Ta t i 11 Met iedereen een goede verstandhouding creëren' Zieke zeehonden, wel of niet opvangen? Manager Frits Dijkstra van Beach Park had 144 bazen TEXELSE 9 COURANT W li m Gasten, huiseigenaren, bestuur, verhuurbedrijf, leveranciers, onderhoudsmensen. Het was een grote groep waarmee hij als park manager te maken kreeg en die hij moest zien tevreden te stellen. Het maakte dat hij een veelzijdige en verantwoordelijke functie had, die hij volgens eigen zeggen altijd met veel plezier heeft vervuld. Na twintig jaar neemt Frits Dijkstra zaterdag afscheid van Beach Park Texel en draagt hij zijn ver antwoordelijkheden over aan zijn opvolger Jan Bloem. Frits Dijkstra en toeristisch Texel zijn al bijna een leven lang onlosmake lijk met elkaar verbonden. Dat begon al in 1958, toen hij als tienjarige met zijn vader en moeder vanuit Fries land naar Texel verhuisde. 'Aan de Kogerweg, nu de Pontweg, hadden ze een pension met een paar zomer huisjes. Land- en Duinzicht, op de plek waar nu Het Buitenhof, het vil lapark van Gerard Zoetelief, is. Daarnaast molk mijn vader een paar koeien. Zo ging dat. De gasten kwa men met de solex en een koffer achterop naar Texel.' Aan de Nikadel, in het nog rustige De Koog, opende de familie in 1968 Hotel Dijkstra. 'Ik studeerde toen aan de hotelschool. Ervaring deed ik op bij Hotel Lyda van Jan Fei- kema, die later op Texel bekend werd als advocaat. Ik werkte ook thuis. Toen mijn moeder in 1971 plotseling overleed, ben ik ver vroegd teruggekeerd naar Texel en heb ik samen met mijn vrouw Nel het familiehotel voortgezet. Het waren de tijden van Martin Warnaar en Harry Wuis, de grote animators achter de toeristische samenwer king en de VW.' In 1991 verkochten de Dijkstra's hun bedrijf aan een Nederlander die voor een Amerikaanse belegger werkte. Met pijn in het hart, want het hotel was veel meer dan alleen hun broodwinning. 'We hadden plaats voor veertig gasten en daar onder waren er een heleboel die elk jaar terugkeerden. Het klinkt mis schien een beetje cliché, maar met elkaar vormde we één grote familie. Gasten spraken met elkaar af te boeken voor het jaar erop. Als ik daaraan terugdenk, was het altijd beregezellig. Het was hard dat we moesten stoppen. Toen het hotel in 1968 werd gebouwd, was het modern, maar ruim twintig jaar later was het achterhaald om geen eigen douche en toilet op de kamer te hebben. Jammer genoeg hadden i zijn opvolger Jan Bloem. 'Ik heb altijd u we de ruimte niet om uit breiden.' Door de verkoop raakte Dijkstra werkloos, maar lang duurde dat niet. Al snel werd hij gevraagd bedrijfsleider te worden van Beach- park Livingstone, aan de oostkant van De Koog. Het park was op dat moment nog in aanbouw. Waar uit eindelijk 144 bungalows zouden verrijzen, stonden alleen nog twee modelwoningen. Het park vloeide voort uit nog grotere plannen, met het begin bij de bouw betrokken.' De huizen werden binnen een jaar of twee gebouwd en dankzij make laar Marcel Coltof ook in een rap tempo verkocht. Als verhuurder werd het bedrijf Creatief Vakantie parken aangetrokken. Vanaf het begin zat de loop erin. 'Als klein schalig park zaten we wat de ver huur betreft al snel in de top van de markt. Dat kwam doordat we met een zonnebank en een sauna het tie kreeg hij er een belangrijke taak bij: het tevreden stellen van de eige naren van de bungalows. 'Een inte ressant aspect, want in feite heb ik 144 bazen, allemaal met hun eigen wensen. Je moet ook goed voor ogen hebben dat hun woning aan de ene kant een beleggingsobject is, maar dat ze er aan de andere kant een emotionele binding mee hebben. De kunst is met iedereen blijvend een goede verstandhou- onder meer een zwembad en een hotel, ontwikkeld in opdracht van de Recreatiestichting Texel. 'De recessie zorgde helaas voor stagna tie, waarna Livingstone het project overnam. Ik vond het meteen al een mooi plan. Bijzonder waren de niveauverschillen, een idee van architect Jan Visser. Er werd een waterpartij gegraven en de vrijko mende grond werd gebruikt om op meerdere plaatsen verhogingen aan te brengen. Daardoor kreeg je niveauverschillen en hebben de gebruikers van de huisjes veel pri vacy. Ik was als begeleider vanaf nieuwste van het nieuwste boden. Voor die jaren was dat erg luxe, nu vindt men dat gewoon. Ook de lig ging van het park speelde een belangrijke rol in het succes. De omgeving is rustig en natuurlijk. Tegelijkertijd zit je dichtbij de win kels en horecagelegenheden in het centrum. Zo werkt dat nou eenmaal. Onze gasten willen wel de reuring van De Koog, maar als ze in bed liggen willen ze er geen last van hebben.' Was Dijkstra van oudsher vertrouwd met het zo goed mogelijk van dienst zijn van gasten, in zijn nieuwe func- ding te creëren.' Dijkstra's taken zijn altijd divers geweest en varieerden van het ont vangen van de gasten tot het aan sturen van de schoonmakers, schil ders, loodgieters en anderen die bijdragen aan een zo goed mogelij ke staat van de vakantiewoningen. Volgens de vertrekkend manager heeft hij altijd gestreefd naar samen werking met Texelse bedrijven. 'Dat heeft een praktische reden. Je kunt wel voor een installatiebedrijf van de overkant kiezen omdat het iets goedkopers is, als de verwarming uitvalt, verwacht de gast wel dat deze binnen een uur gerepareerd is. Dat lukt alleen met een Texelse monteur. Maar meespeelt ook dat we op deze manier de economie op Texel stimuleren. Om die reden heb ben we bijvoorbeeld bij het leggen van vloerbedekking en aanschaffen van het meubilair altijd zaken gedaan met Texelse bedrijven.' De samenwerking met onderhouds bedrijven, zoals loodgieters en tim merlieden, is geregeld in vaste con tracten. Dat geldt niet voor de aankleding van de bungalows. 'Het is aan de eigenaar zelf om te bepa len waar hij zijn vloerbedekking koopt. Maar via de Vereniging van Eigenaren heb ik hen altijd gestimu leerd hun aankopen zoveel mogelijk op Texel te doen.' Dat is altijd goed gelukt, volgens Dijkstra. 'Ik schat dat 97 procent van de totale huur opbrengst op Texel blijft en wordt besteed.' Om vraag en aanbod zo goed mogelijk op elkaar af te stemmen, wordt gasten na afloop van hun verblijf gevraagd (digitaal) een enquête in te vullen en wordt van de huisjes jaarlijks een inspectie- annex schouwrapport opgemaakt. Zo'n rapport bevat aanbevelingen over bijvoorbeeld het schilderwerk, maar ook over het vernieuwen van een badkamer of het vervangen van een bankstel. 'Het is uiteraard de bedoe ling dat deze aanbevelingen worden opgevolgd, maar niet altijd vinden de eigenaren dat nodig. Het is dan de kunst ze er op een aardige maar dringende manier van te overtuigen dat toch te doen. Een goede ver standhouding met het bestuur en de leden van de Vereniging van Eigenaren is erg belangrijk. Het zorgt voor rust op het front en daar door voor een stabiele waarde van de woningen.' Dat de eigenaren tevreden zijn over de samenwerking én het rendement blijkt overigens ook uit het geringe verloop. 'Landelijk staat gemiddeld tien procent van alle huisjes op een park als dit te koop. Bij ons ligt dat percentage veel lager. Het gaat om anderhalf, hooguit twee procent.' Bij de verhuur wordt al jaren samen gewerkt met Landal, een internatio naal opererend bedrijf, dat duizen den appartementen op tientallen parken in meerdere landen heeft. Het zijn contacten waar Dijkstra veel van geleerd heeft. 'Op tal van gebieden: financiële administratie, juridische zaken, veiligheidsplan nen, legionellapreventie, noem maar op. Tegenwoordig moet je overal certificaten voor hebben. Ook hou den we diverse logboeken bij. Dat heeft alles te maken met veiligheid en verantwoordelijkheid en behoedt eigenaren voor mogelijke aanspra kelijkheid. Landal begeleidt ons daar optimaal in. Ook op het gebied van automatisering. Veel mensen van mijn leeftijd kunnen of willen alle ontwikkelingen met computers niet bijhouden, maar ze hebben mij jong gehouden. Het is mooi dat je daarbij kunt terugvallen op de kennis en ervaring van zo'n grote organisatie. Bovendien heb ik het altijd hartstik ke interessant gevonden achter de schermen van toeristisch Nederland te kijken.' De samenwerking met een grote organisatie heeft de zelfstandigheid van Dijkstra nooit in de weg gestaan. 'Landal wil graag uniformiteit op haar parken, maar wij houden zo veel mogelijk vast aan onze Texelse identiteit.' De contacten met gasten heeft Dijkstra altijd als één van de mooi ste aspecten van zijn werk beschouwd. 'Veel mensen hebben het hier zo naar hun zin, dat ze jaar lijks terugkeren. Wat dat betreft, is er niet zo veel veranderd sinds de dagen van Hotel Dijkstra.' Een belangrijke rol daarin speelt ook de kleinschaligheid. 'We zijn met een kleine groep medewerkers, die alle voorkomende werkzaamhe den samen verrichten. Er is geen technische dienst. Gasten vinden het heel bijzonder dat ze ons bij aankomst in het receptiegebouw treffen en dat we even later aan de deur staan om een verwarming te repareren. Ik heb die contacten altijd als heel waardevol beschouwd.' Dijkstra wordt na zijn afscheid opge volgd door Jan Bloem, die al tien jaar zijn assistent is, na eerder onder meer beheerder van vakantiepark De Vogelmient te zijn geweest toen daar nog asielzoekers werden opge vangen. De twee zitten volledig op één lijn, vertellen ze. 'Ik heb abso luut geen plannen voor grote veran deringen. Dat is ook niet nodig, want we hebben onze zaken prima op orde', zegt Bloem. Dijkstra vult aan: 'Ik heb altijd uiterst plezierig met Jan samengewerkt en er alle vertrouwen in dat hij het goed gaat voortzetten. Zijn grote voordeel is ook dat de eigenaren hem goed kennen en dat ze weten dat het bestaande beleid door hem wordt voortgezet. Ze worden niet gecon fronteerd met een nieuwe manager die het wiel opnieuw gaat uitvin den.' Joop Rommets Afgelopen week luidde Ecomare de noodklok. Er zijn zoveel zieke zeehonden dat de opvang in geldgebrek komt. Ondanks dat Eco mare niet twijfelt over de voortzetting van opvang van de dieren wil het wel gaan kijken naar de manier van opvang in de toekomst. De populatie van zeehonden neemt namelijk toe. Is opvang van zieke dieren nog wel nodig of hoort het sterven van zieke zeehonden bij de natuur? De meningen zijn verdeeld. Van alle kanten Het persbericht leidde tot veel ophef in de media (zie elders in deze krant). De één vindt het goed dat de zeehonden worden opgevangen, de ander is het eens met het stand punt dat de natuur zijn weg wel vindt. Maar wat is nu het beste voor de zeehonden? De populatie neemt toe, maar het aantal zwakkere exemplaren ook. Er moeten zoveel zeehonden worden opgevangen dat bij zowel de zeehondencrèche in het Groningse Pieterburen als bij Ecomare tenten zijn gebouwd om alle dieren onderdak te kunnen ver schaffen. Volgens Anton Hurkens, adjunct-directeur van Ecomare, komen er niet alleen steeds meer zieke dieren bij, ze blijven ook lan ger ziek. 'Vroeger bleven de dieren vier a vijf dagen en nu is dat vier a vijf weken. 'De populatie zeehonden neemt helemaal niet toe', zo vertelt Leny 't Hart van de Zeehondencrèche in Pieterburen. Zij is het totaal niet eens met het standpunt van de opvang op Texel. 'Zij hebben ande re prioriteiten. Ze willen toeristen vermaken, terwijl wij zeehonden beter willen maken. Ecomare volgt de lijn van Denemarken. Daar schie ten ze de dieren dood, of verhande len ze. Ecomare wil zeehonden drie dagen op het strand laten liggen om dood te gaan. Dat is de natuur! Volgens ons is natuur juist leven en dat is ook iets dat we de kinderen moeten leren. Het is heel goed dat Ecomare minder opvang wil gaan doen, wanneer ze zeggen dit niet aan te kunnen. Dan komen ze maar lekker naar Pieterburen. Al moet ik ze opvangen in de badkuip.' Anton Hurkens is het met de lei ding van de Zeehondencrèche eens dat de opvang van de dieren gewoon moet doorgaan. Wij laten absoluut geen dieren drie dagen ziek op het strand liggen', weer kaatst hij de kritiek van Leny 't Hart. 'Iedere oproep die wij binnen krijgen nemen we serieus. Het is wel zo dat wanneer we een jonge zeehond, die ergens ligt maar kerngezond is, niet direct meene men. De moeder is dan waar schijnlijk in de buurt en dan is het helemaal niet goed voor het dier om het bij de moeder weg te halen. Met de kritiek van 't Hart kan hij weinig. 'We hebben nooit gezegd dat wij geen zeehonden meer willen opvangen. We willen alleen kijken hoe we de opvang moeten gaan doen, wanneer de populatie zich zo blijft ontwikke len. Een extra argument om de zee honden wel op te blijven vangen is het feit dat dit nu gebeurt door deskundigen.Hurkens: 'Zowel in Pieterburen als hier op Texel wer ken opgeleide mensen die weten wat ze doen. Wanneer je de bees ten niet meer op zou vangen, gaan mensen ze meenemen naar huis en de verzorging in de badkuip proberen te doen. Dit neemt grote risico's voor de dieren met zich mee. Op werkvloerniveau is de verhouding met de Zeehonden crèche erg goed. Misschien is een intensievere samenwerking in de toekomst wel één van de oplos singen, maar dat is nu nog niet aan de orde.' Jakob Asjes, Hoofd van de afde ling Ecosystemen van IMARES (onderdeel van Wageningen UR) adviseert dat opvangcentra zich terughoudend opstellen ten opzichte van de opvang van zee honden. 'De populatie ontwikkelt zich goed en het aantal zeehon den is nog nooit zo hoog geweest. Het terugzetten van 'opgeknapte' zeehonden is niet goed voor de sterkte van de populatie. De die ren kunnen nieuwe virussen mee brengen, waardoor gezonde zee honden ook ziek worden. Daarnaast komen er steeds meer medicijnen in de zee terecht', stelt Asjes. IMARES bekijkt de discus sie over de zeehondenopvang puur vanuit ecologisch oogpunt, maar beseft zich ook dat er meer zaken meespelen bij het vaststel len van nieuwe regelgeving: 'Emo tie is een erg belangrijk argument. Als mensen een zieke zeehond zien, vinden ze dat zielig. Maar mensen moeten niet vergeten dat er in de natuur altijd zwakkere exemplaren tussen zullen zitten en dat zeehonden wilde dieren zijn.' Hoe de opvang in de toekomst ook verder gaat, het is een feit dat de populatie van de zeehonden toeneemt. Zowel het aantal gewo ne zeehonden als het aantal grijze zeehonden neemt ieder jaar toe. Afgelopen jaar werden in het Nederlandse deel van de Wad denzee 7800 gewone zeehonden geteld en bijna 2400 grijze zee honden. Voor de gewone zeehond Zoetwateropvang Vorige stelling: Het is belangrijk om te werken aan een goede zoetwa teropvang op het eiland. a. ja (87%) b. nee (6%) c. geen mening (6%) 206 stemmen Nieuwe stelling: Zieke zeehonden, moet je opvan gen. Mee eens of niet? www.texelsecourant.nl is dit een toename van dertien procent in de laatste twee jaar. Bij de grijze zeehond werd zelfs een stijging van zestien procent per jaar geconstateerd in de afgelo pen jaren. Bij IMARES tellen ze de populatie als sinds 1975 en er zijn nog nooit zoveel zeehonden geteld. Er zal door alle partijen (zoals dierenartsen, de overheid, ecologen, de zeehondencrèche en Ecomare) gekeken moeten worden naar wat de beste oplos sing is voor de dieren zelf en de populatie als geheel', zo besluit Asjes. Job Schepers l Om de zeehonden op temperatuur te houden, heeft Ecomare een tent over het bassin geplaatst en wordt warme lucht naar binnen geblazen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2012 | | pagina 9