Mijn hond,
de golden retriever
Wat zegt u?
Wat betekenen
die tekens?
Van kauwgom
tot chocolade
Tan veetoenodigdlieden tot
onkruidverdelgers
ïen rondleiding
door het
postkantoor
UITKIJKPOST 26 JUNI
PAGINA 11
Moeder: ,,Wim, let op datje netjes je tan
den poetst voordat je naar de tandarts
gaat."
Wim: „Ja, mam. Maar moet ik ook de tand
poetsen die hij straks gaat trekken?"
Een man heeft een prijs gewonnen. De
prijs is dat hij bij de koningin op de thee
mag komen. De man komt bij de konin
gin, geeft haar een zoen en een hand op
jiaar rechterborst. De koningin denkt dat
de man gek is. Ze drinken thee en de man
gaat weg, geeft de koningin weer een
hand en een zoen op haar linkerborst. De
koningin vraagt de man waarom hij dat
doet. Zegt de man: „Er is een tiet van
komen en een tiet van gaan."
Er komt een jongen bij een boer op de
boerderij en vraagt aan de boer:,,Rookt
uw paard?"
„Nee," zegt de boer.
„O," zegt de jongen, „dan staat uw
schuur in brand!"
Henkie komt thuis na zijn eerste school
dag. Zijn moeder vraagt: „En, heb je al
veel geleerd?"
Henkie: „Niet erg veel denk ik, want ik
moet morgen terug komen."
Els vraagt aan Pim: „Waarom zit jij de
hele dag te lezen?"
Pim: „Dit is een boek voor kinderen van
zes tot acht jaar oud en morgen word ik
negen jaar."
Een gevangenisbewaarder zegt tegen zijn
collega: „Er is een gevangene ontsnapt!"
Zegt zijn collega: „Ik ben blij toe want ik
werd helemaal gek van dat gepiep van die
vijl."
(dit verhaal is niet geschikt voor kinderen onder de 7 jaar)
Dit verhaal berust op waarheid
Dit verhaal gaat over de seriemoordenaar TZZ. Jullie zul
len nu denken: hoe kan ik, als het verhaal echt gebeurd
is, weten wat hij allemaal doet...?
Nou, dat zit zo. Ik heb deze TZZ een lang tijd bespied. En
ik heb alles wat ik zag opgeschreven.
(O ja, en ik heet Jansen.)
De moord
TZZ loopt nu een kledingzaak binnen. Na een half uur
komt hij terug met een paar zakken onder de arm.
Hij gaat naar de Rozendalenlaan 67, waar waarschijnlijk
zijn huis is.
Een half uurtje later...
Hij gaat zijn huis uit en loopt een donker steegje in. Hij
ontmoet daar iemand die er een beetje onguur uitziet. Ze
doen daar wat zaakjes en ik zie ook nog een zakje met
wit poeder erin. t
Plotseling haalt TZZ uit, vol in het gezicht van de ander.
Hij sist iets tussen zijn tanden, geeft nog een trap en hij
loopt weg. De geslagen man blijft doodstil op de grond
liggen.
Weer een half uur later...
Nu loopt de man een kroeg binnen waar hij een heleboel
vrienden heeft.
Nauwelijks vijf minuten later...
Ik schrik me rot. Ineens vliegt er een man met een sierlij
ke boog het café uit. Hij belandt recht met zijn kop in
een vuilnisbak. Vanuit het café klinkt de stem van TZZ:
„Niemand beledigt mij ongestraft!"
Al kreunend en steunend loopt de man zo ver mogelijk
bij het café vandaan.
Ik vraag me af hoe deze man dit allemaal zomaar kan
doen. Zou de politie bang voor hem zijn?
Maar goed. Hij loopt weer verder (wat een druk persoon
zeg). Hij gaat een wapenwinkel binnen. Ik doe net of ik
ook een wapen wil gaan kopen, maar ondertussen houd
ik hem goed in de gaten. Ik hoorde dit:
„Ik wil graag een wapen met een demper erop, en je
moet hem goed kunnen verstoppen."
„Nou meneer, het lijkt net of u iemand wil vermoorden,
ha ha ha!"
„Nou, weet u zo'n wapen te vinden of niet, en schiet een
beetje op, wil je."
„Ja ja, oké meneer,-goed meneer."
Wel een beetje verontwaardigd denk ik bij mezelf 'Ik ga nu
de politie inschakelen'.
Bij de politie aangekomen vertel ik alles. De agent zegt: „Ja
meneer, we weten het, maar we hebben geen bewijzen."
„Jullie hebben mij toch als getuige, en de man uit het café,
dat moet toch wel voldoende zijn?"
„Ja, eigenlijk wel. Als u even wacht dan overleg ik even met
mijn baas. Momentje."
Even later...
„Zo meneer, we gaan de arrestatie uitvoeren en als het lukt
wacht er een vette beloning van f 159,95 op u."
„Maar dat is niet nodig. Maar mag ik zien hoe jullie dat
doen?"
„Dat mag wel, maar het is niet zonder gevaar want TZZ
heeft een wapen."
„Dat is niet erg, maar wat is jullie plan?"
„Nou kijk. Een van onze mannetjes gaat TZZ volgen tot hij
naar huis gaat. Dat geeft hij door met een walkie talkie en
dan vallen we met twaalf man zijn huis binnen, gesnapt?
Henri, jij doet samen met Jan en Karei de achterkant en de
rest verdeelt zich over de voorkant."
„En meneer Jansen kijkt wanneer TZZ zijn huis binnen
gaat. Succes."
Een kleine tien minuten later...
„Mannen, het teken van Jansen, jullie weten wat je moet
doen, aan de slag."
Met politieauto's zonder lichten aan gingen ze naar de
Rozendalenlaan 67 en het klikken van pistolen, maar ook
van portieren klinkt.
Fluisterend: „Oké mannen, aan het werk en veel succes."
Het volgende moment gebeurde er van alles. Buiten het
huis riep een man door een megafoon dat hij zich beter
over kan geven, terwijl andere mannen door de voordeur
naar binnen proberen te komen. Weer een andere groep
doet dat aan de achterkant van het gebouw. Zo sloten ze
hem helemaal in en het duurde dan ook niet lang voordat
de man geboeid naar buiten kwam. TZZ schreeuwde:
„Kunnen jullie wel, met zijn allen tegen één, stelletje slap
pelingen!"
En TZZ werd de auto in geduwd. 'En hij werd veroordeeld
tot levenslang.
EINDE
Wim
Deze hond gehoorzaamt bijna iedereen,
hij is een van de bekendste hondesoorten.
Hij is lief. Je kunt hem veel leren en hij luister goed.
Hij is ook geschikt voor jonge kinderen. Ik heb vroeger toen ik
nog maar twee jaar was zelfs bij hem in de mand gelegen!!!
Hij is goudbruinig van kleur, ongeveer 60 tot 70 centimeter hoog
en 60 tot 70 centimer lang.
Hij eet hetzelfde als andere honden: vlees,
brokken en drinkt water.
Hij houdt van spelen, knuffelen en hij wil veel aandacht.
De liefhebberijen van deze hond zijn zwemmen, apporteren en
spelen.
Ook zijn het uitstekende blinde geleidehonden.
Ze zijn zo lief, volgens mij zijn het geen goede waakhonden, ze
zijn véééél te lief.
De verzorging is ontvlooien met een vlooienkam, borstelen, daar
houden ze veel van en eten vinden ze lekker.
Jetske, ook een golden retriever is de hond van mijn oma. Die is
helaas overleden op haar verjaardag.
Mijn oma kwam thuis en overal zag ze schuim, de maag van
Jetske was omgekeerd. Toen is Jetske doodgegaan, zielig hè.
Maar voor mij leeft ze nog, heel diep in mijn hart. Ze heeft me
ook met dit stuk geholpen.
Willemijn en Jetske, mijn oma's hond.
Een oude vrouw wordt door de brandweer I
uit haar brandende huis gered. Zegt de
brandweer: „Nou oma, nog eventjes de
tanden op elkaar."
Zegt de vrouw: „Oh, dan moeten we nog
£ven terug want mijn gebit ligt nog op
het nachtkastje." I
Mariska. I
II
Dinsdag 18 juni hielden we een interview met
de eigenaar van Chinees restaurant Lotus in 't
Loo. De eigenaar, meneer Wong, ontving ons en
wij stelden hem allerlei vragen.
Meneer Wong heeft ooit al eens drie restaurants
gehad, maar Lotus is de mooiste. Hijzelf houdt
erg van koken en een Chinese rijsttafel vindt
hij het lekkerste om te eten. Zelf kookt hij niet
meer.
Hij heeft 5 a 6 werknemers in dienst die hem
helpen. Hij heeft niet veel personeel, maar toch
is het voldoende. Meneer Wong kwam op het
idee een restaurant te beginnen omdat hij heel
veel van lekker eten en koken houdt. Het is
elke dag druk in het restaurant, vooral natuur
lijk in het weekend. Het restaurant heeft als het
helemaal vol is ongeveer honderd mensen aan
tafel zitten.
De recepten zijn door meneer Wong zelf
bedacht en het is verschrikkelijk lekker. Het
meest verkochte gerecht is babi pangang.
Helaas mochten wij niet in de keuken kijken,
meneer Wong zei ons dat de keuken nog geslo
ten was. Wij denken dat wij het niet mochten
zien omdat wij dan de geheime recepten te
zien zouden krijgen en dat mag natuurlijk niet.
Na het gesprek kregen wij een beker met
Chinese tekens die we mee naar huis mochten
nemen. Meneer Wong tekende of schreef nog
wat tekens voor ons op papier. Nou, als jullie
lekker willen eten, ga dan naar Lotus, dat is een
perfecte Chinees.
Hilde en Jojji.
Hebben jullie wel eens van Kommer Biopharm
gehoord? Wij gingen daar eens een kijkje
nemen. Kommer-Biopharm is een groothandel
in diergeneesmiddelen, scheerapparaten, ont
smettingsmiddelen, hoefverzorging en reini
gingsmiddelen.
Wij werden ontvangen door meneer de Vries.
Van hem kregen we een sleutelhanger en een
pet en toen mochten we óveral gaan kijken, ter
wijl hij ons van alles vertelde. Meneer de Vries
is de directeur van hét'bèdrijf. Er werken 21
mensen. Het bedrijf heféf{ een vloeroppervlakte
van 2850 vierkante meter en staat aan de
Handelsweg in Heiloo. Het bedrijf maakt dus
dierenbenodigdheden en ze verkopen dat aan
dierenwinkels en handelaren die het weer aan
de boeren verkopen. Het wordt vooral verkocht
aan handelaren uit de buurt, namelijk uit
Limmen, Alkmaar, Bergen, Egmond en Heiloo.
De onderdelen die het bedrijf nodig heeft om
iets te maken, halen ze meestal uit Duitsland.
Niet alleen in Heiloo staat een Kommer Biopharm
bedrijf, ook in Brabant staat er een, in Overijssel
staan er drie en in Friesland staat er een.
Kommer-Biopharm bestaat al 62 jaar. Ze verko
pen ook produkten aan het buitenland, aan
Engeland, Duitsland, Zwitserland en de
Benelux. Het bedrijf is vijf dagen in de week
open van maandag tot vrijdag van 8 uur tot 5
uur en op de vrijdag van 8 uur tot 4 uur.
Op de foto zie je een groot vat van 500 liter,
waar uierzalf inzit. Wij mochten daar een zalf
pot mee vullen, terwijl meneer Beerse ons daar
mee hielp. Ook zagen we hoe de schaapscheer
messen werden geslepen. Het was heel leuk het
gezien te hebben en we bedanken meneer de
Vries voor alles.
Kai en Daan H.
Wij zijn naar het postkantoor in
Heiloo geweest. Daar werden wè
vriendelijk ontvangen door meneer
Klaver die ons als eerste meenam
naar de kantine. De kantine is in
het postkantoor en daar stelden wij
eerst een paar vragen.
1. Waarom heeft u dit beroep gekozen?
Je hebt alle vrijheid en je bent lek
ker in de buitenlucht.
2. Moet je voor dit werk een oplei
ding volgen?
Je moet cursussen volgen en een
enkele keer weer bijscholen.
3. Doet u nog ander werk of heeft
u nog leuke hobby's?
In zijn vrije tijd klust hij graag.
4. Wat moet u precies allemaal
doen?
Ik bezorg de post bij de mensen.
Na deze vragen kregen wij een
rondleiding door het gebouw. Eerst
gingen wij naar de plaats waar ze
de post moeten sorteren. Ze sorte
ren de post op postcode. Elke post
code heeft een eigen vak. De brie
ven die in Heiloo op de brievenbus
zijn gedaan hebben nog geen post
stempel. Dat wordt dan hier
gedaan. De andere post die vanuit
Alkmaar naar Heiloo is gebracht
heeft al wel een stempel dus dat
kan direct in het postcode-vakje. In
Heiloo is geen stempelmachine.
Dat wordt hier met de hand
gedaan, wij mochten daarbij hel
pen. Als de brieven een stempel
hebben, neemt de postbode ze mee
en bezorgt ze bij de mensen. De
brieven die niet in Heiloo bezorgd
moeten worden, worden naar de
andere delen van ons land
gebracht. Wij keken nog even rond,
kregen toen een jojo en gingen
weer naar huis. Het was heel leuk
om het eens gezien te hebben.
Daan v.d. L. en Nanne.
Op 15 juni mochten
Remco en Johan een
interview houden bij
Jamin in 't Loo en
natuurlijk mochten zij
naar al dat lekkers kij
ken en misschien ook
nog proeven? Hier
volgt hun verslag.
De mevrouw die ons rondleidde werkt al twee
en een halfjaar bij Jamin en zij vindt dat ont
zettend leuk werk. In Heiloo heeft Jamin acht
medewerkers Ze verkopen het meeste snoep
en nu met het EK-
gebeüren veel artike
len die daar bij horen.
Het snoep wordt
meestal bij de Jamin-
fabrieken zelf
gemaakt, de chocola
derepen komen bij
Verkade vandaan en
de OZF-fabrieken
(Oosterhoutse
Zoetwaren Fabriek).
Het snoé{) wordt één
keer per week aange
leverd per vrachtwa
gen en het ijs twee
keer per week.
Jamin verkoopt cho
colade, drop, ijs,
koek, snoep, kauwg
om en toffees. Als het
nodig is werkt het
personeel ook wel
eens in andere Jamin-
zaken, maar anders
staan ze gewoon in
dezelfde zaak. Jamin
heeft ongeveer 400
klanten per dag. Wij
mochten zelf een ijs-
spek maken en een
koker met snoep vul
len en dat kregen wij
mee naar huis. Ook
kregen wij nog een
EK-hoedje op zoals je
op de foto kunt zien.
Het was heel leuk en
natuurlijk ook ontzet
tend lekker om een
interview te houden
in een snoepwinkel.
Bedankt voor alles.
Remco en Johan.
De seriemoordenaar
