Camping leven veranderd
Het ouderwetse, sociale campingleven
bereikte het keerpunt, toen tv-zenders
via de schotel ook op de camping kon
den worden ontvangen. „Je zag steeds
meer dat de gasten zich 's avonds in hun
caravan voor de televisie terugtrokken.
Het kantinebezoek bij verschillende
activiteiten werd naar een later tijdstip
verschoven. Ook het comfort in de al
maar luxer en groter wordende cara
vans nam enorm toe. De vraag naar
extra voorzieningen op het camping
terrein groeide, terwijl mensen vielen
over het prijskaartje ervan. Mede door
concurrentie als voordelige 'all inclu
sive' reizen in het buitenland gingen
mensen andere keuzes maken. Daarom
hebben wij ruim tien jaar geleden on
derzocht of het rendabel zou zijn om in
vakantiebungalows te investeren, om zo
meer diversiteit te kunnen bieden. Maar
ons terrein bleek te klein om het op die
manier goed te kunnen exploiteren."
Onzekere vooruitzichten
De vooruitzichten voor de camping
houders waren zo onzeker, dat ze
besloten het terrein te verkopen. Tien
onzekere jaren volgden, omdat allerlei
facetten een rol speelden voordat de
koop rond was. „Vanaf 2003 hebben
we onze vaste campinggasten van onze
plannen op de hoogte gehouden. Het
waren vreemde jaren, want grote in
vesteringen zijn zonde als de camping
uiteindelijk toch tegen de vlakte gaat.
Geleidelijk aan vertrokken de eerste
stacaravans. In 2010 kregen we pas
echt zekerheid en was de verkoop van
de camping een feit. In dat jaar zijn
heel veel vaste gasten naar een plekje
elders verhuisd. Er verschenen steeds
meer open plekken, terwijl we gewoon
nog open waren. Ook het afgelopen
seizoen voelde heel dubbel, want
we wilden het terrein, zolang er nog
campinggasten waren, toch zo netjes
mogelijk houden.
Op 19 september vertrokken de laatste
seizoenstoeristen; op 1 november zijn
ook alle stacaravans weg. Daarna kun
nen de campinghouders beginnen hun
eigen boeltje op te ruimen, om op 31
december de sleutel in te leveren. Dan
is na 52 jaar, waarvan 34 jaar onder
de familie Barnhoorn, het tijdperk van
Camping Heiloo voorgoed afgesloten!
HEILOO - Na 52 jaar valt het doek voor Camping Heiloo. De
camping werd in 1959 opgericht door Joop en Tiny van der Vlugt
onder de naam Autocamping Heiloo en lag toen midden in het
open weiland van Heiloo west. Het waren de jaren dat de
welvaart groeide en Nederlanders meer vrije tijd kregen.
trekker; we vonden het prachtig om te
doen!" Vader Jaap was het gezicht van
de camping, hij hield van de gezellig
heid. Een jaar voordat de Barnhoorns
de camping runden, verschenen de
eerste stacaravans. Veel 'stadse' men
sen uit de Zaan, Amsterdam, Haarlem,
maar ook veel vaste toergasten, zoals
Duitsers uit het Ruhrgebied vergaarden
in die tijd een vast stekkie in Heiloo.
Zes maanden aanpoten
Op 3 augustus 1985, midden in het zo
merseizoen, overleed Jaap Barnhoorn
plotseling. Peter: „Hij was de camping
in eerste instantie begonnen omdat hij
het wat rustiger aan wilde doen. Maar
hij had zich hier behoorlijk op verke
ken; het was ieder jaar zes maanden
flink aanpoten. Wij zaten alle drie nog
op school en bemoeiden ons niet zoveel
met al het regelwerk dat het runnen
van de camping met zich meebracht,
zoals reserveringen en de boekhou
ding. Toen mijn vader overleed was
ik 22 jaar en stond ineens voor het
blok. Van 'gezellige jongen' kreeg ik als
oudste, thuiswonende van de ene op de
andere dag de leiding toegeschoven. Ik
heb vooral moeten leren om ook 'nee'
te durven zeggen tegen de gasten en
me meer zakelijk op te stellen. Bart en
Robert hielpen na schooltijd hard mee.
Gelukkig dat de gasten zich zo loyaal
hebben opgesteld, want er ging ook wel
eens iets mis."
Kamperen raakte in. Oude
foto's uit het archief van de ge
broeders Peter (48), Bart (46)
en Robert Barnhoorn (44), de
laatste campingexploitanten,
laten een tijdsbeeld zien waarin
hele families uit de 'grote ste
den' de vakantie op de camping
in Heiloo vierden; in het woud
van opeengepakte tentjes en
Volkswagen Kevers verschenen
geleidelijk aan ook de eerste,
bescheiden caravans.
Het gevoel van saamhorig
heid heerste alom! Peter:
„Joop van der Vlugt was in die
tijd een pionier. Hij nam een
enorm risico door al zijn geld
in een camping te investeren.
Hij bouwde zelf een waslo-
kaaltje, wc's en een winkeltje
en woonde het eerste jaar zelf in een
caravan op het terrein. Het huis en de
houten receptie zijn in het tweedejaar
gebouwd." Weer een paar jaar later
werd het campingoppervlak uitgebreid
door aankoop van het aangrenzende
weiland.
Het roer om
In 1978 namen Jaap en Gatha Barn
hoorn de camping over van de toen
malige eigenaar, de familie Verhoef en
verhuisde het gezin Barnhoorn naar
Heiloo. „Onze vader was als vrachtwa
genchauffeur vaak van huis en wilde
graag meer thuis zijn. Wij gingen
vroeger zelf ook vaak kam
peren, dus toen hij hoorde
dat in Heiloo een camping te
koop stond, leek hem dat een
mooie kans het roer om te
gooien. Dat het beheren van
een camping zo intensief is,
had hij zich vooraf waar
schijnlijk niet beseft."
De jongens Barnhoorn
hielpen vanaf het begin na
schooltijd mee met aller
lei klusjes op het terrein.
„Maaien, schoffelen, schil
derklusjes en rijden op de
NAJAARSBIJ LAGE 201 1
