een extra partij Zomer-Bnksbings en Kamgarens
PAKKISTEN
11 Ti de nieuwe
en
Elke ecbte Pfaff- Naaimachine
Aangekomen in „DE
gewaarborgde kwaliteiten, krimpvrij, Belgisch fabrikaat.
KAMCAREN8 van af f125. Lichte ZOMER BUKSKINGS van af fl.OO. Zware BUKSKINGS, vanaf
fl.90, puike kwaliteit. Groote stalen zijn thans verkrijgbaar. In lichte kleuren ZOMER-JAPOINSTOFFEN
wordt ruim een honderd stuks, voor een vierde der waarde opgeruimd.
Woensdag van een tot vijf uur uitsluitend opruiming van RESTANTEN.
een KERMISTENT,
to lioop t>lj
a
„DE BESSEN BÖ O" M
draagt nevenstaand, fatorleü-smerü.
!t Q 17. C. B.
Go. Spoorstraat 117.
nnr
i/. PfiiinmiiT.
rm
imninn nnnni/i/rni
1
9
Lsverii van allo soorton BBDKWBBIEN, als:
Dit partijtje, ongeveer dertig verschillende dessins en kleuren, uitgezocht uit een belangrijke partij, door eenprima Brusselsch huis ongeregeld inge
kocht, werd tegen verwachting voor het lage bod, door het Magazijn „DE TIJDGEEST," daarop gedaan, afgestaan; hetgeen uitsluitend toe te schrijven
is aan de algemeene lusteloosheid in den handel. Kenners van kwaliteiten zullen een voordeel van ongeveer dertig procent in de prijzen vinden.
To lioop
7 voet in het front en 8 voet diep,
zeer geschikt voor alle affaires en
om er mede te reizen. Ter bezich
tiging opgesteld.
Adres Bureau van dit blad.
J. Th. MOORMAN, Nieuwstraat.
Te lioop
voor billijken prijs, een partij
SGHRQOTEN en SLIPPERDÈLEN.
Binnenhaven No. 62.
morceau de Salon pour le Piano
par
H. J. MESSINK.
Prijs 90 Cent.
Als souvenir aan de Tentoonstel
ling wordt dit Piano-stukje Dames
en Heeren zeer aanbevolen. Bij alle
Muziekhandelareu verkrijgbaar. Na
ontvangst van Postwissel wordt het
franco toegezonden door de Uitgevers
BERKHOUT Co., te Nieuwediep.
Volkomen genezing door
deliaudage Régulateur v.
Dr. Waersegers, gebreveteerd Breuk
meester der Hospitalen, Commandeur
en Ridder van verschillende Orden.
Groenplaats 3ö, te Antwerpen.
aan
de Weststraat L No. 84, voorheen J. BAAS, thans
J. TIMMERMAN,
hopende dezelfde gunst en het vertrouwen te mogen genieten als voorheen
aan de Bassingracht; belovende een solide bediening. Alles wat door mij wordt
geleverd, is van de voornaamste distillateurs en likeurstokers in Nederland.
COGNAC en JAMAICA-RUM van 100% sterkte.
Dok verkrijgbaar VRUCHTENSAPPENalsBessenwijn, Frambozen- en Citroen-
Limonade verschillende soorten BITTER, als wit en Pommerans, Citroen, enz.
De Pfaff-Naaimachine-Compagnie verzoekt beleefd de aandacht
te vestigen op de door haar gefabriceerde NAAIMACHINES,
welke door gebruikers, zoowel als door deskundigen, als de s o 1 i e d s t e
Naaimachines worden erkend. De Pfaff-Naaimachiiie munt uit/
boven alle tot nog toe bestaande Naaimachines, door zeven wijzigingen/i
van de nieuwste vinding; vooral lette men op de gemakkelijke naald-
I inzetting, waardoor de naald van zelf op haar plaats komt.
Op grond der algemeen bekende soliditeit, wordt bij elke echte
Pfaff-Naaiinachine een degelijke guarantie verleend van drie jaren.
Deze Machines zijn uitsluitend verkrijgbaar in het
cbittbaaij
a
Spoorstraat.
1 III lilllll
van
1 1
c.
D E
3 0 E R
r.
Helder
BESTEKKEN, REGLEMENTEN, BROCHURES, NOTITIËN, REGISTERS, HUWELIJKS-BRIEVE
en KAARTEN, ADRES- en VISITE-KAARTEN, ENVELOPPEN, enz., enz.
VETTE UITVOERING.
BILLIJKE PRIJZEN.
SPOEDIGE AFLEVERING.
FEUILLETON.
Hoogmoed komt voor de val.
Roman naar 't Duitsch,
66. VAN
FRIEDBICII FRIEDRICH.
Zonder aarzelen had Kurt zijne moeder
een vrij aanzienlijke ondersteuning gezonden
en wat hij van zijn inkomen kon besparen
bestemde hij voor haar. Wel zou Marie's
vader gaarne tot die ondersteuning hebben
bijgedragen, maar Kurt had voor zijn oom
verzwegen in welke netelige positie zijne
moeder zich bevond, daar bet tegen zijn
gevoel indruischte dat zijne moeder nit de
band van den man, dien zij steeds met den
meestea hoogmoed, ja, met verachting be
handeld had, ondersteuning zou ontvangen.
Polier giste allesbij was intnssche ten
net om te willen treden in datgene wat
Kurt opzettelijk verzweeg.
Op een avond zat Kurt met een vriend
in een wijnhuis, toen de baron v. Meppen
binnentrad. Het roode gezicht van den
langen stijven man verried duidelijk, dat
hij den wijn reeds duchtig bad aangespro
ken. Qij nam plaats aan een nabijstaande
tafel en lorgneerde Kurt.
„Ah, zijt gij niet mijnheer Polier P" zeide
hij eindelijk, zich tot Kurt wendende.
„Dat ben ik," gaf Kurt ten antwoord op
korten toon, daar hij in hem, door wien hij
aangesproken werd, steeds een tegenzin had
gehad.
„Ah, ik heb in lang niet iets van uwe
familie gehoord," vervolgde de baron. „Mij
is gezegd geworden, dat dezelve niet meer
hier woonachtig is."
„Dan zijt gij zeer juist ingelicht."
„Waar bevindt zich uwe zuster Ada p Dat
is een charmant meisje."
Het bloed steeg Kurt naar de wangen.
Paste het den man, die na het ongeluk dat
zijn vader getroffen had, zich volstrekt niet
meer om zijne bloedverwanten bekommerd
had, op zulk een wijze over zijne zuster te
spreken.
„Mijnheer de baron, ik geloof niet dat
het u zou interesseeren te vernemen waar
mijne zusier zich bevindt," zeide hij koel
en ontwijkend.
v. Meppen zag den jongen man half ver
wonderd, half uitdagend aan. Dat in die
woorden een afwijzing zon liggen, hield hij
bijna voor onmogelijk.
„Het boezemt mij inderdaad belang in,"
zeide hij, door den neus pratende, terwijl
hij zijn lorgnet dichter voor zijne oogen
plaatste.
„Dan moet gij trachten op andere wijze
te vernemen, wat gij te weten wilt komen,"
gaf Kurt ten antwoord.
„Ah, gij weet het dns niet."
„Ik weet het zeer goed."
„Gij wilt het mij niet zeggen
„Gij raadt eigenlijk mijne bedoeling."
De baron sprong op. Hij scheen Kurt
door zijn lange gestalte vrees te willen in
boezemen, doch dit gelukte hem niet, daar
deze. rustig bleef zitten en hem kalm aanzag.
„Ik verzoek u mij de reden te willen
zeggen, waarom gij mijne vraag niet wilt
beantwoorden," riep hij op hevelenden toon.
Zijn luide stem trok de opmerkzaamheid
van de overige bezoekers van het wijnhuis.
Kurt stond op.
„Ik wil n die zeggen," antwoordde hij
langzaam, op ieder woord nadruk leggende.
„Ik ben niet gewoon op ongepaste vragen
te antwoorden mogelijker wijze zult ge
ook zelf moeten bekennen dat het belang,
hetwelk gij in de mijnen stelt, wel wat
laat komt. Thans verzoek ik u mij niet
verder lastig te vallen."
Kurt wendde zich van den baron af en
nam weder plaats.
„Ah," riep v. Meppen, doch stond zoo
verrast alsof er hem voor zijne hersens
eensklaps oen nieuw licht was opgegaan.
Daarna nam .hij zijn hoed en verliet het
wijnhuisals een man, die te trotsch was
om zich met menschen als Kurt in te laten.
Eerst nu vernam Kurt van een heer, die
den baron blijkbaar goed kende, dat deze
zijn toch al niet groot vermogen tot op een
onbeduidende som na verteerd had en nn
zeer ijverig in de weer was, door een hu
welijk met een rijk meisje, zijne financiëele
omstandigheden weder te verbeteren. Bij
die bemoeiingen had hij tot heden geen
geluk gehad, daar hij, behalve zijn naam,
niet één eigenschap bezat, welke een meisje
voor hem zou kunnen innemen.
Knrt zon deze ontmoeting al dadelijk
vergeten hebben, wanneer hij daardoor niet
opnieuw herinnerd was aan de voorkomend
heid, waarmede deze man door zijne moeder
in hare salons ontvangen was geworden.
De adellijke naam had de dwaze vrouw van
den weg gebracht; zij had geen grooter
wensch gekend, dan hem, den baron, haar
schoonzoon te mogen noemenzonder zich
af te vragen hoe weinig geluk Ada aan de
zijde van dien ingebeelden man zonder hart
te verwachten had.
Het was laat toen hij te huis kwam. Op
zijn tafel vond hij een brief, aan welks
adres hij den afzender niet kon herkennen.
Oogenschijnlijk was zij met een weinig ge
oefende, onzekere vrouwenhand geschreven.
De brief was van Selmadie in slechts
weinige regelen mededeelde, dat hare moeder
zeer ziek was. Kurt zou direct afgereisd
zijn om den zieke bij te staan, wanneer
hij door zijn betrekking niet aan zekere
plichten gebonden was. Eerst den volgenden
morgen kon hij voor eenige dagen verlof
vragen en in der. avond begaf hij zich op
reiB.
Toen hij in de kleine, afgelegen stad,
waarin zijn moeder woonde, aankwam, was
deze reeds sedert vier en twintig uren dood.
Een beroerte had aan haar leven snel en
onverwacht een einde gemaakt. Kurt was
diep terneergeslagen. Slechts die gedachte
stelde hem gerost, dat het hem vergund
was geworden om ia haar levensavond het
lot zijner moeder te kunnen verzachten,
ja, haar toestand was zelfs niet slecht ge
weest, toen zij hem geschreven had, want
hare woning had een zeer vriendelijk aan
zien en was nog met een zekere weelde
gemeubeleerd.
Hij telegrafeerde oogenblikkelijk aan Ada,
doch kreeg van haar ten antwoord, dat zij
niet kon komen, aangezien zij zelf lijdende
was.
Een zeer onaangenamen indruk muakte
Selma op Kurt. Het ongeluk scheen haar
in geen enkel opzicht verbeterd maar zelfs
nog trotscher gemaakt te hebben. Zij ont
ving hem even koel als een vreemdeling
hij trachtte haar gerust te stellen en te
troosten, maar al zijn pogingen daartoe waren
vruchteloos, want zij had geen behoefte aan
troost. Weinige uren na den dood harer
moeder was hare eenige gedachte om zioh
zoo netjes en sierlijk mogelijk in den rouw
te steken. Nooit was het meisje Kurt zoo
onhartelijk en egoïstisch voorgekomen. In
de weinige maanden gedurende welke bij
haar niet gezien had, was haar gelaat wel
een weinig veranderd, dat wil zeggen de
uitdiukking daarvan was zoo mogelijk nog
trotscher geworden. Zij was geen kind
meer, maar toch ontbrak haar het jonkvrouwe
lijke schoon.
Kurt werd met de zorgen voor de ter
aardebestelling zijner moeder te veel bezig
gehouden, om zich veel om Selma te kunnen
bekommeren. Toen die teraardebestelling
echter had plaati gehad, hield hij het voor
zijnen plicht met het verwende meisje eens
op ernstige wijze over de toekomst te spreken
,Hebt ge wel eens over uw toekomst
nagedacht vroeg hij.
.Waarom P" vroeg Selma, zoo trotsch
mogelijk.
„Waarom herhaalde Kurt. „Indien gij
een kind van vijf jaren waart zou uw ant
woord gerechtvaardigd zijn. Gij zijt iu-
tuBschen geen kind meer en moogt het
niet meer zijn."
„Wie zegt dat ik het zijn wil P" vroeg
Selma, neuswijs als zij was.
„Uwe vraag heeft dit mij gezegd, uw
antwoord heeft het mij bevestigd. De dood
van moeder schijnt zeer weinig indruk op
n te hebben gemaakt."
Selma haalde op de ons bekende wijze
de schouders op.
„Heeft moeder geen wensch met betrek
king tot uw toekomst uitgesproken P" vroeg
Kurt.
„Neen."
„Dan zal ik n met mij naar de residentie
nemen."
„Gij P" vroeg Selma op spottenden toon.
„Ja ik in de eerste plaats zal ik u on
derkomen in een nette familie verschaffen."
„Zeker bij den schrijnwerker."
„Ja bij hem."
„Nn, daarheen zal ik niet gaan."
„Waarom niet P"
Selma trok het hoofd terng.
„Bij een schrijnwerker ga ik niet wonen."
„Hebt gij nwen ouden en dwazen hoog
moed nog niet afgelegd," riep Knrt. „Wat
zijt gij, indien ik niet voor n zorg, meer
dan een bedelaarster, want ge zijt niet in
staat n zeiven door het leven te helpen."
„Ik verlang niets van u."
„Waarvan zult gij leven P"
„Ha, dat is mijne zaak," gaf Selma trotsch
ten antwoord.
„Gij zijt nog altijd het vroeger verwende
kind. Gij wilt alzoo niet met mij naar de
residentie terugkeeren
„Neen."
„Waar zult ge dan blijven P"
Selma aarzelde een antwoord te geven.
Eindelijk gaf zij te kennen, dat de vrouw,
een weduwe, in wier huis zij woonde, be
loofd had haar tot zich te nemen.
„Goed, ik zal met de juffrouw spreken."
antwoordde Kurt.
Selma achtte het niet meer der moeite
waard daarop te antwoorden. Zij stond,
zooals zij van jongs af gewend was, voor
het venster en draaide haar broeder den
rug toe.
Knrt sprak met de juffrouw. Zij had
de stervende beloofd Selma niet te verlaten
en verklaarde zich ook bereid haar tot zich
te nemen, doch zeide openhartig dat zij
niet in staat was zonder schadevergoeding
zulk een verplichting op zich te nemen.
Knrt gaf haar de toezegging, voor zijne
zuster een behoorlijk kostgeld te zullen
betalen.
Den volgenden dag keerde hij naar
residentie terug. Selma wenschte het
nauwelijks vaarwelzij had zich verheel!
de vertrekken van hare moeder te zulk
blijven bewonen en was lang niet op hu
gemak, toen haar een klein, aan de tui
zijde gelegen vertrek tot verblijf werd uij
gewezen.
Mcanden verliepen. Knrt was zijne
lofte zoo getrouw mogelijk nagekomen, Of!
ecu goeden dag ontving hij van de juffrom
aan wier zorgen hij Selma had toevertrouw
het bericht, dat het nauwelijks volwi
meisje met den kellner van een in de
bijheid gelegen hotel verdwenen was. U
een door dien kellner achtergelaten bri
bleek, dat zij zich naar Amerika begen
hadden. De eenvoudige juffrouw trachn
iedere schuld verre van zich af te wi
en gaf in 't bijzonder voor, dat Selms
haar trotsche en eigenzinnige wijze nat
geen waarschuwingen had willen luistere
Ada gaf Kurt eenigen tijd daarna keu
dat zij zich met een ouden goed-bentti
verloofd had.
Kurt gevoelde zich in zijne betrekt»
en in zijne relaties tot de familie Poi'e
gelukkig. De meester schrijnwerker voil
een ruimer grooter terrein voor zijne wet!
zaaraheid en zag met vertrouwen de t#
komst te gemoet.
De half gereed zijnde huizen van ia
bouwheer Polier vonden geene koopera s
die waarvan met den bonw pas een in
vang was gemaakt, vervielen bij dt-
dfcg. In de volkstaal werden zij duroi
„Pollers ruïnen" genaamd.
De ongelukkige bouwheer, wiens eenig
doel geweest was zijn naam te vereeuwigd,
kwam gelukkig niet te weten op welb
wijze zijn naam voortleefde, want zijn ver
stand bleef steeds gekrenkt.
Einde.
PROTEST.
„Daar heb je het alweêr," zucht een src
huisvader, terwijl hij onvergenoegd de cou
rant nederlegt: „uit arme maar cerlijkr
ouders geboren!" 't 8preekt van zelf dit
ze eerlijk waren, want hoe zouden ze ander»
arm zijn gebleven P Maar nog noot heb
gelezen van iemand, die uit „rijke, raatr
eerlijke" ouders geboron was!"
Snelpersdruk van C. de Bon J*.
