„DE TIJDGEEST."
Spêcialiteit in witte Inlandsche en
Fransche krimpvrije FLAIELLEW.
GEGOTEN FORNUIZEN,
H. B. KUIJT ZOOM,
FINALE UITVERKOOP WEGENS STERFGEVAL VAN ALLE NOG VOORRADIG ZIJND!
GOEDEREN, TOT DE MINST MOGELIJKE PRIJZEN. - FIRMA A. POPPELMAN.j
wscle gerookte ELFT.
IclUKrai Westzijde 175
WED. BEUER JOCHEB MANHEIM,
Btlaistlwitr ti 5aden
Koppen's Vtrloielils. iiiinchl UUieiweie
MUIVEN-BORST-HONIG.
HOOFDGRACHT. =-
NIEUWEDIEP.
Hoedenfabrikanten te Amsterdam,
GROOTE OPRUIMING
LANCESTRAAT C 119—120
Bloemist en Tuinier,
Aalbessen- en Aaröheziëu-Planten, enz
Magazijn van goedkoope Kinderwagens.
Heden ontvangen:
"F.
NAAR AMERIKA.
P. LUIJTZEN,
Weder ontvangen:
zoopaaHÉ BLAÜWË HOEST
VEEHUISD:
van de Visehmarkt naar de
naast de POSTHOORN. Hij bericht
hierbij dat hij steeds in hetzelfde val
blijft voortgaan. Laat zich ook aai
huis ontbieden. C. VAN VEEN.
berichten met deze dat zij NAAMDAG 30 DEZER weder hier zullen arri-
veeren met een prachtige sorteering
HOOGE ZIJDEN HEEREN-HOEDEN, Heeren-, Jongeheeren- en
Kinder- VILT-HOEDEN, in diverse modellen en prijzen.
Zijn ook dagelijks te spreken en te ontbieden in het Hötel >DE
TOELAST," Binnenhaven, Helder.
tegen FAERIEJKSPniJZESN
Bericht tevens de ontvangst eener groote sorteering blauw
geëmailleerde PANNEN en KETELS en andere KEUKEN
GEREEDSCHAPPEN.
aan de Laan,
dadelijks te bekomen:
fraaieBouquetten,
Kamerplanten
en Versieringen.
BOON- HEESTER
GEWASSEN.
Stam-Struik-Rozen,
Nieuwe
BLOEM- EN TUINZADEN,
in alle soorten.
Alles tegen concurreerende prijzen.
IJzeren wagens met 4- wielen, kap en leder bekleed van
af f 10.50, zonder kap van af f4.00; Poppenwagens met kap
en ijzeren wielen f 1.75, enz. Alle reparatiën aan Wagens
en Kappen worden spoedig uitgevoerd.
ONTVANGENeen ruime keuze
nieuwste patronen BEHANG
SELPAPIER eu RAMDEN,
waarvan staalboeken op aanvrage
franco aan huis worden gezonden;
prjjzen zeer roordeelig.
J. Sz. DEKKER,
T e s s el, (Burg,) Steeneuplaats.
SPOORSTRAAT.
Kaarten van Amerika en Canada.
BOEKJES, om door eigen oefening
de Amerikaansche Taal aan te leeren,
worden op schriftelijk verzoek koste
loos toegezonden aan toekomstige
landverhuizers, door PRINS ZWA
NENBERG, Amsterdam, Rotterdam,
Groningen, Harlingen,
Passage-Agenten voor Nederland der
Netlerl.-Amerik. Stoomv-Maatschappij
Directe wckelyksche Ityn
ROTTERDAM
AMSTERDAM
De heer PRINS, van zijne jaarlijksche
reis naar Canada, Dacota, Jowa,Michi-
gan en andere Amerikaansche Staten
teruggekeerd, geeft kosteloos, monde
ling of schriftelijk, inlichtingen over 't
in eigendom verkrijgen van de regeering
van puike kleigronden zonder betaling.
Daar geteelde Granen ter bezichtiging
bij Prins Zwanenburg, Amsterdam.
KONINGSTRAAT
PUIKE GEROOKTE
ELFT,
uitgesneden 82 Cent per Ons.
ar. jajiiis.
Levensgevaarlijke Hoest
van Kindereu - Kuchhoest,
onmiddellijke afwending van het gi
vaar en snelle zekere hulp door t
sedert vele jaren bij de^e kinderziekte
eenig goed bevonden
Alleen echt verkrijg
baar in flacons van f 2.-
|die van gele, flacom
van f 1.die vat
r o o d e, en flacons v»
65 Cent die van witfc
c a p s u 1 e n voorzien zijn, waaroj
nevenstaand fabrieksmerk te FJieu-
wediep bij W. V. BRUINVISBurj
op Texel bi) P. J. SMIT; te Wie-
ringen bij j. BRUUL; te Schage;
bij J. GROOT Tzn.
FEUILLETON.
Hoogmoed komt voor de val.
Roman naar 't Duitsch,
46. TAS
FRIEDRICH FR1EDRICH.
„Kurt," zeide hij met eenigszins bevende
stem, „wij zullen nooit vergeten wat ge
voor ons gedaan hebt. Door u ben ik in
de gelegenheid gesteld weder zelfstandig te
kannen werken, het geluk dient mij, en
ik wil trachten het door vlijt en rechtscha
penheid vast te houden. Ik verdien thanB
meer dan wij noodig hebben; wanneer gij
de uwen spreekt, zeg hun dan dat ik ook
gaarne wil werken om in hunne behoeften
te voorzien. Uit mijnen mond zouden zij
dat aanbod niet aannemen; gij kunt hun
eohter zeggen, dat ik mijne diensten vrij
willig heb aangeboden en ik zou mijne
vrouw en Marie niet kennen, wanneer ook
dezen mijn aanbod niet goedkeurden."
„Ja, ja," riepen mejuffrouw Polier en
haar dochter gelijktijdig.
„De mijnen kunnen dat niet aannemen,"
riep Kurt, „met hoogmoed hebben zij op
u neergezien eu zonder medelijden zich van
u afgewend, toen gij om hulp hebt gevraagd."
Het geluk maakt trotsch, maar het on
geluk verzacht ik koester geen wraak
meer," zeide Polier. „Wie weet of wij ook
niet geheel anders geworden waren, wan
neer het geluk ons op gelijke wijze gediend
had; thans zijn wij echter gelouterd."
Kurt sloot zijn oom in de armen. Hij
koesterde voor dezen, toen hij hem leerde
kennen, hoogachting en had hem nu reeds
sedert lang bemind.
Er heerschte een eigenaardige, half vreed
zame, half treurige stilte in den kleinen
kring, toen men zioh aan tafel zette. Allen
waren bedroefd en. toch waren zij vervuld
van het edele gevoel dat een goed voor
nemen steeds opwekt.
In geheel andere stemming had Heino
het huis verlaten. Hij was over Kurt en
zijn oom vertoornd en vond het laag, dat
zij hem het gold niet hadden willen geven,
niettegenstaande zij in het bezit daarvan
waren. Hij gevoelde spijt den drempel van
die armoedige woning te hebben betreden.
Zijn verbittering was hem echter van
weinig nut, want hij werd daardoor niet
gered uit de benarde positie waarin hij
zich voor zijne half waanzinnige lichtzin
nigheid bevond. Door zijn woord was hij
gebonden zijn speelschuld in den morgen,
minstens in den loop van den dag, te be
talen en hij kon het zich niet verhelen,
dat hij niot meer in dien kring zou kuuueu
verkeeren, wanneer hij zijn half uit trots,
half iu een roes gegevea woord niet ge
stand deed.
De gedachte niet meer met degenen te
kunnen verkeeren, die tot heden zijn vrien
den waren geweest, was hem onverdragelijk.
Nog had hij er ni^t over nagedacht, dat
bij toch dat verkeer zou moeteu afbreken,
daar hem de middelen ontbraken. Hij drong
zich zelf de overtuiging op, dat de onge
legenheden, waarin zijn vader verkeerde,
slechts van tijdelijken duur waren,, want
deze zou zich zelf er wel weder bovenop
werken.
Hij had tot heden nog geen tijd gevon
den met zijne familieleden medelijden te
gevoelen, daar hij slechts aan zijn eigen
verlegenheid dacht. Zijn vader had hij niet
gesproken, daar dezelve voor niemand te
spreken was, van zijne moeder was hij in
kwaadheid gescheiden, wijl zij hem met ver
wijten omtrent zijne lichtzinnige levenswijze
overladen en hem beschuldigd had, het on
geluk van zijnen vader in zekeren zin te
hebben veroorzaakt.
Slechts met een schouderophalen had hij
daarop geantwoord, omdat hij er van over
tuigd was volstrekt niet anders als de
meesten zijner vrienden geleefd te hebben.
Zulke beschuldigingen noemde hij derhalve
dwaasheid.
Nog had hij vermeden zioh tot zijne
vrienden te wenden, wijl dat met zijn
trots niet overeen kwam en toch bleef
hem geen anderen weg open.
Hij begaf zich naar de woning van den
baron v. Meppen en wilde dezen verzoeken
hem den kleinen dienst, het leenen van
500 thalers, te bewijzen. Yiel het hem
ook pijnlijk dat verzoek te moeten doen,
v. Meppen kon toch wel in het allerminst
weigeren daaraan te voldoen, daar hij veel
ten huize van zijn vader had verkeerd en
op niet onduidelijke wijze had doen zien,
dat hij trachtte Ada's hart te veroveren.
Von Meppen lag op de sofa toen Heino
bij hem binnenkwam. Hij stond op, maar
scheen met het bezoek van zijn vriend niet
erg in zijn schik to zijn, want hij ontving
hem tamelijk koel.
„Hoe draagt uw vader den slag, die
hem getroffen heeft," vroeg de baron.
„Dat weet ik inderdaad niet, want ik
heb hem nog niet gesproken," gaf Heino
op lichtzinnigen toon ten antwoord.
„Hebt ge hem nog niet gesproken P" vroeg
v. Meppen verwonderd.
„Neen. Ik geloof echter, beste baron,
dat gij de zaak een weinig te tragisch
opvat. Ik geloof dat mijn vader wat on
voorzichtig geweest, is anders zou hij uiet
in die oogenblikkelijke en zeer onaange
name verlegenheid gekomen zijn."
„Oogenblikkelijke verlegenheid? Uw vader
heeft zich gisteren reeds failliet gegeven."
„Ik geloof dat hij daartoe volgenB de
wet verplicht was, anders zou hij het wel
niet gedaan hebben."
„Bedriegt gij uw zelf niet omtrent den
toestand waarin uw vader verkeert P"
vroeg v. Meppen.
„Hoe zooP" vroeg Heino, trotsch 't hoofd
oprichtende.
„Na alles wat ik gehoord heb moet de
zaak zeer ernstig zijn," vervolgde de baron.
„Uw vader heeft te veel gewaagd, te duur
gebouwd, hij heeft te veel op zijn crediet
gesteund en zal in zijn val ook nog audereu
met zich slepen."
Om Heino's lippen speelde een spottend
lachje.
„Dan weet ge er inderdaad meer van
als ik," antwoordde hjj.
„Dat is wel mogelijk, want iedereen zal
bedenking koesteren u de gebeele waar
heid te zeggenik houd het voor mijnen
plicht u niet te bedriegen."
„Ik ben u wel zeer verplicht voor uwe
mededeelingen, maar ronduit gezegd, kan
ik niet tot de overtuiging komen, dat gij
goed zij,t ingelicht. Dc meeste mehschen
zijn al te spoedig met hun oordeel gereed
en houden er van de zaken te overdrijven.
Gij zult mij zeker wel willen toegeven, dat
miju vader slechts noodig heeft eeuige der
reeds bijna gereed zijnde huizen te ver
knopen, om zich nit iedere verlegenheid tc
redden."
De baron haalde de schouders op.
„Zou uw vader ze thans kunnen ver-
koopen P" vroeg kij.
„Waarom niet t"
„Iedereen zal u zeggen, dat hij de hui
zen bij gerechtelijken verkoop al voor een
beetje zal moeten afstaan."
Heino antwoordde hierop niet, maar liep
de kamer cp en neer. Hij was niet ge
komen om zich met den baron over dit
onderwerp te onderhouden, maar wel om
een beroep op diens bereidwilligheid te
doen.
„Wees zoo goed 'en laat ons die ui
maar niet verder bespreken," zeide Heio
„Ik zelf ben wellicht nog in grooter u
legenheid geraakt als mijn vaderik v
geheel open zijnik ben niet in staat
kleine speelschuld van gisterenavond teb
talen en toch heb ik mij daartoe op mij
eerewoord verbonden."
„Gij wildet er gisterenavond ook nit
van weten, om het spel te staken, bemerk
v. Meppen.
„Kon ik denken, dat ik verliezen zou'
„Ik zou nooit spelen, als ik niet
zekerheid had hetgeen ik verloor to kunm
betalen."
Heino beet zicb op de lippen die woord)
ergerden hem en toch mocht hij aan ti
ergenis geen lucht geren.
„Ik meende die zekerheid te hebben, o»
in ieder geval moet ik mijne verplichting-,
nakomenbeste baron, zondt gij mij
som voor korten tijd willen leenen.
hoop u nog goed genoeg voor dat bedn
te zijn," voegde hij er lachend aan toe.
De baron had vooruit gezien welk n,
soek hem zou gedaan worden en schee
niet geneigd te zijn om daaraan te voldoe
„Ik betreurseide hij koel en of
wijkend.
„Gij zoudt geen vijfhonderd thalers
zitten P" riep Heino verrast.
„Niet voor dat doel."
Heino schrikte.
„Niet tot dat doel," herhaalde hij. r
begrijp uwe woorden niet."
„Ik betreur het niet aan uw verzoek
kunnen voldoen," seide de baron nog
maal.
Wordt vervolgd-
Sualpwrsdruk ra* C. »i Boi
,h
tei
Pr
ge
gu
Tel
eer
ko;
opi
opl
f 7f
get
ten
gen
koii
de
iem
looi
dur
ziel
Bij,
Wa
voei
echt
