Otto van Os beëindigt
reeks prachtige cursussen
Leerlingen Elckerlyc maken oorlogswandeling
Wil Drenth
3
UITKIJKPOST
MEI 2015
Elke week verschijnt de rubriek 'De tien vragen aan' in de Uitkijkpost. Elk mens
heeft onvermoede kanten, stukjes van zichzelf die niet altijd zichtbaar zijn. Op
deze manier proberen wij net iets meer te weten te komen van een bekende
of onbekende dorpsgenoot. Na het beantwoorden van de tien vragen, krijgt
hij/zij de vrijheid om de vragen door te geven aan een volgend 'slachtoffer'!
Otto van Os krijgt de welverdiende bloemen uitgereikt door
Wanda Vasbinder-Woons. Aangeleverde foto
HEILOO - Eind april is Otto van
Os gestopt met zijn tweede car
rière, bij de Stichting Welzijn
Heiloo (SWH).
Otto had, wat alle cursisten
betreft, oneindig door moeten gaan
met zijn altijd boeiende verhalen uit
de geschiedenis en over verre lan
den en culturen, vaak gelardeerd
met kanttekeningen bij het hier en
nu in Nederland en Europa. Met
een mooie bos bloemen en warme
woorden bracht Wanda Vasbinder-
Woons, coördinator sociaal-cultu
rele activiteiten, de dank van SWH
mede namens honderden cursis
ten over aan Otto van Os. Wanda:
„Wanneer Otto weer een cursus
gaf, hoefden wij ons nooit zorgen te
maken of er wel belangstelling was.
Kwaliteit verkoopt zichzelf. Zo'n
twintig mensen schreven op elke
cursus in, en er waren altijd mini
maal 40 a 50 deelnemers".
Otto heeft alleen maar lovende
woorden over de samenwerking
in het Trefpunt. ,,Ik heb hier alles
bij elkaar dus ruim twaalf jaar
gewerkt. Altijd was het cursuszaal
tje picobello. Op een apart tafeltje
kon ik de boeken uitstallen waar
naar in de les werd verwezen. En
daarnaast de hand-outs, aanvan
kelijk een hele stapel papier maar
later een handzaam A4-tje. Als
onderwijsman ben ik van de bord
en-lessenaar generatie; ik doe het
zonder beamers en projectoren".
Otto van Os is nog juist vooroor
logs, december 1939. Hij stamt uit
een ondernemersfamilie, houdt
ook van de ondernemersmentali
teit maar heeft zelf nooit ambitie
gevoeld voor het zakendoen. Zijn
interesse ging uit naar het onder
wijs. Op de St. Jan en het PCC heeft
hij veel verschillende vakken gege
ven, met altijd een voorkeur voor
Maatschappijleer en Geschiedenis.
Met de VUT ging hij eerst wat schil
deren, maar hij miste het lesgeven
en meldde zich bij het Trefpunt
om cursussen aan volwassenen te
gaan geven. Iedereen die Otto van
Os kent is onder de indruk van
zijn zeer uitgebreide kennis. Hij is
het type mens dat vaak te horen
krijgt dat-ie alles in een boek moet
opschrijven. En laat Otto nou pre
cies dat hebben gedaan! In 2009
verscheen bij Uitgeverij Aspekt zijn
professioneel vormgegeven boek
'Een hemel op aarde, droom of
nachtmerrie'.
De Uitkijkpost verschijnt op woensdag
huis-aan-huis in een oplage van 18.500
exemplaren in Heiloo, Limmen, Akersloot,
Egmond-Binnen, Egmond aan den Hoef en
Rinnegom.
Het weekblad Uitkijkpost wordt
geproduceerd op een waterloos
offset rotatiepers, de milieu-
Sfipriming. Minimiut vriendelijke druktechniek
Nieuwe Openingstijden
ma. 08.00 - 12.00 13.00 - 17.30 uur
di. 08.00 - 12.00 13.00 - 17.30 uur
wo. GESLOTEN
do. 09.00 - 12.00
vr. 09.00 - 12.00 I 13.00 - 14.30 uur
Advertenties
Jos Kraakman is bereikbaar op maandag,
dinsdag en vrijdag, tel. 072-5351073 of via
advertenties@uitkijkpost.nl.
Voor informatie over advertentietarieven
en -mogelijkheden: www.uitkijkpost.nl.
Verkoop
Marion Becker is bereikbaar op maandag
en donderdag, tel. 072-5351072 of via
verkoop@uitkijkpost.nl.
Redactie
Marsha Bakker is bereikbaar op
maandag, dinsdag en vrijdag, op tel. 072
5351071 of via redactie@uitkijkpost.nl.
Adres
Bezoekadres: Willibrordus Business
Centrum, Kennemerstraatweg 464, Heiloo
tel 072-5330175.
Volg de Uitkijkpost ook op :dij
HEILOO - Vrijdag 1 mei was er
een oorlogswandeling met de
leerlingen van groep 6 en 7 van
de Elckerlyc.
De groep kwam 09.15 uur aan
bij De Beun, waar zij werden opge
wacht door Josta en Jaap de Graaf.
Bij de Witte Kerk vertelde Jaap dat
er een poëzie-album uit de oorlog
was gevonden van twee meisjes.
Er zaten zelfs voedselbonnen in
geplakt! De wandeling werd ver
volgd naar een zwart huis op de
Kennemerstraatweg. Jaap vertelde
een verhaal over een Joodse onder
duiker, die moest verhuizen naar
Heemskerk. De Duitsers wilden dat
huis namelijk hebben. ,,De onder
duiker heeft het gelukkig wel over
leefd", vertelt leerling Akar Sharif.
,,Tegenover het zwarte huis zat
een verzetsman ondergedoken. De
zoon van de vrouw die daar woonde
was niet zo aardig. Hij schold heel
erg veel. De verzetsman probeerde
de jongen een beetje op te voe
den, maar dat ging mis. De jongen
ergerde zich aan hem en heeft hem
verraden bij de Duitsers. Toen is
hij gevangen genomen en een tijdje
later doodgeschoten."
Sierra Baart vervolgde het ver
haal. ,,We hebben ook de plek
gezien waar vier kinderen zijn over
leden. Er was een ongeluk gebeurd
met een ontplofte granaat. Er is in
Heiloo nog veel meer gebeurd in de
oorlog. We hebben niet alles gezien.
We vonden het erg interessant en
aardig van Jaap en Josta dat ze ons
deze rondleiding hebben gegeven!"
Groep 6 en 7 van basisschool de Elckerlyc tijdens de oorlogswan
deling door Jaap en Josta de Graaf. Aangeleverde foto
1. Waar bent u geboren en getogen?
Willemijn Drenth- Witziers (Wil), 82 jaar, gehuwd met Mindert
Drenth. We hebben drie kinderen, een zoon en twee dochters.
Mijn beroep was Activiteitenbegeleidster in de psychiatrie.
Ik ben geboren in Alkmaar en ben destijds, al weer meer dan
50 jaar geleden, toen we trouwden in Heiloo komen wonen.
We hebben daar toen een woning gekocht en we wonen nog
steeds, tot volle tevredenheid, in hetzelfde huis in het mooie
Plan Oost.
2. Als uw hobby uw werk was geweest, welk beroep zou
u dan nu uitoefenen?
Mijn werk was tevens mijn hobby, werken met mensen, jong
en oud. De meeste tijd in mijn arbeidzaam verleden heb ik dat
dan ook gedaan en doe ik op vrijwillige basis nog. Twee och
tenden in de week werk ik met ouderen in De Loet.
3. Wie zou u wel eens willen ontmoeten, en wat zou u
zeggen of vragen?
Ik ontmoet graag veel mensen en niet direct iemand specifiek.
In de gesprekken die dan ontstaan komen de vragen en ant
woorden dan vanzelf wel.
4. Wat is uw mooiste jeugdherinnering?
In mijn jonge jeugd was is heel veel ziek (Astma). Ik heb daar
door een tijd in Zwitserland doorgebracht in kindertehuizen.
Daaraan bewaar ik nog steeds de mooiste herinneringen. Daar
kon ik met de kinderen buiten spelen en genieten, een heer
lijke tijd was dat!
5. Wat vindt u de mooiste plek in Heiloo?
De westkant van het Overbos, de weilanden en de duinen in de
verte.
6. Waarvoor kunnen ze u 's nachts wakker maken?
Nergens voor, laat mij maar lekker slapen!
7. Wat is het beste advies dat u ooit kreeg?
Laat je niet gek maken over wat je allemaal nog moet doen,
maar kijk eens terug naar wat je allemaal al hebt gedaan.
8. Wat weten de meeste Heilooërs niet van u?
Dat ik een natuurfreak ben en vooral nu, in het voorjaar,
geniet van elke bloem en plant die ontluikt en dat Zwitserland
voor mijn gevoel mijn tweede vaderland is en daar bijna ieder
jaar nog naar toe ga.
9. Wat zou u in het dorp aanpakken als u burgemeester
was?
Dat er, vooral in de buurt van de verzorgingshuizen, goed
begaanbare wandelpaden zijn met meer bankjes. Nog te vaak
zie ik ouderen op de rijweg lopen met hun rollators omdat er
te veel obstakels op de trottoirs zijn.
10. Antwoord van de persoonlijke vraag van uw voorgan
ger aan u: van wie heb je die creativiteit geërfd en
komt er eens een tentoonstelling van al jouw schilde
rijen?
Bep vraagt van wie ik mijn creativiteit heb geërfd. Dat, en dat
klinkt misschien wat vreemd, heb ik aan mijn astma overge
houden. Die was vroeger in mijn jeugd heel heftig en de medi
cijnen van toen waren nog niet zo goed als nu en hielpen maar
weinig. Ik lag veel in bed en in het ziekenhuis, ik heb daardoor
veel school gemist. Het enige wat ik toen kon was lezen en
tekenen, mezelf vermaken. Er was toen nog geen tv et cetera.
Vermoedelijk is toen zo mijn creativiteit ontstaan. Later heb ik
toen een aantal cursussen in tekenen ,schilderen en boetseren
gevolgd. Nog steeds schilder en teken ik graag en ik vind het
leuk om nu met de bewoners van De Loet een aantal dingen,
die ik zelf zo leuk vind, met hen te delen. Twee ochtenden in
de week ben ik als vrijwilliger met hen aan het schilderen en
bezig met andere creatieve uitingen. Ook geef ik geheugentrai
ning, ook dat is heel leuk om te doen, het maakt veel verhalen
van vroeger bij de bewoners los en er wordt heel veel gela
chen. De vraag wanneer ik eens een expositie van mijn werk
houd, och, daaraan heb ik niet zo'n behoefte. Op de foto zie je
een van mijn )abstracte) schilderijen. Dat moet maar genoeg
zijn.
Ik nomineer voor de volgende tien vragen mijn jongste
dochter Nanda Drenth. Misschien kan je wat vertellen van
je werk op Landgoed Willibrord, wat je met zo veel enthou
siasme doet.
