KLEINE COURANT
HELDER. NIEUWEDIEP EN OMSTREKEN
No. 565.
Dinsdag 16 Juli 1878.
Zesde Jaargang.
ald
di
b abonnement
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgevers BERKHOUT Co,
advertentiën
nieuwstijdingen
feuilleton.
N, VERST00TEN.
Vliegend Blaadje
VOOR DEN
ïr 3 maanden binnen de gemeente 35 Ct.
3 franco per post 60
te HELDER.
Van 15 regels 35 Centen elke regel
meer 5 Centen; grootere letters worden
naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 ure bij de Uitgevers bezorgd zij 11
DE.
HELDER, 16 Juli 1878.
54 De mailboot Madura, aan boord
ïbbende de passagiers en equipage
8ee\n yjjft verongelukte st. Voorwaarts,
'tteWam. heden morgen alhier binnen.
e mailboot Conrad wordt heden
Per'ond of morgen verwacht.
Blijkens een telegram van den
puvemeur generaal van Ned.-Indië,
1. 12 Juli, zijn de IV en VI Moe-
,m weder door de vijandelijke beuden,
e, blijkens het vorige bericht, zich
irfiliar genesteld haddenontruimd
a e)5órdat nog de van Java gezonden
oepenversterking in Atjeh was aan-
bkomen. Een paar kolonnes, die de
«schillende bergpassen zijn doorge-
t. okken, hebben er geen vijandelijk-
sden ontmoet.
Verlangend wordt de komst
in het vorstelijk echtpaar te 's Hage
irbeid, leest men in de Haagsche
3 roniek der Gron. Ct. in een bericht
?er het aanstaande huwelijk van
t het- K- H. prins Hendrik en prinses
'aria van Pruisen, en men is voor-
emens der jeugdige prinses een
bitterende ontvangst te bereiden.
I an geineeentewege zijn reeds plan-
sn voor een keurige versiering der
i n ,"d en voor een illuminatie outwor-
jag^n, maar de geheele bevolking zal
[den ;ker meewerken om de ontvangst
icht feestelijk te doen zijn. Ik heb
:eds iets vernomen van een plan
Jtsto, ..i.
tot plaatsing voor het paleis van
prins Hendrik van een monster-
pyramide van bloemen, op te richten
door de voornaamste bloemisten van
het geheele land.
Dit jaar zal een deel der land
macht, in verband met de zeemacht,
op een gedeelte der Noordzeekust van
Zuid en Noord-Holland veldmauoeu-
vres op groote schaal houden. Aan
die manoeuvres zal deelnemen de 2
divisie, waarhij zullen worden gevoegd
2 komp. art. transporttrein, 1 batte
rij van het 1 reg. veldartillerie en
een detachement hospitaalsoldaten.
De manoeuvers zullen plaats hebben
van omstreeks 2 tot 12 September
aanstaande.
De vischsloep Eendracht, van
Arnemuiden, is op de schelde door het
Duitsche st.schip Sakkarah zoodanig
aangevaren, dat ze onmiddelijk zonk.
De jongste zoon van den schipper
is, volgens de Midd. Ct., bij het on
geval omgekomen. Het st. was naar
Antwerpen bestemd.
De knecht van een veerschipper
werd Zaterdagmiddag, op de hoogte
van Koedijk, bij het uitvieren van de
jaaglijn overboord geworpen en is
verdronken.
Een hoefsmid te Amsterdam
zou een paard nieuwe ijzers aanleg
gen. Het hoornachtig binnengedeelte
van den hoef snijdende, stootte hij
op een hard voorwerp. Dit bleek
JS-
en Poolsche geschiedenis.
J Bi
XVII.
Murawieff aanschouwde het meisje op-
erkzuani en hetzij dat zijn hart plotseling
iwogen werd of dat hij haar mooi vond,
j zeide met zachte stem:
„Waarmee kan ik u dienen, eerwaardige
ister? Spreek, want ik heb slechts weinige
inutén tijd, wijl vele andere personen mij
ireken willen."
Sara vatte nu moed en begon de ge-
mrtenissen van den laatsten tijd kort en
indig te verhalen.
„Nu, en wat zei uw vader er van, dat
3 christin en de vrouw van een christen
ildet worden vroeg de graaf, haar in de
ide vallend.
Sara waagde het niet de oogen op te
slaan en lispte
„Hij heeft mij verstooteu en vervloekt."
„Dat behoefde hij niet te doen," ant
woordde de generaal spottend, „want Se-
niawitsch moest immers met de jonge vorstin
Felotiskoff huwen, die graaf Dewbinksky
hielp ontvluchten. „Ha ha," lachte hij, opdat
ge echter niet ongehuwd heen gaat, moogt
ge graaf Dewbinksky als man hébben. Dat
is geen slechte demoediging voor den trot-
schen graaf voor dien prijs wil ik nw
vader en hem het leven schenken eu u
beiden dadelijk in het huwelijk laten ver
binden
De arme Sara had de laatste woorden
niet meer gehoord. Zij was niet in staat
antwoord te geven. Seniawitsch, ter wille
van wien zij den vloek baars vaders had
ondergaan, om wiens wille zij zooveel ge
leden had Seniawitsch had haar schan
delijk misleid, bedrogen.
Zij riep slechts„Ontferming, ontferming
met mijn armen Vader
„Ik scherts niet," zei Murawieff streng
en schelde.
een gouden ring te zijn, dien het
paard zich in den hoef moet hebben
getrapt.
Door Ferdinand Heun, arbeider
te Usqert thans in hechtenis, is
cassatie aangeteekend tegen het arrest
van het Gerechtshof te Leeuwarden,
waarbij hij, ter zake van moord en
diefstal, is veroordeeld tot leveüslauge
tuchthuisstraf.
Onlangs is gemeld, dat in de
Marnixstraat te Amsterdameen
echtgenoot zijn gade uit het raam
zou hebben geworpen. De gade is
echter wegens een huiselijken twist
uit het raam geprongen, bevindt zich
thans vrjj wel en is met haar man
verzoend.
Bij laag water viel Vrijdag te
Arnhem een gedeelte van de Lau-
wergracht nabij bet Koningsplein
droog en daar werd een zonderlinge
vondst gedaan. Niet minder dan een
en zestig sleutels van allerlei vorm,
aan ringen, touwtjes, of los, lagen
daar bijeen. Zij schenen hoogstens
drie weken of een maand hier ge
legen te hebben. De oplossing is
misschien zeer eenvoudig; voor het
oogenblik is de zaak echter vrij raad
selachtig. Bijna zou men geneigd
zijn, de verzekering, die men in 't
vorig jaar zoo vaak hoorde zingen:
»niijn sleutel ben ik kwijt", voor
ernst te gaan houden. Dat hier het
magazijn van een inbreker" zou zijn
Dadelijk verscheen een ordonnans-officier.
Graaf Dewbinsky en de jood Barucli Levi
moeten oogeublikkelijk hier gebracht worden;
vervolgens moet onverwijld de regements-
geestelijke komen."
De ordonnansrofficier bezag eenigszins
verbluft zijn chef, doch herstelde zich
spoedig, groette en snelde weg om het
ontvangen hevel te volbrengen.
„Ik raad u geen woord tegen mijne ver
ordeningen te uiten en u aan alles te on
derwerpen, zoo ge het leven ilws vaders
wilt behouden zien;" na deze woorden ver
liet Murawieff de kamer. Na een kwartier
uur, hetwelk de angstige Sara eeu eeuwig
heid scheen, trad een bediende binnen.
„De generaal laat u zeggen, dat ge mij
volgen moet," zei hij ernstig, maar beleefd.
Willoos als een kind gehoorzaamde Sara.
De bediende voerde haar door verseheidene
gangen tot hij eindelijk een deur opende.
Sara trad binnenzij stond in een kapel,
waar juist een knecht bezig was de kaarsen
op het kleine altaar aan te steken. Het
flauwe licht, dat de kleine kapel alleen
gedeponeerd, is niet waarschynlyk
zelfs hij, die de uitgebreidste zaken
doet in dit vak van industrie, kan,
dunkt ons, met een kleiner stel
werktuigen volstaan.
»Arnh. Ct."
Een sluiker, die nog twee ja
ren gevangenisstraf to goed had, en
om deze te ontgaan naar Pruisen
vluchtte, heeft zijn dierbaar Neder
land niet kunnen vergeten. Dit was
'smans ongeluk. Nauwelijks toch
bevond hij zich op vaderlandschen
bodem of hij werd door de rijksamb
tenaren, te Ter Apel gestationneerd,
ingerukt, om zijne met de justitie
nog openstaande rekening te ver
effenen.
Ouder het kleine aantal perso
nen, thans in de gevangenis te Mid
delburg verblijf houdende, bevinden
zich drie ex-gemeente-secretarissen,
wien men tevens het baantje van ge
meente-ontvanger had opgedragen.
Die heeren schijnen dus al te „ronde
Zeeuwen" geweest te zijn.
Een gepensioneerd sergeant
schrijver, die zich om drank te be
komen schuldig heeft gemaakt aan
diefstal van een jas in een herberg,
is gevat, nadat hij de jas voor 75
cents en den inhoud, een aantal lote
rijbriefjes, ter waarde van f70 ver
kocht voor had f 5.
Ken dienstbode te Amsterdam, ont
stal haar meesteresse een paar juwee-
van de twee enkele kaarsen ontving, hulde
de schilderij van het altaar in een donkere
schaduw, en de anders zoo zachte en lief
derijke gelaatstrekken der heilige moeder
Gods schenen nu ernstig, bijna streng bij
het schemerlicht. Sara knielde neder en bad.
Zoowel de bediende, die haar bad binnen
gevoerd, als bij di,e de kaarsen bad ont
stoken, waren verdwenen. Sara was alleen.
Voetstappen van soldaten werden hoorbaar,
evenzoo het neervallen der geweerkolven,
toen de manschappen voor de kapel halt
hielden. De deur werd geopend en Sara,
in de meening dat Murawieff binnentrad,
stond op. Niet Murawieff, maar een man
met ketenen beladen, met geboeide handen
en ter aarde gewénd gezicht wankelde binnen.
Het was graaf Dewbinsky. Di,ep gebukt
onder den last der zware ketenen, zich
slechts met moeite voortslepend, volgde
haar vader hem.
Achter hem verscheen Murawieff en ver-
verlustigde zich m,et dit zeldzaam schouwspel.
Toen Baruch de oogen ophief en zijn
van tranen bezwaarden blik op Sara vielwas