Ujtkjk&
De Uitkijkpost
als spiegel van Heiloo
80 jaar Uitkijkpost
deelt 30 jaar met Marry
Een hele beste vriend
mmmm
mui HS lllr! piSS
De Uitkijkpost von 1948
(editie nr. 48)
Bjjjgl
De Uitkijkpost von 1948
editie nr. 31)
22 OKTOBER 2014
UITKIJKPOST
HEILOO - In de histo
rische Uitkijkposten
van de beginjaren
van haar bestaan zijn
veel gebeurtenissen uit het ver
leden te vinden, maar ook fami
lieberichten, aankondigingen
en mededelingen van diverse
aard. Dat wetenschappers er
veelvuldig gebruik van maken is
logisch, maar ook steeds meer
amateur historici halen uit deze
bronnen informatie over het
familieverleden, prominente
personen, lokale geschiedenis
en bijzondere gebeurtenissen.
De Uitkijkpost was 'de spiegel'
van de Heilooer samenleving. Er is
voor veel mensen niets spannender
dan het leven van alledag van het
verleden terug te vinden in de kran
ten van die tijd. Dit geldt uiteraard
voor diegenen die gevoelig zijn voor
wat de schrijver Godfried Bomans
'de aroma van het verleden' heeft
genoemd. Gebeurtenissen die voor
ons nu tot het verre verleden beho
ren komen opeens heel dichtbij en
vormen vaak de missende puzzel
stukken in een familie- of vereni
gingsgeschiedenis.
,nn li' 1 liiiitarcivr]». - -1
BTj&Sa—
HjwSSbsA
MSgS* b$*Sjls5S HSÜs
In 1948 verscheen de derde jaar
gang van de Uitkijkpost als 'Het
onafhankelijk nieuwsblad van
Heiloo' met een speciale jubile
umreeks 50 jaar Fanfarecorps
Eensgezindheid. In de krant, die
toen 15 cent per exemplaar kostte,
werd naast het plaatselijke fanfare-
nieuws of nieuws vermeld over de
toestand in het Midden Oosten, de
inentingen tegen difterie, de bestrij
ding van de Coloradokever, de auto
tocht van de Ouden van Dagen, de
opening van het nieuwe badhuis
en de verdeling van de naoorlogse
voedselbonnen. De voorpagina's
van de edities nr. 45 tot en met 48
werden volledig gevuld met de
geschiedenis van het fanfarecorps
Eensgezindheid die haar 50-jarig
bestaan groots vierde. Volgens de
persberichten uit die tijd bleek dit
jaar het succesvolste jaar uit haar
toenmalige bestaan te zijn geweest.
Op zondag 27 jimi 1948 werd er
een groot Jubileumeoneours in
Heiloo georganiseerd. Het was toen
slecht weer en het plensde van de
lucht. Later werd het droog en was
er een behoorlijke belangstelling te
constateren. Er namen meer dan
dertig korpsen deel aan het con
cours en de organisatie bleek tot in
de pimtjes te kloppen. Er was zelfs
een Haags blindeneorps aangemeld
en het was interessant te zien hoe
deze mensen zonder lessenaar en
muziek toch tot een eerste prijs
wisten te krijgen. Eensgezindheid
speelde in die tijd in de Superieure
afdeling. Op 19 oktober 1948, de
dag dat Eensgezindheid dus precies
50 jaar bestond, werd in de Oude
Herberg (nu: Herberg Jan) een
receptie gehouden. Op deze gele
genheid werd een van de oprichters
de heer Gerrit Koning gehuldigd
met zijn 50-jarig lidmaatschap.
san
In 1948 verscheen in de derde
jaargang editie nr. 31 een minder
vrolijk bericht over de heer Bruul
die op 18 januari 1948 plotseling
overleed voor de ingang van het
Forestersterrein. Hij was op weg
naar de wedstrijd van het twee
de elftal dames handbal van de
Foresters tegen Animo en zakte
daar plotseling ineen. Bruul was in
die jaren naast gemeentesecretaris
ook een geliefde bestuurder van
grote kwaliteit.
Zijn bekendheid met het leven
van muziekverenigingen kreeg
hij bij de West-friese Bond van
Harmonie- en Fanfarecorpsen,
van welke bond hij later voorzitter
werd, en van deze kennis profiteer
de Eensgezindheid mee.
Zo werden met zijn adviezen de
grote nationale concoursen in 1933
en 1938 door Eensgezindheid in
Heiloo georganiseerd. Ook aan de
voorbereidingen voor het jubileum
concours van 1948 werkte hij mee
en hielp hij mee aan het stichten
van de muzieknis die in 1933 werd
gebouwd in het muziekpark te
Heiloo.
Maar ook voor de voetbalver
enigingen in Heiloo heeft hij veel
gedaan. Zo klopten jonge mensen
die in 1946 een voetbalclub wilde
oprichten bij hem aan en richtte hij
de voetbalclub De Foresters op.
Op 2 juli 1937 haalde hij zelfs het
landelijke nieuws met een bericht
in het Algemeen Handelsblad dat
hij als gemeenteraadslid ervoor
gezorgd had dat de door Alkmaar
gewenste annexatie van Heiloo en
Oudorp niet door ging. We lezen
ook dat de heer Bruul ervoor zorgde
dat Heiloo een eigen natuurijsbaan
kreeg.
Ernst Dulmers
Dan heb ik het over onze eigen Uitkijkpost. Want zouden wij dit
blad kunnen missen? Ik denk het niet. De regionale krant geeft
ons maar weinig informatie over Heiloo. Gelukkig hebben wij
onze eigen Uitkijkpost. Met alle informatie over allerlei gebeur
tenissen. Over 80 jaar ervaring met de Uitkijkpost kan ik niet spreken, want
ik ben juli 1975 in Heiloo komen wonen. Toen werd de Uitkijkpost meteen
voor mij al belangrijk. Men wilde de Vennewatersweg aanleggen en van
gemeentewege moest dat uiteraard gepubliceerd worden. Dat gebeurde
in de Uitkijkpost tijdens de bouwvakvakantie. Opzet? In ieder geval is het
mij niet ontgaan en mede daardoor werden er bezwaren ingediend. Over
de verdere afhandeling zal ik het nu niet hebben. Het gaat nu over het jubi
leum en het belang van onze krant. Zo is bij publicaties door de gemeente
dit blad een belangrijke en onmisbare schakel tussen burgerij en gemeente.
Daarnaast wordt de leefbaarheid in Heiloo en omgeving vooral bevorderd
door het publiceren van allerlei andere zaken op cultureel-, sportief-, en ove
rig gebied. Uit eigen ervaring: we hadden nooit met succes de zomeravond
concerten in de Witte Kerk van de grond gekregen zonder de Uitkijkpost. De
mensen van de Uitkijkpost staan je altijd met raad en daad terzijde is mijn
ervaring. En ik heb al heel wat mensen op de redactie meegemaakt. Van
mij geen wanklank. In tegendeel, alle hulde. Ik heb ook een aantal jaren de
raadsverslagen (zowel voor Heiloo als de toenmalige zelfstandige gemeente
Limmen) verzorgd en in die situatie was de samenwerking eveneens gewel
dig. Ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar ik eindig met een dikver
diende felicitatie en de wens dat er nog minstens 80 jaar aan de leeftijd van
onze Uitkijkpost toegevoegd kan worden. Deze krant is ongetwijfeld de best
gelezen krant van Heiloo.
Ger Helder
HEILOO - Van de 80 jaar dat de Uitkijkpost bestaat, heeft Marry
Rison-Pepping ('van Bram') bijna dertig jaar deel uitgemaakt van het
Uitkijkpost-team. „Ik hoorde een beetje bij het meubilair", lacht de nog
altijd zeer spraakzame, goedlachse en altijd goedgemutste Many.
Ze wipt ook nu nog regelmatig even aan om een gezellig
praatje te maken met haar 'oude' collega's. Als deze vro
lijke spraakwaterval bij Marsha en Ca.rolien op de redac
tie komt buurten, ligt het werk op de Uitkijkpost even stil.
„Eééénig, leuk hoor! Ik heb er echt een schitterende tijd gehad!" Een
jubileu mkrant zonder Many is dan ook eigenlijk ondenkbaar. Many
is geboren en getogen Heiloose. Haar vader Jan Pepping had een
eigen meubelzaak in het dorp. Hij kwam vroeger wekelijks bij de
Uitkijkpost over de vloer om een advertentie aan te leveren. Van hem
heeft Many stapels oude Uitkijkposten die zij, net als haar vader,
met zorg bewaart. Haar vader overleed in maart 2012 op 98-jarige
leeftijd. Many begon in 1977 haar langdurige carrière als typiste
bij de Uitkijkpost op de Rechte Hondsbosschelaan, waar de krant
ook gedrukt werd. Ze heeft er tal van collega's de revue zien passe
ren; van Gaven Bos 'Zij schreef geweldige stukkies voor de krant!'),
Ab Albers, Peter Horio de offsetdrukker en Piet Berkvens, de fotograaf
meneer Bak, meneer Van Haaren, Guus Op de Weegh, Jannes Bak,
de jongens van Ruiter, Bob Bosma, Wilma Blankendaal, Wil van der
Horst en al die anderen, die in al die jaren actief zijn geweest voor
de Uitkijkpost, Het doet haar deugd dat Jos en Nico ('Die schatten!)
nog altijd bij de Uitkijkpost werken, Het maken van de krant ging
in haar begintijd heel anders. „Alle aangeleverde kopij moest eerst
worden uitgetypt; mensen leverden teksten en de 'vraag en aanbodjes'
voor de krant aan op een -vaak handgeschreven- briefje. Ik tikte dat
uit op een oude IBM." Dat ging niet zelden met de nodige tijdsdruk
gepaard, want als bij het nalezen één foutje werd ontdekt, kon Many
de hele tekst overtikken, „Op dinsdagmiddag rond 16.00 uur moest
de krant drukklaar zijn!" Maar Many vond het een sport om alles
op tijd af te hebben; op een u u r tje m eer of m inder keek ze niet. Typen
was haar lust en haar leven, al had ze later wel wat moeite met 'die
moderne computers'. „Die dingen hadden zo'n floppy en dat ging wel
eens verkeerd,Naast haar werk voor de Uitkijkpost tikte Many de
kopij uit voor 'haar' Sursum Corda, het wekelijkse parochieblad voor
het dekenaat Alkmaar, dat bij de Uitkijkpost werd gedrukt, En voor
degenen die nog met Many gewerkt hebben: ze is nog altijd autogek
en rijdt vele kilometers, van Geve naar Antwerpen en weer terug.
Ze begon met een Kever en rijdt nog steeds Volkswagen, maar dan al
weer jaren in een Golf. „Ik denk dat dit zeker mijn achtste Golfje is!"
Ï2J,
•it?"***
i
'EKOek
Een jubileumeditie van de Uitkijkpost zonder Marry is ondenkbaar.
Foto: Carolien Breed
