KLEINE COURANT HELDER. NIEUWEDIEP EN OMSTREKEN E. Mo. 618. Vrijdag 17 Januari 1879. Zevende Jaargan abonnement Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag. berkhout Co, te HELDER. advertentiën rnig. Kalender der Week. nieuwstijdingen. feuilleton. Vliegend Blaadje VOOR DEN jorn J. i per 3 maanden binnen de gemeente 35 Ct. n te 3 franco per post 60 Uitgevers Van 16 regels35 Centeneikeregel meer 5 Centengrootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VUIJDAGSMORGENS vóór 10 ure bij de Uitgevers bezorgd zijn. de. >org enovei larlem benden enegen 1 GEB SS.E dienst u aan 1, Gas' Viscb' boven rê week AARLS baat mdschen 1876. aart volg gebruil— D RUI- Heer- ODttoezeiiiinE liü het afsterven van Z H. PRINS HENDRIK. Hij is niet meer, drfPrins, de Ed'le welbeminde! Weent, Nederlanders! treurt, plengt tranen, hem zoo waard Diep schokt de mare 't hart van ieder welgezinde De waard'ste Oranjetelg is heengegaan van d' aard' De deugd, de huwelijkstrouw, de helper in elks nooden, Is dood. Fabrieken, scheepvaart, landbouw, handelsstand, W at welvaart stichtte nu Prins Hendrik is ontvloden, Hun veerkracht is verlamd Zucht vrij, mijn Vaderland Weent, Nederlauderstreurt! de Vorst, dien gij vergoodde, En wis die hulde waard, helaasHij is niet meer Uw toekomst wordt omfloerst; de waardigste der dooden, Door heel het volk bemind, ligt op het doodbed neer! Wie zal 't verlies vergoên, den Lande thans beschoren? Wie schetst 'ons, wie bepaalt, gevoelt de diepe smart, Nu wij ons schoonst juweel, zoo kostbaar, rein, verloren, De hoop der toekomst zelfs? Wie heelt die wond van't hart? En thans, bij 't dubbel feest der vreugd, maar ook der rouwe Hier huw'lijksbaud, maar ginds ontbinding van den echt; O! diep gevoelen wij met Haar, met d' eed'le Vrouwe, Wat die ontbinding, Haar dat rouwfeest, 't scheiden zegt. Waar zóó men hoogtijd houdt, een huw'lijk wordt gesloten; Op zulk een stond des tijds, hoe vreugdgezind van hart, Daar voegt bij 't feest der rouw't eerbiedig 't hoofd ontblooten, Daar keert de vreugd naar 't graf en teekent rouw en smart." F JANUARI of Louwmaand 31 dagen. Opgang der Zon 8 u. 2 m. Ondergang 4u. 16 m. Zondag 19 Maandag 20 Dinsdag 21 Nieuwe Maan. Woensdag 22 Donderdag 23 Vrijdag 24 Zaterdag 25 HELDER, 17 Jannari 1879. De Israëlitische vereeniging ïNut en Vermaak" vierde Woens dagavond in Musis Saerum op fees telijke wijze de intreden van haar 25e vereenigingsjaar. De avond werd zeer genoegelijk doorgebrachteen paar tooneelstuk- jes, die verdienstelijk werden opge voerd, alsmede eenige voordrachten, droegen zeer tot het welslagen van dezen vreugdedag bij. Deze vereeniging, waarvan de heer M. J. Manheim gedurende al dien tijd president was, heeft zich door hare weldadigheidszin zeer onderschei den een kraamvrouwenfonds behoort mede tot hare bijzondere zorgen. 1 wStsiaa Jasper Sandra snzijnJas ft. Hg be Oorspronkelijke Novelle door •orstlijder, D. DEKKER. MMEN. slot- oen Sandersen later met zijn Geerte alleen aaaksels li me^te hij eerst op hoe armoedig 't er woning uitzag, begreep licht waarheen zijn nette in- zijn, d&I» bij de langdurige ziekte'zijner vrouw, f 2 f was' maar durfde echter niet te vra- f 1 _naar de jas. en hij eindelijk ontdekte, dat ze er niet f 0.65 val wag^ vertelde Geerte, hoe zij dit stuk ievenstaan«)0r weinige weken had bewaard en ineere Alleen ecbden, maar, door den nood gedrongen, e d i e p bjad moeten verkoopen, echter met het D 'J'exel b Tan wederinkoop, na verloop van een T GROO'den Hjd, die nog niet was verstreken. "toTTTT T ^et £?0°tete deel had zij 't geld er voor -'HU 11 Qp bericht helderde zijn gelaat Medembli\ju j8 je fouj. herstellen, wijfje," ikbuizen bhij vroolijk. „Gij hebt natuurlijk een 1 J.BRUUl gèef 't mij en mijn naamgenoot zal —1 ook weer in onze woning zijn. gQgR Jfte haaste zich 't bewijs te halen 1 ;ot haren schrik vond zij 't niet meer wtse, waar zij het geborgen had. zocht langen tijd te zamen, maar te vergeefs. Sandersen begaf zich daarom naar den winkel van den uitdrager, doch moest de voor hem verpletterende tijding hooren, dat de jas sedert eenige dagen door een on bekende vrouw tegen teruggave van het be wijs was ingekocht. Spaan bezat het bewijs nog en vertoonde het aan Sandersen, die in wanhoop weer naar zijne woning stormde, zich voor het hoofd sloeg en uitriep„We zijn arm Geerte door mijn schuld, door mijn dwaas begrip, door mijne geheimzinnigheid tegenover mijne eigene vrouw Geerte, die zich maar niet vergeven kon niet beter op het bewijs gepast te hebben, daar het stellig gestolen was, kon zich de wanhoop van haar echtvriend niet verklaren en drong er op aan om te weten, hoe huu al of niet arm zijn nu kon af hangen van't bezit van de jas. „Ja," sprak Jasper, „nu zij toch verloren is, blijft liet mijn geheim." „Maar, beste vriend, ik begrijp niet...." „Neenge kondt ook niet begrijpen. Dwaas, die ik was," vervolgde hij na eene dersen vernomen en was heengesneld om hem welkom te heeten en hare vriendin geluk te wenschen. Zij droeg een pak, dat zij op een stoel wierp, en na dé eerste begroeting opende zij het en zeide„Op een ver nieuwd huwelijksfeest moet de trouwjas ook weer dienst doen. Daar heb gij ze." Geerte en Jasper lachten en schreiden te gelijk op het gezicht van het teruggevonden voorwerp. Het kwam vooreerst niet tot eene opheldering, want de vreugde der echtge- nooten, vooral van Sandersen, was zoo groot, dat Mina niet aan 't woord kon komen. Sandersen danste met de jas de kamer rond, maar ten laatste zocht hij een mes, tornde de kraag van de jas af en riep ver heugd uit„Hier Geertehier Minazit mijn geheim! Ik bewaarde mijn geld altijd heel zuinig. Toen ik 25 jaar oud was, had ik reeds een aardig sommetje bespaard. Ik gaf het in handen van een, naar ik meende, rijken en eerlijken koopman, en toen ik van mijne reis terug kwam was de koopman failliet en verdwenen. Sedert dien tijd hield ik mijn geld altijd korte poos, „maar vraag mij niets meer, £ij mij en droeg het in bankpapier, inge- 't is in ons belang mijn geheim te bewaren^ tusschen de voering van een kleeding- omdat we de jas dan misschien nog kuunf SP1 terugvinden, althans eerder dan dat ik openbaarde. Terwijl de echtgenooten nog over b val spraken, kwam Mina Drossens 1 Zij had de gelukkige terugkomst va ^dat ik altijd bij de hand hield, om - c H. 'hipbreuk of ander onheil dadelijk Redden en voor diefstal gewaar- V<5or mijn huwelijk liet ik voering van den kraag mijner Hier heb ik het," ver- Het st. Celebesvau Batavia naar hier, te Napels aangekomen, vertrok vau daar 15 Januari des morgens. Benoemd tot ontv. der reg. en dom. te Venlo A. Westra, thans te Helder. Tot hnlpouderwijzeresse aan de gemeente-school No. 7, is door den raad benoemd mej. J. L. V. Weckesser. De off. mach. 2de kl. A Jonkees, geplaatst bg 's Rijks werf te Wil lemsoord, word met 15 Februari a. s. op non-act. gesteld en met den ljn daaraanvolgende vervangen door den off. mach. 2de kl. C. R. Vau Kooten. Het overlijden vau Z. K. H. Prins Hendrik was, blijkens de berich ten uit Luxemburg, zeer onverwachts. Niets deed de mogelijkheid van de katastrofe voorzien. Zondag werd de prins als herstellende beschouwd, of schoon hij een weinig meer koorts had. Z. K. H. liet nog den minister van staat van Luxembnrg, baron von Blochausen, ontbieden, om van hem een omstandig verhaal te hooren vau de huwelijksfeesten te Arolseu. Maandagnacht ten twee uur nam de zieke zijn medicijnen nog en was zijn volgde hij, want de naden waren door hem losgetornd, terwijl hij er verscheiden bank- billetten tot een belangrijk bedrag uithaalde en voor zich op tafel neerlegde. blijdschap en verwondering sloten voor eene wijl den mond der vrouwen. „Ziet ge," vervolgde de bootsman, terwijl hij na de knoopen en hij had er met opzet zeer veel aan laten zetten van zijne jas aftornde, „ziet ge, hier heb ik nog een kleinen spaarpot. Het vormpje van icdcren knoop bestaat uit een Engelsch goudstuk van 12 gulden," en werkelijk verkreeg de bootsman langzamerhand een aardig stapeltje goudstukken voor zich. Nu alles in orde was, volgde de ophel dering van Mina Drossens, die den dank der echtgenooten niet aannam, maar met veel aandoening sprak „Ik dank God, dat ik, zonder het te weten, iets voor uw geluk deed. Reken het in mindering voor al het leed, u door Willem aangedaan. Vergeef den ongelukkigeGod heeft reeds tusschen u en hem gerichthij is krankzinnig en zal naar de verklaring van den arts spoedig sterven." Diep bewogen stonden daar alle drie. Tranen sprongen uit hunne oogcu en met aandoening sprak de brave bootsman „Moge God den ongelukkige even zoo vergeven als ik."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1879 | | pagina 1