Edo Kooiman: van journalist tot wethouder TEXELSE 11 COURANT 'Met nuchter boerenverstand kun je zaken hier goed aansturen' 'Niet altijd naar gemeente wijzen als het niet goed gaat' Wethouder met hoofdpijndossiers VRIJDAG 29 JUNI 2012 'In het begin werden wel de wenk brauwen gefronst. Heeft hij wel de kwaliteiten die nodig zijn voor deze bestuurstaken? Maar hal verwege deze periode krijg ik veel positieve reacties.' Edo Kooiman maakte twee jaar geleden de stap van journalist naar wethouder. 'Ik vond hem niet groot, want ik was al goed ingevoerd. Als persoon ben ik niet veranderd, al draag ik tijdens de raad wel een pak.' Kooiman volgde de politiek ruim twintig jaar vanaf de zijlijn. 'Vanuit de persbank zag ik het college en de raad, maar ik had niet echt een beeld van de organisatie. Maar inmiddels ben ik goed ingeslingerd in de organisatie. De samenwerking is heel goed. Dat zit hem ook in een stukje communicatie. Als mij iets niet zint, dan stap ik naar de afde ling en maak het bespreekbaar. Andersom gebeurt dat ook. Dat werkt heel effectief. Ik heb bij Gemeentewerken een paar dagen meegelopen om te kijken wat er op de werkvloer leeft. Dat wordt erg gewaardeerd.' Kooiman praat ontspannen in zijn werkkamer op de verdieping van het raadhuis. 'Het gaat goed en ik vind het leuk werk. Ik heb onder meer Ruimtelijke Ordening en Ver gunningen in mijn portefeuille, niet de makkelijkste onderwerpen. Men sen vragen wel eens aan me: Hoe hou je het vol? Ik krijg ook wel kri tiek, zelfs twee gele kaarten. Ik neem dat niet persoonlijk en lig er niet wakker van. Ik heb er wel een mening over, maar ik ga er op dat moment niet over in discussie. Dat leidt tot niets. Wel probeer ik het onderwerp tot een goed einde te brengen. Het is wel zo dat wij als wethouders de hele week met de materie bezig zijn en ontzettend goed zijn ingevoerd en bijgepraat door ambtenaren. Raadsleden werken op min of meer vrijwillige basis. Ik kan goed begrij pen dat door het ontbreken van kennis of informatie soms bepaalde conclusies worden getrokken. Daar hou ik rekening mee. Dergelijke kri tiek doet mij ook daarom niet zoveel. Vervelender vind ik het voor mijn ouders, maar ook daarom ga ik elke week bij ze langs en vertel soms hoe het echt zit.' Kritiek was er met name over traag heid bij de afgifte van bouwvergun ningen en afhandeling van principe verzoeken. 'Als journalist hoorde ik dat vaak. Ik heb geprobeerd dat aan te passen en dat is me grotendeels gelukt. Er lag een grote stapel werk en we hebben gekeken hoe we dat beter konden oppakken. Belangrijk was hoe we dit gingen communice ren met de burger. Als een bouw- aanvraag niet klopt, dan kun je daar een brief over sturen, maar je kunt ook een telefoontje plegen. Heel simpel. Voor dit werk hoef je geen universitaire opleiding te hebben gevolgd, met nuchter boerenver- groten van woningen naar 200 vier- maar wel binnen de kaders.' Eén kante meter en het uitplaatsen van van zijn voorgangers zei in moeilijke inpandige appartementen. Willen gevallen wel tegen zijn medewerker: we dat nog wel? We moeten juist Regel het maar. 'Zo werk ik niet. Dat zuinig zijn op het buitengebied. Ik kan ik de betreffende medewerker wil graag van de raad horen hoe ze ook niet aandoen. Bovendien wil ik daar over denkt. Daarvoor moeten we het met elkaar eens zijn over wat de kernkwaliteiten van Texel zijn. Die 's avonds nog wel in de spiegel kun nen kijken. Ook als het niet lukt, dan geeft een verhelderend gesprek discussie moeten we dus ook voe- vaak veel voldoening. Eén keer heb ren. Maar ik ben er van overtuigd dat we de deadline halen.' Grote klus is ook de toekomstvisie voor de haven van Oudeschild. 'De ik hier iemand gehad die een héél negatief beeld had van de gemeente en vol frustraties zat. Dat gesprek duurde maar vijf minuten. Later ben haven is ontzettend belangrijk voor ik bij hem thuis geweest. Onder een Texel. We moeten er goed en wel overwogen mee omgaan. Er is geen kop koffie kon hij al zijn frustraties uiten. We kregen begrip voor elkaar deadline voor gesteld, maar ik zit er en de verstandhouding is weer zelf bij en houd de vaart er in. Het goed. Het was een uitzondering. Ik hangt er ook vanaf hoeveel tijd de word veel benaderd, maar de laat- organisatie heeft. Die is beperkt en we moeten prioriteiten kiezen.' ste tijd krijg ik hier minder mensen op bezoek. Volgens mij is dat een Teleurstellend vindt Kooiman het gunstig teken. Op straat laten men- mislukken van het fietspad Bakken- sen me aardig met rust en op ver- weg. 'Daar is veel tijd in gestoken, jaardagen kap ik gesprekken over Wethouder Edo Kooiman: 'i n duidelijk inhoudelijk antwoord' stand kun je de zaken hier goed aansturen.' 'Sinds enige tijd zitten we elke twee andere partij gaat het wel eens mis. Nu bespreken we de knelpunten. Als zaken verkeerd gaan, dan stem men we dat af. Het loopt goed. Uit dat overleg komt bijvoorbeeld het voornemen dat we op elke bouw- met elkaar.' De vraag is of Kooiman zich herkent in het beeld dat als hij met Hercules een tandem vormt, weken met de Bouwgroep van TOP waarbij Hercules voorop zit. 'Laat ik om tafel om zaken te bespreken, het zo zeggen: Eric kan goed sturen, Over problemen waar zij of wij ik kan goed trappen.' tegenaan lopen. Want je kunt altijd wel naar de gemeente wijzen dat het niet goed gaat, maar ook bij de monologen. 'Niet aan de collegeta- ben er aan kunnen fel en niet tijdens de raad. Niet omdat ik bang ben verkeerde din gen te zeggen, maar ik geef liever een kort en duidelijk inhoudelijk ant- raad knelpunten woord. Als journalist heb ik me geër- weg te nemen. Er gerd aan die lange verhandelingen, komt nog een aanvraag een voortoets gaan losla- waardoor vergaderingen zo lang openbare avond Het heeft er toe geleid dat we dit anders aanpakken. Commissie en raad gaan we van begin af aan bij het aangepaste ontwerp betrekken. Gisteren (dinsdag 19 juni, red.) heb ben we het nieuwe plan aan de raad gepresenteerd. Ze hoefden nog Kooiman is geen man van lange geen ja of nee te zeggen, maar heb- door de organisatie en ook door r Het geld was binnen, er zijn hoorzit tingen en bijeenkomsten gehouden en we zijn bij mensen aan de deur geweest. We waren rond met alle grondeigenaren, op één na. Daar is het op gestrand. Een gemiste kans. Gelukkig gaat het fietspad Redoute de gemeente snel af.' Er waren voor Kooiman twee rede nen om wethouder te willen worden. 'Als journalist zag ik veel gebeuren en schreef daar kritisch over. Ik dacht: je kunt wel kritisch blijven, maar ook zelf die jas aantrekken. En wel snel van start. Bijna dreigde het ik zocht een nieuwe uitdaging.' Toen hoogheemraadschap roet eten te gooien. Ik ben met twee na de verkiezingen bekend werd dat hij wethouderskandidaat voor ambtenaren naar Edam geweest en Texel2010 was, kreeg hij kritiek dat al brainstormend hebben we een heel simpele oplossing bedacht: een verplaatsbaar fietspad. Praten proeven. Om voor uitlopend op de behandeling ten, alvorens we het in behandeling nemen. Hiervoor schakelen we een extern bureau in, dat door de bou wers wordt aangewezen. Dan weten we dat tevoren goed naar het plan is gekeken. Dat geeft een kortere doorlooptijd. Goed voor bouwers en duren. Ook nu vind ik wel eens dat waar burgers kun- mensen te lang aan het woord zijn, nen inspreken.' maar je kunt niet iemand midden in Het is een voorbeeld van een pro- werkt veel beter dan mailen.' hij als journalist niet onafhankelijk was geweest. 'Ik weet zelf dat het niet zo is en dat ik objectief ben gebleven. Kritiek vind ik niet erg, maar om je frustra tie te uiten tijdens van de installatie van de wethou ders, waar ook vrienden en familie bij zijn, dat vond ik geen stijl. Doe dat dan een vergadering later.' zijn verhaal zomaar afkappen. In de ces dat al liep toen Kooiman wet- Met gemengde gevoelens kijkt hij Het wethouderswerk kost hem meer rondvraag komen er wel eens vra- houder werd. Net zoals het bestem- terug op de discussie over de WKO tijd dan hij had ingeschat. 'Het is gen over details. Van een wethouder die op hoofdlijnen moet besturen, mingsplan Buitengebied, waarvan zich vertraging op vertraging sta- (Warmte Koude Opslag), een proces dat de raad naar zich heeft toege- een functie voor 27 uur, maar ik denk dat we er allemaal tussen de opdrachtgevers en plezierig voor de kun je niet verwachten wat hij weet pelt.'Ik heb een deadline: juli 2013 trokken en een proces waarover de veertig en vijftig uur per week in mensen op de afdeling.' wat het kost om een glasbak te moet de raad het vaststellen, want Rekenkamer zich onlangs kritisch Kooiman is goed te spreken over de samenwerking binnen het college legen. Dat soort vragen speel ik als het later wordt mogen we geen leges meer heffen. De Milieu Effect Rapportage neemt een half jaar in uitliet. Een rapport waaruit Kooiman overigens zelf een andere conclusie trekt: 'Er staat in dat ik het zo slecht nog niet heb gedaan. Ik heb alles gedaan om vragen van de raad te steken. Veel leeswerk, de post brengt enorme stapels, dat lees ik dan in het weekend. Niemand klaagt daarover. We zien het allemaal alsof het ons eigen bedrijf is. Wat maken echt stappen voorwaarts.' beantwoorden, heb deskundigheid Ten slotte de vraag aan de wethou- naar Texel gehaald, rapporten gemaakt en geprobeerd geld te der die in zijn vrije tijd graag op de mountainbike zit: heeft hij al gere- besparen. Als het aan mij had gele- geld dat het 100 kilometerpad er gen waren we al klaar geweest, komt. 'Ik wil natuurlijk ontzettend Daar was ook de school mee gehol- graag dat het er komt. Niet alleen van b en w. 'De sfeer is goed. Ik nodig ze zelfs uit voor mijn verjaar dag. leder heeft zijn eigen porte feuille en verdedigt zijn advies in het college. We lezen de stukken alle maal tot in detail en zijn kritisch naar elkaar en het niet altijd met elkaar eens. Discussies kunnen best heftig zijn, maar we discussiëren op argu menten, niet op emotie. En we over rulen elkaar niet. Eric (Hercules, red.) heeft meer politieke ervaring en is mondiger. We sparren regelmatig raadslid met zo'n vraag niet even rechtstreeks naar de afdeling.' Soms lukt het Kooiman niet zijn teleurstelling over de raad te verber gen, zoals tijdens de behandeling van het plan Weikoop. 'Onze amb tenaar is daar 200 uur mee bezig geweest en één partij heeft er €2,5 miljoen in geïnvesteerd. Wanneer je als raad akkoord gaat met de con ceptverklaring van geen bedenkin gen en zes weken later draai je 180 graden, dat vind ik dan frustrerend. beslag. We hebben een aantal zaken uit het bestemmingsplan gehaald, zoals de vergroting van de bunga lows en recreatieve opstallen waar voor we gedoogbeschikkingen afgegeven, zodat de bouwwereld verder kon. Dat zijn er inmiddels zo'n dertig. Daarnaast is er de Nota van Uitgangspunten (die de raad heeft vastgesteld). Daar staat een aantal zaken in waarvan ik me afvraag of we dat wel moeten willen. Zoals de mogelijkheid van het ver pen. Ik leg me neer bij de beslissing van de raad, maar denk wel dat het nu nog veel langer gaat duren.' Kooiman gaat er prat op goed bereikbaar te zijn. 'Geen spreekuur op dinsdagmiddag van vier tot vijf, mensen kunnen hier op elke moment van de dag binnen lopen, mits ze tevoren een afspraak maken natuur lijk. Vaak komen mensen nadat ze een negatief antwoord op een ver zoek hebben gekregen. Ik probeer altijd een mogelijkheid te vinden, voor de Texelaars, ik denk dat het ook een prachtige voorziening is voor toeristen. Maar als wethouder zit ik aan de zijlijn. Wielersport Texel heeft dat goed opgepakt, die moet overeenstemming met Staatsbos beheer zien te krijgen. Wel kan ik hier en daar wat adviseren. Maar als het aan mij ligt, dan komt het er bin nen de periode dat ik hier nog zit. En eerlijk gezegd, verwacht ik dat dat gaat lukken.' Gerard Timmerman Aansterken en samenwerken. Dat is de naam van het raadspro- gramma dat de politieke partijen na de verkiezingen in 2010 heb ben aangenomen. Het programma is een soort spoorboekje voor het college met daarin op hoofdlijnen zaken die de raad tot en met 2014 verwezenlijkt wil zien. Per wethouder wordt aan de hand van het raadsprogramma bekeken wat de stand van zaken tot nu toe is. In deze analyse over wethouder Edo Kooiman tevens een indruk over de stijl van besturen. Edo Kooiman, decennia lang journalist, betrad de politieke arena als nieuwkomer. Zat hij ontspannen en vol humor aan de perstafel, achter de bestuurstafel oogt hij minder relaxed, zeker in het begin. Hij is kort van stof en heeft doorgaans een ambtenaar binnen handbereik. Kooiman heeft de twijfelachtige eer de nodige hoofdpijndossiers in zijn portefeuille te hebben verza meld. De entree van deze wethouder, toen Poster hem na de verkiezin gen als konijn uit een hoge hoed toverde, verliep niet zonder slag of stoot. Kooiman manifesteerde zich als een bestuurder die kort van stof is en vragen over details vaak door speelt aan de organisatie. Discus sies gaat deze wethouder weinig aan. Met een kwinkslag probeert hij wel de spanning te breken. Met Ruimtelijke ordening beheert hij een zware portefeuille. Zijn afde ling Vergunningen stond bloot aan kritiek toen 175 bouwers protes teerden tegen de achterstand bij de afgifte van principeverzoeken. Ook de raad maakt het hem niet altijd even makkelijk. Maar de oppositie behandelt hem, ondanks twee gele kaarten, redelijk mild en zelfs Pos ter, die graag tegen de gevestigde orde mag schoppen, laat hem aar dig met rust. Kooiman kan zijn irri tatie over bepaalde manoeuvres van de raad niet altijd verbergen. Gedogen Het nieuwe bestemmingsplan Bui tengebied (hoofdstuk 8) is het meest in het oog springend. In het raadsprogramma staat tactisch omschreven dat 'alles op alles wordt gezet' om het zo snel moge lijk te laten vaststellen door de raad zonder een concrete datum te noe men. Verstandig, want het geplaag de project heeft al diverse vertra gingen opgelopen. Door de diversiteit aan oorzaken is dat Kooi man niet allemaal aan te rekenen, maar het is wel zijn taak het proces tot een goed eind te leiden. Laatste wapenfeit is dat hij mei 2013 (in het interview juli 2013) heeft genoemd als datum waarop het nieuwe plan dan toch echt bij de gemeenteraad moet liggen. In het raadsprogramma staat ook dat er versoepeling moet komen voor vrijstelling- en ontheffingsmo gelijkheden op bouwgebied. Op dat front zijn stappen gezet, al moest daarvoor eerst de grote delegatie bouwers en architecten naar de raadzaal komen. Wat gedo gen betreft (taboe onder het vorige college), heeft Kooiman ook resul taten neergezet. Hij regelde con form het raadsprogramma de uit breiding van tien naar vijftien kampeereenheden bij kampeer- boeren, een al jaren lopend pro bleem met een winkel bij Kooiman aan de Pelikaanweg werd opgelost door een oppervlakte van tachtig in plaats van vijftig vierkante meter toe te staan en recent werden de problemen rond het maïsdoolhof van Arie Lap opgelost door een gedoogbeschikking voor een 'recreatieve wandelpad op een maïsperceel' af te geven. Daarmee kan Kooiman een praktische instel ling niet worden ontzegd, maar het is wel de vraag hoe het gedogen op de lange termijn uitpakt. Joop Groeskamp (TB) waarschuwde de wethouder al een keer nadrukkelijk toen hij bezig was de Aldi naar de Spinbaan te laten verhuizen, terwijl de provincie detailhandel op een bedrijventerrein in principe niet toe staat. Groeskamp adviseerde hem zijn hand niet in een wespennest te steken. Op dit gebied moest Kooi man de inspanningen staken, omdat GS conform het provinciale beleid tegen een Aldi aan de Spin baan bleef. Wat het landelijk gebied betreft, kan Kooiman zich erop beroepen onder zijn bewind na jaren van soebatten en teleurstel lingen in de vorm van een streek- fonds eindelijk een regeling voor steun aan boeren op het Hoge- berggebied is getroffen. Daarbij moet wel aangetekend worden dat veel andere partijen daaraan heb ben gewerkt en de kar hebben getrokken. Voor Kooiman is hoofdstuk 2 (ver keer, vervoer en water) in het raad sprogramma ook van toepassing. Hierin worden plannen voor het Texelvignet, het mobiliteitsplan, openbaar vervoer op maat en de toekomst van de veerhaven in Den Helder beschreven. Opmerkelijk is dat bij twee van die punten (het parkeervignet en openbaar vervoer op maat) wethouder Eric Hercules zich als leidend wethouder opwerpt. Hercules en Kooiman werken goed samen, maar naar buiten toe wekte het de indruk dat Kooiman vaak achterop de spreekwoordelijke tan dem zit. Het parkeervignet is gere aliseerd en met het openbaar ver voer op maat gaat het de goede kant uit. Op gebied van het mobili teitsplan zijn de resultaten minder. Wethouder Hercules laat weten dat dat er nog niet komt, maar dat het college eerst met een knelpunten analyse komt. Volgens het raads programma had eind 2011 het mobiliteitsplan vastgesteld moeten worden. Haven Kooiman is ook verantwoordelijk voor de verdere ontwikkeling van de haven van Oudeschild. Onder zijn bewind ontstond er een haven coalitie van gebruikers van de haven en wordt bekeken op welke wijze de haven het beste kan wor den beheerd. Volgens het raads programma zou daar halverwege de collegeperiode meer duidelijk heid over moeten komen en daar is nu het wachten op. Een tegenvaller is dat de verhoudingen tussen gemeente en de Stichting Wadden haven Texel (beiden eigenaar van delen van de haven) verstoord zijn geraakt. Als verantwoordelijk wethouder voor de nieuwbouw van het gemeentehuis werd hij opgezadeld met een warmte- en koudeopslag (WKO) waaromheen veel mis is gegaan en waarvoor extra geld nodig lijkt om de klus af te maken. De raad maakte op dat gebied een eind aan de koers van het college door de WKO opnieuw te laten aanbesteden. Een ander hoofdpijn dossier is de herinrichting van de Molenlaan en de Kikkertstraat in De Cocksdorp. Kooiman heeft daar verschillende keren een vertraging moeten melden. Er ligt nu een aan vraag bij de provincie om de finan ciën rond te krijgen. Onder leiding van Kooiman gaat er een rotonde komen op de gevaar lijke kruising van de Keesomlaan met de Pontweg. D66 en Texels Belang gaven Kooiman in de raad twee keer een gele kaart uit onvre de over de WKO en een kwestie met agrarische grond en hoewel symbolisch was dat niet bevorder lijk voor zijn beeldvorming. Zijn grootste hoofdpijndossier is echter het plan Buitengebied. Gek genoeg nam een meerderheid van de raad wethouder Kooiman op dit front in bescherming, nadat Groen- Links de aanval had geopend en voorstelde dat anderen zich hier mee bezig moesten gaan houden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2012 | | pagina 11