ZIEN isWAT ANDERS DAN TOEKIJKEN
Zl®-*»
Brandweer Heiloo continu paraat met hecht team van gedreven vrijwilligers
GIRO 330070
PAGINA 6
UITKIJKPOST - 13 AUGUSTUS
'Niets mag op routine
gaan, we gaan altijd uit
van het ergste.'
Vervolg informatierubriek
Mis de boot niet!
Laatste kans om mee te doen
aan regio-actie tanksanering
bij particulieren
Actie BOOT
In 1994 is in Noord-Kennemerland een regio
nale actie tot sanering van niet meer in
gebruik zijnde ondergrondse huisbrandolie
tanks van start gegaan.
De actie is een uitvloeisel van het Besluit
Opslaan in Ondergrondse Tanks. Vandaar de
benaming "regio actie BOOT". De gemeente
en het samenwerkings-verband hebben u
destijds benaderd over deze actie. Door
regio-aanpak kon kwantumkorting worden
bedongen bij het bedrijf dat de saneringen
zou uitvoeren.
De saneringen in onze regio zijn midden 1994
gestart en worden uitgevoerd door De Vries
en Van de Wiel Milieutechniek uit Schagen.
De actie loopt inmiddels ten einde.
Graag stellen wij een iederdie om wat voor
reden dan ookzijn tank nog niet heeft laten
saneren nog éénmaal in de gelegenheid dit
tegen gereduceerde prijs alsnog te laten
doen.
In dit verband wijzen wij u op het volgende:
nu meedoen betekent sanering tegen een
lagere prijs dan wanneer u kiest voor een
individuele sanering;
nu meedoen verkleint de kans op een
vergroting van een eventuele aanwezige
bodemvervuiling
nu meedoen voorkomt problemen bij de
verkoop van uw huis: u moet immers
kunnen aantonen dat uw tank op de juiste
wijze is gesaneerd;
De laatste kans
Na 1 maart 1998 wordt overgegaan op hand
having van de BOOT regeling. Dit betekent
dat gemeenten samen met politie en justitie
de tanksaneringen gaan afdwingen. Het mag
duidelijk zijn dat hieraan voor de tankeigena
ren, die niet aan de regelgeving hebben vol
daan, hogere kosten zijn verbonden.
Er zal daarom nog een zogenaamde veegac-
tie worden gehouden waaraan u kunt mee
doen. Deze actie vindt plaats vanaf de maand
november 1997.
Als u hieraan wilt meedoen, dan moet u zich
voor 29 september 1997 bij de gemeente
hebben aangemeld. Het bedrijf neemt daarna
contact met u op om met u te praten over de
wijze van aanpak en de daarbij behorende
kosten. Daarna beslist u pas of u een contract
wil sluiten met het bedrijf.
Om voor de veegactie met bijbehorende
prijzen in aanmerking te komen moet u het
contract ondertekend vóór 7 november 1997
terug zenden.
Let op: dit is de uiterste datum. Offertes die
daarna worden ontvangen kunnen niet meer
conform het regiotarief in behandeling wor
den genomen.
Het staat de burger vrij om een ander KIWA-
erkend bedrijf te kiezen, mits de tank gesa
neerd wordt vóór 1 maart 7998. Als u in een
eerder stadium uw tank hebt aangemeld bij
de gemeente, dan is het verstandig aan de
gemeente te laten weten dat u voor een
ander bedrijf kiest.
U voorkomt hiermee, dat de gemeente niet
van de sanering op de hoogte is en uw loca
tie als niet gesaneerd zou kunnen beschou
wen. U zou dan onnodig in het handhavings-
traject worden meegenomen.
De Vries en Van de Wiel biedt het werk aan
voor de volgende (standaard) prijzen (geba
seerd op een 3.000 liter tank):
reinigen en vullen met zand
f 1.274,88 incl. BTW
reinigen en verwijderen
1.392,38 incl. BTW
Verwijderen heeft de voorkeur boven het vul
len met zand. De kosten voor meer/minder-
werk zijn locatiespecifiek. De Vries en Van de
Wiel Milieutechniek is te bereiken onder nr.
0224 - 21 79 00.
Het postadres is: Postbus 218, 1740 AE te
Schagen.
Mocht u nog vragen hebben, dan kunt u con
tact opnemen met de afdeling VROM, Milieu,
de heer C. Besseling of mevrouw M. Tromp,
tel. 072 - 531 32 24 of 531 31 47.
Aanleg riolering
Oosterzijweg
Op 12 augustus is gestart met de aanleg van
riolering in de Oosterzijweg tussen de huis
nummers 58 tot en met 94.
Geprobeerd wordt de overlast voor bewoners
minimaal te houden. De toegang tot de aan
liggende woningen en bedrijven wordt
gewaarborgd.
De werkzaamheden worden uitgevoerd door
de firma G.P. Groot uit Heiloo en duren circa
twee weken.
Voor vragen of meer informatie kunt u contact
opnemen met de heer M. Slippens van het
Ingenieursbureau, tel. 072 - 531 32 06.
Mensen en materieel
'De machocultuur is er
gelukkig af, er mag óók
gehuild worden.'
Opleidingen
Een staaroperatie kost
inlndia/70,"
1m.
HEILOO - Spannende reddingsacties,
sensationele situaties en lugubere beel
den, je hoeft maar een beetje te zappen
met de afstandsbediening van het tv-
toestel en je staat met je neus vooraan
bij branden, ongelukken en andere
ellende. 'Reality tv' heet dat tegen
woordig, oftewel echter dan echt. Naast
politie, ambulancepersoneel en specia
le reddingsteams is ook de brandweer
steeds vaker in beeld. Helden uitgedost
met imposante pakken, helmen en
persluchtmaskers, wier leven lijkt te
bestaan uit spektaculaire reddingen of
de dramatische mislukking daarvan.
Het beeld blijkt nogal vertekend. Ken
nismaken met de vrijwillige brandweer
Heiloo betekent een ontmoeting met
een hechte en gedreven groep mensen
van vlees en bloed.
Een doorsnee dinsdagavond, acht uur.
In de kazerne aan de Raadhuisweg hij
sen korpsleden zich in brandweeruit
rusting. De sfeer is ontspannen, er
wordt druk gepraat en gelachen.
Dinsdag is de wekelijkse korpsavond
waarop er geoefend wordt. Het is deze
keer rustiger dan normaal, vanwege de
vakantie.
Overalls en helmen hangen in een
smalle ruimte in de garage, zodat de
brandweerlieden zich tussen de rode
wagens moeten omkleden. Het illus
treert des te beter waarom er momen
teel een nieuwe kazerne in aanbouw is.
„We zijn uit deze kazerne gegroeid,"
vertelt plaatsvervangend commandant
Martin Lambert. „Zeker als je praat
over alle nieuwe wettelijke eisen die de
Arbo-wet stelt als het gaat om de
arbeidsomstandigheden. Dan voldoet
dit gebouw gewoon niet meer."
Voor Lambert is die Arbo-wet niet
geheel onbekend. In dienst van de
gemeente beoordeelt hij gebouwen op
brandveiligheid en brandpreventie.
Daarmee is hij overigens de enige
beroepskracht bij de Heilooër brand
weer. Maar ook in zijn vrije tijd laat het
'brandweervirus', zoals hij het zelf
noemt, hem niet met rust. Zijn functie
als plaatsvervangend commandant van
het korps vervult hij als vrijwilliger.
De afgelopen maanden hebben Lam
bert en commandant Jan Sengers het,
naast hun gewone taken, enorm druk
gehad met meedenken en adviseren
over de nieuwe kazerne aan het
Rosendaal. „Een brandweerkazerne is
een gebouw dat aan heel specifieke
eisen moet voldoen," legt Lambert uit.
„Het moet vierentwintig uur per dag,
driehonderdvijfenzestig dagen per
week gebruikt kunnen worden door
vierendertig personen."
De brandweer mag tegenwoordig alleen nog maar oefenen met
autowrakken die eerst aan een milieukeuring zijn onderworpen.
Hoogtevrees
Bij de oefening van vanavond gaat het
om een aantal nieuwe materialen die
het korps heeft. Aan het gebruik van
die spullen in de praktijk gaat de nodi
ge instructie en vooral veel oefenen
vooraf.
Er worden groepen gevormd en de
taken worden verdeeld. De leden van
het korps bereiden zelf voor elke dins
dag om de beurt volgens een schema
een oefening voor. Nico Klaase coördi
neert de oefeningen en zorgt ervoor dat
daarin al het materieel en belangrijke
handelingen aan bod komen. „Dat
moet tegenwoordig ook geregistreerd
worden. Als er dan ooit iets mis zou
gaan of er komt controle, dan kunnen
we precies aantonen wie er wanneer en
waar met iets geoefend heeft."
Aan de zijkant van de kazerne liggen
een ladder en een aantal splinternieu
we touwen, haken en veiligheidstuigjes.
Het zijn de nieuwe valzekeringen, die
de brandweerlieden moeten bescher
men tegen een val naar beneden als ze
op hoogte werken.
Met vereende krachten wordt een touw
over het dak van het kantoorgebouwtje
bij de kazerne gegooid en aan beide
kanten stevig aan een paal gebonden.
Na uitleg over de precieze werking van
de zekering is het tijd om een en ander
zelf uit te proberen. De grappen en
grollen zijn niet van de lucht als de
mannen een voor een het dak opgaan.
Het gaat allemaal nog wat langzaam en
af en toe zelfs een beetje onhandig.
„Daarom oefenen we dit ook in kleine
groepjes. Zo krijgt iedereen ruim
schoots gelegenheid om goed te zien en
te ervaren hoe het werkt," legt Nico
Klaase uit. „Als je het echt gaat gebrui
ken, moet het allemaal razendsnel
gaan, zonder dat je erbij na hoeft te
denken."
Terwijl hij het tafereel gadeslaat, lijkt
Klaase even weg te dromen naar vroe
ger. Zijn vader zat bij het Heilooër
korps en zelf is hij inmiddels al dertig
jaar bij de brandweer. „Vroeger ging je
gewoon zo het dak op, dat ging ook
prima. Alhoewel ik wel situaties heb
meegemaakt waarvan ik achteraf denk:
daar ben ik goed vanaf gekomen. Ik
vind het heus wel goed hoor, dat die
veiligheidsmaatregelen maatregelen nu
verplicht zijn. Alleen heb je wel eens
het idee dat je de meeste tijd bezig bent
met je eigen veiligheid."
Niet iedereen'lijkt zich overigens even
goed thuis te voelen op het dak. „Dat is
ook helemaal niet erg," stelt Klaase
gerust. „Ook als je hoogtevrees hebt,
kun je bij de brandweer. Er is genoeg
werk op de grond te doen."
Flexibele partner
Aan de achterkant van de kazerne is
vanavond een andere oefening aan de
gang. Een aantal spuitgasten gaat een
autowrak te lijf met speciale tangen.
„Dat hoort bij een nieuw systeem van
hulpverlening dat de laatste jaren
wordt gebruikt," legt Nico Klaase uit.
„Als er bij een auto-ongeluk een inzit
tende bekneld raakte, probeerden we
altijd zo snel mogelijk het slachtoffer
uit de auto te trekken. Maar daarmee
kun je gemakkelijk extra letsel toe
brengen aan het slachtoffer. Daarom
wordt er tegenwoordig eerst zoveel
mogelijk blik om het
slachtoffer heen weggeknipt en pas
daarna halen we iemand eruit."
De mannen hebben er zichtbaar lol in
en knippen door totdat het complete
dak eraf is. „Dit wrak kan hierna niet
meer gebruikt worden. Als we er weer
een nodig hebben, zullen we dat moe
ten kopen," aldus de oefencoördinator.
„Vroeger kregen we de wrakken
gewoon, maar nu moeten ze voldoen
aan allerlei milieu-eisen en speciaal
goedgekeurd zijn."
Het korps van de vrijwillige brand
weer Heiloo bestaat uit 34 leden,
32 mannen en 2 vrouwen. Deze
vrijwilligers wonen en werken alle
maal in Heiloo of daar vlakbij.
Onder het werkterrein van het
korps valt het gebied dat binnen
de Heilooër gemeentegrenzen ligt
(waarbij geldt dat PC Willibrord
een eigen bedrijfsbrandweer
heeft).
De korpsleden moeten in goede
lichamelijke conditie zijn en wor
den periodiek gekeurd. Als ze vijf
envijftig zijn moeten ze de brand
weer verlaten.
In totaal hebben de Heilooër
brandweerlieden twee blusvoertui-
gen, een hulpverleningsvoertuig,
een speciale slangenwagen en een
auto voor de officier van dienst tot
hun beschikking. Twee wagens
hebben speciale meetapparatuur
aan boord voor het meten van
gevaarlijke stoffen.
Al het materieel wordt door de
korpsleden zelf schoongemaakt,
onderhouden en aangepast aan
nieuwe normen en eisen. Chef
materieel Luuk van Raalte is al
snel een volle zaterdag per week
aan het sleutelen in de garage. Een
indicatie: met het indelen, hele
maal opbouwen en testen van het
nieuwste voertuig, heeft het in
totaal drie jaar geduurd voordat
het uitrukgereed was.
De vrijwillige brandweer Heiloo is
24 uur per dag, zeven dagen per
week en 365 dagen per jaar paraat.
Nieuwe materialen, regels en eisen zijn
bij de brandweer aan de orde van de
dag. Voor de korpsleden betekent dat
in de praktijk l'è'ffen, leren en weer bijle
ren. „In de eerste drie winterseizoenen
dat iemand bij de brandweer is, is hij in
ieder geval een avond per week bezig
met een basisopleiding," zegt Martin
Lambert. „Daar komt dan nog de tijd
bij die je moet besteden aan huiswerk
en natuurlijk de wekelijkse korps
avond. Na de basisopleiding zijn er nog
enorm veel vervolgopleidingen. Wie
welke opleiding gaat doen, hangt af van
wat we op dat moment nodig hebben
binnen het korps."
Er wordt dus een flinke aanslag ge
pleegd op de vrije tijd van de korpsle
den. „Zelf ben ik zeker drie avonden
per week weg," weet Martin Lambert.
„Je moet echt wel een flexibele partner
hebben, anders wordt het niks." Hij
wijst ook op de verplichtingen die het
korpslidmaatschap met zich mee
brengt. „Die opleidingen kosten geld,
er wordt veel in je geïnvesteerd. Je kunt
er dus niet zomaar mee stoppen."
Kennelijk hebben de vierendertig
korpsleden het er allemaal voor over.
Hun motivatie loopt enigszins uiteen,
maar het zijn de gezelligheid en de con
tacten binnen het korps, de spanning
als ze in actie moeten komen en het feit
dat ze graag mensen helpen, die door
velen als redenen worden aangevoerd
waarom ze lid zijn van de brandweer.
Of het nou een hobby is of een roeping,
commandant Sengers is ervan over
tuigd dat brandweerlieden bepaalde
karaktereigenschappen gemeen heb
ben. „Sociaal gevoel en teamgeest,
hulpvaardigheid en onbaatzuchtigheid
zijn belangrijk. Als je twee mensen op
de fiets zet en die zien iemand in het
water liggen, dan stapt de brandweer
man zeker af."
Onderbroek en tijgersloffen
Als de oefening is afgelopen, druppelt
de kantine boven de kazerne langzaam
vol. Een aantal korpsleden blijft nog in
de garage om al het materieel weer uit
rukgereed te maken. „Je kunt nooit zo
maar iets laten liggen, er kan elk
moment een melding binnenkomen."
Meestal wordt de oefening na afloop
nog geëvalueerd, maar omdat het van
avond vooral om de instructies ging,
wordt maar meteen overgegaan tot het
sociale gebeuren dat de brandweer
hoog in het vaandel heeft staan. En
gezellig is het zeker. Brandweerman
Peter mist zijn kameraden blijkbaar zo
erg dat hij zelfs vanaf zijn vakantie
adres op Kreta opbelt om te horen hoe
het ermee staat.
Hoewel een biertje er "best in gaat bij de
meesten, blijven ook de cola en de Spa
rood niet onaangeroerd. „Als je dienst
hebt, hou je daar toch rekening mee."
Behalve de korpsleden zelf, worden
ook hun partners met gezamenlijke
activiteiten en een jaarlijks uitje zoveel
mogelijk bij de groep betrokken. „Als
je bij de brandweer komt, heb je er
opeens zeventig kennissen bij," lacht
brandweerman Stephan.
Uiteindelijk dient al het studeren en
oefenen, maar zeker ook de gezellig
heid maar één doel: als team zo goed
mogelijk op kunnen treden wanneer er
een melding binnenkomt. Blindelings
op elkaar vertrouwen, letterlijk en
figuurlijk voor elkaar door het vuur
gaan. „Als het erom spant en ik moet
met iemand een brandend gebouw bin
nen, dan moet ik weten wat ik aan die
persoon heb," aldus Martin Lambert.
Het geluid van hun pieper blijkt zelfs
vöor de zeer ervaren brandweermen
sen nog iets speciaals te zijn. „Dan giert
de adrenaline door je lijf, en laat je alles
waar je op dat moment mee bezig bent
uit je handen vallen. Je enige zorg is
dan om zo snel mogelijk bij de kazerne
te komen."
Martin Lambert schiet in de lach als hij
vertelt tot wat voor komische situaties
dat soms leidt, zeker als er 's nachts
moet worden uitgerukt. „Mensen die
hier binnen komen stormen in pyjama,
in hun onderbroek of op grote tijgers
loffen."
Trots vertelt hij dat na het afgaan van
de semafoons de eerste wagen gemid
deld al na 2,8 minuten op de weg zit.
„Maar hoe ze dat voor elkaar krijgen,
begrijp ik nog steeds niet."
Machocultuur
Veel mensen denken dat de brandweer
alleen maar uitrukt bij brand. Maar dat
is lang niet het enige. „De hulpverle
ning bij ongelukken wordt een steeds
groter onderdeel van ons werk," vertelt
Jan Sengers. „En mensen bellen ook als
ze zijn buitengesloten, het gas per
ongeluk aan hebben laten staan of te
maken hebben met wateroverlast. We
hebben ook wel eens een agressieve
psychiatrische patiënt uit Willibrord
onder een wastafel vandaan moeten
halen. En ja, die kat in de boom, daar
voor komen we ook nog steeds, want
onze belangrijkste taak is en blijft nog
altijd het redden van mens en dier."
Hoewel het dus zeker niet een en al
spektakel is, mag geen enkele actie op
routine gaan. „Je weet nooit wat je kunt
verwachten," vertelt brandweerman
Johan Koedijk. „Een schoorsteen
brandje kan simpel lijken, maar wie
heeft er nou niet zo'n klein camping-
gasflesje op zolder staan? En wie weet
wat voor gevaarlijke stoffen er allemaal
in die container zitten die in de fik
staat? Ik herinner me ook een voorval
waarbij er ergens wat rook uit een dak
van een huis kwam, wat leek op een
rijk dat je je verhaal thuis kwijt kunt.
En als het echt nodig is, kunnen we pro
fessionele hulp inschakelen."
Jan Sengers, Martin Lambert en Nico
Klaase zijn het er alle drie over eens:
„We hebben een goed korps, met uit
stekend materiaal." Lambert roemt
vooral het enthousiasme, de inzet en
bereidwilligheid van de korpsleden.
„En dat heeft ook te maken met het
vrijwillige karakter van de organisatie."
Eén voor een het dak op om de nieuwe valzekering uit te proberen.
klein brandje. Toen we binnenkwamen,
bleek dat een bewoner zich in de bad
kuip in brand had gestoken. Nee, we
gaan altijd uit van het ergste."
Het betekent dat brandweermensen
soms nare dingen te zien krijgen.
„Natuurlijk maakt dat grote indruk, we
zijn ook gewone mensen. En je kunt
het ook niet altijd gemakkelijk van je
afzetten," weet Martin Lambert. „Soms
reageer je zo heftig dat je jezelf niet
meer herkent."
Tegenwoordig wordt bij de brandweer
veel aandacht besteed aan nazorg.
„Direct als we terug zijn in de kazerne
wordt er gepraat. Gelukkig is de
machocultuur er wel af, er mag óók
gehuild worden. Verder is het belang-
En hoewel brandweerman Bart het
anders formuleert, komt het uiteinde
lijk op hetzelfde neer. „Het is dan wel
de vrijwillige brandweer, maar het
enige wat je echt vrijwillig doet, is je
aanmelden. Voor de rest wordt er
gewoon op je gerekend."
Mireille Spits
Bij het nieuwe systeem van hulpverlening wordt met speciale tangen het
blik om een bekneld slachtoffer heen weggeknipt.
(foto's Stephan Burgering)
Ieder korpslid volgt eerst de basis-
opleidig tot brandwacht. Daarin
komen persoonlijke bescherming,
levensreddende handelingen en
repressie (het blussen) aan de
orde.
Welke aanvullende en vervolgop
leidingen een korpslid volgt, hangt
af van welke specifieke kennis en
vaardigheden er bij het korps
nodig zijn.
De omvang en samenstelling van
het korps is vastgelegd door de
gemeente. Die hangt af van de
grootte van het werkgebied, het
soort bebouwing en speciale situ
aties, gebouwen of omstandighe
den binnen het gebied. Onder die
laatste categorie vallen onder
andere gebouwen waar veel men
sen in verblijven of waar sprake
kan zijn van gevaarlijke situaties of
gevaarlijke stoffen. In Heiloo kan
daarbij worden gedacht aan de
spoorlijn, de A9, het Noord-Hol
lands Kanaal, PC Willibrord, het
bedrijf in chemische bestrijdings
middelen Cavo Latuco en de
Melkunie fabriek.
Na het volgen van opleidingen
kunnen de brandweerlieden, als
daar binnen het korps behoefte
aan is, een hogere rang krijgen. In
Heiloo zijn zeven verschillende
rangen vertegenwoordigd. Com
mandant Jan Sengers heeft als
hoofdbrandmeester de hoogste
rang binnen het korps. Om een
idee te geven: om als bevelvoerder
op te mogen treden is minimaal de
rang van onderbrandmeester ver-
eist en daarvoor is zeker zes jaar
studie nodig.
De opleidingen worden betaald
door de gemeente, evenals kleding
en materiaal. Tevens krijgen de
korpsleden een onkostenvergoe
ding per uur dat ze oefenen, cursus
volgen of moeten uitrukken.
Zo'n 50 miljoen mensen zijn blind of ernstig slechtziend. Vaak
probleem.
U kunt helpen. Een volledige staaroperatie (vooronderzoek,
opname, operatie, maaltijden en nacontrole) kost slechts
70,-. In Zuidoost Azië wordt zelfs elke minuut een kind
blind door een tekort aan vitamine A in de voeding.
Uw bijdrage geeft iemand uitzicht op een nieuwe toekomst.
is dat mede een armoede-
ZIEN, Stichting Blindheidbestrijding
Ontwikkelingslanden. Spruitenbosstraat 6,2012 LK Haarlem. Telefoon 023 - 534 36 08
