Op 28 augustus 1945 vierde de
gehele Willibrordusstichting
op sobere wijze het bevrijdingsfeest
in het feestgebouw
en op het feestterrein.
op de daken en de koepe! zijn nog de restanten van de kruizen te zien die er in de oorlog op waren aangebracht.
Oorlog in Vught
Op 16 september 1944 groepeerden Duitsers met auto's
en afweer zich op het terrein in Vught, als voorposten van
de verdediging van Arnhem. De befaamde slag om deze
stad zou de volgende dag beginnen en duizenden Engelse
vliegtuigen lieten het luchtruim boven het gesticht dreu
nen. Op het terrein wierpen de vliegtuigen van alles naar
beneden, zoals levensmiddelen en verband. Een verpleeg
kundige dacht een staaf vet gevonden te hebben. Het was
een groot geluk dat men in de keuken zeer goed uitkeek,
want de staaf bleek zeer explosief materiaal!
De angst en spanning namen toe, toen de granaten over
Vught gierden, wat vooral 's nachts een angstwekkend
gehoor was. Rondom pletsten de scherven op het terrein
en spatten de granaten uiteen. Een van de Heilooër ver
pleegden moest zijn nieuwsgierigheid betalen met scher
ven in zijn benen.
Op 25 oktober stonden de Engelsen en Duitsers lijf aan
lijf in de tuinen van de paviljoenen in Vught. Het is een
kakofonie van geweer- en mitrailleurvuur, van dreunende
tanks en kanonnen. Maar Voorburg was bevrijd!
Maar de oorlog was nog niet afgelopen. Een Duitse
vliegenier liet een bom vallen op de vrouwenafdeling van
Voorburg. Gewonden moesten onder het puin uitgehaald
en verbonden worden. Eén patiënte vond de dood.
Terugkeer naar Heiloo
En dan, op 5 mei 1945, wordt ook in Heiloo de
Nederlandse vlag gehesen. In Vught was men geweldig
nieuwsgierig naar de stand van zaken in Heiloo. Op 12 juni
is het eerste contact tussen de Willibrordusstichting en
Vught weer gelegd: Broeder Overste en de waarnemend
geneesheer-directeur zagen kans naar Vught te komen en
al direct werd druk gesproken over de terugkeer van de
geëvacueerde patiënten naar Heiloo. Al op 23 juni gaat
een eerste groep van 30 patiënten naar Heiloo om daar
de nodige voorbereidingen te treffen, zoals schoonmaken.
Op 1 juli volgde de tweede groep. De eerste groep bracht
tevens de meubelen en andere goederen weer mee naar
Heiloo. Intussen hadden de Canadezen en de Engelsen om
beurten de wacht betrokken bij het lazaret. Van overal
werden de zieke en invalide Duitsers naar hier gebracht
om na keuring verder gezonden te worden. Eindelijk, op
9 juni 1946, vertrokken de laatste Duitsers en is aan de
bijna vijfjarige bezetting een einde gekomen. De patiënten
konden weer terug naar Heiloo.
In de Verhalenkamer zijn documenten te verkrijgen over
de Willibrordusstichting tijdens de Tweede Wereldoorlog.
