Strandpaviljoen voortzetting Groninger familietraditie Gone to the Beach met 'unplugged' CD 'Trots en een eer dat we dit mogen' 'Toen ik dat zagheb ik wel even gehuild' TEXELSE 6 COURANT Familie Hopman runt horeca vuurtoren bijna halve eeuw DINSDAG 24 JULI 2012 I mrrmr' doelde hij op de directheid en transparantie van het geluid. Geen fratsen, geen bijzondere sound trucjes, maar gewoon kaal en zui ver. Een contrabas, een gitaar, een zanger en een tweede stem', ver telt bandlid Rob de Jong, die gitaar en fluit speelt en zingt. De andere bandleden zijn zanger Kees Moor- mann en contrabassist Marco Paagman. What you see is what you get geeft 'in vogelvlucht' een greep uit het repertoire van Gone to the Beach en bevat veertien nummers en 'een kleine verrassing'. 'Een toegift, zeg maar. Die hebben we erop staan omdat we van ons publiek nooit mogen stoppen met spelen', aldus De Jong. Wat direct opvalt, is de diversiteit aan nummers. 'Het gen re van onze band is niet te vatten in één stijl of thema. Alles is unplugged.' Het hoesje is op ludieke wijze ont staan. De Jong: 'Tijdens de opna mes zat ik wat te krassen op een velletje dat in de studio lag. Marco moest nog een baslijn opnieuw inspelen en Kees een stuk inzingen en terwijl ze daarmee bezig waren, tekende ik ons drieën op een strandopgang, kijkend naar de zee. Ik was dat velletje helemaal verge ten, maar toen we de eerste ruwe versie van Rikus kregen, had hij de tekening gescand en gebruikt voor de CD. Vanaf dat moment wilden Kees en Marco dat deze tekening de basis zou worden voor de hoes. Een kladje, los uit de hand getekend. En dat is het ook geworden.' De presentatie in Het Strand, het paviljoen van Bianca en Franc Schraag, begint om 20.00 uur. Rommeltjesmarkt altijd sfeervol In Oosterend werd zaterdag de tweede rommeltjesmarkt van dit seizoen gehouden. Niet kramen stonden niet alleen opgesteld in de straatjes rond de kerk, de markt breidt zich steeds meer uit in de richting van de Mul derstraat. De drukte viel dit keer mee, waarschijnlijk ook door het fraaie en langverwachte zomer weer. Desondanks lijkt de rommel tjesmarkt - de oudste van het eiland - een opleving door te maken. Het aantal kramen en het aanbod aan producten lijkt groter dan ooit. (r=i<, pip B*n*di Een klein jaar na de oprichting is de Texelse band Gone to the Beach de studio van Rikus Kloosterhuis ingedoken. Het resultaat wordt woensdag 1 augustus gepresenteerd in pavil joen Het Strand bij paal 19,5, waar vorig jaar het eerste optre den plaatsvond. De CD heet What you see is what you get, een naam die het schijfje dankt aan opnameleider Klooster huis. 'Het is een beetje what you see is what you get, zei Rikus tij dens de opnames en daarmee In 1966 bouwden Thijs en Jannie van der Laan het Torenpaviljoen en verpachtten dat enkele jaren later aan Frans Hopman. Nu 46 jaar later herhaalt de geschiede nis zich. De familie Van der Laan bouwt een nieuw paviljoen op het strand bij de vuurtoren en verpacht dat aan Frans Hopman. Het Torenpaviljoen, waar Frans Hopman jr. en echtgenote Anne- mieke de scepter zwaaien, krijgt een facelift. De Groningers Thijs en Jannie van der Laan kwam in 1957 naar Texel vuurtoren en een oude bunker, voor de rest was daar helemaal niets', vertelt de inmiddels 82—jari ge Van der Laan. Een uithoek, maar hij voorzag dat al die toeris ten die naar Texel kwamen zouden vast en zeker een kijkje nemen bij de vuurtoren. Zo kwam hij op het idee om 'iets' te beginnen bij de nert zich het gesprek tussen hun vader en SBB: 'Ze vroegen: "Wat wil je hebben?" en vervolgens: "Neem de hele ruimte maar.". En zo kon hij een perceel van 4000 vierkante meter pachten om zijn plannen op te realiseren. Senior: 'De bulldozers kwamen en maak ten een parkeerterrein.' Op de plek om als zetboer aan de slag te gaan op boerderij Zeeburg in De Een dracht. 'Ik had ervoor gesolliciteerd bij rentmeester Piet Swama. Hij wilde perse een Groninger boeren zoon.' Toen Van der Laan jaren later de mogelijkheid kreeg Zee burg te kopen, deed hij dat. Hij bleek een vooruitziend onderne mer die verder dan de polderdijk keek. Het was de tijd dat het toe risme in de lift zat en TESO begin jaren zestig naar 't Horntje ver huisde en overstapte op kopladers met een aanzienlijk grotere capaci teit. De Noordkop was nog geen toeristisch bolwerk zoals nu. 'De vuurtoren. Hij begon met een 'hok je' bij de ingang van de toren, een houten keet van Jarino, een onder neming die hij samen met de Dur- per Bakker Dirk Buis startte. Later liet Van der Laan zijn oog vallen op een stuk duingrond, eigendom van Staatsbosbeheer (SBB). 'Ik was een jongeling met een grote fanta sie. Ik zag een grote parkeerplaats en een eetgelegenheid.' Maar de eerste reactie van SBB was niet bemoedigend. 'Anderen gaan vóór.' Toen die er uiteindelijk niet bleken te zijn, kreeg hij alsnog een kans. Dochter Anneke (getrouwd met Cor de lugt van Padang) herin- 'Een min of meer amicale ver houding', omschrijft Frans Hop man sr. de verstandhouding met de familie Van der Laan. Hij pacht het Torenpaviljoen al 47 jaar van de Groningers en nu dus ook het nieuwe paviljoen op het strand. 'Als groothandel leverde ik aan het Torenrestaurant. Toen het mis ging met de vorige pachter, vroeg Van der Laan: Is het niets voor jou?' Dat was het begin van een langdu rige relatie. Hopman bestierde het restaurant decennia lang naast zijn groothandel Hordifood, waar later ook zoon Frans in het bedrijf kwam. Toen hij de groothandel overdeed aan Sligro, was Frans jr. daar zes jaar bedrijfsleider. Daarna stapte hij met echtgenote Annemieke over naar het Torenrestaurant, waarvan hij de pacht inmiddels heeft over genomen. Hopman sr. runt het panoramapaviljoen met zijn jong ste zoon Danny, die het op termijn zelf gaat runnen. Ze worden gehol pen door dochter Tessa, die een studie volgt aan de Hogere Hotel school. Bedoeling is dat het zelfbe dieningsrestaurant wordt gerund met een kleine bezetting. Deze week wordt druk gewerkt aan de installatie van de apparatuur, die nog moet worden getest. Hopman durft nog niet te zeggen wanneer het paviljoen opent. Later in het jaar volgt een officiële opening. De stenen kiosk met de kaartautomaat voor de vuurtoren, wordt in sep tember gesloopt. Hopman is met Ecomare in gesprek over de kaart verkoop. waar het Torenrestaurant moest komen stond een bunker. 'Die is de grond in gegaan.' De vorm die het restaurant zou krijgen, zat al in zijn hoofd. 'Het moest een zeshoek zijn, de afronding van Texel.' Een gebouw waar je alle kanten op konden kijken. Met daaronder een grote kelder, waar je zelfs in kon wonen. Hij besprak zijn plannen met systeembouwer Meyert Boon. 'Kun jij dit bouwen', vroeg ik. Natuurlijk kon hij dat. Van der Laan: 'Op een gegeven moment kreeg ik last van angst. Ik zei tegen mijn vader: Ik durf niet meer. Mijn vader keek mij aan en zei "Bouwen". Ik word er nog emotioneel van als ik daar aan terug denk. Toen hij dat had gezegd, had ik er vertrouwen in.' En zo ging de bouw ging van start en Anneke, de oudste zus van Jan, Thea en Reinette,, weet nog dat ze de eerste steen mocht leg gen. Van der Laan: 'Hij zit er nog, alleen zit nu de verwarming er voor.' De oud-Texelaar heeft het torenpa viljoen nooit zelf uitgebaat. 'Vader heeft het altijd als een investering gezien. Hij heeft er zelf nooit een patatje gebakken', vertelt dochter Reinette. De relatie met de eerste pachter was geen lang leven beschoren. Die van zijn opvolger Frans Hopman was duurzamer, inmiddels veertig jaar. 'Mijn vader en Frans deden alle twee niet moei lijk. Er bestond een goede wissel werking.' Van der Laan sr. 'Ik heb Hopman mijn vertrouwen gegeven. Zo zit ik in elkaar. Als het op beta len aankwam, dan kwam hij nooit met kortingen voor potten verf en dat soort dingen aanzetten. Altijd de volledige pacht. Het is een bedrijf van jewelste geworden. Ik ben er trots op.' De keet verhuisde naar het strand en moest elk jaar worden afgebro ken. Tot het tijdens een winter was Grondleggers Thijs en Jannie van der Laan in het blijven staan. 'Tijdens een zware storm spoelde het weg. Geachte heren strandjutters, ik heb er geen Het paviljoen staat hoog en droog plankje van terug gezien. Dat vind ik wel humor. In overleg met SBB op palen, drie meter boven het strand. Dus als er een dik tij water werd bij het parkeerterrein een komt, dan spoelen de golven er kiosk gebouwd, voor de verkoop van patat en ijs.' Ditmaal was het Reinette die de eerste steen mocht leggen. De openstelling van de vuurtoren, waarbij de kiosk in gebruik werd genomen voor de verkoop van tic kets, was indirect de aanleiding tot de bouw van het nieuwe paviljoen. De rechten daarvoor lagen bij de familie Van der Laan. Zoon Jan: 'Het eerste idee was om de kiosk te vergroten tot een royale toegang van de vuurtoren met horeca en sanitair. SBB gaf aan dat het nieu we gebouw op het strand moest komen. Wij hebben het altijd als een lacune ervaren dat er niets op het strand was. De strandnota gaf ruimte voor een strandpaviljoen op deze plek. In 2008 zijn we met SBB gaan praten. Dat het vier jaar heeft geduurd, heeft meerdere oorzaken. De discussie over de erfpacht liep volop. We hebben daar vaak over gesproken en op een gegeven moment gezegd: het is goed zo.' Senior: 'Met SBB heb ik altijd goed kunnen opschieten.' In vier jaar tijd passeerden meer dere ontwerpen de revue. Alle ont werpen zijn gemaakt door wel standsarchitect Renzo Woltjes uit Zuidhorn, de eerste ontwerpen werden afgekeurd door de familie Van der Laan. 'In het huidige ont werp konden wij ons vinden. Wij waren meteen enthousiast en in samenspraak met de architect van SBB, Tineke van Oosten die mede de kleurstelling heeft bepaald, is het dit gebouw geworden. Het is gemaakt van natuurlijke materialen om het in het landschap te laten passen.' onder door. Markant is het dak, waarvan de ongelijke kapvorm in het oog spring. Ze symboliseren de golven van de zee. Vanuit het pavil joen heeft de bezoeker een weids uitzicht over het brede strand bij de vuurtoren. Met veel glas in de wan den en buiten rondom een terras en binnen een buffet. Het panora mapaviljoen wordt geëxploiteerd door Frans Hopman sr. Frans jr. en echtgenote Annemieke zwaaien de scepter in het Torenpaviljoen. Jan van der Laan: 'We hebben altijd een goede relatie met de familie Hopman gehouden.' Het houten paviljoen is gebouwd door Meerkerk Houtbouw uit Har- dinxveld Giessendam, hetzelfde bedrijf dat Paal 17 heeft gebouwd. 'Installatie- en andere werkzaam heden zijn uitsluitend door Texelse bedrijven uitgevoerd.' SBB werkte mee onder voorwaar de dat het Torenpaviljoen zodanig wordt aangepast, dat het beter in de omgeving past. Deze facelift voltrekt zich binnen afzienbare tijd. Een hele onderneming voor een familie uit Groningen. Jan: 'Het is in de lijn van de traditie. Toen was het onze vader, nu doen we het met z'n allen. Het voelt als een eer dat we het mogen doen. Wij zijn er trots op.' Hun hoogbejaarde vader en moeder namen er vrijdag een kijkje. Senior: 'Het is fantastisch, een visitekaartje. Toen ik dat zag, heb ik wel even gehuild.' Het paviljoen gaat vrijdag open, de officiële opening volgt later. Gerard Timmerman Kofferbakmarkt blijft rustig De eerste kofferbakmarkt op de Groeneplaats in Den Burg bleef zondag erg rustig. Waarschijnlijk ook door het zonni ge weer bleef het aantal bezoekers betrekkelijk klein. Hoewel de han del wat stroef verliep, toonden de handelaren zich niet ontevreden. Ze krijgen over twee weken weer een kans, als opnieuw een markt wordt gehouden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2012 | | pagina 6