Ta t i
11
Met iedereen een goede verstandhouding creëren'
Zieke zeehonden, wel of niet opvangen?
Manager Frits Dijkstra van
Beach Park had 144 bazen
TEXELSE 9 COURANT
W li
m
Gasten, huiseigenaren, bestuur,
verhuurbedrijf, leveranciers,
onderhoudsmensen. Het was een
grote groep waarmee hij als park
manager te maken kreeg en die
hij moest zien tevreden te stellen.
Het maakte dat hij een veelzijdige
en verantwoordelijke functie had,
die hij volgens eigen zeggen altijd
met veel plezier heeft vervuld. Na
twintig jaar neemt Frits Dijkstra
zaterdag afscheid van Beach
Park Texel en draagt hij zijn ver
antwoordelijkheden over aan zijn
opvolger Jan Bloem.
Frits Dijkstra en toeristisch Texel zijn
al bijna een leven lang onlosmake
lijk met elkaar verbonden. Dat begon
al in 1958, toen hij als tienjarige met
zijn vader en moeder vanuit Fries
land naar Texel verhuisde. 'Aan de
Kogerweg, nu de Pontweg, hadden
ze een pension met een paar zomer
huisjes. Land- en Duinzicht, op de
plek waar nu Het Buitenhof, het vil
lapark van Gerard Zoetelief, is.
Daarnaast molk mijn vader een paar
koeien. Zo ging dat. De gasten kwa
men met de solex en een koffer
achterop naar Texel.'
Aan de Nikadel, in het nog rustige
De Koog, opende de familie in 1968
Hotel Dijkstra. 'Ik studeerde toen
aan de hotelschool. Ervaring deed
ik op bij Hotel Lyda van Jan Fei-
kema, die later op Texel bekend
werd als advocaat. Ik werkte ook
thuis. Toen mijn moeder in 1971
plotseling overleed, ben ik ver
vroegd teruggekeerd naar Texel en
heb ik samen met mijn vrouw Nel
het familiehotel voortgezet. Het
waren de tijden van Martin Warnaar
en Harry Wuis, de grote animators
achter de toeristische samenwer
king en de VW.'
In 1991 verkochten de Dijkstra's
hun bedrijf aan een Nederlander die
voor een Amerikaanse belegger
werkte. Met pijn in het hart, want
het hotel was veel meer dan alleen
hun broodwinning. 'We hadden
plaats voor veertig gasten en daar
onder waren er een heleboel die elk
jaar terugkeerden. Het klinkt mis
schien een beetje cliché, maar met
elkaar vormde we één grote familie.
Gasten spraken met elkaar af te
boeken voor het jaar erop. Als ik
daaraan terugdenk, was het altijd
beregezellig. Het was hard dat we
moesten stoppen. Toen het hotel in
1968 werd gebouwd, was het
modern, maar ruim twintig jaar later
was het achterhaald om geen eigen
douche en toilet op de kamer te
hebben. Jammer genoeg hadden
i zijn opvolger Jan Bloem. 'Ik heb altijd u
we de ruimte niet om uit breiden.'
Door de verkoop raakte Dijkstra
werkloos, maar lang duurde dat
niet. Al snel werd hij gevraagd
bedrijfsleider te worden van Beach-
park Livingstone, aan de oostkant
van De Koog. Het park was op dat
moment nog in aanbouw. Waar uit
eindelijk 144 bungalows zouden
verrijzen, stonden alleen nog twee
modelwoningen. Het park vloeide
voort uit nog grotere plannen, met
het begin bij de bouw betrokken.'
De huizen werden binnen een jaar
of twee gebouwd en dankzij make
laar Marcel Coltof ook in een rap
tempo verkocht. Als verhuurder
werd het bedrijf Creatief Vakantie
parken aangetrokken. Vanaf het
begin zat de loop erin. 'Als klein
schalig park zaten we wat de ver
huur betreft al snel in de top van de
markt. Dat kwam doordat we met
een zonnebank en een sauna het
tie kreeg hij er een belangrijke taak
bij: het tevreden stellen van de eige
naren van de bungalows. 'Een inte
ressant aspect, want in feite heb ik
144 bazen, allemaal met hun eigen
wensen. Je moet ook goed voor
ogen hebben dat hun woning aan
de ene kant een beleggingsobject
is, maar dat ze er aan de andere
kant een emotionele binding mee
hebben. De kunst is met iedereen
blijvend een goede verstandhou-
onder meer een zwembad en een
hotel, ontwikkeld in opdracht van
de Recreatiestichting Texel. 'De
recessie zorgde helaas voor stagna
tie, waarna Livingstone het project
overnam. Ik vond het meteen al een
mooi plan. Bijzonder waren de
niveauverschillen, een idee van
architect Jan Visser. Er werd een
waterpartij gegraven en de vrijko
mende grond werd gebruikt om op
meerdere plaatsen verhogingen aan
te brengen. Daardoor kreeg je
niveauverschillen en hebben de
gebruikers van de huisjes veel pri
vacy. Ik was als begeleider vanaf
nieuwste van het nieuwste boden.
Voor die jaren was dat erg luxe, nu
vindt men dat gewoon. Ook de lig
ging van het park speelde een
belangrijke rol in het succes. De
omgeving is rustig en natuurlijk.
Tegelijkertijd zit je dichtbij de win
kels en horecagelegenheden in het
centrum. Zo werkt dat nou eenmaal.
Onze gasten willen wel de reuring
van De Koog, maar als ze in bed
liggen willen ze er geen last van
hebben.'
Was Dijkstra van oudsher vertrouwd
met het zo goed mogelijk van dienst
zijn van gasten, in zijn nieuwe func-
ding te creëren.'
Dijkstra's taken zijn altijd divers
geweest en varieerden van het ont
vangen van de gasten tot het aan
sturen van de schoonmakers, schil
ders, loodgieters en anderen die
bijdragen aan een zo goed mogelij
ke staat van de vakantiewoningen.
Volgens de vertrekkend manager
heeft hij altijd gestreefd naar samen
werking met Texelse bedrijven. 'Dat
heeft een praktische reden. Je kunt
wel voor een installatiebedrijf van
de overkant kiezen omdat het iets
goedkopers is, als de verwarming
uitvalt, verwacht de gast wel dat
deze binnen een uur gerepareerd is.
Dat lukt alleen met een Texelse
monteur. Maar meespeelt ook dat
we op deze manier de economie op
Texel stimuleren. Om die reden heb
ben we bijvoorbeeld bij het leggen
van vloerbedekking en aanschaffen
van het meubilair altijd zaken
gedaan met Texelse bedrijven.'
De samenwerking met onderhouds
bedrijven, zoals loodgieters en tim
merlieden, is geregeld in vaste con
tracten. Dat geldt niet voor de
aankleding van de bungalows. 'Het
is aan de eigenaar zelf om te bepa
len waar hij zijn vloerbedekking
koopt. Maar via de Vereniging van
Eigenaren heb ik hen altijd gestimu
leerd hun aankopen zoveel mogelijk
op Texel te doen.' Dat is altijd goed
gelukt, volgens Dijkstra. 'Ik schat
dat 97 procent van de totale huur
opbrengst op Texel blijft en wordt
besteed.'
Om vraag en aanbod zo goed
mogelijk op elkaar af te stemmen,
wordt gasten na afloop van hun
verblijf gevraagd (digitaal) een
enquête in te vullen en wordt van de
huisjes jaarlijks een inspectie- annex
schouwrapport opgemaakt. Zo'n
rapport bevat aanbevelingen over
bijvoorbeeld het schilderwerk, maar
ook over het vernieuwen van een
badkamer of het vervangen van een
bankstel. 'Het is uiteraard de bedoe
ling dat deze aanbevelingen worden
opgevolgd, maar niet altijd vinden
de eigenaren dat nodig. Het is dan
de kunst ze er op een aardige maar
dringende manier van te overtuigen
dat toch te doen. Een goede ver
standhouding met het bestuur en
de leden van de Vereniging van
Eigenaren is erg belangrijk. Het
zorgt voor rust op het front en daar
door voor een stabiele waarde van
de woningen.'
Dat de eigenaren tevreden zijn over
de samenwerking én het rendement
blijkt overigens ook uit het geringe
verloop. 'Landelijk staat gemiddeld
tien procent van alle huisjes op een
park als dit te koop. Bij ons ligt dat
percentage veel lager. Het gaat om
anderhalf, hooguit twee procent.'
Bij de verhuur wordt al jaren samen
gewerkt met Landal, een internatio
naal opererend bedrijf, dat duizen
den appartementen op tientallen
parken in meerdere landen heeft.
Het zijn contacten waar Dijkstra
veel van geleerd heeft. 'Op tal van
gebieden: financiële administratie,
juridische zaken, veiligheidsplan
nen, legionellapreventie, noem maar
op. Tegenwoordig moet je overal
certificaten voor hebben. Ook hou
den we diverse logboeken bij. Dat
heeft alles te maken met veiligheid
en verantwoordelijkheid en behoedt
eigenaren voor mogelijke aanspra
kelijkheid. Landal begeleidt ons
daar optimaal in. Ook op het gebied
van automatisering. Veel mensen
van mijn leeftijd kunnen of willen alle
ontwikkelingen met computers niet
bijhouden, maar ze hebben mij jong
gehouden. Het is mooi dat je daarbij
kunt terugvallen op de kennis en
ervaring van zo'n grote organisatie.
Bovendien heb ik het altijd hartstik
ke interessant gevonden achter de
schermen van toeristisch Nederland
te kijken.'
De samenwerking met een grote
organisatie heeft de zelfstandigheid
van Dijkstra nooit in de weg gestaan.
'Landal wil graag uniformiteit op
haar parken, maar wij houden zo
veel mogelijk vast aan onze Texelse
identiteit.'
De contacten met gasten heeft
Dijkstra altijd als één van de mooi
ste aspecten van zijn werk
beschouwd. 'Veel mensen hebben
het hier zo naar hun zin, dat ze jaar
lijks terugkeren. Wat dat betreft, is
er niet zo veel veranderd sinds de
dagen van Hotel Dijkstra.'
Een belangrijke rol daarin speelt
ook de kleinschaligheid. 'We zijn
met een kleine groep medewerkers,
die alle voorkomende werkzaamhe
den samen verrichten. Er is geen
technische dienst. Gasten vinden
het heel bijzonder dat ze ons bij
aankomst in het receptiegebouw
treffen en dat we even later aan de
deur staan om een verwarming te
repareren. Ik heb die contacten altijd
als heel waardevol beschouwd.'
Dijkstra wordt na zijn afscheid opge
volgd door Jan Bloem, die al tien
jaar zijn assistent is, na eerder onder
meer beheerder van vakantiepark
De Vogelmient te zijn geweest toen
daar nog asielzoekers werden opge
vangen. De twee zitten volledig op
één lijn, vertellen ze. 'Ik heb abso
luut geen plannen voor grote veran
deringen. Dat is ook niet nodig,
want we hebben onze zaken prima
op orde', zegt Bloem. Dijkstra vult
aan: 'Ik heb altijd uiterst plezierig
met Jan samengewerkt en er alle
vertrouwen in dat hij het goed gaat
voortzetten. Zijn grote voordeel is
ook dat de eigenaren hem goed
kennen en dat ze weten dat het
bestaande beleid door hem wordt
voortgezet. Ze worden niet gecon
fronteerd met een nieuwe manager
die het wiel opnieuw gaat uitvin
den.'
Joop Rommets
Afgelopen week luidde Ecomare de noodklok. Er zijn zoveel zieke
zeehonden dat de opvang in geldgebrek komt. Ondanks dat Eco
mare niet twijfelt over de voortzetting van opvang van de dieren wil
het wel gaan kijken naar de manier van opvang in de toekomst. De
populatie van zeehonden neemt namelijk toe. Is opvang van zieke
dieren nog wel nodig of hoort het sterven van zieke zeehonden bij
de natuur? De meningen zijn verdeeld.
Van alle kanten
Het persbericht leidde tot veel ophef
in de media (zie elders in deze
krant). De één vindt het goed dat de
zeehonden worden opgevangen,
de ander is het eens met het stand
punt dat de natuur zijn weg wel
vindt. Maar wat is nu het beste voor
de zeehonden? De populatie neemt
toe, maar het aantal zwakkere
exemplaren ook. Er moeten zoveel
zeehonden worden opgevangen
dat bij zowel de zeehondencrèche
in het Groningse Pieterburen als bij
Ecomare tenten zijn gebouwd om
alle dieren onderdak te kunnen ver
schaffen. Volgens Anton Hurkens,
adjunct-directeur van Ecomare,
komen er niet alleen steeds meer
zieke dieren bij, ze blijven ook lan
ger ziek. 'Vroeger bleven de dieren
vier a vijf dagen en nu is dat vier a
vijf weken.
'De populatie zeehonden neemt
helemaal niet toe', zo vertelt Leny 't
Hart van de Zeehondencrèche in
Pieterburen. Zij is het totaal niet
eens met het standpunt van de
opvang op Texel. 'Zij hebben ande
re prioriteiten. Ze willen toeristen
vermaken, terwijl wij zeehonden
beter willen maken. Ecomare volgt
de lijn van Denemarken. Daar schie
ten ze de dieren dood, of verhande
len ze. Ecomare wil zeehonden drie
dagen op het strand laten liggen
om dood te gaan. Dat is de natuur!
Volgens ons is natuur juist leven en
dat is ook iets dat we de kinderen
moeten leren. Het is heel goed dat
Ecomare minder opvang wil gaan
doen, wanneer ze zeggen dit niet
aan te kunnen. Dan komen ze maar
lekker naar Pieterburen. Al moet ik
ze opvangen in de badkuip.'
Anton Hurkens is het met de lei
ding van de Zeehondencrèche
eens dat de opvang van de dieren
gewoon moet doorgaan. Wij laten
absoluut geen dieren drie dagen
ziek op het strand liggen', weer
kaatst hij de kritiek van Leny 't
Hart. 'Iedere oproep die wij binnen
krijgen nemen we serieus. Het is
wel zo dat wanneer we een jonge
zeehond, die ergens ligt maar
kerngezond is, niet direct meene
men. De moeder is dan waar
schijnlijk in de buurt en dan is het
helemaal niet goed voor het dier
om het bij de moeder weg te
halen. Met de kritiek van 't Hart
kan hij weinig. 'We hebben nooit
gezegd dat wij geen zeehonden
meer willen opvangen. We willen
alleen kijken hoe we de opvang
moeten gaan doen, wanneer de
populatie zich zo blijft ontwikke
len.
Een extra argument om de zee
honden wel op te blijven vangen is
het feit dat dit nu gebeurt door
deskundigen.Hurkens: 'Zowel in
Pieterburen als hier op Texel wer
ken opgeleide mensen die weten
wat ze doen. Wanneer je de bees
ten niet meer op zou vangen, gaan
mensen ze meenemen naar huis
en de verzorging in de badkuip
proberen te doen. Dit neemt grote
risico's voor de dieren met zich
mee. Op werkvloerniveau is de
verhouding met de Zeehonden
crèche erg goed. Misschien is een
intensievere samenwerking in de
toekomst wel één van de oplos
singen, maar dat is nu nog niet
aan de orde.'
Jakob Asjes, Hoofd van de afde
ling Ecosystemen van IMARES
(onderdeel van Wageningen UR)
adviseert dat opvangcentra zich
terughoudend opstellen ten
opzichte van de opvang van zee
honden. 'De populatie ontwikkelt
zich goed en het aantal zeehon
den is nog nooit zo hoog geweest.
Het terugzetten van 'opgeknapte'
zeehonden is niet goed voor de
sterkte van de populatie. De die
ren kunnen nieuwe virussen mee
brengen, waardoor gezonde zee
honden ook ziek worden.
Daarnaast komen er steeds meer
medicijnen in de zee terecht', stelt
Asjes. IMARES bekijkt de discus
sie over de zeehondenopvang
puur vanuit ecologisch oogpunt,
maar beseft zich ook dat er meer
zaken meespelen bij het vaststel
len van nieuwe regelgeving: 'Emo
tie is een erg belangrijk argument.
Als mensen een zieke zeehond
zien, vinden ze dat zielig. Maar
mensen moeten niet vergeten dat
er in de natuur altijd zwakkere
exemplaren tussen zullen zitten en
dat zeehonden wilde dieren zijn.'
Hoe de opvang in de toekomst
ook verder gaat, het is een feit dat
de populatie van de zeehonden
toeneemt. Zowel het aantal gewo
ne zeehonden als het aantal grijze
zeehonden neemt ieder jaar toe.
Afgelopen jaar werden in het
Nederlandse deel van de Wad
denzee 7800 gewone zeehonden
geteld en bijna 2400 grijze zee
honden. Voor de gewone zeehond
Zoetwateropvang
Vorige stelling: Het is belangrijk om
te werken aan een goede zoetwa
teropvang op het eiland.
a. ja (87%)
b. nee (6%)
c. geen mening (6%)
206 stemmen
Nieuwe stelling:
Zieke zeehonden, moet je opvan
gen. Mee eens of niet?
www.texelsecourant.nl
is dit een toename van dertien
procent in de laatste twee jaar. Bij
de grijze zeehond werd zelfs een
stijging van zestien procent per
jaar geconstateerd in de afgelo
pen jaren. Bij IMARES tellen ze de
populatie als sinds 1975 en er zijn
nog nooit zoveel zeehonden
geteld. Er zal door alle partijen
(zoals dierenartsen, de overheid,
ecologen, de zeehondencrèche
en Ecomare) gekeken moeten
worden naar wat de beste oplos
sing is voor de dieren zelf en de
populatie als geheel', zo besluit
Asjes.
Job Schepers
l
Om de zeehonden op temperatuur te houden, heeft Ecomare een tent over het bassin geplaatst en wordt warme lucht naar
binnen geblazen.