'Waarom met piepende oren naar huis?'
Drukte bij Visdrive 't Skiltje
TEXELSE 5 COURANT
R... was eens
Daar staan we weer, met de voeten
in een nieuw jaar. Voeten in klom
pen, laarzen, hoge hakken, gym
pies, birkenstocks, werkschoenen,
blote voeten, noem maar op. Voe
ten die trappelen en zere voeten,
die moe zijn en eigenlijk nog geen
zin hebben om dat nieuwe jaar in te
stappen. Soms verlangen ze terug
naar wat was, vertrouwde paden,
wegen van herinnering.
Als je door de Warmoesstraat stap
te, brandde er altijd licht in de
drukkerij, was de oude Kramer heel
secuur zijn letters aan het zetten,
stuk voor stuk, loden letters in een
houten bak, ik zie het nog voor me,
een kunst, een ambacht apart.
Even verder zat de rustige boek
houder, niet achter een scherm,
maar boven een tabellarisch kas
boek, gewoon rekenen, rijen getal
len, staartsommen. Achter hem de
kluis, met geld in zakjes van klan
ten, een sigaret in de asbak, slip
over aan.
Als je overstak kwam je bij kapper
Schaart, z'n vrouw knipte voor en
Aart maakte het af,
Gewoon een tondeuse, een schaar,
die ook nog door de lucht knipte.
Als je klaar was mocht je een grote
fles uitkiezen op het tafeltje, dan
kneep hij in een soort balletje, dat
sproeide een heerlijke geur in je
nek.
Ja, het leek eenvoudig toen, maar
de tijden zijn veranderd, het digitale
tijdperk met al z'n voor- en nadelen
heeft ons bij de kladden gepakt; bij
onze handen en voeten. We leven
met de mobiele telefoon, de pc,
Facebook en Twitter hebben ber
gen regels gekregen, stapels papie
ren en nieuwe manieren. We den
ken zogenaamd ruimer in Europees
verband, maar er worden steeds
meer beperkingen opgelegd. De
kilometers reizen de pan uit, en we
moeten aan veel eisen voldoen.
Het is niet vreemd, dat die voeten
een beetje tegenstribbelen om dat
nieuwe jaar in te stappen. Het is
niet vreemd dat onze handen, ons
hoofd, ja eigenlijk ons hart nog een
beetje naar de eenvoudige tijd ver
langt.
Loslaten is moeilijk, openstaan
voor het nieuwe, het onbekende
nog moeilijker. Een ding blijft geluk
kig altijd hetzelfde: de mens en de
manier hoe hij of zij ter wereld
komt. De vertrouwde geboorte
beroert ons elk jaar weer. Ik luis
terde op kerstavond naar het impo
nerende mannenkoor. Rob Manse
ontroerde met z'n prachtige stem
en droeg ons naar de stal. Op
tweede kerstdag zaten we in een
overvolle kerk met een sfeervol
concert. Naast me zat een Duits
gezin, met twee kleine jongens, ik
schat vier en zes jaar, en een baby.
'Wir sind mit Ferien', vertelde ze
zacht, en de baby was acht
Wochen. De kleine Ria zong zeer
groots het Ave Maria, iedereen was
muisstil, maar de baby begon te
schreien. Na wat vergeefse suspo-
gingen van Mutti, zoog ze op m'n
pinkie en viel in slaap.
Terwijl voor haar de pauken, trom
mels en toeters de kerstliederen
ten gehore brachten, sliep ze in de
armen van d'r moeder. Vol vertrou
wen, vele kilometers verwijderd
van haar eigen huis, in een vreem
de kerk, vol vreemde mensen, gaf
ze zich over, de toekomst tege
moet.
Misschien moeten we dit vast hou
den, koesteren, laten we als mens
maar teruggaan naar onze roots en
vandaar uit vol vertrouwen het
nieuwe jaar in stappen. Dan wordt
2013 hopelijk een gezond,en mis
schien... een lang en gelukkig jaar.
Josien
Afgelopen zaterdag ben ik met een
aantal vrienden naar het concert van
Douwe Bob in De Lindeboom
geweest. De kaarten had ik al een
aantal weken in huis en ik was best
benieuwd naar het optreden van
deze winnaar van de beste Singer-
songwriter Contest.
Bij de zaal aangekomen bleek het
voorprogramma, met de band Intru
de, al begonnen. Op zich best leuke
muziek, alleen het volume stond al
redelijk open. Het laatste half uur
heb ik buiten de zaal gestaan van
wege het harde volume. Tegen 23.45
uur was Douwe Bob klaar voor z'n
optreden. Ik had stille hoop dat het
volume wat lager zou uitvallen, maar
kwam al snel bedrogen uit. Naar
mijn gevoel werd het volume nog
wat open geschroefd. De bassen
dreunden door m'n lijf, kriebelden
m'n maagstreek en m'n trommel
vliezen wisten van alle herrie hele
maal niet meer hoe ze het hadden.
Nu heb ik al een beperkt gehoor, dus
uit lijfsbehoud heb ik besloten dit
concert te laten voor wat het was en
ben naar huis gegaan.
Als je dan uit betrouwbare bron
hoort dat de artiesten zelf met
gehoorbescherming in hun oren op
het podium staan, vraag ik me af wat
dat voor omgekeerde wereld is.
Ongetwijfeld kent een ieder de
berichten in de media aangaande
gehoorschade. Vooral bij die appa
raten waarbij je oortelefoontjes
gebruikt, maar zeker ook bij concer
ten. Waarom dat volume dan zo
hard zetten? Waarom moeten de
bassen door je lijf donderen? Waar
om moetje met piepende oren thuis
komen? Is er één artiest die mij dat
duidelijk kan maken?
Laat de artiesten zonder gehoorbe
scherming op het podium staan, zet
het volume de helft lager (dat kan
echt wel; ik heb dat bij verschillende
concerten meegemaakt), en volgens
mij heeft iedereen dan een veel leu
kere avond.
Ronald Kramer,
Den Burg.
Naschrift:
Het allerbelangrijkste is dat ik het
betreur dat Ronald Kramer niet van
deze band heeft kunnen genieten
vanwege het naar zijn oordeel te
hoge (eind) volume. Om hem een
inzicht te geven in hoe deze proble
men ontstaan - zeker in relatie tot de
vragen die Ronald Kramer hierover
heeft - hierbij een kleine, versimpel
de technische uiteenzetting;
Tijdens een live optreden waarbij het
de bedoeling is dat een grote groep
mensen de band kan 'beleven'
draaien er feitelijk twee onafhanke
lijke systemen; een monitor systeem
en een PA (public adres) systeem.
Het monitor systeem bestaat uit een
aantal speakers (of in-ear systemen,
wat feitelijk luxe oordoppen zijn) die
de muzikanten van een mix voor
zien. Deze mix wordt op het podium
door de monitor-technicus gemaakt
en heeft ten doel de muzikanten
aldaar een dusdanig geluid te 'geven'
dat zij zichzelf, maar ook elkaar
goed kunnen horen en daarmee in
staat worden gesteld degelijk te
kunnen musiceren. Dit systeem staat
nogmaals helemaal los van het zaal
geluid. Met andere woorden; muzi
kanten kunnen stokdoof geraken
terwijl de speakers in de zaal uit
staan. Het is aan de muzikanten om
op een verstandige en gediscipli
neerde manier met hun monitor
geluid om te gaan. Zij kunnen er
inderdaad voor kiezen om speciale
oordoppen te gebruiken en moeten
sowieso te allen tijde het monitor
volume niet hoger dan strikt noodza
kelijk in (laten) regelen. Sommige
muzikanten kiezen voor oordopen,
andere (met name vocalisten) voor
in-ear systemen en anderen zweren
bij een conventionele monitorspea
ker. Overigens stond minder dan de
helft van de muzikanten afgelopen
zaterdag zonder gehoorbescher
ming op het podium. Maar het aller
belangrijkste in relatie tot de inge
zonden brief; of artiesten nu wel of
niet met gehoorbescherming spelen,
dit heeft vrijwel geen invloed op het
volume in de zaal. Geen omgekeer
de wereld dus. De veronderstelling
dat wanneer muzikanten met oor
doppen spelen het zaalvolume kan
worden gehalveerd gaat dan ook
niet aan.
Het tweedesysteem eerdergenoemd
in deze uiteenzetting is het zg. PA-
systeem. Dit systeem, bediend door
de FOH (front of house) of zaal-tech
nicus, wordt gebruikt om het publiek
van geluid te voorzien. Vandaar ook
de naam: Public Adres. Dit zijn in de
regel zeer krachtige systemen die
een enorme geluidsdruk kunnen
genereren om überhaupt boven het
gekwetter van het publiek uit te
komen. Dit klinkt wellicht wat deni
grerend, maar 1000 man publiek wat
luidkeels in enigszins benevelde toe
stand poogt te communiceren pro
duceren gezamenlijk met gemak 80-
85 dB!! Dit is al het eerste probleem
waar de zaal-technicus tegenaan
loopt zonder dat de band ook maar
een noot gespeeld heeft en een
reden voor hem om het volume te
verhogen. Wanneer iedereen in het
publiek stil zou zijn (geloof me, dit is
een utopie), dan zou het (eind) volu
me met gemak gehalveerd kunnen
worden. Dan is er nog een tweede
fenomeen, namelijk de akoestische
eigenschap van een zaal. De Ques
tion Plaza is een prachtige zaal waar
ook muzikanten graag optreden. Het
heeft nog een mooi hoog podium,
een bovenring en door de 'hoge'
vormen is het mooi uit te lichten. Wat
dat betreft heeft het een heel klein
beetje weg van Paradiso Amster
dam. Zonder heel uitgebreid in te
gaan op de gedragingen van geluid
in een ruimte is het een feit dat de
Question Plaza een buitengewoon
lastige akoestiek heeft in relatie tot
live muziek. Hierbij is het lastig om
bepaalde frequenties gelijkmatig
over de zaal te verdelen. Dit is het
tweede probleem waar de zaal-tech
nicus tegenaan loopt. Hierin is de
Question Plaza overigens niet uniek.
Een derde belangrijk punt ten aan
zien van hoe men geluid beleeft is
dat deze beleving puur subjectief is.
Waar de een met de vingers in de
oren staat schreeuwt de buurman
dat het harder moet. Ook is de
plaats waar je in de zaal staat heel
bepalend. Persoonlijk vond ik de
verstaanbaarheid tijdens het optre
den van Douwe Bob niet altijd even
goed en kwam de prachtige meer
stemmigheid niet altijd uit de verf
(eigenlijk te zacht dus). Van met pie
pende oren thuiskomen door het
optreden van Douwe Bob was bij mij
geen enkele sprake terwijl ik de kri
tiek van Ronald Kramer (deels) deel,
zij het vanuit een totaal ander per
spectief. Subjectief dus. Het zaalge
luid (ook dat van het voorprogram
ma) werd overigens afgesteld door
de eigen technicus van Douwe Bob.
Hier heeft de organisatie en zaalei
genaar tijdens het optreden vrijwel
geen vat op.
Tot slot wil ik benadrukken dat het
ontzettend belangrijk is om het
geluidsniveau bij concerten aan ban
den te leggen en dat ik het met Dhr.
Kramer hierin meer dan eens ben.
De Nederlandse regering zal in
navolging op de door ons omrin
gende landen straks vrijwel zeker de
100 dB norm gaan hanteren, in
plaats van de eerder voorgestelde
103 dB norm (dit is twee keer zo
hard). Organisatoren spreken nu al
van een onwerkbare situatie wan
neer dit voorstel er doorheen komt
aangezien (pratend) publiek bij grote
evenementen zelf al met gemak de
90 dB overschrijdt. De bezoeker kan
zichzelf ook speciale oordoppen bij
de audicien laten aanmeten om
zeker van bescherming te zijn tijdens
concerten. Je weet maar nooit wie
er achter de knoppen zit niet
waar?? Ronald Kramer geeft feitelijk
input aan dit landelijke debat, en dat
is goed.
Namens Clubtour Texel,
Jeroen Schoo
De jaarlijkse Visdrive, waarbij kla
verjassers strijden om maaltjes vis,
lokte vrijdagavond heel wat lief
hebbers naar 't Skiltje in Oude-
schild. Maar liefst 38 koppels
deden mee en noopten de organi
satie er in allerijl tafels en stoelen
bij te zetten. Zelfs op het toneel
werd gekaart. Het werd een gezel
lige avond met gemiddeld hoge
scores. Bas Tromp en Frans Stark
staken met kop en schouders
boven de rest uit en behaalden
maar liefst 8040 punten, met een
hoogste score van 2817. Tiny en
Theo Bakker eindigden met 7107
punten op de tweede plaats. Good-
old Tiny Kok en haar maat Fenny
van Exel werden met 6886 punten
derde.
Aan de verloting leek geen einde te
komen, want dank zij de gerookte
én verse vis van vier verschillende
kotters gingen velen met een prijs
naar huis. Dirk van Liere en Jaap
Tuitman zorgden voor de vis en
Simon Dros voor de rest van de
prijzen.
ZDH trakteerde leden, vrijwilli
gers, sponsors en anderen die de
vereniging een warm hart toedra
gen zaterdag op een bijzondere
avond. Internationaal scheids
rechter Bas Nijhuis en assistent-
scheidsrechter Coen Droste ver
telden voor een bomvolle kantine
op cabareteske wijze over hun
vak. Daarbij kwamen tal van
facetten aan de orde, waaronder
de rol van de media, de druk van
een vol stadion, hun relatie met
spelers en trainers en het nemen
van beslissingen die soms niet
juist blijken. (Foto Wilem Sangets)
Eén van de hoogtepunten van de avond was een quiz waarbij het
publiek na het bekijken van filmpjes moest bepalen of het buitenspel
was of niet. Met een knipoog naar het spel Petje op, petje af uit het
tv-programma Holland Sport werd daarbij al dan niet een vlag omhoog
gehouden. Ook wethouder Hennie Huisman (links) deed mee.
Kok Herre Oosterhaven van rötisserie 't Kerckeplein in Oosterend
bereidt zijn producten van vlees van boerderij Hoogvliet. Tijdens de
open dag zaterdag konden bezoekers er van proeven.
Het optreden van Intrude zaterdag in Question Plaza.
Stefanie de Wit in actie met een paar peuters in het gymzaaltje van de
Olmenhoeve in Den Burg. De Wit wordt één van de gezichten van het
peuterspeelzaalwerk van de nieuwe Stichting Peuterplezier Texel.
DONDERDAG 3 JANUARI 2013
Buitrug
Via dit briefje wil ik graag al die
mensen die zich hebben ingezet
om de buitrug te redden heel har
telijk bedanken. Hulde voor al die
mannen, 's Avonds in dat ijskoude
water, in deze toch harde tijd dat
mensenlevens vaak niet tellen. En
dan zijn er toch nog mensen die
zich inzetten voor dat dier. Gewel
dig, dat geeft de burger weer
moed!
J.F. de Jong-van der Genugden,
Amstelveen.
Weel wint weer
na kraaienvlucht
Nauwelijks werd in het openbaar
de vraag gesteld waar biljarter
Cees Weel bleef of de geduchte
Cocksdorper liet zich in al zijn
kracht zien. Als beginnend voge
laar heeft hij kennelijk het geslacht
Corvus goed bestudeerd, want
waar een geluksballetje voorheen
een witte raaf was, vlogen nu zijn
kraaien in wilde vluchten rond. In
de prestigieuze Kerstcompetitie
van De Doorstoot versloeg hij in de
finale de losgebroken Jan Heems
kerk, die door onopgehelderde
oorzaak de laatste weken in goede
vorm steekt en bedreven als een
Oosterse tapijtverkoper al zijn
tegenstanders oprolde. Op Cees
Weel na.
Klaverjassen
voor goed doel
In De Witte Burcht aan de Molen
straat in Den Burg wordt dinsdag 8
januari voor de vierde maal dit sei
zoen geklaverjast voor het goede
doel. De drive, met vaste maat,
begint om 20.00 uur. Aansluitend is
er een verloting met leuke prijzen.
Het inschrijfgeld bedraagt €3,50
per koppel.
De gehele netto-opbrengst wordt
komend voorjaar, aan het eind van
de achtste en laatste drive, evenre
dig verdeeld over enkele goede
(Texelse) doelen.
Kennisquiz 2013
gaat niet door
De Texelse Nieuws- en Kennisquiz
2013 is afgelast. Het ontbreekt de
organisatie aan voldoende beschik
bare tijd om de quiz voor te berei
den. De nieuws- en kennis zou
anders plaats hebben gevonden
op zondag 13 januari in De Koog.
Bedoeling is de quiz, die sinds een
paar jaar in januari wordt gehou
den, in 2014 een vervolg te geven.
Gebruikers strand
krijgen geld terug
350 tot 400 Mensen met een
strandhuisje krijgen van de
gemeente circa €36,- terug. Ach
teraf is gebleken dat ze in 2010
en 2011 teveel hebben betaald.
Bij het vaststellen van de Strand-
nota vorig jaar is besloten om de
kosten van het strand te verdelen
tussen de gemeente en de gebrui
kers In 2012 zijn de tarieven ver
laagd, over 2010 en 2011 wordt
het teveel betaalde geld terugbe
taald. De gebruikers zijn niet alleen
de strandexploitanten, maar ook
degenen met een strandhuisje. Het
is de bedoeling om het bedrag in
de week van 7 januari 2013 terug
te storten op de bankrekening
waarvan destijds de bijdragen zijn
betaald. Voor meer informatie over
het terug te betalen bedrag kunt u
contact opnemen met mevrouw L.
Witte via telefoonnummer 14
0222.
Stichting
Kerken en
Minima Texel
Hulp aan Texelaars
in financiële nood
Spangerweg 10
1793 EH De Waal
Tel. 31 29 83
Bankrek. 36.25.99.343
