Avond over
dyslexie en autorijden
Kees en Sjaan Mulder
vieren gouden bruiloft
Kits Oonlie
H E I L O O
BEDRIJF
BELICHT
5
Op donderdag 19 januari in de bibliotheek
Bibliotheek Heiloo in
samenwerking met
Verkeersschool Versterre
Op vakantie met
Stichting Ouderenwerk
Van een bruiloft komt een bruiloft'
'Sjaan vroeg me:
Wat moet jij hier nou?'
UITKIJKPOST
li JANUARI 2006
HEILOO - Onder de titel
'Dyslexie? Rijles? Even infor
meren' houdt Bibliotheek
Heiloo in samenwerking met
Verkeersschool Versterre op
donderdag 19 januari, om 19.30
uur, een zeer informatieve
avond. Dyslexie op zich hoeft
alleen lees- en spellingsproble
men op te leveren.
Er kunnen echter ook problemen
ontstaan met onder andere de fijne
motoriek en het tegelijkertijd ver
werken van meerdere informatie.
En juist deze vaardigheden zyn
voor een rijopleiding noodzakelijk.
Toegangskaarten voor deze avond
zijn a 2,- (niet bibliotheekleden:
3,-) verkrijgbaar bij de klanten
service van Bibliotheek Heiloo.
Reserveren kan ook: telefonisch
via 072-5330670 of via e-mail
(bibliotheek@bibliotheekheiloonl)
HEILOO - De Stichting
Ouderenwerk Heiloo organiseert
van 10 tot en met 17 juni een
vakantieweek, op basis van vol
pension naar het driesterrenhotel
Dennehoeve in Nunspeet. Dit hotel
biedt diverse activiteiten, waaron
der twee halve dagtochten waar u
desgewenst aan deel kunt nemen.
Het huren van een fiets is ook
mogelijk. Het centrum bevindt zich
op loopafstand, dus als u wilt, kunt
u er ook zelf op uit gaan. De kosten
bedragen 370,-per persoon voor
een tweepersoonskamer. U kunt
zich voor 2 februari opgeven by
Jaap Langedijk (bekend van de
Lourdesreizen), Werkendelslaan 33
in Heiloo, tel. 072-5336537 of bij
de receptie van Het Trefpunt, tel.
072-5331297.
j In deze rubriek wordt wekelijks een ander bedrijf in het versprei-
dingsgebied van de Uitkijkpost belicht. Voor aanmelding:
Hoefsmid 5,1851PZ Postbus 68,1850 AB Heiloo. Of per e-mail:
redactie@uitkijkpost.nl. In de aanmelding graag duidelijk uw
I gegevens vermelden.
Foto: Mario Sacksioni
Laan van Muys 7, 1852 RD Heiloo, tel. 072-5323578,
internet: www.kits-oonlie.nl, e-mail: info@kits-oonlie.nl
In mei is het vyf jaar geleden dat Tom en Judith Veldt het plan oppakten
om een kinderdagverblijf te starten. Inmiddels zyn zij vier vestigingen,
ongeveer 35 'vrouw' personeel; een gedegen (pedagogisch) beleid;
ISO/HKZ-certificering, en misschien wel het meest belangrijke: een hele
boel uiterst tevreden kinderen en hun ouders, rijker. Het bedrijf wordt
inmiddels mede gerund door Esther Veldt en Jolanda Bolten. Uniek aan
Kits Oonlie is dat de kleine gebruikers (0 tot 4 jaar) van maandag tot vrij
dag terecht kunnen, 52 weken per jaar. Ook in de vakanties dus. De ope
ningstijden zijn van 07.30 tot 18.30 uur.
Kwaliteitscertificaat voor Kits Oonlie
'Maar je kinderen naar een dagverblijf brengen is toch heel erg duur?'
hoor je vaak zeggen. Met klem wil Tom het tegendeel beweren: „De uur-
prijs is vanaf 5,05 bruto. Tachtig procent van de ouders krijgt een derde
hiervan vergoed door de werkgever, een derde door de overheid, dus hou
je nog 1,70 per uur over die je zelf moet betalen. Maar daar heb je dan
wel professionele opvang voor, dat voldoet aan alle regels. Vergelijk het
maar eens met een oppasmoeder. Dan betaalt men vaak 2,5 tot vier euro
per uur, maar men krijgt niks vergoed en je weet ook niet welke kwaliteit
je dan krijgt."
En over die kwaliteit gesproken heeft Kits Oonlie aan de Laan van Muys
onlangs een mijlpaal behaald: Het ISO/HKZ certificaat. Dit certificaat staat
voor hoogwaardige kinderopvang, geleverd door een efficiënte organisa
tie die haar kwaliteit continu bewaakt en verbetert. Kits Oonlie is en wordt
(steekproefsgewijs) uitgebreid belicht op punten als wet- en regelgeving,
het welbevinden van de kinderen, het pedagogisch beleid en de kwaliteit
van de leidsters.
Om het verhaal van de laatste pijler in Kits Oonlie toe te lichten vertelt
Judith: „Een jaar geleden nam Kinderdagverblijf Kits Oonlie het toenmali
ge dagverblijf Poppejans over. Een enorme verbouwing, volledig nieuw
speelgoed en een, nieuw interieur maakte een goede start per 1 januari
2005 mogelijk. Het was een zwaar jaar, veel nieuwe kinderen en nieuwe
ouders, nieuwe medewerkers, een heel nieuw team moest worden opge
bouwd. Maar het ging fantastisch, rond maart zat de vestiging weer hele
maal vol en toen we in augustus controle kregen van de GGD en met hon
derd procent slaagden, wisten we dat we op het goede spoor zaten."
Ook aan de ouders wordt gedacht
Ook aan de ouders is gedacht bij Kits Oonlie, want die kunnen alle hulp
krijgen bij allerlei administratieve beslommeringen of rekenkundige voor
beelden opvragen. Door het geautomatiseerde systeem is bijna elke vraag
op dat gebied binnen de minuut beantwoord. Daarnaast kunnen ouders
altijd het pedagogisch beleid inzien en daarover meepraten tydens infobij-
eenkomsten, 10-minutengesprekken en themadagen en erover lezen in de
nieuwsbrief (alles gratis). „We hebben een eigen beleid ontwikkeld, waar
bij we met name belangrijk vinden dat er structuur is voor kinderen zon
der dwingend te zijn. Tot slot kunnen de kinderen ervan op aan dat ze
bijna altijd dezelfde vertrouwde gezichten zien!"
HEILOO - Om een huis te kun
nen krijgen in Heiloo, spraken
Kees (75) en Sjaan (72) Mulder
van Westerop op 7 januari 1956
het ja-woord uit. Voor de wet,
enige maanden later, op 7 juni,
trouwden ze in de Willi-
brorduskerk in Heiloo. Beiden
kijken nu met veel plezier en
een schat aan verhalen over hun
verkering- en huwelijkstij d
terug op (meer dan) vijftig jaar
samen. En natuurlijk op een
schitterend feest in Klein
Varnebroek met hun zes kinde
ren en zeven kleinkinderen.
Sjaan's wieg heeft gestaan in
Burgerbrug en Kees is een geboren
en getogen Heilooër. Sjaan kwam
op haar tiende jaar in Heiloo wonen
en ontmoette Kees op de 25-jarige
bruiloft van haar ouders aan de
Kalkhovensweg. Kees weet zich nog
veel details te herinneren: „Een
neef van mij speelde op hun bruiloft
en ik speelde een beetje toneel, zo
tussen de schuifdeuren. Zo ging ik
mee. Omdat Sjaans moeder nogal
eens eters over de vloer had, kwam
ik er ook een keer. Sjaan vroeg me
toen: Wat moet jy hier nou? Tja, ik
was gestuurd door mijn moeder."
Sjaan: „We hoorden daarna niks
meer van hem, maar ik kwam hem
na een paar weken toch weer
tegen." De eerste vakantie van de
twee, ze waren toen zo'n 20 jaar,
was een fietstocht naar Vaals. Kees:
„Ik moest aan haar vader vragen of
ik haar mee mocht nemen. We
mochten natuurlijk ook niet bij
elkaar slapen! Ik had gereageerd op
een advertentie voor een pension
netje bij een winkelier die ook
kamers verhuurde. Daar zouden we
gescheiden kamers krijgen. Het was
een lange fietstocht van tweehon
derd kilometer. Ik weet het nog
goed: we reden in één keer door
naar Eindhoven. Daar zouden we
overnachten, maar dat ging ook
niet zonder horten of stoten. Het
hotel had maar één tweepersoons
kamer. Gelukkig was aan de over
kant een café waar we wel allebei
een zaal van een kamer konden krij
gen. Nog tegenover de katholieke
kerk ook, dus de volgende ochtend
naar de dienst. Daarna een heerlijke
Brabantse koffietafel en dat alles
voor acht gulden. De volgende dag
weer verder naar Vaals. Daar ging
het ook niet goed met de kamer.
Het adres waar ik besproken had
bleek maar één kamer te hebben.
De pensionhouder informeerde
telefonisch en op zyn Limburgs, wy
begrepen er niks van, zo hier en
daar. Maar de jeugdherberg zat vol,
de politie kwam er aan te pas en
uiteindelijk belandden we bij de
voorzitter van de VVV die nog twee
kamers beschikbaar had."
Tijdens deze vakantie beleefde
het jonge stel nog een paar hache
lijke avonturen met een naar bene
den gestorte fiets doordat de han
dremmen niet werkten en de
voorbereidingen voor een aanval op
een smokkelwagen met boter. Tot
slot een verregende terugtocht,
maar dat mocht de pret niet druk
ken. Gelukkig was de zoektocht
naar een woning wat geslaagder. Na
drie jaar verkering konden Sjaan en
Kees een paar kamers huren in een
huis aan het Slimpad. Maar na hun
trouwen dus.
„Het was oorspronkelijk van een
burgemeester, maar een makelaar
verhuurde delen van het huis. Er
Het geheim van een lang huwelijk zit hem volgenshet echtpaar in
enerzijds 'Je moet elke keer weer eens wat anders' (Kees) en
anderzijds 'goed met elkaar blijven praten' (Sjaan). Foto: Uitkijkpost
moest van alles aan het huis gebeu
ren en er was nog een akkefietje
met een medehuurster die de stop-
penkast en het gas beheerde. Ze
had het elektra afgesloten en wij
hadden net een kleintje. Niet handig
dus. De politie heeft toen ingebro
ken en we hebben een munt
gehaald en konden weer stroom
afnemen. De gemeente heeft daar
na voor gescheiden meters
gezorgd."
Later woonde het gezin in de
Butterlaan 74 en nu op 61. Kees
heeft voornamelijk tot aan de VUT
gewerkt bij Ford in Amsterdam, met
een paar uitstapjes naar de land
bouw in de Peel, in Blokker in de
bollen en Baas Meyesen in de
kabels. Daarnaast vervulde hij func
ties in de ondernemingsraad, in het
van het pensioenfonds en secretaris
van de vakbond. Sjaan was thuis te
vinden met haar kinderen. „Het
was altijd een zoete inval bij ons.
Veel buurtkinderen, vriendjes en
vriendinnetjes en we deden altijd
spelletjes: sjoelen, bowlen of met
zijn allen voor de buis. En we had
den een grote tuin van 25 meter
achter ons huis", zo vertelt Sjaan.
