kijkt TERUG met blik
op de TOEKOMST
Gree Ris landt weer op het oude
PvdAnest. (Foto: Carolien Breed)
HEILOO - Ze is maatschappelijk
bewogen, zeker niet op haar mondje
gevallen en -mede door een han
dicap die ze vanafhaar geboorte
heeft- bovenal een knokker. In haar
lange politieke carrière is Gree Ris
twee keer van partij veranderd. Na
een onderbreking van ongeveer acht
jaar, waarvan vier jaar bij Heiloo
2000 (2006-2010) en de laatste vier
jaar als éénpitter van Lijst Gree Ris,
keert ze weer terug op het oude nest.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen
op 19 maart volgend jaar staat ze als
vierde op de kandidatenlijst van de
PvdA. „Want mijn betrokkenheid
met de Partij van de Arbeid is altijd
gebleven f"
Gree is van jongs af aan geïnteresseerd
in politiek en geschiedenis; ze volgt
nog altijd de landelijke politiek via alle
kanalen die er zijn. In 1976 dook ze de
lokale politiek in om het tot op de dag
van vandaag niet meer los te laten.
En ook al vindt ze dat burgers niet
betutteld moeten worden met allerlei
regeltjes en dat de vrijheid om je leven
zelf in te richten een groot goed is, ze
voelt zich het meeste verwant met de
PvdA. „Ik heb het altijd opgenomen
voor kwetsbare groepen, ben misschien
wel extra gedreven omdat ik aan de lijve
ondervind hoe moeilijk het soms is om
met een handicap te leven."
De zorg voor het gezin
Na de mulo heeft zij een jaar een
secretaresseopleiding gevolgd en twee
jaar op een kantoor in Wormerveer
gewerkt. Na haar trouwen nam Gree de
zorg voor het gezin op zich. In de jaren
'80 maakte ze deel uit van de commis
sie Maatschappelijke Zaken. En van
1994 tot 1998 zat ze in het platform Wet
Voorzieningen Gehandicapten (WVG).
„In tegenstelling tot het huidige Wmo
platform, dat een adviserende rol heeft
richting de bestuurlijke politiek, was
dit platform opgezet om cliënten door
de wirwar van regels te helpen. Toen
ik in 1998 voor het eerst in de gemeen
teraad kwam, werd me verweten dat ik
twee petten op zou hebben." Toch is ze
beide functies blijven doen, totdat Gree
voor haar taken voor het platform WVG
een opvolger had gevonden. In raads
vergaderingen bracht Gree jarenlang
een rode roos mee die ze -in navolging
van de Amsterdamse PvdA politica
Annemarie Grewel- aan het einde van
de vergadering overhandigde aan de in
haar ogen beste spreker van de avond;
door Janneke Kaan ook wel 'De Roos van
de Raad' genoemd.
Voorzitter van de PvdA
Van begin 1997 tot 2005 was Gree Ris
voorzitter van de PvdA; een tijd waar
ze met veel plezier naar terugkijkt. „De
partijbijeenkomsten, toen gehouden
in een klein zaaltje in het Trefpunt,
werden altijd druk bezocht. Ik zocht bij
voorkeur naar aansprekende onderwer
pen. In 2004 hebben we zelfs partijpro
minenten als Wouter Bos en Diederik
Samsom op bezoek gehad."
Diftar affaire
Tijdens de Diftar affaire haalde Gree de
krant met koppen als 'Raadslid weigert
in het diepe te springen'. „Het was
1998, ik was net een jaar raadslid, toen
het voorstel voor Diftar op tafel kwam.
Ik vond dat j e dat in een dorp met zo
veel groen en tuinafval niet kon maken.
Je kon op je klompen aanvoelen, dat het
Parkeergarage Stationscentrum
Een ander dossier waar Gree haar
mening niet onder stoelen of banken
schoof, betrof de plannen voor de par
keergarage in het Stationscentrum. „Ik
heb toen tegen gestemd, omdat op dat
moment de financiële eindstreep niet
in zicht was."
Scheurtjes in het huwelijk
In 2005 ontstonden de eerste scheurtjes
in haar lange 'huwelijk' met de PvdA;
verschil van inzichten deden haar met
een verdrietig gevoel besluiten om in
2006 de PvdA te verlaten. Ze maakte
de overstap naar Heiloo 2000. „Een
partij van en voor het dorp. Ik wilde
nog steeds iets voor dit dorp kunnen
betekenen en was blij dat Heiloo 2000
me met open armen ontving." Maar de
richting die de partij koos in het coali-
tieoverleg in 2010, vond Gree een 'rare
move'. „Ik was nooit van plan om alleen
Weer op het oude nest
En na het intermezzo Heiloo 2000 en
Lijst Gree Ris landt Gree weer op het
oude nest. Ze werd op een voor haar
cruciaal moment gevraagd door het
PvdA partijbestuur, iets waar Gree
hen dankbaar voor is. „Ik stond voor
de keuze om alleen door te gaan of te
stoppen. Nog eens vier jaar alleen zou
echter lichamelijk te zwaar voor me
worden; als ik iets doe, dan wil ik het
goed kunnen doen! Maar mijn drijf
veer om in de politiek te blijven is nog
springlevend! Het inlevingsvermogen
van de Haagse politiek lijkt verdwenen.
Er komen straks zoveel veranderingen
op ons af, onder andere in de Wmo,
dat door nieuwe regeltjes steeds meer
kwetsbare mensen tussen wal en schip
dreigen te vallen." En Gree zou Gree
niet zijn, als ze dat langs zich heen zou
laten gaan. „Daar wil ik me nog graag
mee bemoeien!"
een rotzooitje zou worden, dat mensen
hun tuinafval ergens zouden dumpen.
Ik heb zelfs spreektijd aangevraagd in
de commissie Openbare Ruimte omdat
ik van mening was dat een raadslid
dezelfde rechten heeft als een burger."
verder te gaan, maar politiek gezien
restte me geen andere keuze."
Gree Ris
