'Springen is het
mooiste dat er is'
TEXELSE 15 COURANT
Baggeraar Henk Griffioen gaat hele wereld over
World's 1
dredger
S555»g
argest split-hopper
at Warrenpoint port
'Ik kan me geen baan van
negen tot vijf voorstellen'
Proef met wiernetten
Jesse (8) crosskampioen noordoost Nederland
Foto van een baggerproject in de Baltische Zee, genomen rond middernacht.
VRIJDAG 23 DECEMBER 2011
Henk Griffioen in Jemen, met enkele medewerkers. Naast hem Milan uit Servië en
zijn schipper AU.
Veel Texelaars, misschien wel
honderd, zijn werkzaam in de
baggersector. Hun werkterrein
ligt zelden dicht bij huis, meestal
zijn de locaties ver weg. Eén van
hen is Henk Griffioen uit Den
Burg, werkzaam bij het Deense
baggerbedrijf Rohde Nielsen.
Momenteel is hij site-manager
bij het uitbaggeren van de haven
van Warrenpoint in Noord-ler-
land.
Als site-manager (uitvoerder) regelt
Griffioen zo ongeveer alles wat
moet worden geregeld voor bag-
gerprojecten. 'We werken nu op de
grens van Noord-lerland en de Ier
se Republiek, aan de Ierse Zee.
Het betreft onderhoud van de
haven. Dat gebeurt ongeveer één
keer in de vier tot vijf jaar, omdat
deze anders dicht slibt. We halen
er nu 340.000 kubieke meter uit en
hebben van de overheid een ver
gunning om de bagger op zee te
dumpen. Die is afgegeven voor
een bepaalde hoeveelheid binnen
een bepaalde periode, daar moet
je je aan houden. We werken hier
met twee eigen schepen en ik huur
een bed leveler, dat is een schip
met een ploeg er achter die we
laten zakken. Het is mijn taak om
hier alles te regelen. Dat de beman
ning wordt gewisseld, dat er eten
aan boord is, logistieke zaken, ik
bespreek de prioriteiten met de
kapiteins van de schepen, zorg dat
apparatuur op schepen wordt geïn
stalleerd, bijvoorbeeld om peilin
gen uit te voeren. En dat de gege
vens van die peilingen worden
doorgegeven aan de baggersche
pen, enzovoort.' Griffioen staat
voor zijn werk ook in verbinding
met een projectmanager in Dene
marken. 'Op dit werk, Warrenpoint,
wordt een jonge Deense projectlei
der opgeleid. Hij werkt vanuit
Kopenhagen. Dat wordt van boven
af gedaan door mijn baas, de area
manger UK en Ierland, en vanaf de
site door mij. De Deen heeft geen
enkele bagger ervaring.'
Het is een imposant werk en één
van de baggerschepen waarmee
wordt gewerkt is wellicht nog
indrukwekkender. Op een foto in
de lokale krant Newry Reporter is
te zien hoe Griffioen de hand
schudt met havendirecteur Peter
Conway. Op de achtergrond ligt de
fonkelnieuwe Njord R, met een
lengte van 112 meter en een capa
citeit van 6000 ton de grootste
splithopper ter wereld. Een
splithopper is een baggerschip dat
tijdens het lossen van voor tot ach
ter splijt. Het bestaat eigenlijk uit
twee halve schepen. De Texelaar
werkt nu drieëneenhalf jaar voor de
Deense onderneming, die met cir
ca 400 medewerkers een relatief
klein baggerbedrijf is tussen multi
nationals als Boskalis en Van Oord.
'Daar werken duizenden mensen
en is ben je een nummer. Bij ons is
het overzichtelijker en weet ieder
een wie je bent.' Want ondanks dat
de projecten vaak ver bij de thuis
basis in Kopenhagen vandaan lig
gen, laat Griffioen op zijn tijd zijn
gezicht zien in Kopenhagen. 'Ik
ben onlangs nog naar de traditio
nele kerstreceptie geweest. Daar
mag je bij dit bedrijf niet ontbre
ken.' Het betekende dat hij vanuit
Ierland naar Denemarken vloog,
om direct na de kerstborrel door te
reizen naar Texel en de volgende
dag weer terug te vliegen naar Ier
land.
Toch heeft hij niet altijd in de bag
ger gezeten. 'Ik kom uit Diemen,
vlak bij Amsterdam, Vera (zijn echt
genote) van Texel en door haar ben
ik op Texel beland. Ik heb daar
gewerkt in de sneeuwklokjes bij
"Bolle" Piet Kikkert, daarna kelne
ren in de Jelleboog, betontechno-
loog bij Rab en barkeeper in Vat
69. Toen kocht ik het pand Wever
straat 104 van de heer Swarthof en
begon daar een platenwinkeltje. 's
Avond werkte ik in De Waddenpa
rel, een dancing waar rock en
underground werd gedraaid. Een
prachtige tijd! Toen stopte mijn
vader met zijn bedrijf in grond-,
weg- en waterbouw en klein bag-
gerwerk in de buurt van Amster
dam en heb ik dat voortgezet. Na
tien jaar heb ik dat verkocht, ben
terug naar Texel gegaan en werd
strandexploitant op paal 12. Orga
niseren ging hem goed af. Drie jaar
runde hij voor eigen rekening de
tent van de Ronde om Texel, waar
voor hij onder meer de muziek
regelde, stands verhuurde en wat
al niet meer. 'Als strandexploitant
deed ik in de winter allerlei klusjes
om het hoofd boven water te hou
den. Op een gegeven moment las
ik dat een bureau mensen vroeg
om in Nigeria aan het werk te gaan.
Dat leek me wel wat, zodat ik dan
's winters wat meer geld kon ver
dienen, en in het voorjaar het pavil
joen weer kon opbouwen. Uitein
delijk werd het niet Nigeria, maar
raakte ik in Engeland in de bagger
aan het werk. Het beviel zo goed,
dat ik het strandpaviljoen van de
hand heb gedaan.'
Het baggerwerk bracht hem op
allerlei plekken. Onder meer in
Jemen, waar hij werkte aan de
aanleg van een installatie voor het
overslaan van vloeibaar gas vanaf
de wal in schepen. Ik werkte free
lance bij een waterbouw bedrijf als
dredging manager. We zaten daar
in een compound met tienduizend
man en geen alcohol... Doordatje
maanden samen optrekt, krijg je
een erg sterke band, ondanks cul
tuur- en godsdienstverschillen.
Milan (op de foto links naast hem)
stierf op de luchthaven van Sana'a,
de hoofdstad van Jemen, onder
weg naar huis, aan een hartaan
val.
In dat soort landen komt adequate
hulp vaak te laat...'
Soms ligt het werk dichter bij huis.
'Afgelopen zomer ben ik een lan
gere periode thuis geweest en
deed vanuit huis de werkvoorbe
reiding, calculaties, etc. Vorig jaar
hebben we met een aantal scha
pen samen met Boskalis het strand
van Ameland versterkt. Wij deden
de vooroever suppletie, waarbij we
het verderop in zee opgebaggerde
zand vlak voor de kust dumpen.
Onze schepen hebben zodanige
diepgang dat ze daar kunnen
komen, die van Boskalis konden
dat niet. We werkten daar tot grote
tevredenheid van Rijkswaterstaat,
die blij is dat ze keus hebben uit
meerdere aannemers. Ik had ook
graag geholpen met de suppletie
op Texel. Dat zou een mooie thuis
wedstrijd zijn geweest. Helaas
mocht dat niet zo zijn.'
Een paar jaar geleden maakte hij
een kortstondige carrièreswitch
door aan de slag te gaan in het
vliegveldrestaurant. 'De baggerwe-
reld beweegt zich in golfbewegin
gen, toen was het even slappe tijd.
Maar ik was blij dat de bagger
weer aantrok en ik daar weer aan
de slag kon. Nu de euro niet stabiel
is, zie je dat investeerders de
gebeurtenissen afwachten. Ook
Rohde Nielsen trekt nu meer naar
andere continenten zoals Zuid-
Amerika, Australië en Canada'
Maar momenteel dus een klus in
Noord-lerland. Hij heeft er geen
moeite mee vaak en ver van huis te
zijn. 'Ik hou van afwisseling en vrij
heid en kan mezelf niet in een baan
van negen tot vijf voorstellen. In de
helft van de gevallen ben ik zelf
projectleider, en eindverantwoor
delijk voor een werk. Ik kan per dag
uitmaken wat ik doe. Natuurlijk is
er werk dat moet gebeuren, maar
ik maak zelf uit wanneer en hoe.
Het mooiste vind ik kleine projec
ten die ik in mijn eentje doe. Dan
stap ik in de auto, huur een huisje
aan het strand, installeer de com
puter en voel me op mijn plek. Ik
kan heel goed tegen alleen zijn en
gelukkig kan Vera dat ook. Als we
ergens voor een langere periode
zitten, dan vlieg ik naar huis. Als ik
dan thuis ben, is het feest.'
Gerard Timmerman
WBDNEavW Siö'NOVEMBER, 2011 AtVUnj the 'Point
:,V: «ET-
Krantenknipsel uit de Ierse Newry Reporter, waarop is te zien hoe Henk Griffioen
de hand schudt met havendirecteur Peter Conway. Op de achtergrond ligt het
fonkelnieuwe baggerschip Njord R.
Er worden boeien aan het net geplaatst om het net te markeren. (Foto Job schepers)
In de haven van het NIOZ wordt
hard gewerkt aan de preparatie
van een groot wiernet. Zodra het
net gereed is wordt het naar de
zee gesleept. Het betreft een
proef met het kweken van wie
ren in open water.
In het net van 20 bij 20 meter is
wierzaad gestrooid. Wanneer er
drie dagen goed weer is kan de
constructie naar open zee gesleept
worden. 'Dit is nodig omdat het net
maar heel langzaam kan worden
versleept. Anders spoelt het zaad
uit de netten', vertelt één van de
medewerkers. Het net komt zeven
kilometer buiten de kust te liggen
en wordt gemarkeerd met een aan
tal grote boeien. Zodra het op zijn
plaats ligt, blijft het daar twee jaar.
Daarna wordt gekeken hoe het
proces verlopen is. Het is nog
onbekend welke gevolgen stro
ming en zware weersomstandighe
den op de wierkwekerij hebben.
Als het project slaagt, biedt dit
nieuwe mogelijkheden voor de
wiermarkt. De netten kunnen wor
den geplaatst op stukken zee die
niet gebruikt worden door de vis
serij. Te denken valt aan de gebie
den achter windmolenparken op
zee. Het verschaft de wierbranche
meer ruimte. Het wier wordt veel
gebruikt als veevoer, omdat het
veel eiwitten bevat.
Bij het plaatsen van het net werd
medewerking verleend door René
Boon, die de zware boeien plaatste
met zijn kraan, en Werner Dros, die
met zijn vrachtwagen hielp met het
vervoer van de spullen naar de
haven van het NIOZ.
Dialectmiddag in
beeld en geluid
Een ruim twee uur durende regi
stratie in beeld en geluid van de
manifestatie Echt op sien Tessels is
sinds woensdag verkrijgbaar bij
boekhandel Het Open Boek in Den
Burg. De DVD kost €10,- en kan
worden afgehaald door degenen
die 'm hebben besteld. Echt op
sien Tessels werd zaterdag 22
oktober in De Lindeboom gehou
den en bestond uit diverse voor
stellingen rond het Texels dialect.
en bleef hij maar doorrijden. De rit
eindigde pas toen Otto het ventje
van de rijdende motor greep, waar
na de motorfiets vanzelf tot stil
stand kwam. Jesse had de smaak
te pakken en toen zijn vader een
maal een Yamaha PW50 crossmo
tor voor hem had gekocht, was het
hek van de dam. Binnen een half
jaar reed Jesse tijdens het club
kampioenschap van de MAB mee
in de hoogste regionen. Pa zag zijn
zoon steeds beter presteren en
dacht: dit smaakt naar meer. En zo
verscheen Jesse aan de start van
het regiokampioenschap, om leef
tijdgenootjes daar zijn achterwiel
te laten zien. En nu hij daar kampi
oen is, wacht de volgende uitda
ging: het Nederlands Kampioen
schap. Daarvoor schakelt Jesse
letterlijk een tandje hoger, want hij
stapt over op een zwaardere cross
motor: een 65 cc KTM met kleine
wielen. 'Weet je wat KTM bete
kent? Kan Tegen Modder', neemt
hij deTC-verslaggever in de maling.
Maar om op dat niveau te preste
ren is meer nodig dan een snelle
crossmotor. Dennis: 'Jesse heeft
talent en de wil om te winnen, al
heb ik het idee dat hij zich er soms
wat te makkelijk van af maakt.' Een
opmerking die bij Jesse een licht
protest oproept.
Over Jesse's kansen op het NK dat
in maart 2012 begint is zijn vader
vooralsnog bescheiden. '2012 is
een leerschool, in 2013 gaan we
voor het kampioenschap. Dan
gaan we knallen.' Maar het zou
geen verrassing zijn als Jesse ook
volgend jaar al goed zal presteren.
Tijdens de cross voor het regio
kampioenschap in Nieuwe Niedorp
reden drie jongens mee die ook
uitkomen op het NK. Die hield
Jesse ruimschoots achter zich.
Jesse kan zijn ervaring delen met
Texelaar en supertalent Tim van
Dooijeweerd uit Oudeschild, die op
het NK al crosst in de 65 cc-klas-
se.
Motorcrossen is voor Jesse zijn
lust en zijn leven. Elke zaterdag en
zondag klimt hij op zijn KTM 50,
om te trainen op de crossbaan in
Eierland of elders in het land aan
sen. Grote, volwassen banen, waar
de jonge Texelaar vol gas geeft, de
prut hoog door de lucht laat vlie
gen en het liefst hoge sprongen
motorfiets van de zoon van Otto
Goënga. Jesse reed er meteen op
weg, alleen had hij op die eerste
ronde geen idee waar de rem zat
maakt op zijn ronkende machine.
'Springen is het mooiste dat er is',
zegt hij enthousiast. Snelheden
lopen op tot wel zestig kilometer.
Vorig jaar gaf hij al zijn visitekaartje
af tijdens het clubkampioenschap
en de Gerrit Zijmbokaal, de
befaamde duurcross op Texel. Een
natuurtalent, dat zich tussen tien
tallen andere crossers naar voren
rijdt en de één na de andere over
winning op zijn naam schrijft. Voor
lopig hoogtepunt is de eerste
plaats in het algemeen klassement
in de 50 cc van de regio noordoost
Nederland, een competitie waar
voor de beste crossertjes uit
Noord-Holland en de noordooste
lijke provincies tot en met Overijs
sel hun krachten meten. Trots toont
Jesse de kampioenstrui die hij
daarmee in de wacht sleepte. En
de beker die hij thuis heeft moet
getuige zijn omschrijving van
indrukwekkende omvang zijn.
Motorcrosser Jesse Poth in actie.
Het 8-jarige Texelse motorcros
stalent Jesse Poth heeft het
kampioenschap in de 50 cc-
klasse van de regio Noordoost
Nederland in de wacht gesleept.
Bij vier van de zeven verreden
wedstrijden eindigde Jesse als
eerste, drie keer werd hij twee
de. Drie wedstrijden werden er
afgelast. Volgend jaar wil hij mee
doen aan het NK.
een race mee te doen. Per jaar rijdt
hij er wel een stuk of twintig, op
circuits van Nieuwe Niedorp tot
Emmen en van Veendam tot Dalf-
Een getalenteerde motorcrosser
dus, maar toch was het niet van
zelfsprekend dat het die kant op
zou gaan. Voorvader Dennis kwam
het crossen er nooit van. 'Ik heb
altijd gevoetbald en nam Jesse op
zijn vierde mee naar het voetbal
veld.' Maar na drie wedstrijdjes
had Jesse het wel gezien. Jesse:
'Ik vond er niets aan en wilde liever
een quad.' Het werd geen stoere
vierwieler, maar zijn vader nam
hem wel mee naar de crossbaan,
waar hij een rondje mocht op de
