Spelevaren
geworvene, een oud gediende en als
onder-officier hg de jagers gepaspor-
teerd, zal als sergeant-schrijver aan
het bureau van den Gouv.-Generaal
werkzaam zgn.
Omtrent de poging tot brand
stichting te Sittard deelt de Limb. Ct.
het volgende mede:
De heer V., een jongmeusch uit
Pruisen, deserteur, had zich, na een
paar jaren in Amerika vertoefd te
hebben, te Sittard gevestigd, alwaar
hjj zich toelegde op het studceren in
de geneeskunde, ten einde zich later
weer naar Amerika te begeven om
aldaar een diploma in de geneeskunde
te verwerven. In zijn ledige uren
wist hij het hof te maken aan een
schoone dame, die echter zjju liefde
niet met wederliefde scheen te be
antwoorden.
Donderdag vertrok onze goede V.
met den trein om zich weder naar
Amerika te begeven, 's Anderendaags
ontstond brand in zijn studeervertrek,
dat grensde aan het huis, bewoond
door het voorwerp zijner liefde. De
wachtmeester der marechaussee, die
dadelyk ter plaatse des onheils was,
bevond dat de balken op den zolder,
den vloer, enz. mot phosphor bestreken
waren, en algemeen meent men, dat
V.om zich op de dame, die zijn
liefde niet beantwoordde, te wreken,
een zelf-ontbrandende stof op den
zolder had geplaatst, ten einde het
huis der meer gemelde dame te doen
afbranden.
Dadcljjk werd er naar Antwerpen
ge telegrapheerd om hem op te sporen
en aan te houden 't schjjut echter,
dat hjj zjjne route over Botterdam
genomen heeft. Op zjjn koffers had
hjj 4 verschillende adressen boven
elkunder geplaatst, b. v. het bovenste
adres te Venloo, het tweede op een
andere plaats en zoo vervolgens af to
scheuren, ten einde spoorwegbeamb
ten enz. het doel zijner reis bijster
te doen worden.
Het schip Atlantic, kapitein
Freese qq., van Rort Paix met verf
hout en koffie, is 23 Aug. te Falmouth
aangekomen. Kapt. Springer en vjjf
man der equipage zijn gedurende de
reis oveleden. De eerste stuurman,
timmerman en een jongen hebben het
schip binnen gebracht.
De brand, die in den avond van
Donderdag te Bordeaux is uitgebroken,
ontstond in twee gebouwen, die tot
bergplaats dienden van verschillende
Dc gchcelc nacht werd onafgebroken be
steed om de lading in te nemen, alsof zij
bijzouderen spoed hadden om do haven uit
te komen, en omstreeks den middag werd
het anker gelicht, terwijl dc inhoud van
den laatstcu lichter aan boord werd ge
bracht.
Toen Salvé een paar uur later in vrijheid
werd gesteld, waren zij reeds in volle zee,
op dc hoogte vau den mond van het ka
naal. Dc kapitein, de drie stuurlui eu
verschcidencn van de minderen in rang,
die op dek waren, droegen petten met
goudgnlou omzoomd en een soort uniform
als van soldaten, terwijl dc officier vau dc
wacht gewapend was. Het scheepsvolk, dat
aan den anderen kant stond, zag cr tot
op den laatstcn man vrij armoedig uit: zij
schenen tot allo nationaliteiten te behooren;
Eugelschen wareu er, Ieren, Duitschera en
Amerikanen, om van een half dozijn negers
en mulatten niet te spreken. Toen nie
mand acht op hein sloeg liep hij con poos
heen en weer naar zijn eigen goeddunken,
en weldra zag hij, en 't was een aller
onaangenaamste gewaarwordioghoe niet
minder dan drie lijken, onachtzaam in zeil-
doek genaaid, langs den kant van 't schip,
die van land af was naar beneden gelaten
licht brandbare stoffen. In een oog
wenk breidde het vnnr zich nit en
reeds te middernacht geleek een groot
deel der stad een vuurzee, die aan
houdend aangewakkerd werd door een
sterken wind. Persoonlijke onheilen
zijn niet te betreuren. Men schat het
verlies op twee millioen franken. De
oorzaak van deze ramp is nog geheel
onbekend, doch een onderzoek wordt
ingesteld.
In Ostende is op de plaats, waar
gebaad wordt, een gleuf in het strand
ontstaan, waardoor bjjua een groot
ongeluk was veroorzaakt. De badgas
ten, onbekend met de ontstane diepte,
begaven zich in het water en spoedig
waren er eenigen in de diepte ver
dwenen. Gelukkig waren er stoutmoe
dige en bekwame zwemmers bij de
hand, die ter redding toeschoten.
Twee dames werden bewusteloos aan
het strand gebracht, doch herstelden
spoedig, zoodat er geen menschen-
leveus verloren gingen.
Het Eugelsch blad, de Trnth,
deelt een brief mede van een dame,
die op klaarlichten dag in Londen
in de straat Southampton door twee
mannen is aangevallen, die haar klee
deren scheurden en op de borst sloe
gen, om haar portemonnaie te rooven.
Deze viel op den grond, doch de dame
zette haar voet er op. Daarop vlucht
ten de lafhartige aanvallers. De mis
handelde dame, die een voorbeeld van
tegenwoordigheid vau geestgaf, vraagt:
Is het waar, dat wjj in Londen poli
tiedienaars hebben, om ons te be
schermen
Het Petit Journal bevat een uit
Zweden ingezonden stuk, waarin mel
ding wordt gemaakt van een wonder
kind van 4'/j jaar, een meisje, dat
de schrjjver korten tijd geleden in
een klein theater van Stockholm heeft
hooren pianospelen. In weerwil van
haar jeugdigen leeftijd heeft zjj reeds
een krachtigen aanslag; met gemak
weet zjj vrij groote technische rnoeie-
ljjkheden te boven te komen en haar
gehoor rechtvaardigt de schoonste
verwachtingen. Onmiddelljjk speelt ze
alles wat ze hoort met begeleiding er
hg. De inzender meent (lat een der-
gelgk muzikaal genie, dat zonder zelfs
de noten te kennen, zoodanige hoogte
heeft bereikt, op een conservatoire te
1'arijs tot groote ontwikkeling zou
kunnen komen en noodigt kunst
vrienden uit met hem in briefwisse
ling te treden, teneinde haar de lei-
werden zonder dc minste ceremonie. Het
onbehagelijke gevoel, door dit voorval ge
wekt, werd alles behalve verzacht toen hij
weldra vaneen kleinen bleeken kajuitsjongen,
met wien hij een gesprek had aaugekuoopt
hoorde, dat het gelukkig bij de autoriteiten
van de haven verborgen was gebleven, dat
er gele koorts aan boord was; dat cr be
neden nog verscheidenen ziek lagen, en
dat een van hen die daar juist over boord
waren geworpen, don vorigen dag gestorven
was in dezelfde kooi waarin Salvé dieu
nacht had geslapen.
Tegen den avond werd hij op den achter
steven bij den kapitein geroepen, die hem
afwachtte loet den bootsman iu zijn nabij
heid. Hij was een mager man, die er flink
uitzag, ongeveer 40 jaar oud, met volle
zwarte bakkebaarden, sprekende trekken,
vrij bolle waugcu en zorgvuldig opgemaakt
glanzig haar. Hij rookte uit ecu prachtige
pijp, met een lang roer met paarlemoer
ingelegd en nam van tijd tot tijd een teug
uit oen kop sterke koffie, die op het val
licht siond.
„Hoe heet je?" vroeg hij, nadat hij ge
knikt had om Salvé's groet te beantwoorden.
„Salvé 1"
„Salvé," herhaalde de kapitein, den naam
ding van kuudige leermeesters te
verschaffeu.
De berichten, die de telegraaf
uit Zuid-Afrika brengt, zgn niet hg-
zonder bevredigendwel meldt men
nog de onderwerping van verschillende
Zoeloe-hoofden, en de overwinning
der Engelschcu in eenige kleine scher
mutselingen, maar er heerscht ont
stemdheid en zorg over generaal
Wolseley's besluit om de verdere
vgaudelgkheden thans te staken men
noemt dit onverstandig en hoogst
onvoorzichtig, duar dit den Zoeloes
tgd zal laten, zich weer tc verzamelen
en opnieuw weerstand te bieden. De
Zoeloes zjju gewoon een overwinning
tot het einde te voltooien, een andere
tactiek kennen zg niet en in sir Wol
seley's terugtrekken zullen zg dus
niets anders zien, dan vrees en gevoel
van zwakheid. Aan Daily News tele-
grupheert men, dat de toestand nog
zeer twijfelachtig is en verre vau
geheel geregeld, terwgl een telegram
iu de Times meldt, dat de Zoeloes
nog volstrekt geen plan schguen te
hebben, om zich te onderwerpen.
Uit den Transvaal meldt men uit
Pietermaritzburg, dat, hoewel er geen
stellige berichten zgu, van geloof
waardige zgdo verzekerd wordt, dat
de Boereu besloton hebben de wapenen
op te nemen, als zg hunne onafhan-
kelgkheid niet terugbekomen.
Zekere heer Sweaps in Kentucky
leefde niet gelukkig met zgne vrouw.
Hij ontmoette miss Birmann, die hem
beter aanstond. Hg besloot geduldig
den dood zguer vrouw af te wachten
en dan met miss Birmann te trouwen,
waarvuu deze ook niet afkeerig was.
Om wederzgds evenwel eenigen waar
borg te hebben, betaalde zij hem 50
dollar, waarvoor hg haar de volgende
schuldbekentenis gaf: »Ik onderge-
teekende verbindt mg, twee dagen na
den dood mgner vrouw in 't buwelgk
te treden met miss Birmann of order."
Toen miss Birmann nu nog vóór den
dood van Sweap's vrouw stierf, kwam
de schuldbekentenis in handen van
een nicht van eerstgenoemde, die zich
te bekwamer tgd aanmeldde en de
gelukkige echtgenoote werd vau den
heer Sweaps.
Een Amerikaausch blad bevatte
het volgende bericht: >De eerwaarde
predikant Jonas Thomseu van de
Andreaskerk te Nieuw-York hield zgn
afscheidsrede voor eeu groote menigte
toehoorders. Met een bewogen gemoed
met Eugelschen tongval uitsprekend„en
uit Noorwegen P"
„Hij ziet cr tc fatsoenlijk uit voor den
lioop, waaronder hij zal raoeteu leven,"
fluisterde hij den bootsman in 't oor.
„Bevaren matroos?"
„Ja."
„Je hebt drie guinjes op rekening gehad?
ging hij voort nadat hij een paar trekken
gedaan had om zijn pijp aan tc houden en
in zijn grootboek gekeken had; „dat is de
gage van een maand."
„Neen, mijnbeer!" sprak Salvé flink. „Ik
heb niets op rekening gehad," en toen be
gon hij de omstandigheden te verhalen,
waaronder dc veronderstelde betaling had
plaats gehad. „Ik ben tot op dit oogen-
blik nog niet in den gewonen vorm in
dienst genomen, ondersteld dat 't nu ge
beurd is; maar in elk geval ben ik tot
heden als een hond, ja erger nog behandeld."
De kapitein nam geen notitie van zijn
laatste opmerking, maar zeidc eenvoudig,
kort en streng;
„De drie guinjes komen hem toe, boots
man Jenkins. Zijn plaats is de voormars.
Er mag wel een flinke man zijn onder dien
gemccnen troep daar."
(Wordt vervolgd.)
deelde hg aan hen mede, dat de
necsheer hem een reis over de Al
tische zee had aangeraden, om oi
Frankrgk's schoonen hemel zgu
zondheid terug te verkrjjgen. N&eg
hartelijke toespraak richtte hg zjj;
oogeu ten hemel en zond een vut;
gebed op tot God plotseling lij
lig hard weg en de Beasit-straat j
Daar hielden straatjongens hem t<
eu bouden hem een strop om
hals. Nu liep hg nog wilder in
rondte, totdat een politiedienaar he»
met een goed gemikt schot uit zij
revolver doodschoot." Die zonderling
gebeurtenis dankt haar ontsta»
aan een vergissing van een zette
die bij ongeluk het slot over een dol
leu hond bij het begin van een be
richt over de afscheidspreek had ge.
voegd.
A.
ge'
Wi
bn
Di
Ei
LATERE BERICHTEN.
Gisterenavond is een der be
zoekers van het Café Oesterput'
alhier, plotseling doodgebleven.
Het geheele jaar konmerkt zie!
door veelvuldigen eu aanhoudeudei
regens. De meeste regen viel in April
Juli en Augustus. In de oerstgenoem
de maand werden 60 Mm., in
tweede ruim 76 Mm, terwijl tot 0|
24 vau de loopende maand reeds 7
Mm. zgn waargenomen en er schgu
ongelukkiger wgs nog geen beter
schap te komen.
HELDERSCHE MOPPEN.
Een jonge wijsneus zag een buurman me
groote oogen turen op een courant, eu we
tende dat de man niet lezen kon, zeidc hi
tot hem
Buurman, waarom kijkt gij in die con
raat? Gij kunt immers niet lezen?
Loop heen, hernam de andere, ge
raakt of ik lezen kan. Mc dunkt, dat ik
cr groot genoeg voor ben.
Groot genoeg! herhaalde de jongen,
spottend dat zegt niet veel. Een ezel ii
ook groot genoeg om muizen te vangen ea j
toch kau hij het niet.
Een uitgever van een dagblad te New*
York, die zijn uitgave niet kon voortzetteo
eu totaal geruïneerd was, schreef de volgen*
de curieuse regels tot afscheid aan het pu
bliek
Indien wij in onze korte maar schit
terende publieke loopbaan iemand beleedigd
hebben, dat hij ons dan een nieuwen hoed
zende en wij zullen het verleden vergeten,
'k Ging reis iu een bootje varen,
Met een meisje aan miju zij;
Zoo lieftallig, zoo bevallig,
En zoo hart'lijk goed voor mij.
't Maanlicht spiegelde in de baren,
't Koeltje ruisebte iu 't oevergras,
Zachtkens dreef ons bootje verder
Langs den kal men waterplas.
'k Zag haar in beur bruine kijkers,
Als twee sterren, hel en klaar;
'k Boog mij zacht tot haar voorover:
lias verstonden wij elkaar.
O, die zalige oogenblikken,
Staan zoo helder voor mijn geest.
Die, hoe ras voorbij, beslissend
Voor mijn leven zijn geweest.
Weldra ga ik in Hymens bootje
Varen op des levens zee,
Eu mijn lieve tochtgenoote
Noem ik als mijn gade mcê.
20 Aug. 1879. Vhoolijke Frans.
Burg-erlijke Stand Helder,
Van 22 tot 26 Aug. 1879.
ONDERTROUWD: J. C. v. d, Wal,
kantoorbediende en M. Duinker.
GETROUWDGccne.
BEVALLENM. E. Pronk geb. Schutter,
Z. J. C. Marmelstein geb. Kamper, D.
