MM* 072-330175
+GIR06868
drukkerij uitkijkpost b.v.
GIRO6868,T.N.V.
HET NEDERLANDSE
RODE KRUIS,
DER HAAG.
Rode Kruis heeft zijn deel besteed
Winkelen
per rolstoel
Omer leeft, voor zolang het duurt
Rode Kruispartner in nieuw
vliegtuig-ambulance project
voor al uw familie en
handeJsdruhsoerK
DEZE PAGINA KWAM TOT STAND DANKZIJ:
UITKIJKPOST 21 MEI 1986
RODE KRUIS HULP
KEHT «EEN «REUZEN
Het Rode Kruis
Helpt. Bij natuurram
pen en gewapende
konflikten. Waar ook
ter wereld. Dat kost
heel veel geld.
Wereldwijd in 1985
bijvoorbeeld ruim
750 miljoen gulden in
136 landen. Daarvan
besteedde het Nederlandse Rode
Kruis 33 miljoen aan hulpprojekten.
Een groot aantal taken echter voert
het Rode Kruis in eigen land uit.
Het Rode Kruis korps bestaat uit zo'n
12.500 deskundige en getrainde vrijwil
ligers. Hoewel hulpverlening bij rampen
in eigen land centraal staat, is het
korps jaarlijks direkt betrokken bij
15.000 maatschappelijke aktiviteiten.
O.a. bij thuiszorg, gehandicapten-
vervoer, sportwedstrijden, bloed-
afname-avonden en welzijns-
aktiviteiten.
Een vaste staf van 35 personen plus
3.500 vrijwilligers maken het 5.500
jaarlijkse gasten, zoveel mogelijk naar
de zin in de 3 grote vakantieprojekten
van het Rode Kruis. Dat zijn het schip
de J. Henri Dunant, Huize IJsselvliedt
en Huize de Valkenberg. Daarnaast
zijn er buitenlandse vakantietrips voor
gehandicapten.
Het telefooncirkel-projekt van het
Rode Kruis verlost met name
chronisch zieken en bejaarden via de
telefoon uit hun isolement. Daarbij
gaat het om ca. een miljoen telefoon
gesprekken per jaar.
De 12.500 vrijwilligers van de
Welfare leggen jaarlijks meer dan
2 miljoen bezoeken af aan de hulp
behoevende medemens voor afleiding
kontakt en gezelligheid.
De ruim 3.000 vrijwilligers van het
Jeugd Rode Kruis maken jaarlijks
meer dan 400.000 jongeren vertrouwd
met de humanitaire doelstelling van
het Rode Kruis, wat meer dan eens
resulteert in suksesvolle hulpakties.
Het Rode Kruis heeft zich altijd
krachtig uitgesproken en ingezet voor
de bevordering van het bloeddonor
en orgaandonorschap. Jaarlijks staan
ruim 500.000 donors zo'n 300.000 liter-
bloed af aan de Bloedbanken en
Bloedtransfusiediensten van het
Rode Kruis.
Langs snelwegen en provinciale
wegen, in de witte Porsches van de
Rijkspolitie, bij benzinestations, en in
mobiele ANWB-wegenwachtwagens
en eerste Hulpposten zijn EHBO
materialen en artsen-koffers aanwezig.
Het Rode Kruis heeft zich ten doel
gesteld, hiermede de vele miljoenen
weggebruikers in geval van nood te
kunnen helpen.
De Radio Medische Dienst van het
Nederlandse Rode Kruis is 24 uur per
etmaal in de lucht voor medische
adviezen aan zieke of gewonde sche
pelingen. Waar ook ter wereld.
Het Informatiebureau van het Rode
Kruis geeft in oorlogstijd o.a. informatie
over krijgsgevangenen en vermiste,
gewonde en zieke burgers en militairen.
Op 26 november 1984 werd de Eén voor
Afrika actie gehouden. De actie, geza
menlijke inspanning van alle omroepen
en een groot aantal organisaties die zich
op het terrein van de ontwikkelingshulp
bewegen, waaronder het Rode Kruis.
Het idee voor deze actie ten behoeve
van de droogteslachtoffers in Afrika
kwam van AVRO-medewerker Piet Va
rekamp en IKON-redacteur Kees van
Twist. Door de samenwerking van
omroep-journalisten en hulporganisa
ties ontstond een tweeledige actie: ener
zijds ging het om het inzamelen van zo
veel mogelijk geld, anderzijds werd ge
probeerd het kijkers publiek duidelijk te
maken dat deze hongersnood niet uit de
lucht is komen vallen, dat er oorzaken
voor zijn aan te wijzen en dat er derhal
ve ook meer structurele oplossingen
denkbaar zijn. Vijfenzestig procent van
de televisie-marathon Eén voor Afrika
bestond uit informatie.
VIJFTIEN PROCENT
In totaal kwam op giro 555, het speciaal
voor deze actie opengestelde nummer,
circa 85.000.000 binnen.
Vijftien procent daarvan was voor het
Rode Kruis 12.750.000,--).
Van dat bedrag moest 75% worden
besteed aan noodhulp en 25% aan
structurele hulp.
De minister van Ontwikkelingssamen
werking stelde 15.000.000,- beschik
baar voor transportkosten. Ook daar
van kreeg het Rode Kruis 15%
2.250.000,-.
Het Nederlandse Rode Kruis heeft in
middels zijn deel van zijn stukje Eén
voor Afrika-geld besteed.
Eén dag voor de actie was vanaf Schip
hol al een Rode Kruis toestel met 40 ton
hulpgoederen naar Soedan vertrokken.
Op 28 november ging een tweede toestel
naar Soedan en een dag later vloog een
derde toestel met hulpgoederen naar
Tsjaad.
Toen de meest acute nood gelenigd was
werd overgeschakeld op het veel goed
kopere zeetransport. De eerste per schip
verzonden goederen kwamen eind de
cember 1984 aan. De hulpverlening
Wérd in 198jTn hoog tempo voort gezet.
'RAMPENNUMMER'
Naast Soedan en Tsjaad werden ook de
Kaapverdische Eilanden, Kenya, Ma
rokko, Mali Mauretanië, Mozambique,
Tanzania en Ethiopië geholpen. Tsjaad,
Soedan en Ethiopië ontvingen ook goe
deren die waren aangekocht met geld
afkomstig van giro 777, het eigen 'ram
pennummer.' van het Rode Kruis dat
eveneens voor giften ten behoeve van de
Afrikaanse droogteslachtoffers was
opengesteld. Er kwam ca. 7.4 miljoen
gulden op binnen.
Vanaf 1 januari 1985 beschikte het in
ternationale Rode Kruis in de Ethiopi
sche hoofdstad Addis Abeba over een
eigen vliegtuig met bemanning. Dit
toestel, een Twin Otter van Schreiner
Airways werd door het Nederlandse Ro
de Kruis voor een periode van zes maan
den gecharterd. Het vliegtuig vervoerde
goederen en personen naar onder meer
Eritrea en Soedan. Vanwege zijn in de
Conventie van Genève vastgelegde sta
tus kan het internationale Rode Kruis
gemakkelijker dan de meeste andere or
ganisaties fronten bestandslijnen over
schrijden. Zo kunnen ook de slachtof
fers in de meest afgelegen gebieden wor
den bereikt.
Het operationeel houden van de Twin
Otter kostte in totaal 1 miljoen gulden.
Aan het Internationale Rode Kruis werd
ook een bedrag van 1.2 miljoen ter be
schikking gesteld voor de aankoop van
dekens en andere hulpgoederen (waar
onder voedsel). De reeks hulpzendin
gen in het kader van de actie werd vol
tooid op 24 mei 1985 met een zending
melkpoeder naar Ethiopië.
In totaal kocht het Nederlandse Rode
Kruis voor 7.943.148,- aan goederen
in, bestemd voor directe noodhulp. Met
het transport was in totaal 3.342.516,-
gemoeid. Naast de noodhulp, die in to
taal 11.285.665,- vergde, begon het
Nederlandse Rode Kruis in 1985 met
zijn structurele hulp. Gekozen werd
voor de inrichting en bemanning van
een medisch centrum in Soedan, het
starten van een tuinbouw project in Ni
ger en steun aan het diarrheebestrij-
dingsproject 'Child Alive' in Kenya.
Voor deze drie projecten werd in totaal
3 miljoen gereserveerd. Hiervan werd
inmiddels 2.419.119,- besteed.
Tenslotte werden de apparaatskosten
vergoed, die gemaakt werden in zake
noodhulp, structurele hulp en transport
van goederen. Hier was een bedrag van
346.669,- gemoeid. Het nog te beste
den saldo van de ruim 14.6 miljoen, te
weten 571.817,- is bestemd voor de
bovengenoemde lopende structurele
hulpprojecten.
Veel dorre cijfers, maar achter die cij
fers staan duizenden mensen die dankzij
Eén voor Afrika van de hongersnood
zijn gered.
Vanaf 26 mei t/m 8 juni houdt het Ne
derlandse Rode Kruis zijn jaarlijkse in-
zamelingsaktie. A fhankelijk van de ma
nier waarop Het Rode Kruis in uw
woonplaats collecteert, kunt u, of een
collectant verwachten met de collecte
bus om uw gift in ontvangst te nemen,
of om het giftenzakje op te halen, of de
collectant komt met een intekenlijst bij
u aan de deur. Veel Rode Kruis afdelin
gen verspreiden tegenwoordig een
stortings-acceptgirokaart waarmee u uw
gift kunt overmaken.
Help ons helpen. Het Rode Kruis hèeft
uw hulp dringend nodig.
Addis A ba ba - Omer Hussein leeft. Hij
is redelijk gezond en woont in Bati.
Vóór zo lang als het duurt. Omer is één
van de dertig a veertig wezen die tijde
lijk zijn ondergebracht in een Rode
Kruis kamp in Wolló in Noord Ethio
pië, waar de droogte behoorlijk heeft
huis gehouden. Toen Omer werd bin
nengebracht woog hij 5.5 kilo. Zijn
leeftijd werd geschat op twee jaar. Zijn
gewicht en zijn lengte ver beneden de
70% van de norm. Zijn toestand was op
zijn zachtst gezegd kritiek.
Hij leed aan chronische diarree - een do
delijke ziekte voor ondervoede kinde
ren. Hij kreeg twee keer longontsteking
en had een chronische zweer aan zijn
hoofd als gevolg van ondervoeding. Hij
kon niet lopen. Hij kon niet staan.
Maar allerslechtst was hij er emotioneel
aan toe. Hij wilde niets eten en reageer
de totaal niet op pogingen van de Rode
Kruis hulpverleners om hem te helpen.
Men was er van overtuigd dat Omer het
niet zou halen. Hij was gewoon te zwak
en te gedeprimeerd. Desondanks hielden
ze vol. Zelfs toen hun eerste pogingen
om hem te laten eten faalden. Nema
Mohamed, die de zorg voor de weeskin
deren had in Bati, nam hem regelmatig
in haar armen en praatte tegen hem,
wanneer ze maar even tijd had. Diane
Ryding, een Engelse verpleegster, nam
elke gelegenheid te baat om hem zelf te
eten te geven en ze zocht nieuwe kleren
voor hem uit. De andere kinderen wer
den aangemoedigd om met Omer te spe
len. Dit allemaal op een tijdstip dat het
hele 'weeshuis' van Bati uitgroeide van
een hap-snap tentendorp vol kapotte
dekens tot een goed georganiseerd te
huis voor de kinderen.
Nema zorgde ervoor dat er karton
kwam als tijdelijke matras, omdat het
plastic grondzeil van de tenten geen be
scherming bood tegen de kou. Ze vroeg
om meer en betere tenten, dekens, ma
trassen, kleding, keukengerei en speel
goed. Samen met de andere hulpverle
ners zorgde ze ervoor dat de pap, die de
kinderen niet lusten, vervangen werd
door het inheemse 'injera'. Net als zijn
lotgenootjes werd ook Omer aangemoe
digd door zijn nieuwe omgeving en zijn
eetlust nam toe toen hij het vertrouwde
nationale voedsel proefde. In twee
maanden tijd kwam hij een halve kilo
aan en een kleine twee weken later woog
hij 6.2 kilo. Daarna begon hij opnieuw
te lopen met Nema's hulp. Hij toonde
belangstelling voor de spelletjes en le
belangstelling voor de spelletjes en les
activiteiten, die in het kamp werden
Nema, die een hoop ervaring heeft met
kinderen, beschouwt de weesjes zo'n
beetje als haar eigen kinderen, maar ze
zegt dat ze hen graag een beter tehuis
gunt.
'Hoewel ik er van overtuigd ben dat ze
hier waf hun gezondheid betreft een
stuk vooruitgaan, zou ik toch graag zien
dat ze allemaal een blijvend thuis vin
den, waar ze naar school kunnen gaan,
in echte bedden kunnen slapen en een
gevoel van veiligheid krijgen.
Een noodopvangcentrum is daar niet de
meest geschikte plaats voor'. Voor het
ogenblik echter, zorgt Nema dus voor
de kinderen', van wie het aantal onge
twijfeld zal uitbreiden, zo lang de droog
te nog zijn slachtoffers eist.
In vredestijd o.a. informatie over bij
een binnen- of buitenlandse ramp
betrokken personen, en spoort het
vermisten op.
Begin 1985 werd de Stichting Genees
kundig Luchttransport operationeel,
het doel van de Stichting is het vervoe
ren door de lucht van ernstig zieken en
gewonden, alsmede het vervoeren van
organen t.b.v. transplantatie en replan-
tatie. Dit project heeft een voorspoedige
start gehad. Sinds begin mei zijn al tien
tallen vluchten gemaakt naar vele delen
van de wereld, zoals New York, Nice,
München, Moskou en Tel Aviv.
Vpor het transporteren van ernstig zie-
kën en gewonden, alsmede voor het ver
voeren van organen ten behoeve van
transplantatie en replantatie, is een
twee-motorig vliegtuig beschikbaar, dat
plaats biedt aan één of twee liggende pa
tiënten. De medische uitrusting aan
boord voldoet aan dezelfde basiseisen,
zoals deze ook gelden voor de "Intensi
ve Care" in ziekenhuizen Deze is te
vens getest op maximale betrouwbaar
heid in de lucht. Het werkgebied van het
toestel omvat in grote lijnen Europa,
met inbegrip van de Oostbloklanden en
Noord-Afrika. Voor landen verder weg
worden andere toestellen ingezet. Het
speciale toestel wordt alleen ingezet als
geen gebruik kan worden gemaakt van
lijndiensten of behandeling ter plaatse.
Enkele voorbeelden: een indicatie is een
verbrijzelingsfractuur van arm of been
op Ibiza. Snelle repatriëring is dan ge
boden, omdat een locale operatie niet
aan te raden is. Bovendien is dan ook
een optimale bewaking noodzakelijk.
Aan de andere kant kan een patient met
een eenvoudige fractuur, ook in gebie
den waar weinig mogelijkheden aanwe
zig zijn, vaak gerepatrieerd worden via
lijnvlucht of charter. Er zijn ook geval
len, waarbij repatriëring niet de juiste
oplossing is. Zo kan een patient erbij
gebaat zijn een lokale behandeling te
ondergaan alvorens de stress van een
reis te moeten doormaken.
Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij de
behandeling van een hartinfarct. Ook
komt het voor dat het beter is, om al
leen een medisch team te zenden dat ter
plaatse (aanvullend) medische hulp
verleent.
En niet te vergeten de psychosociale in
dicatie. Iemand kan door ziekte of on
geval niet lang meer te leven hebben. Re
patriëring is dan vaak gewenst om te
voorkomen dat de patient alleen in een
vreemd land sterft.
Een medisch team bestaat altijd uit
minstens één arts en een verpleegkundi
ge, en is doorgaans afkomstig uit het
Academisch Ziekenhuis Rotterdam.
De teamleden hebben bovendien alle
maal een tweejarige opleiding gevolgd
met betrekking tot de luchtvaartgenees-
kundige aspecten.
Een belangrijk cliënt van de Stichting is
SOS International te Amsterdam. Deze
alarmcentrale bezoekt al ^ele jaren in de
centra, waar zich dit soort noodsituaties
voordoen, geregeld dé ziekenhuizen.
Dit om zich op de hoogte te stellen van
de medische voorzieningen aldaar. Zo
doende is men in staat op grond van de
beschikbare gegevens snel te besluiten,
of en op welke wijze hulp moeU worden
verleend, ter plaatse of door repatrië
ring.
Vanaf 26 mei t/m 8 juni houdt het Ne
derlandse Rode Kruis zijn jaarlijkse in-
zamelingsaktie.
Afhankelijk van de manier waarop het
Rode Kruis in uw woonplaats collec
teert kunt u, of een collectant verwach
ten met de collectebus om uw gift in
ontvangst te nemen, of om het giften
zakje op te halen, of de collectant komt
met een intekenlijst bij u aan de deur.
Veel Rode Kruis afdelingen verspreiden
tegenwoordig een stortings-acceptgiro
kaart waarmee u uw gift kunt
overmaken.
Help ons helpen. Het Rode Kruis heeft
uw hulp dringend nodig.
Ruim 34.000 vrijwilligers en 300
beroepskrachten van de plaatselijke
Rode Kruis-afdelingen, het hoofd
bureau, de provinciale bureaus en de
vakantieprojekten, organiseren, coör
dineren en voeren alle aktiviteiten
gezamenlijk uit.
Vorig jaar ontvingen de 484 plaatselijke
afdelingen en het Hoofdbestuur
gezamenlijk ca. 90 miljoen gulden.
Dit bedrag werd als volgt besteed:
36 miljoen gulden aan voornoemde
binnenlandse aktiviteiten;
33 miljoen gulden aan buitenlandse
hulp;
20 miljoen gulden aan ondersteu
ning en coördinatie van de plaatse
lijke, provinciale, landelijke en
internationale werkzaamheden van
het Nederlandse Rode Kruis.
Voor 1 miljoen leden, 400.000 dona
teurs en alle verdere sympathisanten
van onze instelling ligt het door
accountants ondertekende Financieel
Overzicht van het Hoofdbureau ter
inzage. Hiervoor kunt u terecht bij het
Hoofdbureau in Den Haag of bij de
Rode Kruis afdeling in uw woonplaats.
Geef Gul Van 26 mei t/m 8 juni a.s.
houdt het Nederlandse Rode Kruis zijn
inzamelingsaktie. Geef dan
aan de kollektant die bij u aanbelt
of maak een bedrag over met de
acceptgirokaart die u ontvangt.
Het Rode Kruis kan niet zonder uw
hulp. Help ons helpen. Hartelijk dank.
Hierbij wordt nauw samengewerkt door
het Academisch Ziekenhuis Rotterdam
en Het Nederlandse Rode Kruis. De
Stichting Geneeskundig Luchttransport
is neutraal van karakter en gaat om deze
neutraliteit te handhaven uit van de
grondbeginselen van het Nederlandse
Rode Kruis.
"Mevrouw, ik heb een paar kousen no
dig....
"Waar vind ik de speelgoedafdeling
"Ik wil een onderbroek voor mijn man
hebben
"Oh, kijk eens Mart, kaarsen, vind je
dat niet leuk voor een cadeautje"?
"Juffrouw, mag ik dit corset even aan
passen
"Nee, dit paar schoenen knelt te veel.
Heeft u niet een maatje groter
"Dit bloesje is te klein. Mag ik het rui
len
"Och, geeft u er ook maar drie tompoe
zen bij.
"Hoeveel is dat
"Ga je mee koffie drinken, pa
Losweg een handjevol vragen en opmer
kingen gehoord in een groot warenhuis.
Vragen en opmerkingen van mensen die
bezig zijn met iets waar ze niet bij stil
staan, n.l. boodschappen doen, winke
len. Een gewone alledaagse bezigheid.
Voor de één sleur en rompslomp mis
schien. Voor de ander een gezellig uitje.
Maar voor allen een bezigheid die ze op
willekeurig welk tijdstip van de dag van
de wéék, van het jaar zouden kunnen
uitvoeren.
Eén keer per jaar kunnen diezelfde
doodgewone vragen en opmerkingen in
datzelfde warenhuis worden gehoord
uit de mond van mensen voor wie bood
schappen doen en winkelen geen dood
gewone probleemloze alledaagse bezig
heid is. Mensen die b.v. slecht ter been
zijn, of rolstoelgebonden. Mensen die
blind zijn of moeilijk praten en moeilijk
te verstaan zijn.
Kortom mensen voor wie openbaar ver
voer en/of grote mensenmassa's een be
lemmering vormen. Mensen, dus, voor
wie een speciale aanpassing vereist is om
het boodschappen doen, het winkelen
tot een mogelijkheid, een plezierige mo
gelijkheid te maken.
Eén keer per jaar wordt in veel grote
warenhuizen in Nederland deze moge
lijkheid geschapen, n.l. door middel
van een speciale kijk-koopa'vond voor
gehandicapte en bejaarde mensen en
hun begeleiders. Een kijk-koopavond
betekent ruimte, tijd en aandacht èn
speciaal vervoer voor een grote groep
mensen die de rest van het jaar voor de
zelfde bezigheid grotendeels van ande
ren afhankelijk zijn. Zo zet een groot
warenhuis in Rotterdam jaarlijks zijn
deuren open voor ca. 500 gehandicap
ten en bejaarden en hun begeleiders.
Op een normaal gesloten avond staan
250 personeelsleden vrijwillig achter de
toonbanken om deze aparte groep klan
ten te bedienen en bij hun keuze te hel
pen. Het Nederlandse Rode Kruis zorgt
voor aangepast vervoer naar en van het
warenhuis en stelt vele vrijwilligers be
schikbaar om de bezoekers in en uit au
to's en rolstoelen te helpen en desge
wenst te begeleiden. Ook wie met bed en
al wil 'shoppen' kan op deze avond aan
zijn/haar trekken komen.
Voor eventualiteiten wordt door het
Rode Kruis binnen een dokterskamer en
rustkamer ingericht en buiten staan vrij
willigers paraat om samen met de politie
de verkeerschaos van af en aan rijdende
auto's en rolstoelbussen te regelen.
Brandweer en GG GD houden even
eens een oogje in het zeil. Een gebeu
ren waar weken van organisatie aan
vooraf gaan.
Al met al vult het warenhuis zich op
zo'n avond met ca. 2000 mensen. Hoe
wel dat vele duizenden bezoekers min
der is dan normaal, kan met geen gevoel
van leegte bespeuren. Uit de luidspre
kers klinkt muziek. Er hangt een sfeer
van gezelligheid en op iedere etage kan
men zich de geneugte van een gratis
kopje koffie veroorloven. Menigeen
maakt dankbaar gebruik van deze mo
gelijkheid om even uit te blazen.
"Och, het is veel te kort" is een veel ge
hoorde en begrijpelijke verzuchting. Be
grijpelijk met name uit de mond van
diegenen die van de lift afhankelijk zijn
om van etage naar etage te gaan. Een
lange rij van rolstoelers wordt gecon
fronteerd met toch een behoorlijke
wachttijd en daarmee het wegtikken van
de kostbare winkeltijd.
"Misschien zou het helpen als ze dit wat
vaker organiseerden," zucht één van de
wachtenden. "Ik heb nog een hele lijst
af te werken" en ze wielt zich haastig in
de lift die op dat moment arriveert.