wmcmm
Boekentips
ïmr's
wKKmm
SI §111
BBaBUUwHS»IftB
C
'Er is niks
mooier dan
een dode boom
Speurtocht
Uitkijkpost kerstbij lage 23 december 1998
Imm ><n\
ÏÏËÊ3&KRBË&
een pad en een diep ingekraste
inscriptie in een boom vormen de
stille getuigen.
Eén van de taken van de boswach
ter is toezicht houden en Grooten-
dorst fietst en loopt dan ook gere
geld door het bos om een oogje in
het zeil te houden en te kijken of
bezoekers de regels naleven,
„ledereen mag van zonsopgang tot
zonsondergang de paden in het bos
gebruiken. Honden moeten aan de
lijn, maar op sommige plaatsen
mogen ze los. Dat wordt allemaal
met borden aangegeven. Toch
gebeurt het nog geregeld dat hon
denbezitters hun hond los laten
lopen op plaatsen waar het niet
mag. Ook dwalen mensen nog wel
eens van de paden. En dan heb ik
het nog niet over bezoekers die
paddestoelen plukken of grote zak
ken met bladeren vullen om die
mee naar huis te nemen. Ook vuil
achterlaten en vuurwerk afsteken,
wat in december altijd weer gebeurt,
horen natuurlijk niet. Soms word ik
er wel eens moedeloos van dat ik er
steeds weer wat van moet zeggen.
En een heel enkele keer kijk ik zelfs
maar even een andere kant op,
omdat ik dan even niet in staat ben
om zonder woede duidelijk te
maken waarom iets niet mag."
Toch benadrukt Grootendorst dat de
toezichttaak van de boswachter ver
anderd is ten opzichte van vroeger,
toen die alleen maar controleerde of
bezoekers niets fout deden. „We
lopen hier niet als een soort boe
man door het bos om mensen te
betrappen op overtredingen, we zijn
ook gastheer. We willen een aan
spreekpunt zijn. Als ik rondloop
mogen mensen gerust dingen vra
gen, graag zelfs. Eigenlijk gebeurt
dat nog te weinig naar mijn
mening."
Ook wil de boswachter niet de
indruk wekken dat er helemaal niets
mag in het bos. „Natuur is niet iets
wat buiten het publiek omgaat.
Neem als voorbeeld een speurtocht
door het bos, vaak een favoriete
activiteit voor een kinderfeestje. Dat
mag best van ons, maar wel een
beetje met verstand. Als de aanwij
zingen met een papiertje en een
stukje touw aan de boom worden
geknoopt en na afloop weer op
worden geruimd, prima. Maar als
mensen met papier in plastic hoezen
aan de slag gaan en die vervolgens
met spijkers op een boom vastma
ken, ligt dat anders. Ik zou willen
zeggen: overleg even met ons en
meld het van tevoren. Dat geldt ook
voor andere dingen. Dan is er heus
wel wat te regelen."
Mysterieus
Grootendorst laat twee plekken in
het bos zien die zelfs speciaal
geschikt zijn gemaakt voor recreatie,
de Kattenberg en het grote veld met
trimtoestellen iets verderop.
Picknicken, lekker rennen en spelen
De laan bij de Ronde O
tkomt bij het Huis Nijenburg
buiten de paden en de honden los,
het mag allemaal. En hoe je het ook
wendt of keert: de Kattenberg met
het uitzicht op het huis Nijenburg
blijft toch een karakteristiek en
indrukwekkend plekje, zo typerend
voor Heiloo. „De Kattenberg heeft
iets mysterieus, ook vanwege alle
verhalen die de ronde doen over het
ontstaan ervan. Meest waarschijnlijk
is dat de Kattenberg bestaat uit zand
uit de gracht die om Nijenburg heen
is gegraven. Speciaal is natuurlijk
ook de boom die er staat. Het is een
linde, een boom die altijd iets mys
tieks heeft."
Huis Nijenburg laat zich deze dag
niet helemaal in volle glorie zien,
het gebouw staat in de steigers.
Grootendorst legt uit dat er groot
onderhoud gepleegd wordt, dat
overigens ook onder verantwoorde
lijkheid valt van Natuurmonumen
ten. De geschiedenis van bos is ooit
begonnen met de bouw van
Nijenburg. Er werden bomen
geplant die gebruikt werden voor
het hakhout. Ook nu wordt er nog
gekapt, veelal door vrijwilligers, om
het bos bij te houden, maar niet
meer voor de houtopbrengst.
Pimpelmezen
De boswachter wijst op de verschil
lende stijlen van begroeiing in de
laan die naar Nijenburg toeloopt.
„Aan de linkerkant is de Franse
landschapsstijl gebruikt, met veel
rechte hoeken, aan de rechterkant
de Engelse stijl, die veel kronkeliger
is. De bomen in de laan herbergden
tot zo'n vijftien jaar geleden bijna
tweehonderd reigersnesten, nu zijn
dat er nog ongeveer zeventig.
„Reigers zijn afhankelijk geworden
van de mens en zijn niet meer bang
voor ons. Daarmee is de noodzaak
om in grote groepen te leven,
verdwenen."
Grootendorst geeft aan dat de
vogelstand in het bos in de loop der
jaren verandert, iets wat hij nauw
keurig bijhoudt door jaarlijkse tellin
gen. „Het aantal spreeuwen wordt
bijvoorbeeld minder, maar daaren
tegen zijn er weer volop koolmezen
en pimpelmezen. Ook de nachte
gaal komt terug. Voor een groot
deel gebeurt dat ook omdat we
maatregelen nemen om het bos zich
op een bepaalde manier te laten
ontwikkelen, de beleidsfunctie van
Natuurmonumenten. Voor koolme
zen hebben we bijvoorbeeld jaren
lang nestkasten opgehangen."
Zo heeft Heiloo met het landgoed
Nijenburg een stuk geleide natuur
binnen de gemeentegrenzen.
Alhoewel... „Het is misschien tegen
strijdig. Als boswachter bij
Natuurmonumenten ben je bezig
met beheersing van de natuur en
bepalen hoe die er uit moet gaan
zien. Maar het mooie en spannende
van die natuur is uiteindelijk juist dat
die natuur niet echt beheersbaar is,
althans nooit helemaal."
Mireille Spits
In de winter moeten mensen eikoor veel
verholen vertellenDot zegt opa in het boek
Robin en opa van Sjoerd Kuyper. Weer zo'n
heerlijk kinderboek met de belevenissen van
Robinvol winterse sfeer en veel
spannende verhalen.
Prijs f 24,90.
Sjoerd Kuyper Robin
:OpOid
Een thriller, een tragikomedie en een
liefdesverhaal ineen. Dat is De verkoper van
Joseph O'Connor. Over een verkoper van
schotelantenneswiens leven instort als zijn
dochter na een gewelddadige overval in
coma raakt.
Prijs f 39,90.
'De geschiedenis van
het antiek door de eeuwen heen'
is de ondertitel van het dikke naslagwerk
Antiek. Dit stan
daardwerk is
een onmisbare
bron van
informatie en
een heerlijk kijk
boek met talrijke
illustraties.
Prijs f 49,90.
