MÉ/1
Kleurenpracht opent morgen
tentoonstelling in de sporthal
Onderwijs ïn Heïioo?
Schoon
Schip
Milieutip
MÊÈÊSÈÈ
Lees het elke week in de Uitkijkpost,
hét gratis weekblad voor Heiloo en omstreken!
Pinnen is modern en veilig betaalgemak
Betalen kan op veel manieren. Contant,
met cheques of met een pas met PIN-
code. Contant is handig voor kleine be
dragen. Cheques zijn minder handig.
Het invullen kost tijd en de verwerking
is duur. Betalen met de PIN-pas brengt
uitkomst, zeker als'het gaat om wat gro
tere bedragen. Het. aantal betaalauto
maten waar met de pas kan worden
betaald, neemt in Nederland -nu al circa
10.000- snel toe.
Betalen en geld opnemen
Veiligheid, snelheid en gemak zijn de
grote voordelen van het betalen met de
PIN-pas. PIN staat voor Persoonlijk
Indentificatie Nummer. Een PIN-code
bestaat uit vier cijfers. Betalen met de
PIN-pas is gratis. Vanwege de kosten
voor de detaillist kan het voor hem on
voordelig zijn als kleine bedragen via de
betaalautomaat worden betaald. Daar
om is contante betaling voor kleinere
bedragen dan ook een betere oplossing.
Betaalautomaten voor de PIN-pas staan
in benzinestations, winkels, restaurants
en op veel andere afrekenpunten. De
zelfde PIN-pas wordt ook gebruikt voor
het opnemen van geld bij geldautoma
ten. In Nederland kan dat op meer dan
4.000 plaatsen. En in Europa zijn ruim
50.000 geldautomaten toegankelijk.
Betalen met PIN-pas is eenvoudig
Het gebruik van de PIN-pas is eenvou
dig. Na invoering van de pas in de be
taalautomaat, toetst de gebruiker de
PIN-code in. Hij controleert vervolgens
het te betalen bedrag en geeft akkoord.
Daarna gaat deze informatie via de tele
foonlijn naar het informatiesysteem van
de bank. Er wordt dan razendsnel ge
controleerd of het saldo op de betaalre
kening voldoende is om de betaling uit
te voeren. Is dat het geval, dan ver
schijnt er 'akkoord' op het scherm van
de betaalautomaat en is de betaling een
feit. De klant ontvangt vervolgens een
bon van het betaalde bedrag. -
Wie met zijn PIN-pas betaalt waar dat
mogelijk is, spaart cheques uit en hoeft
niet meer zoveel contant geld op zak te
hebben.
Het gemak van de PIN-pas gaat nog
verder. Bij geldautomaten van de Rabo
bank bijvoorbeeld kunnen cliënten van
deze bank met hun PIN-pas ook even
kijken wat het saldo op hun rekening is.
Over de grens
In heel Europa staan ook veel betaalau
tomaten die vanaf medio 1993 een Ne
derlandse PIN-pas zonder problemen
accepteren. Benzine, boodschappen en
uitjes kunt u dan over de grens steeds
vaker met uw PIN-pas afrekenen.
Cheques en contant geld heeft u steeds
minder nodig.
Profiteren van voordelen
Wie nog geen PIN-pas heeft, doet zich
zelf te kort. Hij mist de veiligheid en het
betaalgemak van dit moderne betaal
middel, in het dagelijks leven, maar ook
tijdens vakanties en buitenlandse rei
zen. Bovendien is het 'pinnen' een goed
kope manier van betalen die ook in de
toekomst onbeperkt gratis zal zijn.
De Rabobank adviseert al haar cliënten
om op een van haar passen (Rabopas,
Europas, Rabocard of Topcard) een
PIN-code aan te vragen. Zo kunnen zij
optimaal profiteren van de voordelen
die het 'pinnen' biedt.
Werenbesdnmiof
Heiloo tinmen Castricum
Dierenbescherming
Inspektie Heiloo e.o.: 072-335642
Vermiste en gevonden katten: 072-
616106.
Honden en katten Heiloo en Limmen:
072-334316.
Knaagdieren: 072-119998.
Honden en katten Akersloot: 02513-
10079.
Vakantie advies: 072-336180.
Asiel (ook voor een adoptiehond om
mee te wandelen): 072-114861.
Goed tehuis gezocht voor:
Katten: Adam, zwart/witte kater (3 jr.).
Shira, witte poes met een zwarte vlek op
de kop (6 jr.) een tikje schuw maar erg
lief. Scooter en Sjeel, prachtige crème
kater en blauwcrème poes (IVi en 8 jr.)
horen bij elkaar, ze zijn erg gesteld op
gezelligheid en aandacht. Charley, cy
perse poes (2/2 jr.). Noraly en Noortje,
twee lieve en aanhankelijke zwart/witte
zusjes van een halfjaar willen graag bij
elkaar blijven. Voor meer informatie
tel. 072-334316.
Vermist:
Zwarte poes met geel bandje en koker,
4 jr. Hoogeweg, Heiloo. Langharige ro
de gec. kater met bruine vlooienband,
18 jr. Kapel weg, Limmen, inl.
072-616106.
Gevonden
Grote zwarte ongec. kater met witte
snuit, borst, poten en kraag, Ma-
riënstein, Heiloo, inl. 072-616106.
Kalenders zijn a 6,95 te koop bij
mevr. I. v. Beek-Nicolaï, Slimpad 9,
Heiloo, tel. 072-332759.
Benefietconcert
met een vervolg
HEILOO - De stichting 'Een Hart voor
Polen Heiloo' heeft als doel het bieden
van materiële - en immateriële hulp aan
vooral kinderen, zieken en ouderen.
Kortom hulpverlening aan kwetsbare
mensen.
In de Zuid-Poolse stad Swietochtowice,
waar de burgerij van Heiloo een band
mee heeft, is het slecht wonen. Naast de
armoede woont men door de zware in
dustrie en mijnbouw in een vervuilde
stad. Lucht- en bodemverontreiniging
heerst er in grote mate. De meest kwets
baren, ouderen en kinderen, zijn daar
qua gezondheid de dupe van.
Wat doen wij daaraan? Voor kinderen
bestaat de mogelijkheid de vervuilde
stad tijdelijk te verlaten. Voor ouderen
is die mogelijkheid niet aanwezig.
In ons land kennen we vérzorgings- en
verpleeghuizen en zijn in onze Holland
se maatschappij niet mee weg te den
ken. Ouderen worden verzorgd en
gehandicapten verpleegd. In deze Pool
se stad met 60.000 inwoners zijn er
ook ouderen, die zorg, en gehandicap
ten, die verpleging nodig hebben, maar
er zijn geen instellingen, waar die zorg
en verpleging gegeven kan worden. En
daar is via een benefietconcert, georga
niseerd door de Rotaryclub Heiloo, iets
aan gedaan.
De totstandkoming van een zorghuis is
niet zomaar gerealiseerd, maar is wel in
ontwikkeling. Dankzij de Dutch Swing
College Band gaat die ontwikkeling
sneller en zullen de kwetsbare ouderen
eerder van zorg en verpleging gebruik
kunnen maken.
En de kinderen dan? Voor kinderen is
een reis naar het buitenland een uitda
ging. Maar wat betekent het voor hen
om een gezonde, ontspannen en leerza
me vakantie te hebben? Wat betekent
het om even afstand te nemen van ar
moede, vervuiling en spanning? De er
varing leert dat ze een blijvende
herinnering hebben aan het leven en
werk in Holland; dat er dikwijls een
blijvend contact ontstaat met de gastou
ders; dat ze een gezonde weerstand heb
ben opgebouwd en dat juist hebben ze
nodig. Want de herfst maakt niet weer
bare kinderen ziek en de winter maakt
het voor minder gezonde kinderen nog
kouder dan het al is.
Geldelijke bijdragen zullen doorslagge
vend zijn om opnieuw kinderen uit die
meest vervuilde stad van Zuid-Polen
voor een gezonden vakantie in Heiloo
e.o. uit te nodigen. De verrassing is
groot. Heeft de Rotary Club Heiloo een
forse bijdrage geleverd voor de
totstandkoming en mogelijk voor het
instandhouden van het zorghuis voor
ouderen, de Rotaract Club Alkmaar
e.o. maakt de verrassing compleet. Hun
bijdrage gaat het mogelijk maken al
ruim tien kinderen over te laten komen.
Jongeren voor jongeren, de toekomst
van Polen.
Wilt u meer weten over de kinderen?
Wilt u meer weten over het zorghuis?
Neemt u dan contact op met: J. Hartog,
Kapellaan 11b, Heiloo, tel. 02205-3403,
of J. Rood, De Moestuin 19, Heiloo,
tel. 072-335297.
Dirk Bakkershof
HEILOO - De foto die wij vorige week
bij het artikel van Makelaardij de Best
plaatsten krijgt elke koper van een ap
partement aan de Dirk Bakkershof ka-
do. Wij vergaten toen, per abuis, te
vermelden dat ook Makelaardij Reinder
MCakes en Co bij dit projekt betrokken
HHKn
Edelpapagaaienlinks het vrouwtje (rood en blauw verenkleedrechts
het mannetje (in hoofdzaak groen).
Het sprookje van Sinterklaas. Iedereen
kan zich uit z'n kinderjaren nog wel een
editie van het jaarlijksetypisch Hol
landse feest voor de geest halen: het ver
rassende kado, de verschijning van de
goedheiligman in eigen persoonde
sfeervolle viering met de hele familie.
Natuurlijk ook de intocht van de ver
meende Spanjolen in Heiloo. Vanaf
Overkerck - hoe toepasselijk voor de
ouderoomse baas - in een lange stoet,
zingend op de tonen van de muziek
korpsen, door het dorp. Het eindigde
traditioneel bij het gemeentehuis, waar
de burgemeester door een krakende en
piepende geluidsinstallatie de Sint wel
kom heette. Hierna werden nogmaals
luidkeels de bekende gezangen aangehe
ven door de honderden kinderen, die
zich weer of geen weer verzameld had
den. Vol verwachting bleef je staan
voor het bordes, al was Sint Nicolaas in
middels in het gebouw verdwenen,
wachtend op het lekkers dat 'hier en
daar' - en vooral aan de rechterzijde
naast de ingang van het raadhuis - werd
uitgedeeld door de 'knechtenen de hen
assisterende ambtenaren.
De viering van het eerste december feest
op de lagere school was van een geheel
andere dimensie. Het gebons op de deur
en een snoep strooiende zwarte hand
zorgden voor histerisch geschreeuw.
Het moest de spanning opvoeren tot het
moment waarop de Sint de school zou
bezoeken. Het lokaal werd versierd en
elke dag werden de kinderen nerveuzer.
De grote dag kwam, alle leerlingen za
ten op bankjes en stoelen - zelf meege
nomen uit de eigen klas - klaar in de
aula. De Zwarte Pieten deden zo gek als
werd verwacht, het hoofd van de school
moest bij de Sint komen en een liedje
zingen, er werd geschreeuwd, gehuild,
gelachen en gezongen.
Daarna maakte de gasten een ronde
door de school. Elke klas kreeg bezoek.
Het was intiemer dan bij het gemeente
huis of in de aula van de school en voor
al ook, toen het geloof er bij mij nog
oprecht in zat, veel spannender. De in
rood en wit gehulde man sprak je per
soonlijk toe, las in zijn boek, en je kreeg
,een kado direct uit zijn handen. Zwarte
Piet nam jou in de maling - 'Nee, Sint,
dit jaar geen presentje voor hem in de
zak, dat staat nog in Spanje' - en het
zweet gutste langs je slapen. Met moeite
perste je er een paar woordjes of een
liedje uit, meer kijkend naar het kado
dan naar de gever, en in trance ging je
terug naar je tafeltje. Het pakje moest
wachten tot iedereen in de klas een
schoolbezoek aan de Sint had gebracht,
een toneelstukje was opgevoerd en het
'Dag Sinterklaasje' had geklonken.
De magie verdween na de tweede klas.
Een ongeschreven regel bepaalde dat
kinderen dan de waarheid verteld moest
en nog steeds moet worden. De eerste
keer was het maar moeilijk te verwer
ken. Tussen schijn en werkelijkheid be
zorgde ik m'n ouders overuren. Het ene
moment voelde ik me bedrogen en wilde
ik de leugen der volwassenen van de da
ken schreeuwen. Dat mocht natuurlijk 0
niet, want er waren nog een broer en
zus, die in het sprookje geloofden. Een
ander moment werd de waarheid een
leugen, bijvoorbeeld wanneer op zon
dagmorgen ook voor mij, ongelovige en
afvallige, een kadootje was neergelegd
bij de schoenen in het halletje.
Vanaf de vierde klas was het echt ge
daan met het geloof in de Zuideuropese
brigade. Ik kreeg van m'n ouders wat
extra zakgeld en mocht zelf kadootjes
kopen voor de rest van het gezin. Een
sfeer van geheimzinnigheid hing in het
huis, kamers werden verboden terrein
en ik verdacht iedereen ervan het ver-
bod aan z'n laars te lappenRijmelarij
en surprises maken hielden me bezig tot
aan het slapen gaan. De gewenste en
verplicht gestelde ludieke verpakking
van een kado heeft me nooit echt tot het
in elkaar knutselen van meesterwerken
kunnen verleiden. Het maken van ge
dichtjes ging me daarentegen al jong
uitstekend af. Vanzelfsprekend werd ik
ieder jaar zelf weer het slachtoffer van
waanzinnige omhulsels. Ik zag er de lol
niet zo van in en was dus binnen ons ge
zin de ideale persoon om gepest te wor
den met spijkers, wol, lijm, zeepsop,
verf en ga zo nog maar even door.
Pakjesavond was door de intimiteit een
happening waar elk jaar naar werd uit
gezien. Nog steeds overigens heeft 5 de
cember meer betekenis dan Kerstmis,
hoewel de middenstand en andere profi
teurs in de goede betekenis van het
woord de laatste jaren anders doen ge
loven. Het werd in de praktijk nogal
eens een ware slijtageslag om alle ka-
do's met evenveel aandacht uit te pak
ken. Niet zelden werd ons gezin op deze
dag uitgebreid met andere familieleden
met als resultaat dat de stapel kado's
onuitputtelijk leek. Een chocoladeletter
uitpakken nam weinig tijd in beslag,
maar soms ook waren die voorzien van
uitvoerige gedichten - ik, zei de gek - of
verpakt in met snippers en andere zooi
volgepropte plaagdozen.
Het feest eindigde na enkele uren stee
vast in een puinhoop. Bergen papier, le
ge glazen en vieze bordjes overal op de
grond. Voor sommigen waren de pakjes
al op, hun interesse verschoof van de
kadostapel naar hun eigen kadotafel.
Voor anderen lagen er nog wat bont
verpakte verrassingen in een mand of
zak op de vloer te wachten. Voor je ge
voel werd er altijd wel iemand bevoor
deeld, kreeg iemand meer kado 's dan jij
zelf. Jaloezie zorgde voor ruzie en ge
drein, boze ouders en stampende kin
dervoetjes. Ook als je zelf een keer meer
kadootjes - kwantitatief natuurlijk,
daar zorgen ouders wel voor - ontving
dan een broer of zus, had je dat feilloos
in de gaten. Je voelde je schuldig en
voerde een innerlijke tweestrijd: je wil
de de kado's dolgraag hebben, maar de
afgunstige blikken om je heen ver
moordde de blijdschap, die je door het
ontvangen voelde. De volgende dag was
alles natuurlijk vergeven en vergeten,
speelde je met of gebruikte je eikaars
nieuwe spullen zonder enige rancune.
Het kan gebeuren dat een ontvangen
kado verstrekkende gevolgen heeft voor
jezelf en je omgeving. Dat was bijvoor
beeld het geval toen ik op 5 december
twee parkieten kreeg, een groene en een
blauwe. Het was de tweede of derde
keer dat ons gezin in Heiloo het feest
van Sint Nicolaas vierde. Ik had de leef
tijd van het zonder geloof voortbestaan
nog niet bereikt. Mijn ouders hadden
voor dat jaar geregeld dat god mag we
ten wie als Sint en Piet verkleed bij ons
thuis op bezoek kwamen om de jaarlijk
se pakjesregen te begeleiden.
Ik was als derde aan de beurt om bij
Sinterklaas te komen. Geheel overgele
verd aan 'zijn aanwezigheid' vergat ik
de wereld om me heen. De man zal zon
der twijfel genoten hebben van mijn
toewijding en van alles tegen me gezegd
hebben volgens de instructies van mijn
ouders. Het zal wel over mijn interesse
voor planten en dieren - ook toen al -
zijn gegaan, maar door de spanning van
het moment is het nu een gat in mijn ge
heugen. Tenslotte moest ik mee met
Zwarte Piet. We kwamen in de keuken,
waar hij één van de aanrechtkastjes
open deed. Tot mijn grote verbazing
haalde hij er een vogelkooitje uit met
daarin de twee parkieten, die door het
onverwachte licht nerveuze geluidjes en
bewegingen maakten. Samen met de
kooi werden diverse attributen, zoals
een voederbakje, zaad, schelpenzand en
een boekje over de verzorging van de
gevederde diertjes, te voorschijn ge
toverd.
Het was het minst voorspelbare kado al
ler tijden en nog vele, vele jaren daarna
zijn de parkieten onze huis- en erfgeno-
ten gebleven. Hun gezinsuitbreiding
maakte het noodzakelijk dat mijn vader
in de tuin een stevige, groene volière in
elkaar zette. De actieve voortplantings-
drift van de gevleugelde lawaaimakers
zorgde voor een goed gevulde kooi. Het
was altijd spannend wanneer een broed
sel op uitkomen stond. Uit de van uitge
holde stammetjes gemaakte nestkastjes
kwamen telkens jonge beestjes in aller
lei kleurvarianten, zelfs een aantal wit
te, de feeërieke albino's. Een enkel dier
bleek zo tam, dat wij hem uit de grote
buitenkooi mochten halen en mee naar
binnen konden nemen. Eerst nog wat
onwennig fladderend met de ramen als
levensbedreigende barrières, kwamen ze
na verloop van tijd toch tot rust. Af en
toe pikte er dan een parkiet wild in je
haren of knabbelde aan je vingers. Het
was letterlijk een leuke en levendige
beestenboel.
Maar elke medaille heeft een keerzijde:
het hok, de grote buiten-volière, moest
iedere week worden schoongemaakt. De
eerste jaren was het geen probleem. Ik
deed het vaak, want het waren toch
mijn huisdièren. Later kwam de klus
meer en meer op de ouderlijke schou
ders terecht. Het kon dan ook niet uit
blijven: op een goed moment was het in
het belang van de parkieten en vctor het
behoud van de gezinsrust beter wanneer
de dieren elders onderdak zouden krij
gen. Aldus geschiedde.
De komst van de eerste twee parkieten
was de enige keer dat Sint Nicolaas in
levende lijve - daarvan waren we over
tuigd - bij ons in huis was. Natuurlijk
deden we zelf vaak genoeg alsof. De
voorkeur ging dan altijd uit naar de rol
van Zwarte Piet, ook al mocht je als
Sinterklaas de baas spelen. Gek doen is
leuker dan leiding geven: met nep-
snoepgoed strooien, een kraag en een
cape om, een zwart gezicht en een
pruik, een jutezak met kadootjes en
vooral gillen, springen en rennen. De
toen gebruikte verkleedspullen hebben
veel later nog meerdere keren hun nut
bewezen.
Samen met m'n oudere broer en een
vriend van de honkbalclub trad ik eens
op tijdens de bonte avond voor.„ leerlin
gen van de bovenbouw van een Alk-
maarse basisschool. Twee witte Pieten
en een zwarte Sinterklaas, die per bran
card de zaal werd binnengedragen. Hi
lariteit natuurlijk en dat hield niet op.
We mochten zo gek doen als we wilden,
zolang er niets stuk ging, we speelden
wat liedjes op electrische gitaren - 'Dy
namite' van Mud en 'Kung Fu Fighter'
- en hadden ook zelf de grootste lol, dat
spreekt voor zich. Dat zelfde gold overi
gens net zo zeer tijdens het Zwarte Piet
spelen op mijn eigen middelbare school.
Aanvankelijk met tegenzin, maar na het
aanboren van een stimulerende bron -
een heupflesje cognac onder de rokken
van Sinterklaas, de leraar Duits - was
het na elke kop koffie mèt gezelliger,
leuker en makkelijker om vooral docen
ten in de maling te nemen.
Het sprookje van Sint Nicolaas en zijn
Zwarte Pieten. Het blijft voor jong en
oud geschikt om te vertellen, om in mee
te spelen. De moraal - zo eigen aan dit
soort vertellingen - is nadrukkelijk aan
wezig en zeker niet te verafschuwen: als
je iets bezit, dan kan je dat altijd delen
met een ander. Dat is geen sprookje,
voor mij is dat een gegeven. Je hoeft het
niet persé aan een bepaalde datum op te
hangen, delen kan altijd, met iedereen
en overal. Het is natuurlijk wel leuk om
je af en toe te hullen in het uiterlijk ver
toon van een volksfeest als dat van Sint
Nicolaas. Ik vergeet dan rap de zorgen
van alledag, zie de blije gezichten van
kleine en grote kinderen en deel in
woord en daad met anderen. Het zingen
bij het gemeentehuis, de spanning en
nieuwsgierigheid, het hoort erbij, je
krijgt het kado. Er blijft altijd genoeg
over om te delen, vooral dat wat je in
geld niet kunt uitdrukken. Hoort bij het
sprookje van Sinterklaas niet het gezeg
de: 'Schrijf in zand wat je geeft, beitel
in marmer wat je ontvangt'?
(Uit: Geheimen in de nacht; verhalen uit Hei
loo Jaap- Wim van der Horst.
Verkrijgbaar bij Boekhandel Deutekom en
Boekhandel Avis te Heiloo a f 15,90)
HEILOO - Deze week organiseert vo
gelvereniging Kleurenpracht haar 22e
tentoonstelling in de achterzaal van
sporthal Het Vennewater in Heiloo.
Voorzitter van Kleurenpracht en tevens
vogelkweker de heer A. Ruiter was druk
met de voorbereidingen, maar toch be
reid om het één en ander van de vogel
tentoonstelling uit te leggen. „We
willen een breed publiek kennis laten
maken met de vogelsport, zodat er in de
toekomst binnen de vereniging een gro
te verscheidenheid aan leden is".
Kleurenpracht houdt deze keer voor het
eerst haar tentoonstelling in de sport
hal, dus niet zoals een jaar geleden in
Intratuin. De plaats is wisselend, omdat
Kleurenpracht geen clubgebouw heeft.
Dit jaar zijn 250 vogels ingezonden'.
De vogels zijn in groepen onderver
deeld: kanarieachtigen, tropen en par-
kietachtigen, en zijn onderling ook weer
in klassen onderverdeeld. Ze zijn in
kooitjes ondergebracht, vaak al een
paar weken van te voren. Volgens Rui
ter bestaan hier vaak misverstanden
over; na de tentoonstelling worden de
vogels hier onmiddellijk weer uit
gehaald.
Kleurenpracht is bij de Nederlandse
Bond van Vogelliefhebbers aangeslo
ten, een landelijk orgaan. Hierdoor is
het mogelijk tentoonstellingen c.q. keu
ringen te organiseren. De vogels worden
door keurmeesters van de Bond gekeurd
op totale indruk, bevedering,- kleur en
kop-, vleugel-, staart- en lichaamsteke
ning. Hiermee zijn punten te verdienen
en dus plaatsen te behalen.
Ruiter hierover: ,,De keuring is span
nend omdat je kan concluderen of je in
materiaal bent gevorderd. De bemerkin
gen die je ontvangt, doen je weer mooi
ere vogels kweken". En op de vraag wat
'het leukste is van de vogelsport, ant
woordde hij: ,,Het is een uitdaging om
bepaalde soorten jongen te kweken en
daarmee weer een stam op te bouwen".
Het is de wens van Kleurenpracht om in
ledental te groeien. De vereniging is
voor iedereen die een hobby in vogels
heeft en in Heiloo en omstreken woont,
interessant.
Op de tentoonstelling zijn niet alleen
vogels te zien, maar ook een videofilm
over het opgroeien van vogels (van het
ei tot het uitvliegen). Het is zeker de
moeite waard om een kijkje te gaan ne
men op de tentoonstelling van Kleuren
pracht in de achterzaal van Sporthal
Het Vennewater in Heiloo. Deze wordt
gehouden op vrijdag 27 november van
18.00-22.00 uur. Op zaterdag 28 no
vember van 10.00 tot 18.00 uur en zon
dag 29 november van 10.00 tot 16.00
uur. De toegang is gratis.
Door De Kleine Aarde, postbus 151, 5280 AD Boxtel
Konsu-minderen
HEILOO - Arme konsument! Iedereen
probeert je tegenwoordig een milieu
schuldgevoel aan te praten. Je zou er
haast dwars tegenin gaan. Konsuminde-
ren is misschien wel nodig, maar je
krijgt zo'n zin in konsu-méren. Ook al
brengen al die produkten weer vervui
ling mee, waar je kinds kinderen straks
de prijs voor betalen.
Aan de andere kant kun je natuurlijk
het minderen ook als spel zien. Wist u
dat er sinds kort een razend populaire
Vrekkenkrant bestaat? Die staat stamp
vol met lezerstips voor vrolijke vrekken.
Het aardige is, dat die wedstrijd in kren
terigheid heel vaak ook milieuwinst be
tekent.
Op De Kleine Aarde steken medewer
kers elkaar geniepig de loef af met een
nieuw spel. Bij het heen en weer lopen
tussen kantoorkamers vergaten mensen
nogal eens, hun eigen lamp of computer
uit te doen. Maar nu is er de energie-
sterrenslag. Die werkt als volgt. Op een
groot papier staan de namen van de me
despelers. Achter elke naam waren vijf
punaises geprikt. Wie een ander betrapt
op het aan laten van een apparaat, vero
vert van die persoon een punaise. Iede
reen die op nul uitkomt 'mag'
trakteren. Immers: de vervuiler betaalt.
Aardig gezinsspel, ook voor u.
Nog een kompetitie: De Kleine Aarde
doet samen met onder meer Vereniging
Milieudefensie mee aan twee landelijke
akties. De eerste moet ons uit de auto
lokken. Het is een soort wedstrijd, 'El
ke kilometer telt'. U vult op een kaart
in, hoeveel kilometers u wilt besparen.
Dan noteert u een jaar lang maande
lijks, hoeveel u werkelijk gereden heeft,
na dat jaar stuurt u het resultaat op aan
Milieudefensie. Onder de deelnemers
wordt een super-de-luxe vouwfiets ver
loot (handig mee te nemen in de,trein).
De Tweede aktie, 'Ban Bintjes', roept
konsu-anderaars op om 'aardige aar
dappels' te kopen. De teelt van Bintje,
Bildtstar en Eigenheimer is te vervui
lend. Verkoopt uw supermarkt geen bi
ologisch geteelde piepers? Of zijn die te
duur? Spreek de filiaalhouder daarop
aan.
De klant is koning. Het Wereld Natuur-
fonds en de C 1000 supermarkten bie
den u daarom in een gezamenlijke actie
meer milieubewuste produkten aan.
Ook hangt in de winkel informatie en
steunt u het WNF via een spaaraktie.
Bisschopsdrank van kersen
HEILOO - Bij de komende feestmaand
horen feestelijke recepten. En vanwege
de drukte moeten ze eenvoudig zijn.
Wat is vlak voor Sinterklaas toepasselij
ker, dan bisschopsdrank? Natuurlijk,
het kan met goede tafelwijn (liefst ge
maakt van biologisch geteelde druiven
en zonder chemische toevoegingen).
Maar met vruchtensap is het weer eens
wat anders.
Ingrediënten:
Wi dl. kersen-diksap
SV2 d. water
4 kruidnagels
1 sinaasappel
1 kaneelstokje
Steek de kruidnagels in de sinaasappel.
Breng het kersendiksap met het water
aan de kook. Voeg de sinaasappel en de
kaneel toe en laat minstens 30 minuten
trekken. Warm houden op een thee
lichtje of een zacht vuurtje. Serveer de
drank warm. Het diksap is, net als bio
logische wijn, te krijgen bij natuurvoe
dingswinkels. Soms ook bij een
reformzaak.
Meer heerlijke drankjes vindt u in: 'Sap
maak je natuurlijk zelf' (E.A. nr. 28) of
'Wijn uit eigen tuin' (E.A. nr. 10). Te
bestellen door overmaking van 6,- op
giro 52730, t.n.v. De Kleine Aarde in
Boxtel. Voor het eerste boekje komt
daar 2,50 porto bij, voor elk volgend
boekje nog eens 0,75.
4
UITKIJKPOST 25 NOVEMBER 1992
PAGINA 6
Twee parkieten in een keukenkastje
