't Amateurtje na de pauze 'los' in voorspelbare klucht Landgoed De Bonte Belevenis: van pionier tot begrip TEXELSE 8 COURANT 'Mensen vinden het leuk om zelf dingen te doen' DINSDAG 6 MAART 2012 Als het verhaal van een toneel stuk rammelt en voorspelbaar is, wordt van de acteurs een bijzon dere prestatie verlangd om van de voorstelling toch een succes te maken. De leden van 't Ama teurtje slaagden daarin met ver ve. Na een aarzelende start kwa men ze na de pauze 'los' en trakteerden ze het publiek in De Wielewaal op een hilarische avond. De Paarse Madonna van Jurgen Baumgarten is - om het voorzichtig uit te drukken - niet de meest ver rassende klucht ooit geschreven. Persoonsverwisselingen, persona ges die elkaar niet willen of mogen zien en daarom in kasten wegdui ken of het balkon op vluchten, een manspersoon die het halve stuk in een jurk rondloopt en een geheim zinnige dief van schilderijen, die op een meesterwerk loert en het wil vervangen door een vervalsing: het zijn ingrediënten die al zo oud zijn als het genre zelf. Baumgarten heeft daar niet veel verrassends aan weten toe te voe gen. De Paarse Madonna gaat over de schilder Fabian Mulder (een rol van Jan Eelman), die met zijn tradi tionele landschappen al jaren zon der succes aan de weg timmert. Als hij op een dag besluit het over een andere boeg te gooien en zijn schilderijen onder de artiesten naam Umberto Pastellini aan de man probeert te brengen, veran dert alles. Tot zijn eigen verbazing wordt zijn werk zelfs ongezien voor veel geld verkocht, wordt De Paar se Madonna uitgeroepen tot een meesterwerk en verandert de schil der zelf in een mythe. Dat geeft ook praktische proble men, want wat te doen wanneer plotseling een potentiële koper (Yolanda Legierse) op de stoep staat, terwijl je die eigenlijk pas een paar dagen later verwacht? Met een valse baard en een nepbril neemt zijn vrouw (Carola Schouw- stra) de honneurs voor de schilder waar, terwijl hij zelf de gedaante aanneemt van diens homoseksuele partner. Nood breekt wet, niet waar? Al snel dienen zich nog meer bezoekers aan, die allemaal hun eigen geheimen hebben. Zo wil Georg (Richard Eelman) niet dat zijn ware identiteit bekend wordt omdat hij zich ten onrechte ziek heeft gemeld op zijn werk en hij als gezagsdrager nu eenmaal het goe de voorbeeld moet geven. Jack (Ruben Legierse) doet zich voor als een politiebeambte die De Paarse Madonna komt beschermen, maar blijkt er al snel zelf een oogje op te hebben. De onderbuurvrouw (Jan- ke Daalder) oogt eerst als een onschuldig oudje, laadt daarna de verdenking op zich een dief te zijn, om zich uiteindelijk te ontpoppen als detective. Ondertussen is jour nalist Carol (Anne Zegers) er op uit de ware identiteit van de schilder te onthullen, maar ze trekt ver keerde conclusies. Een en ander leidt tot merkwaardi ge verwikkelingen, die door 't Ama teurtje aanvankelijk nog wat aarze lend werden gebracht. Het tempo lag niet al te hoog en dat was in een klucht als deze geen aanbeve ling. Na de pauze leek het echter wel of de acteurs helemaal 'los' kwamen en dat kwam de beleving van het stuk ten goede. Al snel rolde het ene na het andere lach salvo door de zaal. Erg leuk om te zien waren de personages die zich achter het decor langs bewogen en af en toe met hun handen omhoog door de ramen te zien waren. Ze moesten de indruk wek ken dat ze zich balancerend over een betonnen richel op zes hoog probeerden vast te houden om niet naar beneden te vallen. Jan Eel man ontlokte het publiek zelfs een open doekje, toen hij bijna geëlek- trocuteerd door een kapotte straal- kachel (neergezet om een nog nat schilderij sneller te laten drogen) eerst achterover in een opberg ruimte viel en er later als verdoofd weer uitklom, om zich voortbewe gend als een kruising tussen een zombie en een robot weer te ver dwijnen. Het applaus was terecht, want Eelman mag de lach dan aan zijn kont hebben, zijn acteerpresta tie was er één van formaat. Sterk spel liet ook Carola Schouw- stra zien. Ze combineerde een uit stekende rolkennis met een vlotte manier van spelen en leek daarbij niet te worden gehinderd door de nepbaard en bril die ze bijna de hele avond moest dragen. Richard Daalder acteert altijd met flair en overtuiging, maar heeft het nadeel dat hij door zijn karakteristieke stemgeluid altijd nogal aan zichzelf doet denken. Het maakte er zijn verschijning niet minder sympa thiek om. Yolanda Legierse speelde op een geroutineerde maar kundi ge manier de potentiële koper, die uiteindelijk heel andere plannen blijkt te hebben. Datzelfde geldt voor haar moeder Janke Daalder, die in de huid van de pinnige onderbuurvrouw kroop. Hun zoon en kleinzoon Ruben Legierse maakte zijn debuut en ook Anne Zegers stond voor het eerst op het toneel. Dit tweetal moet duidelijk nog groeien. Hun tekst klonk hier en daar nog een beetje 'opge zegd', maar duidelijk is dat 't Ama teurtje blij mag zijn met zulke jonge versterkingen. Ook achter de schermen was een flink gezelschap actief. Gooitzen Kedde en Karin Gaasbeek teken den samen voor de regie en had den er samen met hun spelers duidelijk werk van gemaakt. Souf- fleuse Thea Hin had voor het oog een vrij rustige avond. De broers Jan en Richard Eelman hadden niet alleen flinke rollen, maar had den zich ook met de bouw van het decor beziggehouden. Esther Bak ker en Jeanette Groenhof waren verantwoordelijk voor de kleding, Iris Baas van Salon Henri deed het kapwerk en Ria Kleinveld zorgde voor de grime. Joop Rommets Texelse Ondernemersprijs 2012 Toekomstbestendig ondernemen, met een goede balans tussen People, Planet Profit. Keukencentrum Texel, Van Lamsoor tot Oorlam en de Bonte Belevenis zijn uit 24 inzendingen genomi neerd voor de Texelse Ondernemersprijs 2012. Woensdag 14 maart maakt de Stichting Duurzaam Texel de winnaar bekend. Vandaag een interview met Joscha Schoots en Inge Yntema van Landgoed de Bonte Belevenis. Inge Yntema in de zeepmakerij van De Bonte Belevenis. 'Toen we begonnen konden veel Texelaars en instanties ons niet helemaal plaatsen en keken ze de kat uit de boom. Die tijd is voorbij. Nu komen hier zelfs logiesver- strekkers folders halen omdat gasten hun vertellen hoe leuk het hier is.' Landgoed De Bonte Bele venis, het bedrijf van Inge Yntema en Joscha Schoots, is in korte tijd uitgegroeid tot een begrip. Twee ondernemers die hun nek hebben uitgestoken toen ze in 2007 in een loods op het Wezenland hun Ambachtscentrum openden. 'We hebben alles zelf in elkaar getim merd en héél veel uren gemaakt.' Geen A-locatie waar je in het voor bijgaan even neerstrijkt, maar waar je mensen heen moet 'trekken'. Dat lukte wonderwel, zelfs zodanig dat de loods van 500 vierkante meter na een paar jaar al te klein werd. Joscha: 'We konden daar geen kant op. Toen diende deze locatie aan de Rommelpot zich aan. "Alweer ver huizen?", zei de bank. En ook onze accountant had zoiets van: 'Daar heb je ze weer". Het had er ook mee te maken dat wat wij deden, iets nieuws was.' Inge lachend: 'Zelfs ik heb Joscha voor gek verklaard. Dit gaat nooit lukken. Maar we hebben de eigenschap door dingen heen te kijken.' Joscha: 'We zagen de moge lijkheden van deze voormalige kin derboerderij. Binnen, maar ook bui ten. Het land er omheen geeft een heel nieuwe dimensie.' Van Ambachtscentrum naar Land goed De Bonte Belevenis. Maar het basisidee veranderde niet. Inge: 'Ons motto is: doe en beleef!' Joscha: 'We willen het alledaagse laten zien. Brood, bier, kaarsen en zeep, allemaal producten die men sen kennen. Maar weinigen weten hoe ze worden gemaakt.' Zijn ach tergrond hielp een handje. 'Ik heb in de levensmiddelen gewerkt, in ver schillende bierbrouwerijen en the mapark Archeon.' Daar heb ik geleerd dat mensen het leuk vinden om dingen zelf te doen. Door ze hier zelf zeep, brood, papier en kaarsen te laten maken, merken we dat ze beter begrijpen wat het is. Ze ont houden die ervaring, nemen die mee naar huis, ze laten het kaarsje of het zeepje zien en vertellen erover. En ze komen terug. Laatst mailden de ouders van een jongetje die hier was geweest. Hij was zó onder de indruk van de bakker, dat hij nu zelf bakker wil worden. Ze krijgen hem niet meer van het idee af.' Ze vertellen over gezinnen die regelmatig terug keren en soms zelfs meerdere keren per vakantie komen. 'We houden het laagdrempelig en willen dat mensen zich op hun gemak voelen. Ouders waarderen met name de rust en ruimte. En we geven mensen aandacht en nemen de tijd voor ze.' Een groot bedrijf, maar binnen heerst kleinschaligheid, zoals in de bierbrouwerij. 'Het moet overzichte lijk zijn, zodat mensen kunnen zien wat er gebeurt. Geen high tech, terug naar de basis. Die laat ik zien en vertel er over. Ik brouw hier jaar lijks 10.000 liter bier, wat in geen verhouding staat tot grote brouwe rijen.' Hij brouwt momenteel zes soorten, luisterend naar namen als Dichte Mist, Zuid-Wester en Loods- bier. Maandag en vrijdag, als de Bonte Belevenis gesloten is, wordt er gebrouwen, maar ook bijvoor beeld zeep gemaakt. Inge: 'Dat zijn de productiedagen en dagen dat we grote groepen kunnen aannemen. Landgoed De Bonte Belevenis biedt op hoogtijdagen werk aan circa 35 mensen, variërend van bakkers tot tuinlieden. Twaalf mensen met een verstandelijke of geestelijke handi cap vinden er een dagbesteding. Hun werkzaamheden zijn heel divers. In de bakkerij knipt Frits bak papier voor appeltaart en even later komen we hem tegen bij het verwer ken van papier. Inge: 'Frits is van alle markten thuis. Hij helpt ook bij het zeep maken, het papierschep pen en in de kaarsenmakerij.' Óp tafel wordt een stapel blauwe brie ven, die we herkennen van de belas ting, aan snippers gescheurd. Inge: 'Die zijn niet van ons, maar we krij gen ze en verwerken ze tot papier maché. Net zoals we dat met de papieren zakjes van thee doen. Sinds bezoekers en Texelaars dat weten, bewaren ze die speciaal en nemen ze mee. Zakken vol krijgen we er van. Zoals we ook stompjes kaarsen krijgen, stekjes, andere plantjes en noem maar op. Het leu ke is dat mensen gaan meedenken. Zo krijgen vele materialen en spul len er een tweede leven. Joscha: 'Het is een soort bewustwordings proces. Leuk om te zien hoe zich dat ontwikkelt.' Ze verwerken zelf geteelde groenten in hun producten. 'Sla, uien en krui den halen we uit eigen tuin en die van Novalishoeve. De munt die we in onze thee gebruiken, laten we in een veldje in de tuin, maar ook in bakken groeien en die zetten we voor het raam van de theeschenke- rij, zodat mensen het zien. Eten dat we overhouden, geven we aan de dieren. Die mest gebruiken we weer in onze tuin. Zo proberen we er een echte kringloop van te maken. Daar kun je dan weer over vertellen en laten zien. Mensen vinden dat leuk. We vertellen het niet op een bele rende manier, maar wel zodanig dat mensen er over na gaan denken.' Een wandeling over het buitenter rein maakt duidelijk dat De Bonte Belevenis meer is dan alleen een slechtweervoorziening. De tuin is voor veel ouders, opa's en oma's een rustpunt en is volop in ontwik keling. Zoals de moestuin. In houten bakken wortelt daar 'vergeten' groenten, zoals aardpeer, snijbiet, maar ook vergeten kruiden zoals Zwartmoeskervel. Verderop wacht een veld cranberry's op het voorjaar. 'Van Annet van Ruitenburg hebben we al recept voor Cranberrychutney gekregen en we hebben allerlei andere ideeën voor de verwerking van de bessen.. Bezoekers willen graag producten uit hun omgeving en zijn geïnteresseerd in het verhaal er achter. Zo levert Aad van Heer waarden ballengehakt van Texels vlees die wij in de theeschenkerij verkopen, hebben we lamsvlees van Goënga, met ons bier maakt Wezenspyk Bierkaas en de honing van de imker verwerken we in aller lei producten. De melk van Novalis gaat in onze nieuwe koffiemachine, met verse Fairtradebonen. Zo pro beren we overal onze producten vandaan te halen. We willen geen eenheidsworst, maar overal onze eigen draai aan geven. We zoeken nadrukkelijk naar samenwerking. Zo gebruiken we in onze appeltaart Meel van Texel. Dat wordt gemalen in de molen van museum Kaap Skil, dat onze appeltaarten verkoopt, waarin hun eigen meel zit. Het is toch leuk als je dat kunt serveren. Uit een samenwerking met Minne Goënga is het Loodsbier ontstaan. Met Annette van Ruitenburg organi seren we op 24 juni de markt van de Smaakbelevenis en met Marjet van der Vis van Keukencentrum Texel doen we ook van alles. Zo ontstaan er door samenwerking allerlei leuke dingen. Het mooie van Den Hoorn is ook dat het dorp open staat voor samenwerking, wat weer tot allerlei initiatieven leidt.' Creativiteit viert er hoogtij. Zo kom je op meerdere plekken zelfgemaak te lampenkappen van handgeschept papier tegen. Bijzonder is ook de wand in de theeschenkerij, versierd met verschillende theepotten. Inge: 'Toen we openden vroegen we alle genodigden een theepot mee te nemen. Het staat leuk en we schen ken er echt thee uit.' Kaarsen maken ze in allerlei vormen, zoals een strandpaal of vuurtoren, en zeepjes als Texels schaap, het kerkje van Den Hoorn. En zelfs eigen geurlij nen, zoals een badlijn die exclusief aan De Krim worden geleverd. Duurzaamheid staat hoog in het vaandel. Joscha: 'Dit gebouw is gemaakt van duurzame materialen, de lampen zijn duurzaam en regen water vangen we op, zodat we het weer voor de tuin kunnen gebrui ken. We hebben nog meer wensen op het lijstje staan, zoals zonnepa nelen, maar je kunt niet alles tege lijk. Leuk is ook dat we alles netjes houden en als je alles schoon houdt de bezoekers dit automatisch over nemen, en ook zij het netjes hou den. Ze laten bijvoorbeeld geen rommel slingeren.' Zoals het aantal bezoekers groeit, weten ook steeds meer bedrijven De Bonte Belevenis te vinden. 'We krijgen steeds meer vraag van groe pen die hier willen vergaderen. Een mooie ontwikkeling en leuk omdat ze er een activiteit aan kunnen kop pelen. Zo hebben we hier ook een bruidspaar gehad dat hier met hun gasten zelf de bruidstaart heeft gemaakt.' Gerard Timmerman Frits knipt als dagbesteding onder meer papier voor de appeltaarten. Terwijl onderbuurvrouw (Janke Daalder) en journaliste Carol (Anne Zegers) toekijken verwisselt Georg (Richard Eelman) zijn nette pak voor een jurk.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2012 | | pagina 8