in de krant
uw club
125 jaar Texelse Courant
TEXELSE 6 COURANT
Vandaag in de Texelse Courant: SV Oosterend Club met een flinke jeugdafdeling
SVO trots op meidenvoetbal
De SVO-kantine: iets bijzonders
www.svoosterend.com
Dit noemen wij van SVO de
'baardenfoto'.
We vinden het een van de mooi
ste elftalfoto's uit de clubhistorie
van SVO. Jarenlang hing hij in de
oude bestuurskamer op een plek
waar niemand hem kon zien, nu
hangt hij in volle glorie in de
nieuwe kantine. En voor deze
keer in de Texelse Courant.
Dit is SVO!
Met de brommer naar het voetbalveld
Ter gelegenheid van het 25 jarig
jubileum van SVO, en de opening
van het geheel opgeknapte veld,
werd er in 1960 maar liefst een
driedaags feest gehouden, kom
pleet met receptie en miss verkie
zing.
Hoogtepunt was een wedstrijd tus
sen Volendam en VVV. Grote
drommen (betalende!) toeschou
wers waren getuige van het spek
takel. Waarover de kranten uitbun
dig verslag deden.
De wijdbroeken wonnen met 3-2!
Deze prachtige foto stond destijds
in de landelijke kranten, met al die
mooie brommers in de tuunwal.
SVO heeft door de jaren heen
vaak meiden- en damesteams
gehad. En goede teams! In de
jaren vijftig speelden de dames
nog handbal, omdat voetbal niet
geschikt geacht werd voor de
dames, maar later trokken de
dappere Oosterender meiden de
kicksen aan. En met succes!
Een van de eerste meidenteams
speelde in de zaterdagcompetitie,
en stond zelfs bovenaan toen de
KNVB ineens besloot om de com
petitie van de zaterdag naar de
zondag te verplaatsen. Niet alle
meiden mochten van thuis op zon
dag voetballen, maar desondanks
werd met een gehavend team toch
het kampioenschap behaald. Als
SVO goede meidenteams had ging
dat vaak gelijk op met het school-
voetbal, met af en toe een kampi
oen van Texel. En tot twee keer
schopte een Oosterender meiden-
schoolvoetbalteam het tot kampi
oen van Noord-Holland, met een
flinke portie SVO meiden in de
gelederen! Ook in de KNVB-com-
petitie behaalden SVO meiden
teams een paar keer een kampi
oenschap! Meidenvoetbal is een
van de snelst groeiende teamspor
ten in ons land, en we zijn er trots
op dat we nu bij SVO ook weer een
meidenteam in de C-junioren heb
ben. We wensen de meiden van de
MC1 veel succes!
De visbakploeg, ook typisch SVO
Wie Oosterend zegt, zegt visse
rij. En wie Oosterender Rommel
markt zegt, zegt gebakken vis.
's Zomers staat er steevast een
kraam met vers gebakken vis op
de Rommelmarkt, en een grote
groep SVO vrijwilligers zorgt daar
voor. Met dank aan de kottervis-
sers, die de vis gratis leveren voor
de markt. De opbrengst van de
markt is traditioneel voor de Oos
terender verenigingen.
Vrijdags wordt de vis opgehaald
van de haven, en naar Oosterend
gebracht. Vrijdagmiddag verschijnt
er een grote groep vrijwilligers op
het SVO terrein om al die vis te
spoelen en te snijden. Dat is nog
een heel werk maar het is steevast
beregezellig. (Heel vroeger gebeur
de dit bij het legendarische boetje
van Jo Roeper, waar SVO-kop-
stukken als Kees Daalder en Klaas
Burger steevast van de partij
waren.) Zaterdagochtend om zes
uur beginnen de visbakkers te
bakken, zodat vanaf het begin van
de markt er steeds vis is voor de
bezoekers van de markt. Veel Texe
laars komen speciaal voor de
gebakken vis naar de Rommel
markt. Want het is lekker!!!!
Voetbalvereniging SVO uit Oos
terend. Het klinkt raar, maar SVO
is drie keer opgericht, en de
derde maal was het pas scheeps
recht: In 1935 lukte het echt.
De eerste twee keer werd de ver
eniging opgedoekt wegens gebrek
aan een speelveld. Terwijl de voet
ballers destijds al genoegen namen
met een schapenweitje, en niet te
beroerd waren om voor de wed
strijd een rondje te gaan om de
schapenkeutels van het veld te
rapen. Kleedkamers waren er niet
en voeten wassen deed je in de
kolk. De geschiedenis van SVO is
een verhaal van voetballen en
bouwvakken. Iedere keer was er
wel wat te verbouwen en te verbe
teren, en steeds waren het de
voetballers zelf die de handen uit
de mouwen staken. Zo'n club dus.
Een oude club in een klein dorp,
een club die heel wat stormen
heeft doorstaan, een club die de
gezelligheid hoog in het vaandel
heeft staan, en een club waar
iedereen welkom is. Want, een
voetbalclub in een klein dorp is
veel meer dan voetbal alleen. Je
hoort ergens bij en er wordt op je
gerekend, het is er gezellig, het is
goed voor je om lekker een potje te
voetballen, en het is ook nog eens
een club waar, als het even meezit,
je vader of je moeder of je opa ook
nog heeft gevoetbald. Kortom, een
instituut waar je niet zuinig genoeg
op kunt zijn. En, vrijwel iedereen in
Oosterend heeft wel iets met SVO.
De meeste Oosterenders hebben
er gevoetbald, of hebben kinderen
die er voetballen, of hebben mee
geholpen met een van de bouw-
projekten, of zijn sponsor of vrijwil
liger. En ook al ben je gestopt met
voetballen, ook al zit je niet meer in
het bestuur, SVO-er ben je voor het
leven. En zo zit dat.
SVO heeft vanouds een flinke
jeugdafdeling, ledereen die wil
kan komen voetballen, je hebt
alleen een paar voetbalschoenen
en een paar scheenbeschermers
nodig. En zin om een balletje te
trappen, natuurlijk.
Goede raad was duur, letterlijk,
voor een club met een magere kas.
De oude kantine verbouwen of een
hele nieuwe neerzetten? En waar
haal je het geld vandaan? En
toen kwamen de GSM-jongens,
die wilden antennes in onze licht
masten plaatsen, er kwam zoge
zegd een mobiele geldschieter uit
de lucht vallen. SVO kon nieuwe
plannen maken, en uiteindelijk
besloot het bestuur om een hele
nieuwe kantine met kleedkamers
tussen het hoofdveld en het B-veld
te bouwen. Het was een prachtige
plek. Het was ook een gedurfd
plan. Maar met vereende krachten,
met veel hulp van de Gemeente,
de Raboton, de Teso, het VSB
fonds, het Rab fonds, sponsoring
van particulieren en bedrijven, de
bouwcommissie en niet te verge-
voel bij de club. ledereen is gelijk
en vele mensen spannen zich
belangeloos in om de zaak draai
ende te houden.
Niet alleen bij de begeleiding van
elftallen maar ook met het helpen
bij het vis bakken voor de rommel
markt en kerstmarkt waardoor we
wat extra inkomsten hebben om
de zaak financieel op de rails te
houden.
Ik denk dat je wel kunt zeggen dat
SVO niet weg te denken is uit een
dorp als Oosterend. Ik hoop dat
dit altijd zo zal blijven
Marco Drijver,
Oosterend
Een keer in de week trainen, een
keer in de week een wedstrijd, en
als je wilt tussendoor lekker met je
teamgenoten ergens een beetje
trainen of penalties schieten of een
partijtje voetballen. De contributie
is laag, maar SVO vraagt wel een
beetje hulp van de ouders. Bij toer
beurt helpen in de kantine, of rijden
naar de uitwedstrijden. En een keer
helpen met schoonmaken. Een
paar keer per jaar ben je aan de
beurt. Maar als ouder kom je
natuurlijk toch al je kind aanmoedi
gen, dus je bent toch al op het
veld. Bij SVO staat voetbalplezier
voorop. Als onze pupillen met
enthousiasme voetballen is het
goed. Als je het maar samen doet.
Als het maar sportief gebeurt. De
scheidsrechter is de baas, en je
hebt respect voor de tegenstander.
Als je dan ook nog wint is het
SVO presenteert - vol trots - de kleinste voetballertjes: de mini's. Gelukkig hebben
we ze nog, want zij zijn de toekomst van de club. Vlnr, Coach/Trainster Anne
Zegers, Wiebe Zoetelief, Nino Devassy, Izo Raymond, Verdi vd Vis, Anouk Brouwer
en Coach/Trainster Annie Brouwer Liggend Ryan Brouwer.
prachtig, maar verliezen moet je
ook leren. En zo leer je op voetbal
veel meer dan voetbal alleen.
In het seizoen 2012/2013 heeft
SVO veldteams in de mini's, de F
pupillen, de E-pupillen, de C-junio-
ren, de B-junioren, er is een eerste
en een tweede elftal heren senio
ren, een recreantenelftal en er is
een MC1 meidenteam. Er is zaal
voetbal voor junioren en senioren.
En, zit je nog niet op SVO, maar
heb je wel zin om een keer mee te
trainen of te komen kijken? Kom
gewoon eens langs op het Sport
park Sieme Keijser, of voor zaal
voetbal in de Sporthal: iedereen is
welkom.
"Sjongejonge, wat ziet dit er
gezellig uit!". Dat is de reactie
van menige overkantse tegen
stander van SVO bij het betre
den van de kantine. En daar zijn
ze het bij SVO helemaal mee
eens.
Die kantine, dat is een verhaal
apart. Heel vroeger was er niks,
dan moest je je voeten wassen in
de kolk, tenminste, dat zei Ome
Sieme altijd. Daarna was er het
houten gebouwtje, de afgedankte
noodwinkel van Bakker Timmer uit
De Koog. Daar is door vrijwilligers
nog eens een stenen gevel in
gemetseld, en een bestuurskamer
aangebouwd. Maar uiteindelijk
was het gebouwtje zo slecht dat
als je de vloer dweilde het water
vanzelf wegliep onder de plint. Het
kon echt niet meer
ten de onvolprezen bouwploeg en
een legertje vrijwilligers, kwam hij
er in 2005 toch: de nieuwe kantine,
met vier kleedkamers. Het is een
mooi geheel geworden. Ze zijn er
nog alle dagen trots op bij SVO, en
zeg nou zelf: is het geen plaatje?
ledereen gelijk
13 april 1970 was een gedenk
waardige dag. Het was niet alleen
de dag waarop het ongeluk met
de Apollo 13 gebeurde, maar het
was vooral de dag waarop ik mijn
8e verjaardag vierde.
In die tijd mocht je niet eerder lid
worden van een voetbalclub en
dus werd ik op mijn 8e verjaardag
lid van S V Oosterend. Ik kreeg
een compleet tenue kado. Mooie
glimmende groene broek, wit shirt
met v-hals en groene manchetten
en groene kraag. Ik was zo groos
als wat. Volgens mij hield ik het de
hele dag aan. Sinds die dag zit
groen-wit in mijn bloed.
We zijn nog best groot geweest
met SVO. Begin jaren '80 hadden
we vier seniorenelftallen op zon
dag en 3 op zaterdag. Helaas lig
gen die tijden al ver achter ons.
Wat wel gelukkig altijd gebleven
is, is de kameraadschap die ik
