Wethouder Hennie Huisman: gericht op resultaat
'Als wethouder kun je
het verschil maken
Huisman stille en harde werker op achtergrond
TEXELSE 9 COURANT
'Ik zie bevlogenheid
en betrokkenheid'
VRIJDAG 6 JULI 2012
'Wethouder is een unieke baan,
een voorrecht. Je krijgt de kans
iets voor de samenleving te doen,
dingen goed te regelen', aldus
wethouder Hennie Huisman. Aan
haar de vraag of het uit maakt wie
er op het pluche zit? 'Wel degelijk,
als wethouder kun je het verschil
maken.'
Toen Huisman twee jaar geleden
haar baan bij een bank verruilde
voor het werk van wethouder, was
dat een behoorlijke omschakeling.
'Het verschil met het bedrijfsleven is
dat je daar iets afspreekt met de
andere partij, dat gaat uitwerken en
na een tijdje is het klaar. Bij de
gemeente en in de politiek werkt het
totaal anders. Je hebt met allerlei
instellingen en personen te maken.
Als jij of zij een plan of idee hebben,
dat moet je dat de ruimte geven om
tot iets goeds te komen. Daarvoor is
draagvlak nodig. Je moet partijen bij
elkaar brengen en iedereen moet er
z'n zegje over kunnen doen, zodat je
tot een gezamenlijk plan kunt komen.
Je kunt het er niet even snel door
heen jagen, maar moet het tijd en
ruimte geven. Dat kostte in het begin
best moeite. Van nature ben ik nogal
ongeduldig. Maar als wethouder
moet je een lange adem hebben,
zeker op bepaalde dossiers. Ik wil
de klussen waar ik mee bezig ben
erg graag afmaken. Maar je hebt het
niet altijd zelf in de hand, dat is aan
de kiezers.'
Aan voorbeelden geen gebrek. 'De
voorgenomen fusie tussen Pharos
en de SWOT is zo'n proces waar
voor veel overleg wordt gevoerd en
partijen tijd nodig hebben om dat
gezamenlijk uit te werken.' En deze
liberale wethouder is volop bezig
met de WMO-beleidsnota. 'Daar
mee slaan we echt een nieuwe rich
ting in. Niet meer de overheid die
alle touwtjes in handen heeft, maar
de invulling meer aan de mensen
zelf over laat. Ik zie het niet zo dat
het Rijk het bij ons over de schutting
gooit. Ze stellen geld beschikbaar
en bieden inwoners de gelegenheid
met eigen ideeën te komen. Ik vind
dat heel waardevol.'
Hoewel tijdens het interview bijna
voortdurend aan het woord, herkent
Huisman zich wel in het beeld van
stille werker op de achtergrond. 'Ik
ben resultaatgericht. Dat lukt vaak
het best als je buiten de schijnwer
pers met partijen praat. Er speelt
van alles', waarna ze een opsom
ming geeft van actuele onderwer
pen. 'De Wet Peuterspeelzalen, Wet
Sociaal Werk, Werk en Bijstand,
Werken naar Vermogen, Wajong en
de ontwikkeling van de zorg. We
werken aan de medische post, een
polikliniek en een netwerk van
AED's.' Het zijn onderwerpen die nu
en dan voorbij komen tijdens de
openbare raad en dan de publiciteit
halen, maar veel blijft onzichtbaar.
'Maar wel voorzieningen waar men
sen in het dagelijks leven mee te
maken hebben.' Een belangrijke
ambitie van Huisman is het realise
ren van één welzijnsorganisatie.
'Geen bureaucratische processen
meer, maar één loket waar iedereen
terecht kan en waar snel de hulp
wordt verleend die nodig is. Met
minder geld, meer kunnen doen.'
Ze heeft nog een kleine twee jaar als
wethouder. Een speerpunt is ook de
organisatieontwikkeling van de
gemeente. 'Mijn doel is om de orga
nisatie zodanig om te vormen dat
als mensen aan de balie komen
zaken direct worden afgehandeld.
Daar is iedereen bij gebaat zowel
inwoners als ambtenaren.'
Zo'n dienstbetoon lijkt in tegen
spraak met de ambitie om het aantal
medewerkers met 25 procent in te
krimpen. Huisman, met personeels
beleid in haar portefeuille, ziet dat
anders. *We groeien toe naar regie
gemeente, waarbij taken worden
uitbesteed. Het werk verdwijnt niet,
mensen gaan met het werk mee.
Het idee is een meer compacte
overheid die heel efficiënt met taken
aan de slag gaat. Er wordt wel
gezegd dat de gemeente geen
bedrijf is, maar ik vind van wel. Het
is er op gericht andere mensen vlot
te helpen en te zorgen dat zaken
goed worden geregeld. Dat er geen
winstoogmerk is, maakt in mijn ogen
geen verschil. Het gaat er om dat de
klant goed wordt bediend. Wat mij
betreft komen hier meer mensen uit
het bedrijfsleven werken. Dat werkt
heel positief. Dat zie je ook binnen
het college. We zijn een heel dyna
misch bedrijf en er moet ontzettend
veel gebeuren. Vóór dat ik wethou
der was, had ik geen idee van wat
ambtenaren allemaal moeten doen.
Nu wel. Beleidsstukken maken, ver
ordeningen, vragen beantwoorden,
opdrachten van de raad uitvoeren,
onverwachte dingen en noem maar
op. Ambtenaren gaan daar voortva
rend mee aan de slag. Ik zie bevlo
genheid en betrokkenheid. Als wet
houder heb ik maar een paar
ambtenaren waarmee ik het moet
doen. Terwijl er bergen werk zijn. Ik
moet sturen op prioriteiten. Dat lukt
goed, maar je moet wel steeds bij
sturen. Het gaat er ook om dat de
juiste mensen op de juiste plekken
zitten. Ook in de procesvoering is
het nodige te verbeteren. Ik werk
daar hard aan en verwacht dat we
aan het eind van het jaar belangrijke
stappen kunnen maken. Ik ben daar
optimistisch over.'
Over de samenwerking met de raad
is ze positief. 'Raadsleden zijn con
structief ingesteld. Ook de oppositie
brengt goede ideeën naar voren, die
ook worden gesteund. Raadsleden
steken de koppen bij elkaar en
komen met oplossingen. In mijn
beleving worden we als college niet
gehinderd door de raad, maar juist
geholpen. Ik werk voor de raad en
vind het belangrijk dat ik als wethou
der afstem wat zij willen. En soms
laten ze me horen: Denk je daar nog
even aan?'
Leefbaarheid in de dorpen staat
hoog op haar agenda. 'Hoe houden
we ze vitaal? Met de raad hebben
we het verkennend Zorgplan Plano
logisch Onderzoek in juni bespro
ken. Dat was een inventarisatie van
welke voorzieningen en zijn en wen
sen die er in de dorpen leven. De
op.
volgende stap is een diepgaander
onderzoek, waarvoor de raad met
een motie zelf het initiatief heeft
genomen. De insteek is om te kijken
hoe we de dorpen vitaal en leefbaar
houden. De raad heeft ermee inge
stemd om daarvoor een gespeciali
seerd bureau in de arm te nemen.
Gelukkig is de polikliniek er geko
men. 'Dat is nu nog bescheiden,
mijn ambitie is om dat meer body te
geven, in samenwerking met speci
alisten van het Gemini.' De ontwik
kelingen van het ziekenhuis volgt ze
op de voet. 'Het is nu een volwaar
dig ziekenhuis, straks meer een
basisziekenhuis. Ik volg alle informa
tie daarover en ga naar alle bijeen
komsten. Ik zoek altijd de kansen.
De tendens is het verblijf in het zie
kenhuis zo kort mogelijk te houden.
Voor het herstel kun je denken aan
zorghotels. Dat biedt voor Texel
mogelijkheden, zeker als je het com
bineert met het toerisme.' Op de
vraag waarom het plan voor Texel
Spa Resort dat in speelde op die
behoefte geen medewerking kreeg,
antwoordt ze: 'Ik vond het op zich
een prima plan, maar het past niet in
het huidige beleid. Je kunt niet voor
de één wel een uitzondering maken
en voor de ander niet.'
Om het vertrek van de tweede
ambulance te voorkomen, trok ze
veel op met de burgemeester. 'Ach
ter de schermen zijn ontzettend veel
gesprekken geweest. Met de inspec
tie, met de Veiligheidsregio, huisart
sen, Den Helder, enzovoorts. Die
optie verviel dus. Ik durf wel te zeg
gen dat de tweede ambulance defi
nitief blijft. De wettelijk eisen voor
verantwoorde zorg maken dat nood
zakelijk.'
In haar portefeuille zit ook jeugdbe
leid. 'Jongeren zijn ontzettend
belangrijk voor Texel Volgens mij
kun je de jeugd op Texel behouden
door te zorgen dat er werk en woon
ruimte voor ze is. Maar ook dat jon
geren alle kansen krijgen, ook als er
wat mis gaat. De gemeente heeft
vooral een preventieve taak. Tijdig
signaleren. Alcohol- en drugsgebruik
is een probleem. We zijn er volop
mee bezig.'
Over ouderen: 'Zij hebben altijd hard
gewerkt en het land opgebouwd.
We gaan naar een tijd toe dat we
geen verzorgingstehuizen meer heb
ben, alleen voor de mensen die echt
niet meer zelfstandig kunnen. Wie
wat gebreken heeft, kan terugvallen
op hulp van de Thuiszorg en wijk
verpleging. De tendens is dat de
financiering niet automatisch gebeurt
door de overheid. Dat is een grote
uitdaging. Mensen zodanig bewust
maken dat ze het zelf goed regelen,
ook thuis. Bijvoorbeeld bij de bouw
en inrichting van hun huis.'
Ze is ook wethouder van Sport. 'Dat
is bij mij in goede handen, want ik
hou erg van sport.' Ze doet aan ten
nis, volleybal en hardlopen en in
september wil ze de halve marathon
vanaf de boot lopen. 'Ik ben blij dat
we zóveel verenigingen op Texel
hebben die van alles organiseren.
Voor elk wat wils. Fantastisch zoals
al die mensen dat doen, allemaal in
hun vrije tijd. Belangrijk punt is een
goede subsidieregeling. Toen ik
aantrad als wethouder had je de
jaarlijkse- en waarderingsubsidie.
De regels waren tegenstrijdig, het
voldeed niet meer. Er moest snel
een nieuwe verordening komen. De
regeling met een bijdrage per lid
was een noodverband. Want of je nu
een jeu de boulesclub bent of een
gymnastiekvereniging, dat maakt
nogal verschil in de kosten die je
moet maken. Als je meer geld nodig
hebt - bijvoorbeeld door een trainer
die nodig is - moet dat tot uiting
komen in het subsidiebedrag.. Het
mooie is dat we als gemeente niet
alles zelf hoeven te bedenken. We
hebben de Sportraad gevraagd mee
te denken over een goed systeem.
Zij hebben veel kennis in hun mid
den De Sportraad heeft een fantas
tisch systeem uitgedacht. Per lid is
een bepaalde weging, met kosten
voor training, zaalhuur, materiaal en
noem maar op. Aan de hand daar
van komen we tot een gewogen
gemiddelde. Een heel verfijnd
systeem en een eerlijke verdeling.
Waarbij ook duidelijk een verschil
wordt gemaakt tussen sport en hob
by. Want waarom geven we deze
subsidie? Omdat we mensen willen
laten sporten. Het bevordert de
gezondheid en de sociale contac
ten. Ik verwacht dat de verenigingen
er blij mee zijn.' Bedoeling is de
nieuwe regeling binnenkort wordt
vastgesteld.
Vrijwilligers staan bij Huisman hoog
in het vaandel. 'We moeten alert zijn.
Mensen hebben minder tijd voor
vrijwilligerswerk, zeker de jongere
generatie. Zij krijgen steeds meer op
hun bordje. Gezin, werk en het heeft
ook te maken met de balans tussen
werken en vrije tijd. Op Texel zijn we
gelukkig gezegend met veel mensen
die vrijwilligerswerk en mantelzorg
doen, elders in de Kop van Noord-
Holland is dat veel minder. We gaan
dit in regionaal verband oppakken.
We hebben een subsidieaanvraag
bij de provincie ingediend. Met dat
geld willen we in kaart brengen wat
de knelpunten zijn, hoe we kunnen
motiveren en het goed regelen. Pha
ros heeft daar een rol in en daar
naast is op scholen de maatschap
pelijke stage verplicht gesteld. Doel
is dat jongeren kennis maken met
vrijwilligerswerk.'
Zelf doet ze geen vrijwilligerswerk.
'Ik zou graag willen, maar heb er
geen gelegenheid voor. Op papier
staat voor deze functie 24 uur, maar
ik werk zeven dagen per week. Ik
heb nog nooit zoveel uren gemaakt.
Al mijn tijd gaat op aan gesprekken,
lezen, voorbereiden, vergaderingen,
bijeenkomsten en noem maar op.
Per week heb ik gemiddeld drie
avonden ergens een bijeenkomst. Ik
klaag niet, want ik kies er voor. En
het leuke is datje als wethouder ook
op gelegenheden komt waar je
anders niet bij zou zijn. Bijvoorbeeld
als iemand in het zonnetje wordt
gezet. Zoals een tijdje geleden Jaap
Lap, bij zijn afscheid als voorzitter
van ZDH. Dat was een heel ontroe
rende bijeenkomst. Normaal gespro
ken zou ik geen onderdeel van zijn.
Maar als wethouder maakte ik het
aan den lijve mee. Bij die gelegenhe
den zie je ook hoe mensen met hun
vereniging bezig zijn. Zo is dat ook
bij Deuce, Texel '94 en andere clubs.
Ik beschouw het als een privilege
om daar deel van uit te maken. En
leer zo veel mensen kennen.'
Gerard Timmerman
I analyse
Het ene moment is ze zelf volop
aan volleyballen op een toernooi
op de Groeneplaats, een half uur
later houdt ze als wethouder sport
bij tennisvereniging Deuce een
speech om de jubilerende club te
feliciteren. Het is een typerend
voorbeeld van de werklust en inzet
van Hennie Huisman die sinds
2010 wethouder van Welzijn is.
Het opmerkelijke aan Huisman is dat
ze naar buiten toe soms niet uit
straalt dat ze wethouder is. Ze kan
zich bescheiden opstellen wat er in
haar begindagen een keer toe leidde
dat ze bij een festiviteit waarvoor ze
was uitgenodigd over het hoofd
werd gezien. Ze kan ook de neiging
hebben vooral als stille werker op de
achtergrond actief te zijn, waardoor
naar buiten toe niet altijd opvalt wat
ze allemaal doet. Zo was ze laatst bij
een commissievergadering oprecht
teleurgesteld toen een commissielid
opmerkte dat ouders beter betrok
ken moesten worden bij de proble
men rond alcohol en drugs, terwijl zij
al aan alle kanten bezig was het pro
bleem breed onder de aandacht te
laten zijn.
Haar bescheiden optreden heeft ook
zijn voordelen. Het is wethouder
Huisman tot nu toe gelukt vrij van
kleerscheuren te blijven in de ver
houding met de gemeenteraad. Dat
is knap, omdat ze behoudens een
aantal optredens in de commissie
Middelen in de vorige raadsperiode,
geen ervaring had als raadslid toen
ze wethouder werd. In voorgaande
raadsperioden leidde het ontberen
van raadservaring bij wethouders
nog wel eens tot botsingen met de
raad, maar Huisman weet deze klip
pen te omzeilen.
Kijkend naar het raadsprogramma
en haar verrichtingen tot nu toe kan
niet anders gesteld worden dan dat
de wethouder hard werkt om de
zaken in haar portefeuille op de rails
te zetten. Zorg en welzijn wordt
soms gezien als de 'softe sector',
maar Huisman weet inmiddels dat
een wethouder daar eerder de tan
den op stuk kan bijten dan op 'harde
zaken' als ruimtelijke ordening. De
wethouder houdt zich echter goed
staande en zag onder haar bewind
onder meer het Centrum voor Jeugd
en Gezin tot stand komen. Daarvoor
moest met tientallen betrokken orga
nisaties overleg worden gevoerd. De
volgende fase in de strijd is dat de
komende jaren alle vormen voor zorg
en hulpverlening aan jeugd, nu nog
in handen van rijk en provincie, op
het bord van de gemeente komen.
De realisatie daarvan kan voor de
wethouder zonder overdrijven wor
den gezien als een kanjerproject.
Huisman werkte op de achtergrond
met de burgemeester aan het
behoud van de tweede ambulance.
Daarvoor werd onder meer samen
werking gezocht met huisartsen,
verloskundigen en andere betrokke
nen op het eiland om samen sterk te
staan. Ook werden veel gesprekken
aan de overkant gevoerd. De ambu
lance is na een uitspraak van de
Inspectie voor de Volksgezondheid
behouden gebleven, maar de wet
houder heeft sindsdien de handen
vol aan de toekomst van het Gemini
Ziekenhuis in Den Helder. De
gemeente heeft weinig zeggenschap
in de vraag wat in de toekomst van
het Gemini overblijft, maar houdt
een vinger aan de pols om bijtijds
voor Texel ongewenste ontwikkelin
gen te signaleren.
Huisman is als wethouder ook ver
antwoordelijk voor het personeels
beleid van de gemeente. Op dat
front werden minpunten gescoord.
Uit onderzoek van de rekenkamer
commissie bleek eind 2011 dat het
personeelsmanagement tekort
schoot. Er werden geen functione
ringsgesprekken met directieleden
gevoerd, geen verslagen gemaakt
van gesprekken met afdelingshoof
den en niet alle personeelsdossiers
lagen op de juiste plek. Dat was het
college niet ontgaan en er werden
snel verbeteringen toegezegd. Als
verantwoordelijke voor het perso
neelsbeleid krijgt Huisman nog een
harde dobber aan de plannen om
het personeelsbestand van de
gemeente met een kwart terug te
dringen tijdens de omvorming van
Texel tot regiegemeente.
De wethouder kan zich na twee jaar
inmiddels beroepen op meerdere
wapenfeiten. Ze presenteerde recent
een visie voor nieuw maatschappe
lijk beleid en een verkennend zorg-
planologisch onderzoek, ze zet zich
gedreven in voor het project Langer
Zelfstandig Wonen, bekijkt hoe peu
terspeelzalen en kinderopvang het
beste met elkaar kunnen omgaan en
er wordt gewerkt aan beleid voor de
dorpshuizen. Daarnaast lijkt een
fusie van Pharos en de SWOT tot
stand te gaan komen.
Huisman heeft ook deregulering in
haar portefeuille, maar daar is min
der van te merken. De pogingen een
burgernetwerk van de grond te krij
gen met honderden vrijwilligers die
in geval van nood een AED kunnen
bedienen, leveren vooralsnog ook
niet het gewenste resultaat op. Op
gebied van subsidiebeleid viel onder
haar bewind het besluit alle subsi
dies met 10 procent te korten om te
besparen op de gemeentelijke uitga
ven. Dat leverde protesten op, maar
groot maatschappelijk verzet bleef
uit.
De vraag is of de wethouder zich in
alle ijver altijd even hard afvraagt
welke richting ze opgaat. Daarvoor
kan het verkennend zorgplanolo-
gisch onderzoek als voorbeeld wor
den aangehaald. Dat onderzoek, een
paar jaar geleden bedacht door
GroenLinks, was onder meer
bedoeld om te kijken welke zorg
voorzieningen voor toeristen naar
Texel gehaald kunnen worden. De
achterliggende gedachte is dat Texe
laars daar dan ook gebruik van kun
nen maken en niet naar de overkant
hoeven. De gedachte daarachter is
dat de leefbaarheid van de dorpen in
stand blijft. Volgens raadslid Rikus
Kieft gaf het onderzoek op die vra
gen echter nou net geen antwoord,
maar bleef het hangen in een opsom
ming van wat er nu al is aan voorzie
ningen. Typerend voor Huisman als
wethouder is dat ze niet met een
lang betoog de kritiek naar de ach
tergrond praatte, maar ontwapenend
antwoordde dat Kieft eigenlijk wel
gelijk had. Ze had onvoldoende geld
om dat ook allemaal in kaart te bren
gen.
Volgens het raadsprogramma zou
de wethouder Texel ook nog op de
kaart moeten zetten als 'eiland voor
sportevenementen'. Dat werd ooit
vertaald in de gedachte dat er een
nieuw sportevenement bij zou moe
ten komen. De wethouder kan zich
er echter ook voor inzetten dat
bestaande sportevenementen
behouden blijven en bekend zijn aan
de overkant. Aan haarzelf zal het niet
liggen. Als deelnemer aan diverse
sportevenementen op het eiland kan
Huisman zelf een sportief bestuurder
in het college van burgemeester en
wethouders worden genoemd.
