'Na Londen mogen alle vrouwen bij me aankloppen' TEXELSE 7 COURANT 'Ik denk dat ik ook als kitesurfer vrij snel bij de wereldtop kan zitten' Succes voor paardenfokkers VRIJDAG 27 JULI 2012 Surfer Dorian van Rijsselberghe is favoriet voor goud. Het is meteen zijn laatste kans, want na Londen is windsurfen niet langer een olympische sport. Oud-Texelaar Jasper Boks, werkzaam bij NU- sport, sprak over geld, hamer haaien, surfdudes en een verbro ken relatie met de Texelaar die vrijdag in Londen de Nederlandse vlag draagt tijdens de openings ceremonie van de Oympische Spelen. 'Texel is thuis, al mijn hele leven. Ik kom er tot rust. Heerlijk vind ik dat, niemand om me heen. Alleen op het strand. Alles valt van me af op het moment dat ik de veerboot op rijd. Dan is meteen die olympische poes pas uit mijn hoofd. Niet dat ik heim wee heb als ik in het buitenland zit, maar het is altijd weer een genot om thuis te komen. Als ik in Nieuw-Zee- land ben, zorg ik altijd dat ik op de hoogte blijf van wat er op het eiland gebeurt. Ik hoor het van mijn vader en moeder en volg op internet de Texelse Courant. Ik ben niet officieel ambassadeur van Texel, maar ik wil aan iedereen wel heel graag duidelijk maken dat Texel een heel mooi eiland is. Ik zit heel veel in Australië en Nieuw-Zeeland. Daar zou ik ook kun nen wonen. In Nieuw-Zeeland heb je zoveel schitterende plekjes. Het is een beetje Texel XXL Ik zie mezelf uiteindelijk wel in een ander land wonen, maar ik zal altijd terug blijven keren naar Texel.' 'In de advertentie van hoofdsponsor Delta Lloyd staat dat ik mijn vriendin opzij heb gezet voor mijn olympische droom. Dat is echt zo. Surfen komt voor het meisje. De liefde voor het water is sterker dan de liefde voor een vrouw. Ik had een Finse vriendin en het kostte teveel energie om de relatie te onderhou den. Ik las dat een van de jongens van het BMX-en met hetzelfde pro bleem zat. Ha, hij heeft ook zijn vrien din aan de kant gezet. "Na goed overleg", stond er bij. Vind ik mooi. Ze beginnen het al van me te leren. Ik heb nog contact met mijn ex. Zij zeilt ook, gaat voor Finland naar de Spe- mij als surfdude, dacht dat ik aleen Door hem ben ik gaan surfen. Hij kan len. Misschien kunnen we later, als maar wat op het strand zat en me mij als geen ander prikkelen en kan 'Op Texel kent iedereen elkaar, daar we allebei een minder hectisch leven nooit ergens druk om maakte. Ik ook heel streng voor me zijn. Dat heb weten de mensen wel wie ik ben. Aan leiden de relatie weer oppakken. Ik dacht: prima Paul, maar wat wij doen ik nodig, want als ik op Texel ben, wil de overkant valt het reuze mee met ben nu nog even mijn bekendheid. druk. Na Londen mogen alle vrou wen bij me aan kloppen. Kom maar op! "Surfen heeft het imago van een sexy sport. Strand, zee, zon en gebruinde, gespierde lichamen. Maar zo warm is het niet altijd, hoor. Ga maar eens in de kou op die plank staan in zo'n wetsuit Dan is surfen een stuk minder sexy, kan ik je verzekeren. Eenmaal op het strand en met het zonnetje erbij is het natuurlijk mooi om jezelf te laten zien. Surfers worden gezien als coole, gesjeesde jongens. Ik zat laatst bij Paul de Leeuw en hij bestempelde Groen zwart REDACTIONEEL COMMENTAAR Betrokkenheid toekomst waarin een pleidooi wordt gehouden om voortaan geheel anders om te gaan met het slaap- plaatsenbeleid en op 400 bedden na voor 'vernieuwende projecten' geen nieuwe toeristische bedden op Texel meer toe te staan. Vernieuwend slaat niet alleen op de plannen, maar ook op de manier waarop de startnotitie tot stand is gekomen. Raadsleden hebben daar voor uit hun midden een werkgroep samengesteld die verschillende keren bij elkaar is geweest en waarin ze met elkaar hebben gediscussieerd over de vraag hoe met de bedden om te gaan. Het is voor zover bekend de eerste keer dat de partijen in de raad op deze manier een onderwerp heb ben aangepakt. Er is niks mis mee als raadsleden om tafel gaan om gezamenlijk voorstellen en plannen te bedenken. Het nemen van besluiten moeten ze in het open baar doen, maar ze zijn niet verplicht al hun bijeenkomsten in het openbaar te houden. Dat ze met een eigen notitie komen, valt eveneens te prij zen. Het getuigt van een actieve gemeenteraad die niet enkel wacht op de voorstellen van burgemeester en wethouders. De nu gehanteerde werkwijze bevat echter ook neveneffecten waarmee de politieke partijen in de toekomst wellicht rekening kunnen houden als een volgende werkgroep van raads leden zich over een onderwerp buigt. Tussen april en nu was het bekend dat raadsleden bezig waren met de eigen beddennotitie, maar de inhoud was alleen bij betrokkenen bekend. Op basis van de inhoud werd na april in raads- en commissievergaderin gen echter al wel over bedden gesproken (bijvoorbeeld bij het ver zoek van de strandexploitanten voor de realisatie van strandslaaphuisjes). Pas nu met de startnotitie in de hand wordt goed duidelijk waarom de raad toen nee zei tegen voorliggende plan nen. Dat is niet geheel in lijn met de transparantie waar de politiek zich graag op beroept. De snelheid waar mee de strandexploitanten hun strandslaaphuisjes (die niet passen binnen de uitgangspunten in de start notitie) presenteerden, wekt de indruk dat zij de bui al zagen hangen, maar dat terzijde. De partijen zetten met de startnotitie anderen ook min of meer op afstand. Een paar jaar geleden tijdens het grootschalige project Ruimte voor Ontwikkeling gingen de raadsleden nog letterlijk achterover zitten, zodat anderen vrij hun opnies en ideeën konden geven. Nu komen anderen in de positie dat zij moeten reageren op de plannen van de politieke partijen, waardoor de ruimte voor eigen idee- en kleiner is. Partijen die anders den ken moeten ook zeer stevig aan de bak als zij de inmiddels ingelopen en eensgezinde politieke partijen nog op andere gedachten willen brengen. Zes van de zeven partijen liggen al op één lijn en die voorsprong geeft de gemeenteraad niet snel meer uit han den. De partijen doen er ook goed aan zich ervan bewust te zijn dat zij in de ogen van anderen veel stappen tegelijk nemen. Dat is zonder meer slagvaardig te noemen, maar het voelt ook als een 'black box' waar iets ingaat en uitkomt, maar waarvan je niet weet wat er tussendoor gebeurt. Vanuit die optiek komt het bijzonder over als in de startnotitie wordt gemeld dat het definitief berei ken van de grens aan het toeristisch aantal bedden geen boekhoudkun dige conclusie is, evenmin een kille interpretatie van cijfers, maar gestoeld is op een alom gesignaleerd gevoel onder Texelaars en toerist. Dat komt te algemeen en niet onderbouwd over voor dergelijke ingrijpende opvattingen. Dat vendient een betere onderbouwing om anderen die niet betrokken waren bij de notitie achter je te krijgen. Het valt de politieke par tijen in de gemeenteraad te prijzen dat zij zelf initiatief hebben genomen en bijtijds sturend optreden om te voorkomen dat door nog meer slaap plaatsen de druk op het landschap teveel toeneemt, dat kernwaarden worden aangetast en overaanbod in de hand wordt gewerkt. Maar het zou sneu zijn als de nu gehanteerde werkwijze in een werkgroep achter de schermen als onbedoeld nevenef fect een gevoel van afstand oproept en mensen juist daardoor de hakken in het zand gaan zetten. De gemeen teraad heeft het algemene begrip 'communicatie' hoog in het vaandel staan en binnen dat kader mag 'betrokkenheid' een sleutelbegrip worden genoemd dat niet uit het oog moet worden verloren. is gewoon topsport. Ik ben net zo fit als elke andere atleet. Af en toe wordt er meer naar de buitenkant dan naar de inhoud gekeken als het om mijn sport gaat. Dat imago zal niet zo snel veranderen, ik vind het ook niet erg dat er zo over ons wordt gedacht. Sterker, we zijn ook een beetje anders. Wij zijn de beachboys, waar de ande re zeilers vaak vanuit een haven het water op gaan. We hebben een andere mentaliteit, meer dat Australi sche, laid back. En het klopt ook dat we soms met z'n allen op het strand zitten met een kampvuurtje erbij. Sur fers trekken veel met elkaar op. Er is nooit ruzie, als er iets is, wordt dat meteen uitgesproken. Mijn concur renten zijn tegelijkertijd vrienden van me. We wisselen ook onderling infor matie uit. Het is toch mooier dan met vrienden vooraan te varen dan in je eentje achteraan?' 'Stephan van den Berg heeft het sur fen in Nederland op de kaart gezet door zijn gouden olympische medail le in 1984. Ik heb niet heel veel con tact met hem. Hij is wel betrokken bij het Watersportverbond, maar ik trek vooral op met mijn coach Aaron Mcintosh. Of ik hem om tips zou moeten vragen? Ik heb het prima voor elkaar en houd het graag over zichtelijk. Niet te veel poespas. Met mijn broer en ouders heb ik prima gesprekken, zij zijn in feite mijn men tal coaches. Mijn vier jaar oudere broer Adriaan is mijn steun en toever laat. Hij surft op nationaal niveau in de funboard-klasse en als we allebei op Texel zijn, gaan we samen trainen. ik zoveel dingen doen. Hij is dan heel strikt, wijst mij er op dat ik topsporter ben en dat ik er moet staan op de Spelen. Adriaan ziet het echt als zijn rol om mij te begeleiden. Zelf heeft hij het ook geprobeerd als windsurfer, maar hij merkte dat funboard meer zijn ding is. Hij is harstikke trots op me. M'n vader begeleidt me ook. Af en toe is het moeilijk om direct met Aaron te communiceren, verwachtin gen worden soms niet helemaal uit gesproken. Mijn vader merkt altijd meteen dat er een beetje ruis op de lijn zit en grijpt dan in.' 'In Australië en Nieuw-Zeeland, waar ik vaak zit, heb je haaien. Ze zitten ook in de Noordzee, maar hier zijn ze wat minder groot en gevaarlijk. Hamerhaaien ben ik al eens tegenge komen, een witte haai nog nooit. Ik voel me altijd veilig op m'n plank. Ze moeten echt bloed ruiken, willen ze aanvallen, heb ik altijd begrepen. Ik ben er niet bang voor, vind het juist lachen. Van kwallen heb ik geen last, ik vaar hooguit over ze heen. Ik ken de gevaren van zo'n Portugees oor logsschip, die kwal kan zo gemeen steken dat het dodelijk kan zijn. Ik kom ze tegen als ik in Spanje, Portu gal of Australië surf. In Miami heb ik er ook een paar gezien. Dan denk ik niet: nu moet ik absoluut niet in het water vallen. Ik ben niet bang aange legd. Bovendien worden toch alle andere gedachten geblokkeerd als ik met een wedstrijd bezig ben. Het mooiste wat ik op het water tegen kom, zijn dolfijnen. Dat vind ik nog altijd speciaal. En van die grote zee schildpadden.' Sinds ik vorig jaar wereldkampioen werd, ben ik wat meer in het nieuws. Af en toe word ik voor 7V- programma's uit genodigd. Paul de Leeuw, Pauw&Witteman. Of voor de radio. Vind ik leuk om te doen. Is ook goed voor mijn sport. Of ik er klaar voor ben om als Bekende Nederlander door het leven te gaan? Wanneer ben je dat? Als ik olympisch goud win? Als dat er bij hoort, nou, dan ben ik er hartstikke klaar voor. Als door mijn bekendheid mijn woorden wat zwaarder wegen, dan hoop ik mensen ervan te overtuigen het leven niet te somber in te zien. Ik ga altijd uit van het positieve, maak me niet snel druk. Zit in de genen of het is de zoute zeelucht. Geniet van het leven, waarom niet?' 'Olympisch goud is de kers op de taart. Ik heb zoveel geleerd. Dat is al onbetaalbaar. Als ik daar nog een gouden medaille bovenop kan doen, dan wordt bevestigd dat alles wat ik die jaren heb gedaan, ook nog eens het juiste is geweest. De bekroning van zes mooie jaren. Ik doe alles voor goud, maar het is niet heilig. Elke wedstrijd wil ik winnen, hoor, maar net zo belangrijk vind ik genieten van wat ik doe. Sta je daar niet bij stil en je mist jouw doel, dan heb ik gewoon zes jaar van m'n leven vergooid. Dat is toch zonde? Of ik merk dat ik favo riet ben? Ik voel wel dat er naar me wordt gekeken en wat van me wordt verwacht. Als mensen roepen dat ik olympisch goud ga winnen, ervaar ik dat niet als druk, ik denk juist: de mensen hopen dat ik het goed ga doen. Dat is toch mooi, dat mensen dat graag willen? Ik zie hen als men sen die mij goud gunnen. Dat geeft me energie. En de vooruitzichten voor het olympisch toernooi zijn goed. Ik heb in Weymouth telkens op het podium gestaan en won vorig jaar de pre-olympische wedstrijd. Ik voel me daar thuis.' 'Ik had de ambitie om in elk geval tot en met de Spelen in Rio te blijven windsurfen. Daar kan een streep door, want na de Spelen is het windsurfen niet langer olympisch en zal ik de overstap maken naar kite- surfen, wat in Rio de Janeiro juist aan het olympisch programma wordt toe gevoegd. Het gewone surfen wordt zo de nek omgedraaid en dat is jam mer. Maar wat kan ik er aan doen? Het zijn hoge piefen die in een rub berboot zitten die zulke beslissingen nemen. Ik kan best begrijpen dat kitesurfen erbij komt, maar niet dat het ten koste moet gaan van het windsurfen. Had dan een of andere zeilboot uit het olympisch program ma geknikkerd. Ik baalde er natuurlijk van, maar heb meteen geroepen: 'Dan gaan we toch lekker met z'n allen kitesurfen!' Ik kan al wel een beetje kitesurfen, dat doe ik geregeld voor de fun met vrienden op Texel. Ik moet weer opnieuw beginnen. Ik kan wel gaan mokken en treuren dat ik nu bij de wereldtop hoor en dat dat me wordt afgenomen, maar ik bekijk het liever van de positieve kant. Het is weer een nieuwe uitdaging, van altijd hetzelfde doen word ik ook niet vro lijk. Ik denk dat ik snel een inhaalslag kan maken. Kitesurfen is nog een heel jonge sport, het bestaat nog maar een jaar of vijf. ledereen is nog aan het experimenteren. Met de erva ring die ik op tactisch vlak al heb, gekoppeld aan mijn boardgevoel en het vliegen waar ik al wat ervaring mee heb, denk ik dat ik er ook als kitesurfer vrij snel bij de top kan zit ten. Het is wel gevaarlijker dan het windsurfen. Maar ja, without danger, no fun. "Of ik rijk word van surfen? Rich in life, misschien. Daar blijft het dan ook wel bij. Het levert zeker niet veel op. Tot nu toe heeft het mijn ouders en mij alleen maar geld gekost. Ik ben heel blij dat mijn ouders me altijd overal financieel bij gehol pen hebben. Nu kan ik langzaamaan wat terug doen, ik verdien soms wel wat geld. Maar aan het einde van de rit zal ik er geen huis van kunnen kopen. In de jaren tachtig en negentig kon je met surfen nog wel je brood verdienen, tegenwoordig kun je er hooguit wat broodkruimels voor krij gen. Ik denk er wel eens over na: wat moet ik gaan doen als straks mijn surfcarrière voorbij is? Dan komt toch die surfersmentaliteit weer om de hoek kijken. Het is toch een beetje go with the flow, er is toch weinig te plannen in het leven. Ik dacht een paar maanden terug dat ik naar de Spelen in Rio zou gaan als windsur fer, dat is nu ook ineens anders.' Tekst: Jasper Boks/NUsport Foto: Clemens Rikken Programma Vrijdag 27 juli: vlag dragen bij ope ningsceremonie Dinsdag 31 juli: twee races Woensdag 1 augustus: twee races Donderdag 2 augustus: twee races Zaterdag 4 augustus: twee races Zondag 5 augustus: twee races Dinsdag 7 augustus: medalrace Here I Am, een veulen gefokt door Bea Dekker in samenwer king met Marjan Ubbels en Cees Kikkert, behaalde in Mid- den-Beemstereen eerste plaats bij de centrale keuring van het KWPN. De merrieveulens werden in twee groepen voorgebracht waarbij in Here I Am eerste werd in de eerste groep. In de tweede groep ging Hendrika van de Westen van Cees Kikkert aan kop. Na samenvoe ging van de beste uit beide groe pen werd Here I Am tot kampioen uitgeroepen. Zij werd daarbij voor al geroemd om de mooie houding en zeer goede voorbeengebruik. Hendrika van de Westen, die juist weer zeer actief is in het achter been, werd derde. Beide veulens kregen een eerste premie en een uitnodiging voor de Nationale paardendagen, die op 17 augus tus in Ermelo worden gehouden. Elegantrasse Texel, die in de ring kwam bij de driejarige stermerries, werd uitgeroepen tot dagkampi oen en kreeg ook een uitnodiging voor Ermelo. Elegant Lady Texel, Etesse Texel en Evita, die drie jaar geleden nog kampioen bij de veu lens werd, kwamen in aanmerking voor het voorlopig keurschap. Bootviswedstrijd gaat alsnog door Nadat het evenement al twee keer was afgelast - één keer wegens te veel te wind, één keer wegens veel wind en te weinig deelnemers - hebben sportvissers zaterdag toch nog de eerste bootviswed strijd van het seizoen gehouden. Om twee uur 's middags voeren vier bootjes met in totaal acht vissers de haven van Oudeschild uit om drie uur lang te gaan vissen bij een loca tie die bekend staat als 'de steentjes van Dogger'. De vangst was matig, er werden slechts negen vissen gevangen met een totale lengte van 250 centimeter. Het betrof hoofdza kelijk zeebaars, maar ook wat gulle tjes, makreel, platvis en steenbuik jes. Jacco Kooger was het meest succesvol. Hij verschalkte drie zee baarzen en een gulletje met een totale lengte van 126 centimeter. Map van der Zwaag legde met een zeebaars vam 55 centimeter beslag op de tweede plaats, het 28 centi meter lange makreeltje van Nico Tessel was goed voor de derde plaats. De volgende wedstrijd wordt zaterdag 18 augustus gehouden en duurt van 17.00 tot 20.00 uur (het is dan laagwater om 16.02 uur). Orga nisator Map van der Zwaag hoopt op meer animo. Hij is voor inlichtin gen bereikbaar via tel. 06- 23680101. Crosslopen Atletiekvereniging Texel houdt zondag bij Bos en Duin de tweede zomercross van het Deelnemers kunnen kiezen uit de afstanden 4,3 of 8,6 km, de jeugd loopt 1000 meter. De loop gaat over een onverhard parcours, met hier en daar een klim. Inschrijven kost €3,- voor volwassenen en €1,50 voor jeugd tot en met twaalf jaar. De start is om 10.30 uur, inschrijven kan vanaf 10.00 uur. De deelnemers aan de Krim- strandloop zetten dinsdag mooie tijden neer. De acht kilometer werd gewonnen door Jaap Witte, die een week eerder nog van Ste fan Hinze uit Dannenfels verloor. De eerste dame op de lange afstand was Margot van der Ven. De vier kilometer werd een broe dertwist tussen Tim en Jan Kerk- mann uit Bielefeld. Zij liepen in een razend tempo naar het eind punt, waar de 20-jarige Jan als eerste aankwam. Inga Behnen uit Hamm eindigde als eerste dame. Bij de jeugd wist Jasmijn Baptist ook oudere jongens te verslaan. Tweede en dus eerste jongen was Aron Zeeman. De volledige uit slag is te lezen op www.avtexel. nl. Schaken in De Hollebol Leden van schaakvereniging En Passant komen in de maanden juli en augustus iedere maandag bij elkaar in grand café De Hollebol in Den Burg voor een snelschaak- toernooi. Dit begint steeds om 20.00 uur. Ook andere belangstel lenden kunnen meedoen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2012 | | pagina 7