra:
'Nu gaat het gebeuren!'
Een middag vol verhalen, lied
jes, gedichtjes en andere voor
drachten in Texels dialect. Dat
biedt Echt op sien Tessels, de
laatste jubileumactiviteit van de
Historische Vereniging. De mid
dag wordt zaterdag 22 oktober
gehouden in Question Plaza.
Eigenlijk had Echt op sien Tessels
vorig jaar moeten plaatsvinden,
toen de Historische Vereniging het
25-jarig jubileum vierde. Toen ech
ter bleek dat de organisatie veel
meer om het lijf had dan aanvan
kelijk gedacht, werd besloten het
evenement een jaar uit te stellen.
Dat bood tevens de gelegenheid
extra aandacht aan de presentatie
te besteden. Om dat te bereiken
werd Ina Schrama benaderd, die
in de Texelse toneelwereld veel
ervaring met regie heeft opge
daan.
Zelf nuanceert Schrama haar rol in
het geheel. 'Ze hebben me de titel
van regisseur gegeven. Dat vind ik
een beetje teveel van het goede.
Het is meer dat ik heb geprobeerd
van alle voordrachten een geheel
te maken en er een beetje samen
hang en ritme in te brengen. Dat
was nog lastig, want iedereen doet
zijn eigen ding. Maar je kunt bij
voorbeeld voorkomen dat alle
liedjes achter elkaar zitten. We
hebben ook niet echt gerepeteerd,
maar zijn wel een paar keer bij
elkaar geweest om te kijken hoe je
je stukje het beste kunt brengen.'
Ze lacht: 'Nee, ik heb geen cursus
regie hoeven geven, want de
meeste deelnemers zijn het
gewend in het openbaar op te
treden. Maar het is wel goed het
allemaal een beetje op elkaar af te
stemmen.'
Aan het zeer diverse programma
wordt meegewerkt door uiteenlo
pende mannen en vrouwen. De
meesten vertellen sèèggies of ver
halen, zelf geschreven dan wel uit
overlevering meegekregen. Het
spits wordt afgebeten door El Kor-
tenhoeve, waarna ook Harry de
Graaf, Gré Dros, Jaap en Nico
Dros, Theo Timmer, Gelein Jansen
en Piet Kooiman het podium
betreden. Verder wordt gezongen
door Gerrit Terwindt, Jaap Dros,
Theo Timmer, Aart van den Brink,
de zanggroep van de Historische
Vereniging en Nel Bruin, die onder
meer door Gelein Jansen in het
Tessels vertaalde Ierse balladen
en Portugese fado's ten gehore
brengt en daarbij wordt begeleid
door gitarist Jan Beijert.
Wat Schrama betreft, is het hele
project nu al een succes. 'Het is
zo leuk om weer eens Tessels te
horen en ermee bezig te zijn. We
zijn allemaal met het Tessels opge
groeid, maar bijna niemand
spreekt het meer in het dagelijks
leven. Dit voelt echt als thuisko
men, als een warm bad. Ik hoop
dat het publiek het ook zo ervaart.
Dat zou het mooiste zijn.' De voor
bereidingen waren sfeervol. 'Het
grappige is dat je elkaar op deze
manier voedt. We hebben heel wat
discussies. Over hoe je iets zegt,
over hoe je het juist niet zegt, over
de uitspraak. We zijn het lang niet
altijd met elkaar eens, maar dat
maakt het juist zo leuk.'
De Historische Vereniging rekent
op veel publiek en houdt er zelfs al
rekening mee dat de belangstel
ling groter is dan de 250 plaatsen
die Question Plaza biedt. Hoewel
er nog niets vast staat, wordt
daarom alvast gedacht aan een
vervolg. 'Misschien volgend jaar,
met een deel van of met dezelfde
mensen die nu optreden.' Voor
wie er niet bij kan zijn, wordt in
ieder geval (dankzij financiële
steun van het Texelfonds en TESO)
een DVD van de avond gemaakt,
die 'binnen afzienbare tijd' te koop
zal zijn.
De voorstelling begint om 14.00
uur. Kaarten kosten €3,50 en zijn
verkrijgbaar bij de familie Van der
Gracht in De Cocksdorp, slagerij
Rob Maas in Oosterend, super
markt Goënga in Den Hoorn, kap
salon Corinne in Oudeschild, Tim-
mer's Tearoom in De Koog en het
Cultuurhistorisch Museum Texel in
De Waal.
zijn broer Jaap op.
Schrijver Nico Dros treedt
Het nieuwe seizoen van de drie
bandenclub van biljartvereniging
DVO is alweer zes speelrondes
verder en op de ranglijst begin
nen de eerste contouren zich af
te tekenen.
De top van het afgelopen seizoen,
Cees Mets, Henk Aubertijn en Ab-
jan Witte, begonnen het seizoen
matig. Hun spelgemiddelde daalde
en alledrie zijn terug te vinden in de
middenmoot. De ranglijst van acht
tien spelers wordt nu aangevoerd
door een ontketende Jan Witte, die
al een gat heeft geslagen naar ach
tervolgers Paul Eelman en Ruud
Mets. Hier kort achter staan Henk
Prins en Ab Witte. De rode lantaarn
is in handen van Cor Elsendoorn,
die ook onder zijn normale niveau
presteert, maar hij zal zeker probe
ren in de loop van het seizoen op
gelijke hoogte te komen. Jan Bak
ker speelt zeer solide en ziet dit
terug in zijn gemiddelde van nu
ruim 0,44 wat resulteert in twaalf te
maken caramboles. Ook Paul Eel
man heeft zichzelf weer overtroffen
en moet nu negen caramboles
maken om een partij te winnen. Dit
was de afgelopen periode nog
zeven. Marco van der Vis moet elf
caramboles maken. De overige
leden zijn iets teruggevallen of
hoogstens gelijk gebleven. Dit is
overigens geen vreemd beeld na
de zomerstop. Cees de Graaf
beleefde woensdag een opmerke
lijke competitie-avond. Eerst ver
loor hij kansloos zijn eerste partij.
Tegen Ab Witte behaalde hij in
negen beurten precies nul punten.
Maar in de tweede partij, tegen
Willem van de Wetering, wist hij in
de nabeurt een remise af te dwin
gen. De hoogste serie werd
gespeeld door Ab-jan Witte, die
zeven caramboles achter elkaar
maakte. Wat overigens niet genoeg
was om de partij tegen Jan Bakker
te winnen.
In de eerste weken werden ook
enkele korte partijen genoteerd. Zo
hadden Ruud Mets en Paul Eelman
maar acht beurten nodig en Cees
Maas Cees Bonne negen.
De komende weken staan de par
tijen tussen de vier koplopers op
het programma.
ANBO
