MM* 072-330175 +GIR06868 drukkerij uitkijkpost b.v. GIRO6868,T.N.V. HET NEDERLANDSE RODE KRUIS, DER HAAG. Rode Kruis heeft zijn deel besteed Winkelen per rolstoel Omer leeft, voor zolang het duurt Rode Kruispartner in nieuw vliegtuig-ambulance project voor al uw familie en handeJsdruhsoerK DEZE PAGINA KWAM TOT STAND DANKZIJ: UITKIJKPOST 21 MEI 1986 RODE KRUIS HULP KEHT «EEN «REUZEN Het Rode Kruis Helpt. Bij natuurram pen en gewapende konflikten. Waar ook ter wereld. Dat kost heel veel geld. Wereldwijd in 1985 bijvoorbeeld ruim 750 miljoen gulden in 136 landen. Daarvan besteedde het Nederlandse Rode Kruis 33 miljoen aan hulpprojekten. Een groot aantal taken echter voert het Rode Kruis in eigen land uit. Het Rode Kruis korps bestaat uit zo'n 12.500 deskundige en getrainde vrijwil ligers. Hoewel hulpverlening bij rampen in eigen land centraal staat, is het korps jaarlijks direkt betrokken bij 15.000 maatschappelijke aktiviteiten. O.a. bij thuiszorg, gehandicapten- vervoer, sportwedstrijden, bloed- afname-avonden en welzijns- aktiviteiten. Een vaste staf van 35 personen plus 3.500 vrijwilligers maken het 5.500 jaarlijkse gasten, zoveel mogelijk naar de zin in de 3 grote vakantieprojekten van het Rode Kruis. Dat zijn het schip de J. Henri Dunant, Huize IJsselvliedt en Huize de Valkenberg. Daarnaast zijn er buitenlandse vakantietrips voor gehandicapten. Het telefooncirkel-projekt van het Rode Kruis verlost met name chronisch zieken en bejaarden via de telefoon uit hun isolement. Daarbij gaat het om ca. een miljoen telefoon gesprekken per jaar. De 12.500 vrijwilligers van de Welfare leggen jaarlijks meer dan 2 miljoen bezoeken af aan de hulp behoevende medemens voor afleiding kontakt en gezelligheid. De ruim 3.000 vrijwilligers van het Jeugd Rode Kruis maken jaarlijks meer dan 400.000 jongeren vertrouwd met de humanitaire doelstelling van het Rode Kruis, wat meer dan eens resulteert in suksesvolle hulpakties. Het Rode Kruis heeft zich altijd krachtig uitgesproken en ingezet voor de bevordering van het bloeddonor en orgaandonorschap. Jaarlijks staan ruim 500.000 donors zo'n 300.000 liter- bloed af aan de Bloedbanken en Bloedtransfusiediensten van het Rode Kruis. Langs snelwegen en provinciale wegen, in de witte Porsches van de Rijkspolitie, bij benzinestations, en in mobiele ANWB-wegenwachtwagens en eerste Hulpposten zijn EHBO materialen en artsen-koffers aanwezig. Het Rode Kruis heeft zich ten doel gesteld, hiermede de vele miljoenen weggebruikers in geval van nood te kunnen helpen. De Radio Medische Dienst van het Nederlandse Rode Kruis is 24 uur per etmaal in de lucht voor medische adviezen aan zieke of gewonde sche pelingen. Waar ook ter wereld. Het Informatiebureau van het Rode Kruis geeft in oorlogstijd o.a. informatie over krijgsgevangenen en vermiste, gewonde en zieke burgers en militairen. Op 26 november 1984 werd de Eén voor Afrika actie gehouden. De actie, geza menlijke inspanning van alle omroepen en een groot aantal organisaties die zich op het terrein van de ontwikkelingshulp bewegen, waaronder het Rode Kruis. Het idee voor deze actie ten behoeve van de droogteslachtoffers in Afrika kwam van AVRO-medewerker Piet Va rekamp en IKON-redacteur Kees van Twist. Door de samenwerking van omroep-journalisten en hulporganisa ties ontstond een tweeledige actie: ener zijds ging het om het inzamelen van zo veel mogelijk geld, anderzijds werd ge probeerd het kijkers publiek duidelijk te maken dat deze hongersnood niet uit de lucht is komen vallen, dat er oorzaken voor zijn aan te wijzen en dat er derhal ve ook meer structurele oplossingen denkbaar zijn. Vijfenzestig procent van de televisie-marathon Eén voor Afrika bestond uit informatie. VIJFTIEN PROCENT In totaal kwam op giro 555, het speciaal voor deze actie opengestelde nummer, circa 85.000.000 binnen. Vijftien procent daarvan was voor het Rode Kruis 12.750.000,--). Van dat bedrag moest 75% worden besteed aan noodhulp en 25% aan structurele hulp. De minister van Ontwikkelingssamen werking stelde 15.000.000,- beschik baar voor transportkosten. Ook daar van kreeg het Rode Kruis 15% 2.250.000,-. Het Nederlandse Rode Kruis heeft in middels zijn deel van zijn stukje Eén voor Afrika-geld besteed. Eén dag voor de actie was vanaf Schip hol al een Rode Kruis toestel met 40 ton hulpgoederen naar Soedan vertrokken. Op 28 november ging een tweede toestel naar Soedan en een dag later vloog een derde toestel met hulpgoederen naar Tsjaad. Toen de meest acute nood gelenigd was werd overgeschakeld op het veel goed kopere zeetransport. De eerste per schip verzonden goederen kwamen eind de cember 1984 aan. De hulpverlening Wérd in 198jTn hoog tempo voort gezet. 'RAMPENNUMMER' Naast Soedan en Tsjaad werden ook de Kaapverdische Eilanden, Kenya, Ma rokko, Mali Mauretanië, Mozambique, Tanzania en Ethiopië geholpen. Tsjaad, Soedan en Ethiopië ontvingen ook goe deren die waren aangekocht met geld afkomstig van giro 777, het eigen 'ram pennummer.' van het Rode Kruis dat eveneens voor giften ten behoeve van de Afrikaanse droogteslachtoffers was opengesteld. Er kwam ca. 7.4 miljoen gulden op binnen. Vanaf 1 januari 1985 beschikte het in ternationale Rode Kruis in de Ethiopi sche hoofdstad Addis Abeba over een eigen vliegtuig met bemanning. Dit toestel, een Twin Otter van Schreiner Airways werd door het Nederlandse Ro de Kruis voor een periode van zes maan den gecharterd. Het vliegtuig vervoerde goederen en personen naar onder meer Eritrea en Soedan. Vanwege zijn in de Conventie van Genève vastgelegde sta tus kan het internationale Rode Kruis gemakkelijker dan de meeste andere or ganisaties fronten bestandslijnen over schrijden. Zo kunnen ook de slachtof fers in de meest afgelegen gebieden wor den bereikt. Het operationeel houden van de Twin Otter kostte in totaal 1 miljoen gulden. Aan het Internationale Rode Kruis werd ook een bedrag van 1.2 miljoen ter be schikking gesteld voor de aankoop van dekens en andere hulpgoederen (waar onder voedsel). De reeks hulpzendin gen in het kader van de actie werd vol tooid op 24 mei 1985 met een zending melkpoeder naar Ethiopië. In totaal kocht het Nederlandse Rode Kruis voor 7.943.148,- aan goederen in, bestemd voor directe noodhulp. Met het transport was in totaal 3.342.516,- gemoeid. Naast de noodhulp, die in to taal 11.285.665,- vergde, begon het Nederlandse Rode Kruis in 1985 met zijn structurele hulp. Gekozen werd voor de inrichting en bemanning van een medisch centrum in Soedan, het starten van een tuinbouw project in Ni ger en steun aan het diarrheebestrij- dingsproject 'Child Alive' in Kenya. Voor deze drie projecten werd in totaal 3 miljoen gereserveerd. Hiervan werd inmiddels 2.419.119,- besteed. Tenslotte werden de apparaatskosten vergoed, die gemaakt werden in zake noodhulp, structurele hulp en transport van goederen. Hier was een bedrag van 346.669,- gemoeid. Het nog te beste den saldo van de ruim 14.6 miljoen, te weten 571.817,- is bestemd voor de bovengenoemde lopende structurele hulpprojecten. Veel dorre cijfers, maar achter die cij fers staan duizenden mensen die dankzij Eén voor Afrika van de hongersnood zijn gered. Vanaf 26 mei t/m 8 juni houdt het Ne derlandse Rode Kruis zijn jaarlijkse in- zamelingsaktie. A fhankelijk van de ma nier waarop Het Rode Kruis in uw woonplaats collecteert, kunt u, of een collectant verwachten met de collecte bus om uw gift in ontvangst te nemen, of om het giftenzakje op te halen, of de collectant komt met een intekenlijst bij u aan de deur. Veel Rode Kruis afdelin gen verspreiden tegenwoordig een stortings-acceptgirokaart waarmee u uw gift kunt overmaken. Help ons helpen. Het Rode Kruis hèeft uw hulp dringend nodig. Addis A ba ba - Omer Hussein leeft. Hij is redelijk gezond en woont in Bati. Vóór zo lang als het duurt. Omer is één van de dertig a veertig wezen die tijde lijk zijn ondergebracht in een Rode Kruis kamp in Wolló in Noord Ethio pië, waar de droogte behoorlijk heeft huis gehouden. Toen Omer werd bin nengebracht woog hij 5.5 kilo. Zijn leeftijd werd geschat op twee jaar. Zijn gewicht en zijn lengte ver beneden de 70% van de norm. Zijn toestand was op zijn zachtst gezegd kritiek. Hij leed aan chronische diarree - een do delijke ziekte voor ondervoede kinde ren. Hij kreeg twee keer longontsteking en had een chronische zweer aan zijn hoofd als gevolg van ondervoeding. Hij kon niet lopen. Hij kon niet staan. Maar allerslechtst was hij er emotioneel aan toe. Hij wilde niets eten en reageer de totaal niet op pogingen van de Rode Kruis hulpverleners om hem te helpen. Men was er van overtuigd dat Omer het niet zou halen. Hij was gewoon te zwak en te gedeprimeerd. Desondanks hielden ze vol. Zelfs toen hun eerste pogingen om hem te laten eten faalden. Nema Mohamed, die de zorg voor de weeskin deren had in Bati, nam hem regelmatig in haar armen en praatte tegen hem, wanneer ze maar even tijd had. Diane Ryding, een Engelse verpleegster, nam elke gelegenheid te baat om hem zelf te eten te geven en ze zocht nieuwe kleren voor hem uit. De andere kinderen wer den aangemoedigd om met Omer te spe len. Dit allemaal op een tijdstip dat het hele 'weeshuis' van Bati uitgroeide van een hap-snap tentendorp vol kapotte dekens tot een goed georganiseerd te huis voor de kinderen. Nema zorgde ervoor dat er karton kwam als tijdelijke matras, omdat het plastic grondzeil van de tenten geen be scherming bood tegen de kou. Ze vroeg om meer en betere tenten, dekens, ma trassen, kleding, keukengerei en speel goed. Samen met de andere hulpverle ners zorgde ze ervoor dat de pap, die de kinderen niet lusten, vervangen werd door het inheemse 'injera'. Net als zijn lotgenootjes werd ook Omer aangemoe digd door zijn nieuwe omgeving en zijn eetlust nam toe toen hij het vertrouwde nationale voedsel proefde. In twee maanden tijd kwam hij een halve kilo aan en een kleine twee weken later woog hij 6.2 kilo. Daarna begon hij opnieuw te lopen met Nema's hulp. Hij toonde belangstelling voor de spelletjes en le belangstelling voor de spelletjes en les activiteiten, die in het kamp werden Nema, die een hoop ervaring heeft met kinderen, beschouwt de weesjes zo'n beetje als haar eigen kinderen, maar ze zegt dat ze hen graag een beter tehuis gunt. 'Hoewel ik er van overtuigd ben dat ze hier waf hun gezondheid betreft een stuk vooruitgaan, zou ik toch graag zien dat ze allemaal een blijvend thuis vin den, waar ze naar school kunnen gaan, in echte bedden kunnen slapen en een gevoel van veiligheid krijgen. Een noodopvangcentrum is daar niet de meest geschikte plaats voor'. Voor het ogenblik echter, zorgt Nema dus voor de kinderen', van wie het aantal onge twijfeld zal uitbreiden, zo lang de droog te nog zijn slachtoffers eist. In vredestijd o.a. informatie over bij een binnen- of buitenlandse ramp betrokken personen, en spoort het vermisten op. Begin 1985 werd de Stichting Genees kundig Luchttransport operationeel, het doel van de Stichting is het vervoe ren door de lucht van ernstig zieken en gewonden, alsmede het vervoeren van organen t.b.v. transplantatie en replan- tatie. Dit project heeft een voorspoedige start gehad. Sinds begin mei zijn al tien tallen vluchten gemaakt naar vele delen van de wereld, zoals New York, Nice, München, Moskou en Tel Aviv. Vpor het transporteren van ernstig zie- kën en gewonden, alsmede voor het ver voeren van organen ten behoeve van transplantatie en replantatie, is een twee-motorig vliegtuig beschikbaar, dat plaats biedt aan één of twee liggende pa tiënten. De medische uitrusting aan boord voldoet aan dezelfde basiseisen, zoals deze ook gelden voor de "Intensi ve Care" in ziekenhuizen Deze is te vens getest op maximale betrouwbaar heid in de lucht. Het werkgebied van het toestel omvat in grote lijnen Europa, met inbegrip van de Oostbloklanden en Noord-Afrika. Voor landen verder weg worden andere toestellen ingezet. Het speciale toestel wordt alleen ingezet als geen gebruik kan worden gemaakt van lijndiensten of behandeling ter plaatse. Enkele voorbeelden: een indicatie is een verbrijzelingsfractuur van arm of been op Ibiza. Snelle repatriëring is dan ge boden, omdat een locale operatie niet aan te raden is. Bovendien is dan ook een optimale bewaking noodzakelijk. Aan de andere kant kan een patient met een eenvoudige fractuur, ook in gebie den waar weinig mogelijkheden aanwe zig zijn, vaak gerepatrieerd worden via lijnvlucht of charter. Er zijn ook geval len, waarbij repatriëring niet de juiste oplossing is. Zo kan een patient erbij gebaat zijn een lokale behandeling te ondergaan alvorens de stress van een reis te moeten doormaken. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij de behandeling van een hartinfarct. Ook komt het voor dat het beter is, om al leen een medisch team te zenden dat ter plaatse (aanvullend) medische hulp verleent. En niet te vergeten de psychosociale in dicatie. Iemand kan door ziekte of on geval niet lang meer te leven hebben. Re patriëring is dan vaak gewenst om te voorkomen dat de patient alleen in een vreemd land sterft. Een medisch team bestaat altijd uit minstens één arts en een verpleegkundi ge, en is doorgaans afkomstig uit het Academisch Ziekenhuis Rotterdam. De teamleden hebben bovendien alle maal een tweejarige opleiding gevolgd met betrekking tot de luchtvaartgenees- kundige aspecten. Een belangrijk cliënt van de Stichting is SOS International te Amsterdam. Deze alarmcentrale bezoekt al ^ele jaren in de centra, waar zich dit soort noodsituaties voordoen, geregeld dé ziekenhuizen. Dit om zich op de hoogte te stellen van de medische voorzieningen aldaar. Zo doende is men in staat op grond van de beschikbare gegevens snel te besluiten, of en op welke wijze hulp moeU worden verleend, ter plaatse of door repatrië ring. Vanaf 26 mei t/m 8 juni houdt het Ne derlandse Rode Kruis zijn jaarlijkse in- zamelingsaktie. Afhankelijk van de manier waarop het Rode Kruis in uw woonplaats collec teert kunt u, of een collectant verwach ten met de collectebus om uw gift in ontvangst te nemen, of om het giften zakje op te halen, of de collectant komt met een intekenlijst bij u aan de deur. Veel Rode Kruis afdelingen verspreiden tegenwoordig een stortings-acceptgiro kaart waarmee u uw gift kunt overmaken. Help ons helpen. Het Rode Kruis heeft uw hulp dringend nodig. Ruim 34.000 vrijwilligers en 300 beroepskrachten van de plaatselijke Rode Kruis-afdelingen, het hoofd bureau, de provinciale bureaus en de vakantieprojekten, organiseren, coör dineren en voeren alle aktiviteiten gezamenlijk uit. Vorig jaar ontvingen de 484 plaatselijke afdelingen en het Hoofdbestuur gezamenlijk ca. 90 miljoen gulden. Dit bedrag werd als volgt besteed: 36 miljoen gulden aan voornoemde binnenlandse aktiviteiten; 33 miljoen gulden aan buitenlandse hulp; 20 miljoen gulden aan ondersteu ning en coördinatie van de plaatse lijke, provinciale, landelijke en internationale werkzaamheden van het Nederlandse Rode Kruis. Voor 1 miljoen leden, 400.000 dona teurs en alle verdere sympathisanten van onze instelling ligt het door accountants ondertekende Financieel Overzicht van het Hoofdbureau ter inzage. Hiervoor kunt u terecht bij het Hoofdbureau in Den Haag of bij de Rode Kruis afdeling in uw woonplaats. Geef Gul Van 26 mei t/m 8 juni a.s. houdt het Nederlandse Rode Kruis zijn inzamelingsaktie. Geef dan aan de kollektant die bij u aanbelt of maak een bedrag over met de acceptgirokaart die u ontvangt. Het Rode Kruis kan niet zonder uw hulp. Help ons helpen. Hartelijk dank. Hierbij wordt nauw samengewerkt door het Academisch Ziekenhuis Rotterdam en Het Nederlandse Rode Kruis. De Stichting Geneeskundig Luchttransport is neutraal van karakter en gaat om deze neutraliteit te handhaven uit van de grondbeginselen van het Nederlandse Rode Kruis. "Mevrouw, ik heb een paar kousen no dig.... "Waar vind ik de speelgoedafdeling "Ik wil een onderbroek voor mijn man hebben "Oh, kijk eens Mart, kaarsen, vind je dat niet leuk voor een cadeautje"? "Juffrouw, mag ik dit corset even aan passen "Nee, dit paar schoenen knelt te veel. Heeft u niet een maatje groter "Dit bloesje is te klein. Mag ik het rui len "Och, geeft u er ook maar drie tompoe zen bij. "Hoeveel is dat "Ga je mee koffie drinken, pa Losweg een handjevol vragen en opmer kingen gehoord in een groot warenhuis. Vragen en opmerkingen van mensen die bezig zijn met iets waar ze niet bij stil staan, n.l. boodschappen doen, winke len. Een gewone alledaagse bezigheid. Voor de één sleur en rompslomp mis schien. Voor de ander een gezellig uitje. Maar voor allen een bezigheid die ze op willekeurig welk tijdstip van de dag van de wéék, van het jaar zouden kunnen uitvoeren. Eén keer per jaar kunnen diezelfde doodgewone vragen en opmerkingen in datzelfde warenhuis worden gehoord uit de mond van mensen voor wie bood schappen doen en winkelen geen dood gewone probleemloze alledaagse bezig heid is. Mensen die b.v. slecht ter been zijn, of rolstoelgebonden. Mensen die blind zijn of moeilijk praten en moeilijk te verstaan zijn. Kortom mensen voor wie openbaar ver voer en/of grote mensenmassa's een be lemmering vormen. Mensen, dus, voor wie een speciale aanpassing vereist is om het boodschappen doen, het winkelen tot een mogelijkheid, een plezierige mo gelijkheid te maken. Eén keer per jaar wordt in veel grote warenhuizen in Nederland deze moge lijkheid geschapen, n.l. door middel van een speciale kijk-koopa'vond voor gehandicapte en bejaarde mensen en hun begeleiders. Een kijk-koopavond betekent ruimte, tijd en aandacht èn speciaal vervoer voor een grote groep mensen die de rest van het jaar voor de zelfde bezigheid grotendeels van ande ren afhankelijk zijn. Zo zet een groot warenhuis in Rotterdam jaarlijks zijn deuren open voor ca. 500 gehandicap ten en bejaarden en hun begeleiders. Op een normaal gesloten avond staan 250 personeelsleden vrijwillig achter de toonbanken om deze aparte groep klan ten te bedienen en bij hun keuze te hel pen. Het Nederlandse Rode Kruis zorgt voor aangepast vervoer naar en van het warenhuis en stelt vele vrijwilligers be schikbaar om de bezoekers in en uit au to's en rolstoelen te helpen en desge wenst te begeleiden. Ook wie met bed en al wil 'shoppen' kan op deze avond aan zijn/haar trekken komen. Voor eventualiteiten wordt door het Rode Kruis binnen een dokterskamer en rustkamer ingericht en buiten staan vrij willigers paraat om samen met de politie de verkeerschaos van af en aan rijdende auto's en rolstoelbussen te regelen. Brandweer en GG GD houden even eens een oogje in het zeil. Een gebeu ren waar weken van organisatie aan vooraf gaan. Al met al vult het warenhuis zich op zo'n avond met ca. 2000 mensen. Hoe wel dat vele duizenden bezoekers min der is dan normaal, kan met geen gevoel van leegte bespeuren. Uit de luidspre kers klinkt muziek. Er hangt een sfeer van gezelligheid en op iedere etage kan men zich de geneugte van een gratis kopje koffie veroorloven. Menigeen maakt dankbaar gebruik van deze mo gelijkheid om even uit te blazen. "Och, het is veel te kort" is een veel ge hoorde en begrijpelijke verzuchting. Be grijpelijk met name uit de mond van diegenen die van de lift afhankelijk zijn om van etage naar etage te gaan. Een lange rij van rolstoelers wordt gecon fronteerd met toch een behoorlijke wachttijd en daarmee het wegtikken van de kostbare winkeltijd. "Misschien zou het helpen als ze dit wat vaker organiseerden," zucht één van de wachtenden. "Ik heb nog een hele lijst af te werken" en ze wielt zich haastig in de lift die op dat moment arriveert.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Uitkijkpost : nieuwsblad voor Heiloo e.o. | 1986 | | pagina 8