Tien vragen aan...
Heiloose Anouk maakte hurricane
Irma mee van dichtbij
Expositie Doede Keuning
en Inge Hageman
Nico
3
Of.
Elke week verschijnt de rubriek 'De tien vragen aan' in de Uitkijkpost.
Elk mens heeft onvermoede kanten, stukjes van zichzelf die niet altijd zicht
baar zijn. Op deze manier proberen wij net iets meer te weten te komen
van een bekende of onbekende dorpsgenoot. Na het beantwoorden van de
tien vragen, krijgt hij/zij de vrijheid om de vragen door te geven aan een
volgend 'slachtoffer'!
UITKIJKPOST
4 OKTOBER 2017
HEILOO/ SINT MAARTEN - De
een en veertigjarige Heiloose
Anouk Rozemeijer woont al
bijna zes jaar op Sint Maarten,
zij maakte het geweld van
Orkaan Irma mee. In de
Uitkijkpost doet ze verslag van
haar ervaringen.
Anouk vertrok naar Sint Maarten
om daar te gaan wonen en werken
in de verzekeringsbranche. Toen
duidelijk werd dat orkaan Irma het
eiland naderde, begon Anouk zich
voor te bereiden. Ze ging drinkwater
inslaan, evenals water om te was
sen en om het toilet door te spoelen.
Verder eten in blik, zaklampen, bat
terijen en kaarsen. Op het moment
dat de orkaan overkwam, was
Anouk bij vrienden. Alleen zijn was
geen optie. Nadat het niet meer vei
lig was in de huiskamer gingen ze de
trapkast in onder de betonnen trap.
Veel kabaal en objecten die overal
tegenaan vlogen, ramen en rolluiken
die het begaven en het verschrik
kelijke geluid van Irma zelf. "Erg
beangstigend, ik heb wel een aantal
gebedjes gedaan," vertelt Anouk.
Anouk vergeet de vreselijke nacht
nooit meer. Het begon dinsdag
avond rond 23.00 uur flink te waai
en. Vanaf 04.00 uur was er geen tele
fonisch bereik meer en begon het
hoogtepunt. Tussen 06.00 en 07.00
uur zaten ze in het oog: de wind valt
dan compleet weg. Hierna draaide
de wind en kwam die weer terug. Er
kwam geen eind aan. Na de orkaan
was alles vernietigd. Huizen waren
tot aan de funderingen weg. Boten
lagen op hun kant of waren gezon
ken. Auto's lagen op hun kop en
de dikste palmbomen waren omge
waaid. "Toen stortte ik even in,"
vertelt ze. "Het is verschrikkelijk om
de plek die je liefhebt en waar je je
thuis voelt zo verwoest te zien."
'Wetten golden niet meer'
De familie van Anouk was enorm
bezorgd. Er was geen contact
mogelijk omdat de provider plat
lag. Uiteindelijk heeft ze haar fami
lie kunnen vertellen dat ze onge
deerd was. Dit was een emotioneel
moment. Na de orkaan werd er
geplunderd. Dit is een paniekreactie
als de eerste levensbehoeften niet
voorradig zijn. Mensen zaten zonder
werk en zonder huis. Ook juweliers-
en audiozaken werden geplunderd,
dit komt de opbouw van het eiland
niet ten goede. Gewapende mensen
eigenden zich woningen van ande
ren toe. Toeristen werden over
vallen. Wetten golden niet meer.
Achtenveertig uur te laat werd een
emergency call afgegeven waarna
de mariniers 'in control' zijn. Het
had een hoop ellende bespaard als
dit eerder was gebeurd. Naast deze
ellende is er ook een ontzettend
gevoel van saamhorigheid ontstaan
tussen de eilandbewoners. Iedereen
helpt elkaar. Momenteel zijn er veel
mariniers die goed werk doen. Er
is een avondklok ingesteld om de
opruimwerkzaamheden goed te
laten verlopen en de veiligheid te
waarborgen. Nu, drie weken later,
zijn supermarkten, banken en tank
stations weer geopend op bepaalde
tijden.
Als ik Anouk vraag of ze graag
terug wil naar Nederland krijg ik
een vastberaden antwoord. "Ik
wil mijn steentje bijdragen aan de
wederopbouw, dit geeft mij energie
en een fijn gevoel. Ik wil mijn col
lega's en mijn klanten helpen en laat
ze niet in de steek." Anouk wil dat
de Nederlandse bevolking weet dat
de inwoners ontzettend dankbaar
zijn voor alle inzet, alle inzamelin
gen en de fantastische hulp van de
mariniers.
Tekst: Margreeth Anema
Anouk Rozemeijer. Aangeleverde foto
Uitkijkpost verschijnt op woensdag
huis-aan-huis in een oplage van 18.500
exemplaren in Heiloo, Limmen, Akersloot,
Egmond-Binnen, Egmond aan den Hoef en
om de week in Castricum.
Op de teksten, de foto's en het ontwerp
van Uitkijkpost rust copyright. Niets mag
op welke wijze dan ook worden overge
nomen, verveelvoudigd en/of openbaar
gemaakt worden zonder toestemming van
de uitgever.
Het weekblad Uitkijkpost wordt
geproduceerd op een waterloos
offset rotatiepers, de milieu
vriendelijke druktechniek
Openingstijden
ma. 08.30 - 12.00 13.00 - 17.30 uur
di. 08.30 - 12.00 13.00 - 17.30 uur
wo. GESLOTEN
do. 09.00 - 12.00
vr. 09.00 - 12.00 13.00 - 14.30 uur
Verkoop
De verkoopafdeling is bereikbaar op
maandag, dinsdag en donderdag, tel.
072-5351072 of via
verkoop@uitkijkpost.nl.
Redactie
De redactie is bereikbaar op maandag,
dinsdag en vrijdag, op tel. 072-5351071 of
via redactie@uitkijkpost.nl.
Administratie
De administratie is bereikbaar op
maandag, dinsdag en donderdag, op
tel. 072-5330175 of via
administratie@uitkijkpost.nl.
Adres
Bezoekadres: Willibrordus Business
Centrum, Kennemerstraatweg 464, Heiloo
Uitkijkpost Media is nimmer aansprakelijk
voor schade, door wie dan ook geleden,
welke veroorzaakt is door niet, niet tijdig
of onjuiste plaatsingen van uitkijkertjes.
In geval van twijfel beslist de uitgever.
HEILOO - Doede Keuning en
Inge Hageman exposeren tot 30
oktober in Bibliotheek Heiloo.
Doede Keuning schildert en
werkte voorheen vooral met pas
telkrijt op papier en stof en ook
met olieverf. Tegenwoordig uit hij
zijn inspiraties in gouache (plak
kaatverf) op aquarelpapier. Zijn
werk is herkenbaar en kleurrijk
in een geabstraheerde, figuratieve
stijl. Landschappen in onder ande
re Italië en Zuid-Afrika, en nu ook
Nederland, zijn zijn belangrijkste
inspiratiebron.
Inge Hageman houdt ervan te
ontdekken en te experimenteren
met diverse materialen. Ongeveer
zeven jaar geleden begon ze met
beeldhouwen. Inge: "Het liefst werk
ik van binnenuit, zonder plan, door
steeds weg te halen wat niet goed
voelt, totdat het voor mijn gevoel
klopt. Dit proces blijft me fascine
ren. Ik ben graag in de natuur. Het
hout en de bomen blijven me aan
trekken. Ik vind het op zichzelf al zo
mooi en heerlijk om in te hakken.
De beelden die ik tentoonstel zijn
vrij kleine organische vormen. Ook
zijn er reliëfs, waarbij ik van tevoren
wel al een idee had." Deze expositie
is te zien in Bibliotheek Heiloo tot
30 oktober, tijdens de openingsuren.
Volg de Uitkijkpost ook op
Sinds 1975 werk ik bij GGZ-NHN. Eerst als systeemtherapeut bij
De Oosthoek in Limmen en later als directeur van de ouderenpsychia-
trie en de divisies maatschappelijke psychiatrie. Sinds 2014 ben ik met
pensioen, al heb ik nog een klein contract. Ik ben actief als rentmeester
voor de ontwikkeling van Landgoed Willibrordus. Ik woon in Heiloo, ben
getrouwd met Trees en we zijn trotse ouders van twee dochters.
1. Waar ben je geboren en getogen?
Na de lagere school in Alkmaar verhuisde ons gezin naar Heiloo. We
woonden lange tijd in de boerderij van Milatz, waar nu restaurant Klein
Varnebroek staat. Tijdens de middelbare school werkte ik bij Joop en Tine
de Vlugt van camping Heiloo. Ome Joop was een vindingrijk man, van hem
leerde ik de beginselen van gastvrij zijn en de omgang met mensen.
2. Als je hobby je werk was, welk beroep zou je dan hebben?
Mijn carrière begon bij de sociale werkplaats de Oosterzij, ik werkte daar
op het bedrijfsbureau. Deze kantoorbaan beviel me niet. Na militaire dienst
werkte ik enige jaren bij de sociale dienst van Amsterdam. Vanuit deze
hectiek ging ik naar de sociale dienst van Castricum en vervolgens naar St.
Willibrordus om bij De Oosthoek in Limmen te gaan werken. Het omgaan
met mensen, ontdekken van hun talenten en dromen helpen realiseren wa
ren kernwaarden van het werk. In de branche waarin cultuur en recreatie
belangrijk zijn had ik mijn draai kunnen vinden.
3. Wie zou je graag nog eens willen ontmoeten?
Maarten van Roozendaal, helaas gaat dat niet meer. Zijn teksten en zijn
inzet voor talenten verdienen meer waardering. Zijn vader heeft veel bete
kend voor Willibrordus als grondlegger van de psychomotorische therapie.
4. Wat is je mooiste jeugdherinnering?
Rond mijn zeventiende jaar raakte ik betrokken bij het organiseren van
dansavonden voor jongeren in de Brunozaal. Vanuit deze werkgroep
ontstonden het interparochieel jongerenkoor IPAK 67 en BukBuk. IPAK 67
(honderd jongeren) zorgde ervoor dat iedere zaterdagavond de Willibror-
duskerk was uitverkocht.
5. Wat vind je de mooiste plek van Heiloo?
De verborgen schat in Heiloo is de binnentuin van het Willibrordus Busi
ness Center. Het Laarzenpad, vanaf de Kanaalweg tot en met Nijenburg,
biedt een uitzonderlijk zicht op Heiloo.
6. Waar kunnen ze je 's nachts voor wakker maken?
's Nachts wil ik lekker doorslapen, vroeg opstaan is niet erg.
7. Wat is het beste advies dat je ooit kreeg?
Co Fafieanie, maatschappelijke werker bij de sociale werkplaats, advi
seerde me: ga de hbo-opleiding maatschappelijk werk doen en in Amster
dam bij de sociale dienst werken. Daar leer je omgaan met crises, doe je
levenservaring op, leer je allerlei mensen en leefomstandigheden kennen.
Vier jaar werken in Amsterdam heeft me gevormd.
8. Wat weten de meeste mensen niet van je?
Dat ik vele jaren duivenmelker ben geweest, voorzitter was van
PV Luchtpost Heiloo en met Gerrit Kaandorp en Jan Ranzijn een bekende
combinatie vormde die vele kampioensprijzen won.
9. Wat zou je veranderen als je burgemeester was?
We hebben een burgemeester die oog heeft voor de velen die zich voor de
gemeenschap inspannen. Als kenner van de monnik Willibrordus hecht hij
waarde aan wat deze reiziger en eerste Europeaan betekend heeft en waar
bij gastvrijheid belangrijk is. Als burgemeester zou ik niet zo veel willen
veranderen, alles heeft tijd nodig.
10. Persoonlijke vraag van Jan Bellekom aan Nico Adrichem:
Hoe ziet het Landgoed Willibrordus er over tien jaar uit?'
Landgoed Willibrordus is over tien jaar een betekenisvolle en kleurrijke
wijk in Heiloo. Belangrijk voor inwoners van Heiloo, de regio en toeris
ten, want er is altijd iets te beleven. Het landgoed is een bruisende locatie
waar mensen met passie ambachtelijk werken en wonen. Er zijn museale
functies, bijzondere bedrijven floreren er, de keuken met karakter is een
gerenommeerd restaurant, het landgoed biedt bescherming aan mensen
die er voor ernstige psychiatrische problemen tijdelijk klinisch worden
behandeld. De gebouwen in de strook langs de Kanaalweg zijn door nieuwe
gebouwen vervangen. De theeschenkerij van de Buitenkans is een aantrek
kelijke pleisterplaats voor fietsers en wandelaars. Het landgoed zal steeds
meer vergroenen waardoor het ook voor recreatieve doeleinden aantrek
kelijk wordt. De Cultuurkoepel is een begrip op het gebied van culturele
activiteiten.
Ik nomineer Dorien Kotterman voor de volgende tien vragen.
Mijn vraag aan Dorien is: 'Hoe groen gaat het landgoed en zijn omgeving
worden?'
Werk van Doede Keuning.
Aangeleverde foto
