J. SCHAGER.
Winter- en Regenmantels
IDE TIJDGEEST I Flanellen, Baaien, levers, Duffels.
BEDDENWINKEL
WiBler-Stoffen,
KLEEDERfflAKERIJ
WINTERJASSEN,
Magazijn van Meubelen Spiegels.
fiater-Aariaplea,
Maziel ia de Tainljes.
rS^SkHBNlBNHUll BIJ J. ICHA6ER
Üitsloitend het soliedste fabrikaat, tot de minst mogelijke prijzen te leveren.
HOOFDGRACHT.
OROOTE SORTEERING.
PLAATSVERVANGERS
VRIJWILLIGERS,
Muziek voor den Dans.
Groote voorraad
VESTEN.
KANAALWEG
GEMAAKTE
en ieefen,
tegen zeer lage
prijzen.
Vlecht net Riet alle soorten
Tan Stoelen, Caoapê's, enz.
Spoorstraat. A. BARNEVELD. Spoorstraat.
L. F F SCHILLING.
VAN RENESSE, Stationschef
Puik!
Beste
HOOFDVOORWAARDEN:
HOOFDGRACHT K 68-69,
NIEUWE DIEP.
SPECIALITEIT in alle soorten dunne, middelzwaar en zware, effen en gekeperde, witte en gekleurde TE*11! a.T> T zoowel Inland-
sche als Fransche krimpvr(je soorten, ouder waarborg van solide, in meer dan twintig verschillende nummers, van af 10 Cts. met 5 Cts. verhooging tot fl.Groot9 stalen
der kwaliteiten met opgaaf der breedte in Ned. Maat op aanvraag verkrijgbaar. Witte vijf kwarts en twee els LAMSB AAIEN, zoowel in du n n e als in z w a r e soorten, van af 90 Cts, tot f 2.
Geüleurciè Flanellen, zoowel voor Overhemden als Dames-Japonnen, iu 5/4, 6/4, 7/4 en 9/4 breedte, in de uitgebreidste sorteering. Stalen-Collectie
beschikbaar. Effen middel en donkergrijs geheel wol, Flanellen voor Japonnen 150 Ned. duim breed a 75 Cts. en 4/4 of 65 Ned. Duim breed, gedrukt, zware kwaliteit a 25 en 30 Cents.
Hood.6- en iDlailW©-. Vries en LalienlDaaiOn, pulk, solide, in vijfkwarts en 2Els breedte, van af 60 Cts., opvolgend met tien
Cts. verhooging, tot 11.80 per El. Vruag de bijzonder zware soorten, zoowel In rood als blauw van 80 Cts., 100 Cts. en 130 Cts., deze drie soorten zijn expres voor de TIJDGEEST
bewerkt en worden onder waarborg verkocht.
Effen, gekeperde en dubbeldraads EeVOr-B-aalCIl, gewoon grijs, licht en donkerbruin, Havana, Parel en blauwgrijze kleuren, thans in tweeëntwintig soorten en
kleuren voorhanden en dagelgks uitgestald. Groote Stalen dezer colossale kleurensorteering, met opgaaf der minste prjjzen, op aanvraag verkrijgbaar.
Inaigo-tolauwe Duffels uitsluitend echte klenren, van een der eerste fabrieken iu dit artikel, in zes soorten voorbanden, prijzen f2.—, f2.75,
f 8.50, f4.25, f5.- en f6.-.
Een goed Veerenbed, Peluw en Kussens
f 30.00. Kapekbed, Peluw en 2 Kussens
120.00, alles in linnen tijk.
Leidsche Wollen Dekens, ge
stikte watten Dekens, Molton
Dekenstot concurreerende
prijzen.
HOLSMULLER.
voor nazakcn en geschikte per
sonen als
worden ten allen tijde aangenomen bij
M. B U T T E R,
Batten Bantammerstrnat No. 2,
AH STERDAM.
Lokaal J« Limtilmi"
Zonda; a. s.
Entrée ïr(J. Aanvang 7 nur.
Jb. VERMEULEN.
VOOR
{§vettfassea«
DENSI-SAiSONSj
BROEKEN
I 35
DËfflISAISONS,
Meubelmaker, Bekleeder,
ZWARTE VERGULDE
L IJ JUTE N
Rietvlechter Lijstenmaker.
IN ALLE
afmetingen.
De ondergeteekende verwittigt het geëerde publiek, dat hg steeds ruim voorzien is van Nfahonyhouten,
Eiken- en Geschilderde
MEUBELEN, KASTEN, STOELEN en CANAPÉS,
in alle modellen en afmetingen, zeer solide, net bewerkt en goedkoop. Tevens beveelt hg zich aan tot bet
repareeren en bekleeden van alle soorten van STOELEN en CANAPÉ'S, tegen den minst mogeiyken prijs.
P.S. Zoo even ontvangen een groote collectie SPIEGELS, van de laatste modellen,
In voorraad een groote sorteering KNOPPEN voor Embrassen.
«ta-Garei,
isscbsrs-Wait
isscbers-Hoeken.
isscUiiiliiiti
ENZ.
SPOORWEG
STATION.
Zuiver brandende RUHRKOLEN.
Drege GAS-CQAKS.
RRUINKOQL-BRIQUETTEN.
Alles 1ste kwaliteit.
Nieuwe Novellen en Schetsen
van GEORGE KEPPER,
is de PREMIE op het
Rotterdamsch Nieuwsblad.
Een abonnement van 3 maanden
op dit blad met ZONDAGSBLAD
is f 2.55; de nommers van deze maand
zijn gratis. Het Rotterdamsch Nieuws
blad verschijnt dagelgks. Behalve
Binnen- en Buitenlandsche berichten,
vindt men in dit blad de nieuwste
Handels- en Marktopgaven, Zeetijdin
gen, Stoomvaartbericbten, Weerkun
dige Waarnemingen en Uitlotingen.
Officiëele Beurstijdingen worden dage
lijks in drie koersen vermeld.
Proefnommers gratis op aanvraag
verkrijgbaar bij
Berüliout cfc Co.,
bij wien men zich ook kan abon-
neeren op alle andere Couranten.
Puik!
te bekomen bg
T. TIMMER, Rurg op Texel,
a f 3.40 per Hectoliter.
Bij gunstig weder
Zondug a. s.,
AANVANG 3 UUR.
J. v. HOOLWERFF.
FEUILLETON.
Dt nette Brfteuaai.
39.
ROMAN
Uit 't Duitscb.
„Beste Albert," viel de gravin hem in
de rede.
Albert vervolgde, zonder daarop acht te
geven„Ik beb nog nooit een mensch ge
vonden, tot wien ik mij in de eerste mi
nuten dat ik hem zag zoo aangetrokken
gevoelde, niemand voor wien ik zoo dade
lijk sympathie koesterde. Ik heb hem be
reids tot mijn vriend benoemd boort
gijP benoemd mijn eer is daarmede ge
moeid en een Breitenbacb, zelfs wanneer
hij nog niet den ouderdom bereikt beeft
dat bij meerderjarig is, staat voor zijn eer
in en gij zult mij daarin ondersteunen!"
„O, dat is edel gedacht," zeide jonkvrouw
von Richtbonfe.
„Gij zijt er niet toe aangezocht uwe meening
over iets nit te spreken, Ulrike," zeide de
oude gravin op nijdigen toon. En zich nu
tot Albert wendende, zeide zij op geheel an
deren toon
„Zijt gij daar in de opgewondenheid, dan
uw jeugd eigen, niet wat te ver gegaan,
lief kind P"
„De genade, die de lieve God ons door
dien man bewezen heeft, wil ik volstrekt
niet uit den weg cijferen en graaf Breiten-
bach zal op schitterende wijze toonen hoe
dankbaar hij is; maar bedenk toch dat wij
vau hem, die als een der minste bedienden
bij ons in dienst getreden is, nog niets we
ten, dat zijn verleden voor ons nog een ge
sloten boek is. Wanneer gij bem eens over
schat hadtP Tot welke inconveniënten zou
het kunnen leiden, wanneer bij niet de vor
men van den salon kent, wanneer hij zich
tot onbezonnen- en driestheden liet verleiden.
Welk een affront zou het voor onze stand-
genooten zijn, als zij,zoo iets moesten er
varen."
„Ik sta voor hem borg."
„Eu hebt gij ook bedacht welk een op
offering gij van ons vraagtP Wij zullen in
de gezelschapskamer met een bediende moe
ten vertoeven en ieder oogenblik kunnen
verwachten, dat hij zich verpraat of zich in
ons gesprek mengt."
Albert richtte zich op en riep met ge
affecteerde opgewondenheid en luide stem.
„Wanneer iic niet waanzinnig wil worden,
zwijg dan grootmama. Juist zoo voert gij
al uwe addellijko troepen in slaglinie, om
mij arme, zwakke strijder voor eer en ge
rechtigheid, uit hot veld te slaan. O, die
eeuwige tegenwerpingenMoet gij mij dan
iedere kleine vreugde nog eerst door een
preek verbitteren."
Hij greep andermaal met de beide han
den het hoofd en zeide, zich tot graaf Ste-
phan wendende:
„Papa, ik vraag n thans; met grootmama
is niet meer te onderhandelen en ik zal
in 't vervolg mij ook niet meer tot haar
wenden zal mijn weusch vervuld wor
den of nietp"
„Albert, ik verklaar mij reeds overwon
nen," riep de gravin, niet weinig in angst
verkeerende over de opgewondenheid van
haar kleinzoon.
„Wanneer dit niet geschiedt," ging de
zieke al luider en luider sprekende voort,
„dan verklaar ik van heden af niet meer
in de gezelschalpskamer te zullen komen,
maar mijn avonden in gezelschap van den
heer Schwarz door te zullen brengen."
„Ik, mijn jongenzeide de vader, „heb
er volstrekt niets tegen. Hij is een orden
telijk mensch, heeft talent, waarom kan hij
niet even goed als doktor Rank en de mu
ziekmeester in ons gezelschap vertoeven?"
„Ik dank u, papa!"
„De muziekmeester is nu ook juist geen
voorbeeld op het punt van goede manie
ren," zeide tante Ulrike.
„De zaak is dus beslist," ging Albert
voort, „heden avond zal ik hem in ons
gezelschap brengen, en dan verwacht ik dat
gij aan het hoofd, grootmamraa pa
pa en Rosamunda in de eerste plaats hem
in woorden hun dank zullen betuigen, en
dat papa hem zal vragen welken anderen
dank hij nog mocht verlangen."
„Zeker, mijn zoon," zeide graaf Stephan,
„de jonge man heeft ook bereids mijn sym
pathie gewonnen; die mijn geliefde dochter
gered heeft is ook mijn vriend. Ach, in
dien hij er niet geweest ware, dan zat zij
niet blozende van gezondheid naast mij, en
nooit, nooit zou ik mijn smart over het
verlies te boven gekomen zijn."
Zijn gevoel overmande hem, hij stond op
ging naar zijn dochter en drukte een kus
op haar voorhoofd.
„Nu verzoek ik u mij alleen te laten,"
zeide Albert, „na dit inspannend debat
moet ik een oogenblik tot rust komen."
Hij legde het hoofd in de kussenB en
sloot de oogen. De anderen verlieten stil
letjes het reeds donker geworden vertrek;
Rosamunda verwijderde zich met de stille
bede: „God Bchenk mij kracht, opdat ik
mijn zwaar lot zal kunnen dragen!"
Albert was inderdaad eenigszins vermoeid
door de comedie, welke hij zooeven voor
zijne familie had gespeeld. Hij had opnieuw
zijn kracht leeren kennen, en bij deze ge
legenheid tovens gezien hoe ver hij onge
straft' kon gaan, wat hij kon wagen. Tot
dusverre had hij zich, evenals iedere an
dere bewoner van het slot, aan zijne groot
mama ondergeschikt betooond. Het ging
hem als allen. Hij had nooit den moed ge
had haar direct te wederstreven, en wilde
hij iets vau haar gedaan krijgen, dan moest
hij de ons bekende list gebruiken, waar
door hij dan ook steeds zijn doel bereikte.
Er bestond niemand, die voor de oude
gravin, voor die norsche vrouw met scherp
geteekend roofvogelgelaat en de koude
oogen, met een gevoel van liefde bezield
was. Zelfs bij haren zoon, den graaf Ste
phan, was het meer kinderlijke eerbied dan
kinderlijke liefde. Ieder koesterde tegen
over haar in mindere of meerdere mate
vrees. Daar haar zoon zich om niets be
kommerde, voerde zij een onbegrensde heer
schappij. En zij verstond de kunst te heer-
schen. Wee den ondergeschikte, die het
waagde aan hare bevelen niet te gehoorza
men, want de straf volgde onmiddellijk.
Mocht het een huisbediende of een dagloo-
ner zijn, al had hij ook nog zoo veel kin
deren, hij werd op slag weggejaagd. Van
vergeven wist de heerscheres niet. Zij was
zich van hare vreesverwekkende eigen
schappen reeds lang bewust en trachtte dan
ook in het geheel niet den indruk die zij
gemaakt had, op de een of andere wijze uit
te wisschenzij zag daarin een wezenlijke
factor voor haren invloed. Op het onder
vinden van liefde en aanhankelijkheid maak
te zij geen aanspraak, zelfs niet bij haar
eigen zoonzij koesterde dan ook volstrekt
die gevoelens niet, ja, had ze wellicht
nooit leeren kennen, en mocht zij ze al
eenmaal gekend hebben, dan was dat zeker
voor jaren geleden geweest. Doch een we
zen was er, waarvoor zij in haar koud hart
nog in staat was eenig gevoel te doen ont
staan en dat wezen was haar kleinzoon
Albert.
Zeker stond dat gevoel verre van de har
telijkheid en vergoding, met welke een
grootmoeder haar kleinkind kan beminnen,
maar het was toch een graad van liefde,
die nevens de voor haar zoo drukkende
zorg, dat het stamgoed wellicht nog een
maal in een zijlinie zou kunnen overgaan,
in haar hart bestond. Zij was tegenover
haren kleinzoon steeds een geheel ander
mensch als gewoonlijk. Het bevel van dok
tor Hauser er voor te zorgen dut van
den zieke alles verwijderd moest gehouden
worden wat ook maar 't minst iu staat was
hem op te winden opvolgende, deed zij
zich bij haar kleinzoon steeds geheel an
ders voor dan zij werkelijk was. Nog he
den, toen de zieke in zijne opgewondenheid
het waagde met hare autoriteit als 't ware
te spotten, had zij van geen toorn laten
blijken maar integendeel zich verontschul
digd. Albert was, nadat zijn grootmoeder
hem had verlaten, er zelf verwonderd over,
dat hij het gewaagd had zoo bont te spre
ken. Het was hem gelukt. Zij had niets
teruggezegd toen hij het gewaagd had hare
autoriteit aan te runden, en door dat resul
taat aangemoedigd, besloot hij zich van den
hem reeds lang zoo ondragelijk geweest
zijnden dwang te ontslaan.
Nadat hij een oogenblik rustig geslapen
had, schelde hij en beval den bediende het
licht aan te steken. Hij keek naar de klok
en berekende den tijd waarop Heinrich te
ruggekeerd zou kunnan zijn. Die tijd ver
streek en toch kwam hij niet. "Wellicht,
dacht Albert, is hij in de woning van den
houtvester opgehouden en heeft de vader
van Marianne met hem een gesprek aange
knoopt; hij wachtte daarom nog een half
uur. De jonge graaf werd tot het souper
genoodigd, doeh deed zich verontschuldi
gen en verzocht dat men hem een glas wa
ter en melk in zijne kamer zou brengen.
Met iedere minuut nam, zooals het wach
tenden vaak gaat, zijn ongeduld toe. Het
souper was geëindigdhij hoorde hoe men
de stoelen wegschoof en zich naar de ka
mer begaf, grenzende aan die waarin men
gesoupeerd had.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk van C. DE BOER Jr.
