COMESTIBLES j-
SCHEURKALENDER,
nniin vil Mis kit juMlalt aai,
Lokaal TIVOLI to Helder.
Door Strijd tot Zegen.
6EBRS. RIESSIL1AMX.
is Tató, Snuit Sioaren as MeÉrswaren
STSEIIU.
grofs i Molen.
HUTSPOT,
HEK HUMORISTISCHE
BANKETBAKKERIJ „BE BIJENKORF,"
Kooi Lars E. C, KWSST.
BERKHOUT Co.
ONTVANGEN:
Bij
M. BUTTER,
Buiten-Bantammerstraat No. 2,
Amsterdam,
M. KLEUN.
Versch Geslacht!
Fi. 1000.
die siechts 95 Gents kost,
Met aardige Versjes, Anecdoten of
Boertige gezegden.
Buiten deze gemeente zenden wij ze voor 26
Cent franco. In de gemeente in iederen
Boekhandel verkrijgbaar.
K. AN .A. ALW JE3G.
HONINGKOEKTAAI, SPECULAAS, ALKM. JONGENS, HAARLEMSCHE
MEISJES, WEESPER MOPPEN, HELDERSCHE MOPPEN, BITTER
KOEKJES, best ALLERHANDE, THEEBANKET, enz., enz. tegen billijke
prijzen. Poeder-Chocolade, 22 Cent per ons. Chocolade-Beschuitjes.
Depot van geurige waterhoudende THEE, van E. Brandsma.
«T, HONDIUS, Banls.©tt)als.ls.©r.
M
een groote keuze in de
nieuwste soorten
JS
als: Heeren-Bottines met dubbele Zolen, dames-laarzen met Fransche
Hakken, Meisjes- en Kinderlaarsjes, in alle modellen. Voorts een yroete
sorteering Vilten Winter-Fantotfels, voor Dames, Heeren en Kinderen, met
en zonder Hakken, in alle kleuren, TOT ZEER LAGEN PRIJS.
UEFOftOlGGEIGS-VOORSTELLIGG
door de Onderofficiers - Vcreeniging
der Zeemacht
Admiraal de Euijter,"
op Dinsdag 14 November 1882,
welker opbrengst zal strekken ten
voordeele van de Weduwe BAK
KER, hare 4 kinderen en van
de Weduwe POST, wier ver
zorgers met een viscksloep
in den jongsten gewoed
hebbenden storm zijn
omgekomen.
PROGRAMMA.
Tooneelspel in 4 Bedrijven, door
H. Kroon Dz.
Gevolgd door:
De Dochter van den Barbier.
Blijspel met zang in een Bedrijf
door A. A. v. d. Stempel.
Entrée: Eerste Rang. fO.99.
Tweede Rang0.49.
AANVANG 8 UUR.
Kaartjes zijn te bekomen aan bet
lokaal, alwaar ook plaatsen kunnen
besproken worden.
Het echte algemeen gunstig bekende
UNIVERSEEL ZUIVERINGSZOUT,
een zeker middel tegen Maagkwalen,
Znnr, Braking, Hartwater, enz,, is
thans echt verkrijgbaar in y4 pakjes
a 15 Ct., V2 pakjes 2772 Ot., en
heele pakjes a 50 Cent, te N i e u-
w e diep bij W. V. BRUINVIS.
worden gevraagd
PLAATSVERVANGERS en NUM-
MERVERWISSELAARS voor de
lichting 1883. Tevens kunnen ge
schikte personen voor Indische
Dienstneming zich aanmelden.
Gegadigden vervoegen zich in per
soon, bij den Heer J. F. VOLKERING,
Koningskroon," NIEUWEDIEP.
verltrtlgtoaar U1J
ZUIB3TBAAT M 75. SPQOESTBAAT Q 5.
LÜOBSGBACHT I 116.
CORNED BEEF in 1 fDs, 2 fö's, 4 ^s en 14 {fis blikken en uitge
sneden; OSSENTONG, ZALM, KREEFTEN, SARDINES en ZWITSER.
SCHE MELK in blikken. JAPANSCHE SOYA in kruikjes. Geconfijte
GEMBER in heele, halve en luxepotjes. Worcestershire SAUCE, Yorks-
hire RELISH, CURRY-POWDER, Cayenne PEPER, MIXED PICKLES
PICA LILLY, CHOW CHOW, UITJES en AUGURKEN in flacons, GE-
LATINE in pakjes, Liebigs VLEESCH-EXTRACT in 1/'4, 1/8 en Vis potjes
Liebigs PUDDING-POEDERS in verschillende soorten, TAFELZOUT, Ge-
droogde SOEPGROENTEN en diverse soorten geconserveerde GROENTEN,'
merk Hoogstraten, Leideneen en ander tot zeer billijke prijzen.
LUACHTONG in 1 blikken zijn wtf wachtende.
É-^De LUACHTONG In 1 us blikken zijn wy wachtende.
kinder-Speelgoederen.
PRIMA K WALITEIT
Tste kwaliteit
Goldlerson©
in vaatjes van 10 en 20 kilo.
P. OETELMANS,
Hoofdgracht.
Een hoogst gewichtige uitvinding
heeft de Scheikundige, Doctor L E-
FRIES gedaan. Dezelve bestaat
in een Eksteroogen Tinctuur, welke
binnen drie dagen, zonder de ge
ringste pijn, ieder Eksteroog met den
wortel voorgoed verwijdert, waar
voor de uitvinder voor zóóver garan
deert, dat hij een ieder, die na het
gebruik dezer Tinctuur nog Ekster
oogen heeft, een premie van fl. 1000
contant uitbetaalt. Met recht kan
dan ook beweerd worden, dat dit liet
eenige middel is, dat met gunstig
gevolg kan worden aangewend. Prijs
per flacon, inclusief Penseel en ge
bruiksaanwijzing fl 1.
Te verkrijgen in de bekende Depots
en bij den uitvinder Doctor LEFRIES,;
Westzeedijk 44, Rotterdam.
FEUILLETON.
Hoogmoed komt voor de val.
Roman naar 't Duitsch,
van
FRIEDRICH FRIEPRICH.
6. III.
Frida was te schuehter om van de spijzen
te nemen. Polier bemerkte dit en bij wierp
ziju dochter een veelbeteekenenden blik toe,
welke deze beantwoordde door trotsch het
hoofd naar achteren te trekken. Daarop
gebood hij den bediende: „Reik de juffrouw
de schotels aan."
Selma's gelaat werd donker rood. Zij
legde haar vork en mes neder, om niet
meer te eteD.
Polier scheen dit nauwelijks te bemerken,
Maar ook op het gelaat van mevrouw
Polier was een groote verandering zicht
baar geworden. Zij hield de woorden, door
haren man gesproken voor een terechtwij
zing aan het adres van Selma, welke niet
tegenstaande al haar grillen, toch haar lieve
ling was. Polier, die aan niet veel anders
dan zijne huizen en bouwplannen dacht,
had zich al zeer weinig over de opvoeding
zijner kinderen bekreund en zijne trotsche,
domme vrouw wilde hem dan ook niet ver
gunnen dat hij zulk een inbreuk op hare
rechten maakte. Waagde zij ook al niet
hem tegen te spreken, want hij had
dagen waarop hij dat volstrekt niet
kon velen, toch hield zij het voor haren
plicht Selma genoegdoening te geven, door
met haar de arme Frida in 't nauw te
„Spreekt gij Fransch P" vroeg mevrouw
Polier aan de nieuwe gouvernante.
„Jawel," gaf Frida zeer bescheiden ten
antwoord.
„Engelsch ook vroeg de gestrenge
meesteres verder, die zelve van de beide
talen geen enkel woord verstond."
„Neen," antwoordde Frida.
„En ik heb mij er zoo over verheugd
dat ik Engelsch zou leeren spreken, mama,"
viel Selma in de rede.
Dat was niet minder dan een leugen,
want het meisje had geen lust iets te leeren.
Zij zeide het maar om hare moeder nog
meer tegen Frida in te nemen.
„Het is inderdaad nog al bedenkelijk,
wanneer een gouvernante niet eens Engelsch
spreekt," zeide mevrouw Polier op vrij ha-
telijken toon.
Over het bleeke gelaat van de lieve
Frida gleed een vluchtig rood.
„Ik heb in den brief, waarbij ik mijne
diensten aanbood, geschreven, dat ik geen
Engelsch sprak," zeide zij met zachte, be
vende stem. „Overigens kan ik zeer goed
Engelsch lezen en ben ik in staat in die
taal onderwijs te geven."
„Het lezen is vervelend, ik wil 't slechts
spreken," zeide Selma, een spottenden blik
op hare gouvernante werpende.
Mevrouw Polier nam hare dochter die
opmerking volstrekt niet kwalijk.
„'t Is mij in ieder geval zeer zeer
onaangenaam", zeide zij, een bijzondere na
druk op hare woorden leggende, „en ik
weet nog niet of ik daar wel overheen zal
kunnen stappen."
„Al mijne vriendinnen zullen mij uit
lachen, wanneer ik geen Engelsch spreek,"
riep Selma en trok, zooals zij gewoon was,
trotsch het hoofd naar achteren.
Polier had iutusschen herhaalde malen
zijne dochter toornig aangezien. Hij vestig
de nu zijne blikken op Frida en had mede
lijden met het meisje, dat schuchter voor
zich heen zag en in wier oogen tranen
zichtbaar waren. Welk een goedmoedigheid
sprak uit haar bleek, doch schoon gelaat.
„Wilt gij inderdaad Engelsch leeren
vroeg hij Selma.
„Zeker," gaf deze neuswijs ten antwoord.
„Dan zal ik morgen voor n een leermees
ter aannemen en hem opdragen u zeer
nauwkeurig en streng in die taal te onder
richten," zeide haar vader.
Selma wilde antwoorden; doch een blik
harer moeder deed haar nog juist ter rech
ter tijd zwijgen.
„Zoudt gij dat maar niet aan mij over
laten," vroeg de „genadige vrouw" aan
haren man.
„Waarom vroeg Polier. „Gij verstaat
van het Engelsch even weinig als ik, doch
ik heb kennissen, die uitstekend in staat
zijn om mij een bekwamen en gestrengen
leermeester aan de hand te doen."
De „genadige vrouw" werd toornig; zij
snakte naar adem, want zij vond het vree-
selijk dat haren man haar in tegenwoordig
heid van eene vreemde geblameerd had.
Thans haatte zij de gouvernante, doch zij
waagde het niet te antwoorden, want het
was haar nit den toon, waarop Polier sprak,
duidelijk geworden, dat deze zeer onhan
delbaar was en dan durfde zij hem niet
weerspreken, want indien hij toornig werd,
vergat hij vaak zich zelf.
Het was haar daarom dubbel aangenaam,
dat het laatste gerecht was opgediend en
haar man zijn servet langzaam opvouwde.
Zij stond op en verliet de eetzaal om
zich naar hare kamer te begeven, gevolgd
door Selma.
Ook Polier was opgestaan; een oogan-
blik stond hij in beraad of hij Frida, die
daar zoo verlegen stond, niet een vriende
lijk woord zou toevoegen. Hij deed dit niet,
doch groette haar even en begaf zich naar
het raam.
Frida en Kurt verlieten nu eveneens de
eetzaal. De rijke bouwheer liep, toen hij
alleen was, met de handen op den rug
gelegd, de kamer op en neder. Hij was
geen iunemende verschijning; zijn lichaam
was kort en gedrongen en zijne buitenge
woon dikken hals, waarop lang geen fraai
hoofd stond, verried duidelijk, dat het hem
niet meer mogelijk was zich te buigen.
De trekken van het baardelooze gelaat
waren zeer alledaagsch. Slechts de kleine
donkere oogen duidden op een helder brein,
hoewel daarin tevens iets onrustigs en ste-
kends lag.
Polier was iemand waarvan men kon
zeggen, dat hij zeer bij de pinken was en
had hij in zijne jeugd meer geleerd, dan
had men iets grootsch van hem kunnen
verwachtenhij had zich door eigen kracht
in de hoogte gewerkt en rijkdommen ver
worven, maar had daarbij ook het fortuin,
dat hem steeds goedgunstig geweest was,
veel te danken. Dat hij veel geluk gehad
had, ontkende Polier steeds wanneer hij met
anderen sprak, want volgens hem, moest
iemand met een hoofd als hij, steeds geluk
hebben. Hij schreef al 't geen hij zich
verworven had aan zijn eigen energie toe
en dientengevolge overschatte hij zichzelven.
Hij hield zich in vele opzichten voor on
feilbaar en kende niets op de wereld, dat
buiten zijn bereik zou liggen. Het ging
hem als zoovelen, die door eigen kracht
veel verkregen hebben en dan wanen alels
te kunnen bereiken. Die waan wordt dan
al grooter en grooter, benevelt hunnen
scherpzienden blik en voert hen naar een
afgrond, zonder de gelegenheid open te
laten om nog terug te keeren.
Wanneer Polier een terugblik wierp op
zijn verleden en zag hoe hem alles gelukt
was, dan vestigde zich bij hem al meer en
meer de overtuiging, dat hij in alles wat
hij ondernam moest slagen en 't viel niet
te ontkeunen, dat hij zeer veel onderne
mingsgeest bezat. Zijne eerzucht stelde
immer wijder greuzeu. In zijn bloed zat
iets onrustigs, zoodf-t hij zich nooit bevre
digd gevoelde en wanneer hij ook de halve
wereld de zijne had kunnen noemen, dan
zou hij nog gepoogd hebben ook het an
dere gedeelte machtig te worden.
Het was geen hebzucht die hem daartoe
dreef, want al was hij ook trotsch op zijn
geld, hij trachtte niet zijne schatten te
vermeerderen alleen uitzucht naar rijkdom,
maar wel uit eerzucht.
Hij herinnerde zich nog zeer goed den
tijd, dat hij in zijn geboortestad, zonder
veel kennis of eenig vermogen te bezitten,
zich als timmerman gevestigd had. Zijne
medeburgers hadden weinig vertrouwen in
hem gehad en niemand had hom den bouw
van een huis willen opdragen. De nood
had hem op den weg gebracht, langs welken
hij alles had bereikt.
Zonder daartoe voldoend kapitaal te be
zitten, had hij bouwgrond gekocht, onder
het beding, (lat die, evenals het huis dat
hij voornemens was daarop te zetten, aan
den verkooper in eigendom zou terugkeeren,
wanneer de koopprijs niet binnen driejaren
was afbetaald. Met frisschen moed, of liever
met koenheid, had hij den bouw van het
huis ondernomen, daar hij voor alles wat
hij noodig had crediet had weten te ver
krijgen. Hij had zelf al de werkzaamheden
geleid en hard medegewerkt, en zoowel den
grond mee helpen uitgraven als bij het
metselen der muren behulpzaam geweest;
hij had zelf het dak gedekt en de ramen
mede ingezet, in 't kort hij had het huis
klaar gemaakt zonder kapitaal te bezitten.
Bange dagen waren daarna voor hem
aangebroken. Diegenen, welke hem hadden
gecrediteerd, hadden, ongeduldig als zij
waren, op betaling aangedrongen, de ver
kooper van den bouwgrond had hem in 't
geheim tegengewerkt en zijn schuldeisehera
opgestookt hem niet langer met rust te
laten, doch toen hij nauwelijks meer een
uitweg wist te vinden, had een vreemde
ling het met smaak gebouwde huis gekocht
en hem daardoor eensklaps uit iedere ver-;
legenheid gered.
Polier had nu al zijne sehuldeischers;
betaald met hetgeen hij bij den verkoop ge
wonnen had, nieuwe ondernemingen op touw
gezet en, wat voor hem de hoofdzaak was,
zich crediet weten te verwerven, niettegen
staande men hem daarin zeer had tegen
gewerkt.
Die eerste bouw was de grondsteen van:
al zijn rijkdom geworden en al stouter en'
stouter was hij op den door hem ingeslagen
weg voortgegaan.
De goede resultaten en het geluk had
den hem tegelijk verhard; daar hij alles
aan zich zeiven toeschreef, nam hij van
anderen niet de minste notitie en het was
daarom meer een luim van het oogenblik
dan wel een wezenlijke opwelling van zijn
hart, dat hij met Frida medelijden had en
besloot haar te beschermen, temeer daar hij
de vooringenomenheid van zijn vrouw jegens
het schuchtere, bleeke meisje bad leeren
kennen en wist hoe onbehouden en bclee-
digend zijne dochter Selma kon zijn.
Hij staakte zijn heen en weder wandelen
verliet de eetkamer en begaf zich naar de
kamer van zijne vrouw, welke hij zelden
betrad en vooral niet na het middagmaal,
daar hij dan gewoon was eenigen tijd te
rusten.
Yoor do kamer zijner vrouw bleef hij
onwillekeurig staan, wijl hij daar binnen
zeer luide en levendig hoorde praten. Het
was Selma, die met hare mama in een ge
sprek gewikkeld was»
„Ik wil mij van die persoon, die niet
eens Engelsch spreekt, niet laten onder-
richten," riep Selma luide.
„Wees gerust, mijn kind," antwoordde
de moeder, „zij zal slechts korten tijd hier
blijvenik hoop reeds binnen eenige dagen
in de gelegenheid te zijn haar uit mijnen
dienst te ontslaan."
van
geb
Ite'
ruïi
liet
woi
nog
zeei
per
O09
Jan
nu'i
A
een
kas
teer
gem
stra
en
den
sclif
stra
J.
BpOl
den
gev
A
app
stra
(Wordt vervolgd.)
Gedrukt bij C. DE BOER Jr.
mei
bet
om
Zui
mai
con
gev
fees
een
op
50
doe
ged
rak
daa
stei
de
een
de
Ya
cor
nie
ziji
Vii
get
get
Pu
die
vei
me
aai
om
bei
Hi
dei
de
