Einde aan tijdperk Blakborn
aan de Raadhuisweg
Hele familie hielp mee
Familie uit Schotland
Knakworsten en gekookte eieren
.yOORJAARSBIJLAGE 201 1 (^S)
over. Ans: „We hebben 23 jaar aaneen
gesloten samengewerkt zonder perso
neel, waarbij Jan, Rem, Gerda en ik alle
diensten verdeelden. Nadat Rem stopte,
werd het buffelen voor ons, zes dagen per
week! In tijden van ziekte hebben Rem en
ons vaste personeel ons er gelukkig er
doorheen gesleurd. Dat heeft ons enorm
goed gedaan!"
Jan en Ans hebben begin vorig jaar de
knoop doorgehakt om, vanwege het
ontbreken van opvolging, definitief met
de snackbarte stoppen. En eind vorig
jaar heeft zich een geïnteresseerde koper
gemeld, die na veel wikken en wegen
begin dit jaar de koop heeft doorgezet.
Jan: „Wij waren op vakantie toen we
dit hoorden. Zodoende hadden we bij
thuiskomst maar een paar dagen de tijd
om de zaak leeg te halen. Door de snelle
gang van zaken hebben we helaas geen
behoorlijk afscheid van onze klanten kun
nen nemen. Na 45jaarin 't vakte zitten
willen we ook nog gaan genieten van de
vrije dagen die we zijn misgelopen!"
Voor Jan en Ans is het nog wel even
wennen, zo'n plotselinge zee van tijd. Ze
laten het voorlopig maar over zich heen
komen en zien wel wat de toekomst hen
brengt.
HEILOO - Het pand van cafetaria Blakborn heeft een jaar te koop gestaan en is
afgelopen januari van eigenaar veranderd. Voor de familie Blakborn, maar ook voor
veel Heilooërs, is hiermee een tijdperk afgesloten. Veel dorpelingen van rond de
vijftig en jonger zijn opgegroeid met de ijsjes en snacks van 'Blackie' en kunnen
zich niet anders heugen dan dat aan de Raadhuisweg het cafetaria was gevestigd.
vervolgens op een schoteltje uitdeelde.
Dat zorgde soms voor stress, vooral als
er meerdere porties tegelijk werden be
steld!" Niet lang daarna, door de opkomst
van Chinese eetwaren, deden ook de
bami- en nasibal hun intrede. Vader Siem
heeft hiervoor zelfs nog een speciale cur
sus voor het bereiden van Chinees eten
gevolgd.
IJssalon en cafetaria Blakborn kreeg het
er maar druk mee. De hele familie hielp
mee en ze hadden de taken onderling
verdeeld. Jan: „Wim maakte de kroket
ten, Rem de slaatjes, ik de patat en mijn
vader bereidde het ijs. Hilda en Gré deden
de afwas van alle sorbetglazen en scho
teltjes. Ook de aanhang sprong vaak bij."
Toen in 1980 vader Siem stopte,volgden
Rem en Jan hem op. En als vanzelfspre
kend stonden ook Gerda en Ans hun
'mannetje'achter de toonbank. Rem
had al in een vroeg stadium aangegeven
om rond zijn
55stete willen
stoppen, dus
bleven Jan en
Ans in 2004
Alle kinderen van Siem en Breggie
Blakborn hebben van kind af aan meege
holpen in de zaak; het werd hen met de
paplepel ingegoten. Van piepers jassen
tot afwassen, er was na school altijd wel
een klusje te doen voor Hilda, Wim, Rem,
Gré en Jan Blakborn. Ook na de am
bachtsschool of huishoudschool hebben
ze allemaal op zijn minst enige tijd in het
cafetaria van hun ouders gewerkt.
Vader Siem Blakborn, afkomstig uit
Middelie en een nazaat van de rond
1700 uit Schotland geëmigreerde familie
Blackborn, zat vanaf 1935 in het ijs. Hij
ventte met een ijskar in de omgeving van
Katwoude, Volendam en Edam. Het ijs
bereidde hij in een schuur, waar hij een
ouderwetse, handmatige ijsmachine had
staan. In 1948 nam Siem van Heilooër
Jaap de Boerde vergunning overvoor
een vaste standplaats om ijs te verkopen
bij de Kattenberg en tot 1980 bleef dit
zijn vaste stek in het Heilooërbos. Het
gezin Blakborn verhuisde in 1950 van
Middelie naarde Heerenweg in Heiloo,
waar vader Siem en moeder Breggie ook
hier het ijs bereidden in een schuur achter
het huis. Aangezien ijsverkopen in die
jaren allerminst
een vetpot was, had Siem tijdens de
wintermaanden een bijbaan als beton-
vlechter bij de Hoog- ovens en
pakte daarnaast allerlei
losse klussen aan. Zo
runde hij enkele
jaren de kantine en
de fietsenstalling van
de Heilooër ijsbaan.
Jan: „Hij heeft zelfs
nog bij HSV thee en
drankjes verzorgd
in de rust van de
wedstrijden van het eerste elftal, totdat
het bestuur erachter kwam dat mijn
vader van een ander geloof was." De kar
stond 's winters alleen in het weekend
bij de Kattenberg. En 's zomers was
Siem hier iedere dag te vinden met ijs en
snoepjes. In 1952 kocht vader Blakborn
het pand aan de Raadhuisweg en opende
hier een ijssalon.
Naast ijs verkocht hij ook knakworsten,
zure bommen en gekookte eieren; een
enorme luxe voor die tijd! Verder allerlei
snoepgoed zoals chocolade en rolletjes
drop uit de automaten aan de voorgevel.
Beginjaren zestig maakten de eerste
snacks een be
scheiden opmars.
Vanuit 'de grote
stad' kwamen de
nieuwe fenome
nen 'patatje' en
'kroket' overwaai
en. Voor het schil
len van de aardap
pels werd naast het
eigen kroost vaak
ook een legertje
buurtkinderen van
straat geplukt. Jan:
„Mijn moeder bakte
toen in zo'n klein
thuisfrituurpannetje
één portie patat per
