25 ja
Een professioneel, intiem theater met een stoere naam
E3
Eind november is het 25 jaar
geleden dat theater De Beun
in Heiloo in gebruik werd
genomen. Vijfentwintig suc
cesvolle jaren later vormt het
theater nog steeds het cultu
rele hart van Heiloo. De
Uitkijkpost besteedt vier
weken achtereen aandacht
aan het jubileum. Deze week
deel 4 en tevens slot: De
mensen om wie het allemaal
draait bij theater De Beun
mEATER DE BEUN
HEILOO - In de foyer van theater de Beun is het gezellig druk.
Vanavond wordt 'Crash' vertoond, een voorstelling van de Filmliga,
een stichting die ten doel heeft het vertonen van bijzondere films die
in het algemeen niet in reguliere bioscopen worden vertoond. De
Filmliga werkt met abonnementen voor een vaste avond. De leden
van de vereniging voor wie het de vaste avond is, schuiven meteen
door naar binnen. Degenen zonder abonnement voor die avond
nemen plaats in 'de bus' zoals Vok Keijsper, beheerder van het
theater, het noemt; rijen stoelen waarop de wachtenden op volgorde
van binnenkomst plaats nemen. Als er zometeen stoelen over zijn,
mogen ook zij nog naar binnen. Prima systeem, dat geldt voor alle
films die de Filmliga, een van de grootste huurders van De Beun, op
z'n programma heeft staan. Op jaarbasis gaat het daarbij om tien
films die ieder acht avonden worden vertoond.
Jos Velzeboer
Vanavond controleert vrijwilliger
Jos Velzeboer bij de ingang van de
zaal de abonnementen. Dat doet
hij al weer zo'n vier jaar met veel
plezier, altijd op dinsdag. Zijn
vrouw wacht op hem in de zaal - als
de deur zo direct dicht gaat, schuift
hij op een stoel naast haar.
Anneke Dreef, Truus ten Hacken,
Nadat de film is begonnen, zetten
Anneke Dreef, Truus ten Hacken,
Heieen Groot en de heer Beers zich
aan een tafeltje in de foyer.
Anneke en Truus maken beiden
inmiddels al ruim tien jaar deel uit
van een heel hechte en trouwe
groep vrijwilligers, zonder wie het
theater helemaal nergens zou zijn.
Deze vrijwilligers nemen alle zaal
diensten voor hun rekening en een
aantal van hen biedt ook techni
sche ondersteuning. Professionele
voorstellingen en de grotere plaat
selijke verenigingen hebben
meestal wel hun eigen technici,
maar de technische vrijwilligers
van de Beun weten natuurlijk als
geen ander de weg in het theater.
De kleinere huurders leunen ech
ter veelal volledig op de (vrijwilli
ge) technische staf van De Beun.
„Gemiddeld zijn we er ieder zo'n
twee keer per week, maar het kan
ook voor komen dat we tussen
door een paar weken vrij zijn.
Tweemaal per seizoen stellen we
gezamenlijk ons rooster samen",
aldus Truus ten Hacken. Het
theaterwerk levert de vrijwilligers
niet alleen veel energie en voldoe
ning op, maar ook het nodige ple
zier. Niet in de laatste plaats met
de professionele bespelers van de
zaal, die nog wel eens een geintje
willen uithalen. „Zoals die man
met z'n bellenblaas-act. Hij had
nog zeepsop in z'n mond toen ik
hem aan het eind van de voorstel
ling z'n boeket moest overhandi
gen. Gelukkig had ik hem bijtijds
door!" lacht Anneke.
De heer Beers
De heer Beers, een vriendelijke,
gepensioneerde gemeenteambte
naar en tevens vaste bezoeker van
het theater, vertelt desgevraagd
dat zijn voorkeur uitgaat naar
cabaret: „Het is ondoenlijk om
terug te halen, welke voorstellin
gen ik in de afgelopen jaren alle
maal heb gezien. Om het bij de
laatste te houden, een optreden
van de Vlaamse cabaretier Wim
Helsen op 6 oktober, dat was in
ieder geval een heerlijk avond met
een goed stuk humor!"
Beers komt al jaren naar De Beun
samen met zijn vrouw, meestal op
de fiets, na eerst gewoon lekker
thuis te hebben gegeten. „Een
thuiswedstrijd" omschrijft hij het
zelf tevreden. Jammer vindt hij het
wel dat sommige cabaretvoorstel
lingen geen pauze hebben.
„Daardoor mis je het sociale aspect.
Even een kop koffie en met deze of
gene praten, dat hoort er toch
gewoon bij?" aldus de trouwe
bezoeker.
Heieen Groot
Heieen Groot is een theatermens
pur sang. Ze werd tien jaar geleden,
direct na het wegvallen van de
gemeentesubsidie, door Gwen Bos
benaderd met de vraag of ze er
voor voelde de stichting Vrienden
van de Beun op poten te zetten en
zodoende de professionele voorstel
lingen van het theater te helpen
behouden. Ze zette onder meer de
ledenadministratie op en het actu
aliseren daarvan is een nog steeds
dagelijks terugkerende activiteit:
„Ik ben degene die jaarlijks de 600
leden lastig valt met een acceptgiro
voor de donatie. Daarnaast sta ik
ook op avonden van professionele
voorstellingen in de foyer met een
informatiestand, want lang nog niet
iedere bezoeker van de Beun is lid
van de Vrienden. Er zijn overigens
zelfs inwoners van Heiloo, die nog
nooit in het theater geweest zijn",
besluit ze vol ongeloof. Als Heieen
eenmaal over het theater begint, is
ze bijna niet meer te stuiten. Ze wil
nog zoveel kwijt: over het fraaie
programmaboekje, de ondersteu
nende bedrijven die zo belangrijk
zijn en ook over het jaarlijkse vrien
denconcert in januari. „Wat het
theater onderscheidt van andere
zalen in het land, is het feit dat het
voor de exploitatie niet afhankelijk
is van de gemeente", benadrukt ze.
De drie peilers waarop hét theater
stevig staat, zijn achtereenvolgens:
de groep vrijwilligers vanwege hun
belangeloze en professionele inzet,
de plaatselijke verenigingen als
vaste huurders, en de stichting
Vrienden, die de financiële zeker
heid biedt die nodig is voor de
beroepsvoorstellingen.
Over de zaal is het viertal het roe
rend met elkaar eens, die is in één
woord geweldig! De 316 lekkere
stoelen bieden vanaf iedere zit
plaats een werkelijk uitstekend
zicht op het podium. „Je hebt op
elke plaats in de zaal écht contact
met het toneel" aldus de heer
Beers. Heieen voegt daar nog aan
toe: „Waar in het land maak je het
mee, dat je een prima show bij
woont van een zangeres waarvan je
letterlijk kunt zien dat ze knoertver-
kouden is?"
Dat maakt De Beun tot een niet
alleen professioneel theater, maar
vooral eentje met een prettig
intiem karakter. Een prima plek,
waar vele inmiddels bekende artie
sten ooit hun eerste - soms nog niet
zo heel professionele - zweetdrup
peltjes plengden: „Albert Verlinde
met zijn cabaret Boemerang, Gerard
Joling als dressboy bij een mode
show en Try out met Hans Liberg in
bezoeker, vrijwilligers en de secreta
ris van de stichting Vrienden, die
met elkaar hun liefde voor dit
mooie theater gemeen hebben. Een
verzoek om een foto, wijst het vier
tal eensgezind af:- „Nee hoor, het
gaat om het theater, dus maak daar
maar een mooie foto van!" Heieen
Groot kan het niet nalaten om daar
als toegift nog aan toe te voegen:
En zet er ook nog even in dat we er
trots op zijn dat we dit jubileum
hebben gehaald én dat iedereen
hartelijk welkom is bij het jubileum
feest op zaterdag 25 november".
joggingpak, want zijn kleding voor
de show was nog niet eens gereed."
Het gesprek krijgt een wat hilari
sche wending, net op het moment
dat de pauze van de filmvoorstel
ling aanbreekt en de foyer zich vult
met geroezemoes.
Een mooi moment om het gesprek
te beëindigen met deze vaste
