Slagerij Brink
70 Jaar herinneringen aan het slagersvak
10
'1967 was een
moeilijk jaar!'
Colofon
Deze jubileumkrant, ter ere van het 75-jarig bestaan van
Drukkerij Uitkijkpost, is gemaakt door:
Yvette Valkering
Jos Kraakman
Carolien Breed
Marsha Bakker
Bas Schultz
Acquisitie
Opmaak advertenties
en tekstpagina's
Interviews en foto's
Redactie
Opmaak advertenties
De jubileumkrant wordt huis-aan-huis verspreid
op 18.500 adressen in Heiloo, Limmen, Akersloot,
de Egmonden en Rinnegom.
gemest en geweid werden. Het werd steeds moeilij
ker om deze te vinden. Ook buitenlandse vleesrassen
kwamen in beeld. Uiteindelijk kwamen de Verbeterde
Roodbonte en Belgische Blauwe als beste vleeskoe uit
de bus."
Na het overlijden van moeder Brink in 1979 zet
ten Hans en zijn vader het bedrijf voort. Zijn vader
overleed in 1987. „Een jaar later ontmoette ik Gemma,
waarmee ik in 1989 trouwde. Zij is mijn steun en toe
verlaat en heeft bovendien veel voor de zaak betekend.
Vanaf 1989 tot 2005 ben ik samen met Arie Rotteveel
koeien gaan weiden op het weiland naast Betsie's
Hof." In 2005 sloot de winkel, die vanaf oktober 1997
was gevestigd in Kennemer Vers, nabij winkelcentrum
't Loo.
Hans heeft na vijftig jaar in het slagersvak nog altijd
plezier in het werk en slacht hobbymatig met oud
collega Wim Jonker nog wekelijks een koe en verwerkt
deze in de oude worstmakerij aan de Kennemerstraat-
weg. De koeien neemt hij af van Brouwer uit Oterleek,
Krul uit de Mijzenpolder, gebroeders Ligthart uit
Heiloo en van Van Duivenvoorde op het Kaageiland.
Het vlees is bestemd voor collega slagers, de horeca,
de boerderijwinkel van Anja Brouwer en enkele
trouwe klanten. Hans besluit: „Vijftig jaar en 6000
geslachte runderen verder leer ik er nog iedere dag
iets bij; de natuur is en blijft ondoorgrondelijk en als
j e denkt dat j e het weet, weet j e het net weer niet
HEILOO - In 1926 trad Jaap Brink als slager in
dienst bij slager Rovers aan de Kennemerstraat-
weg. Toen in 1932 Rovers plotseling overleed, zette
Jaap samen met weduwe Rovers de zaak voort tot
1939. In dit jaar nam Jaap de zaak over en in april
1940, vlak voor de oorlog, trouwde hij met Rie
Leek. In 1942 overleed zij aan een ernstige ziekte.
De Duitsers vorderden de winkel aan de Kenne-
merstraatweg voor een bedrijf in Egmond.
Diverse collega's, zoals Pranger, Keuris, Rennes,
Burgering, Aelbers, Kok en van de Peet, gingen hier
tegenin. In samenwerking met de Vleeskeuringsdienst
en de gemeente werd besloten, dat er een dependance
van het slachthuis in slagerij Brink zou komen voor de
vleesvoorziening van Heiloo, Limmen en de Egmon
den. Tevens werden hier aangeschoten dieren ge
slacht en klaargemaakt voor de gaarkeuken, die toen
gevestigd was in het Brunogebouw. In 1944 trouwde
Jaap Brink met Rie Offeringa; de moeder van Hans. Er
braken drukke tijden aan. Er moest een winkel worden
opgebouwd en zes kinderen worden grootgebracht.
Hans Brink: „Na de geboorte van mijn jongste zus
Rosa in 1956 is moeders gezondheid achteruit gegaan.
Mijn oudste zus Marga en ik moesten voor en na
schooltijd steeds bijspringen, zij in de huishouding
en ik in de winkel en worstmakerij. Op maandag werd
een koe geslacht; de bouten bleven tot donderdag
hangen en wat er nodig was werd ervan afgesneden.
Donderdag werd de koe vervolgens uitgebeend en
afgevliesd voor lappen, biefstuk, rosbief en dergelijke.
Koeling was in die jaren matig ontwikkeld, dus werd
er nog gekoeld met staven ijs."
Hans vervolgt: „In i960 gingen Marga en ikvolledig
thuis aan het werk. Vader stond in de winkel en ik
deed het werk in de worstmakerij, 's Maandags gingen
we eerst naar de veemarkt, daarna kwam het slachten
van koeien en varkens. In die tijd ging ik ook naar sla
ger Pranger om het vak te leren en de ove
rige dagen werkte ik thuis in de slagerij.
De vraag naar vlees groeide, want in plan
Oost werden veel huizen gebouwd. Wat
we zelf niet in huis hadden werd bij de
grossier ingekocht. Ik stelde mijn vader
voor, dat we het ook konden omdraaien:
door meer zelf te slachten konden we
wat over was doorverkopen. Dit was de
eerste aanzet tot grossieren, wat ik tot op heden nog
steeds doe." „1967 was een moeilijk jaar! Door een
bedrijfsongeval was ik lange tijd niet beschikbaar
in de slagerij, moeder werd zo goed als blind en ook
vader was langdurig uitgeschakeld. Mijn zus Ella
kwam thuis om te helpen, evenals mijn andere zus
sen Mary en Rosa en broer Kees." De zaken gingen
goed totdat winkelcentrum 't Loo werd gebouwd.
Hans: „Ik was gevraagd om hier een winkel te begin
nen. Ik heb dit niet gedaan; omdat ik een 'achterman'
was (vee-inkoper, verwerken, uitbener, worstmaker
en dergelijke) en geen 'winkelman'. Bovendien had
ik mijn leven lang last van pijn,
waarvan pas jaren later (1998) na
een operatie bleek, dat het om een
genetische afwijking ging. Het
heeft me jarenlang belemmerd in
mijn werkzaamheden."
In de jaren zestig en zeventig stap
ten veel melkveehouders over op
loopstallen en ging bovendien de kwaliteit van slacht
vee achteruit, door koeien te houden die weliswaar
meer melk produceerden, maar op het eind nog maar
weinig vlees op de botten hadden. Hans: „Mijn vader
en ik zijn samen met de boeren Zuurbier en Modder
op zoek gegaan naar goede vleeskoeien, die eerlijk
