Ziet de uitstallingen en prysnoteeriiigcn
Finale Ditverkoop van MANUFACTUREN.
ÜBDB1IDI RBZi EN DE VOLGENDE WEEK, VAM „DE TIJDGEEST."
HET IS DE PFAFF-NAAIMACHINE
Gbbd reparatie meer!
K00K-
T01STELLEN.
SPOORSTRAAT.
P. F. IARMELSTEIN.
SPOORSTRAAT.
J. VAN DER VLIET.
A1ER1KAANSCHE
P. LtlllTZEN,
Woensdag van één tot vijf uur uitsluitend opruiming van RESTANTEN DIVERSE GOEDEREN.
DE PFAFF-NAAIIV1ACHINES
Spoorstr,
0. B. SBHÜUMAIJIR 4 Go. Spoorotr,
IN ROERENDEEN ONROERENDE
GOEDEREN.
Door verplaatsing der zaak worden alle Goederen tegen de minst
mogelijke prijzen UITVERKOCHT.
i® voorraad bestaat alSooa ait nieuwe, solide Goederen.
Banüer in BottnStr.
"Voor ^erm's wenschen w'j zooveel mogelijk nog de ZOMER-JAPONSTOFFEN op te ruimen, en bieden die in verhouding der prachtige
kwaliteiten tot wezenlijken spotprijs thans aanStoffen van 40 tot 60 Cts., zijn thans verkrijgbaar voor 12'A en 15 Ctsevenzoo een
partij Fantasie-Katoenen, Satins en Lyonnaises, voor de halve waarde. Zeer lage prijzen in DRILLS en ZOMER-BUKSKINGS voor Jongeheeren en
Heeren kleedinggedrukte Drills voor 20 Cts. en effen Miltons in verschillende kleuren 9/4 breed voor 40 Cts. Zware Bukskings 8/4 breed 50 en 60 Cts. per El.
Opruiming van een oude partij echte Engelsche OVERHEMDEN, Nos. 14, 14'/s en 15, gewone prijs f 3.00 tot f 5.00, voor den halven prijsalsmede
een partij SLIPS- en STRIKDASSEN voor een v i e r d e van den verkoopsprijs.
waarover de grootste Ingenieurs van Europa eenstemmig in
hun oordeel zijn, waarbij verklaard wordt, dat de knnstpro-
dncten der PFAFF-NAAIÜIACIIINE tot de hoogste volmaaktheid
zyn gebracht, waarom men d r i u g e n d wordt verzocht deze
machines met anderen te vergelijken en waardoor een ieder tot
de overtuiging zal komen, dat het in zijn belang is zich een
echte PF AFF-K A A191 ACM NE aan te schaffen.
De PFAFF-N AAI MACHINE is compleet
met al de nieuwste uitvindingen te bekomen en
tevens is deze Machine zoo ingericht, dat alle
Apparaten van latere vinding precies op deze
Machines passen.
zijn uitsluitend verkrijgbaar in het
CEITTEAAL
De wereldberoemde PFAFF-NAAIMACHINE draagt nevenstaand fabrieksmerk, waarop men zeer dringend
wordt verzocht te letten.
Maüelaar
Keizerstraat 448/48, Helder.
KONINGSTRAAT.
Volkomen genezing door
deBandage Régulateur r.
Dr. Waersegers, gebreveteerd Breuk
meester der Hospitalen, Commandeur
en Ridder van verschillende Orden.
Groenplaats 35, te Antwerpen.
FEUILLETON.
Novelle van GERRIT J.
n.
BI/ DEN BANKIER.
We treden een deftig huis binnen. Op
de voordeur blinkt ons een groote, koperen
plaat tegen waarop met Gothiache letters
te lezen is:
P. H. ARON8EN, Bankier.
Nevens het huiB hoeft men een ingang,
waarboven het woord Kantoor met zwarte
letters prijkt.
De bankier zat in een prachtig en met
smaak gemeubeld vertrek, waarvan de ramen
op de straat uitzogen, aan de ontbijttafel.
De heer Aronsen was in zijne jeugd een
knap man geweest, maar nu kon men zien
dat het tijdsverloop van omtrent een halve
eeuw ook bij hem sporen had achtergelaten.
De weinige haren, die op zijn' schedel ge
vonden werden, waren nog zwart en ook
zijn baard was nog niet vergrijsd, maar op
zijn gelaat vertoondeh zich diepe rimpels.
Dat bleek gelaat, waarop voortdurend een
glimlach zichtbaar was, boezemde vertrouwen
iD. IJverig doorliep hij de dagbladen, slechts
van tijd tot tijd een kop thee drinkende.
Ook hield hij nu en dan op, om zijne jonge
vrouw, die in een bevallig negligé tegen
over hem zat, deze of gene opmerking mede
te deelen.
Mevrouw scheen niet erg in haar humeur
en beantwoordde de gezegden van haren
echtgenoot kortaf.
„Ik denk een vijftigduizend thalers in de
Jtuwische spoorwegen te steken," sprak de
heer Aronsen, terwijl hij zijne vrouw aanzag.
„Dat zijn zakendie me niet aangaan
ik bemoei me niet met 't kantoor," merkte
se stroef aan.
„Toch wel Regina. Mijn fortuin is ook
dc uwe cn dus heb je wel degelijk belang
bij winst of verlies."
,,'t Kan wezen, maar ik heb er toch geen
verstand van."
,,'t Zou toch niet kwaad wezen, wanneer
je er 't een en ander van wist."
„Ik heb er geen tijd voor en zou 't ook
niet kunnen leerea, al gevoelde ik er lust
toe."
„Johan Muller zou je anders goed op de
hoogte kunnen brengen want hij kent de
zaken even goed als ik," zeide de bankier,
terwijl hij zijne vrouw kalm aankeek.
De dame bukte zich om haren zakdoek
op te rapen, die van haren schoot gegleden
was en had een weinig meer kleur op de
wangen dan een oogenblik te voren, toen
ze weer recht overeind zat.
„Ik spreek met den heer Maller nimmer
over kantoorzaken."
„Zoo."
„Hij schrijft verzen voor me, in mijn
albnm en speelt somwijlen piano met me."
„Ja, hij schrijft een nette hand. 't Is
een knap jongmensch, dien ik de zaken in
mijne afwezigheid best kan toevertrouwen."
Regina geraakte in verwarring en was
ijverig dan met dit en dan met dat in
de weer.
„Ik moet morgen op reis naar Frankfort,
en 't kan wel wezen, dat ik een week weg
blijf," vervolgde de bankier.
„Alweer op reisP" vraagde de dame, op
een toon alsof haar die tijding alles behalve
welkom was.
„Ja, Regina, de zaken laten me geen
rast. Hier kan ik wel voor een dag of
wat gemist worden."
„En we zouden over een paar dagen naar
Wiesbaden gaan
„Ja, dat is zoo, maar zaken gaan voor.
Er is daar goed wat te verdienen. Die
badreis kunnen we later wel doen."
„Nu, in vredesnaam dan, als 't niet an
ders kan."
„Heb je den boekhouder ook nog
iets te belasten P"
Regina keek haar echtgenoot aan,
maar kon ait zijn kalm en welwillend
gelaat niet anders opmaken, dan dat dc
vraag zonder nevenbedoeling gedaan was.
„Van daag niet, maar als 't den heer
Muller morgenavond gelegen komt, wensch
ik hem wel 't een en ander te laten af
schrijven."
,,'t Is goedik zal 't hem zeggen."
„Wilt u orders geven, dat mijne koffers
behoorlijk gepakt worden P"
„Ik zal er voor zorgen en zelf 't opzicht
er over houden, want als men dat werk
alleen aan de dienstboden overlaat, dsn weet
men wel hoe 't gaat."
„Wel, dat vind ik lief!" aprak de ban
kier vriendelijk. Ik wil u dan ook, als ik
terugkom, een verrassing bezorgen."
„Bij voorraad zeg ik n reeds dank, sprak
de dame, vrij wat vriendelijker dan te
voren.
„Nu, adieu, liefste Regina," sprak de
bankier, „ik ga naar 't kantoor, want voor
mijne afreis beb ik nog dp veel dingen orde
te stellen."
Peinzend bleef mevrouw Aronsen nadat
haar echtgenoot zich verwijderd had, voor
't raam zitten.
„Zou hij werkelijk eenigen argwaan koeste
ren," mompelde ze. „Maar, neen, daarvoor
heeft hij 't hoofd te vol cijfers. Geld ver
dienen en nog eens geld verdienen, daar
voor leeft hij alleen Ik heb me opgeofferd,
om aan zijne zijde een onafhankelijk be
staan te hebben, maar nu eerst gevoel ik
de grootte van dat offer. Gelukkig dat
't niet lang meer duurt. Met zijne schatten
zal 't leven me, aan de zijde van mijn ge
liefden Johan
Verschrikt hield mevrouw Aronsen stil,
want ze hoorde gerucht bij de kamerdeur.
Hoewel ze zich spoedig wist te beheerschen,
had een opmerkzaam waarnemer toch eenige
onrust op hare gelaatstrekken kunnen be
speuren. Er werd geklopt.
„Binnen" klonk de stem van mevrouw.
Nanette, een aardig, twintigjarig kamer
meisje, bracht hare gebiedster op een zil
veren blad een brief.
,,'t Is goed, Nanette, zorg dat de kamer
hier in orde wordt gebracht."
„Ik zal er voor zorgen, mevrouw.
De dame verwijderde zich om in den
salon den pas ontvangen brief te leien.
Daarna plaatste ze zich voor hare piano,
sloeg eenige accoorden aan en begon toen
met smeltende stem 't lied te neuriën,
„O, hoe zalig klopt mij 't harte,
Als ik aan uw boezem rust".
Nanette trad binnen en berichtte dat de
bevelen van mevrouw uitgevoerd waren.
,,'t Is goed, Nanette," sprak de dame.
„Zou ik mevrouw mogen verzoeken heden
avond vrijaf te hebben vraagde 't meisje.
„Je hebt in den laatstcn tijd reeds dik
wijls die vraag gedaan."
„Ja, mevrouw, ik heb bericht ontvangen,
dat mijne tante plotseling ernstig ongesteld
geworden is en nu wilde ik 't goede meusch
gaarne bezoeken.
„Zoo, is dat de zaak
„Ja mevrouw."
„Ik dacht bij me zelf, Nanette heeft
zeker een beminde, dat ze zoo dikwijls ver
lof vraagt om uit te gaan."
Blozend zeide 't meisje
„Maar mevrouw, hoe komt u op die
gedachte."
„Nu je ziet er niet onaardig uit en 't
zou dus geen wonder wezen."
„Ik verzeker n dat 't niet zoo is."
„Goed, ik wil je gelooven."
„Mag ik dan, mevrouw P"
„Nu ja, ga maar."
„Ik dank u, mevrouw."
De kamenier vertrok. Buiten de deur
gekomen maakte ze een grimas en zeide
lachend
„Je moest 't eens weten, mevrouw, dan
zou je raar opkijken."
III.
INXRIGUES.
Ia 't koffiehuis „De Zon" vinden w«,
omstreeks zeven uur Johan en Augnst, ieder
met een glas beiersch voor zich, aan een
tafeltje zitten, 't Was er vrij ledig, want
op dat oogenblik bevonden zich, buiten
hen, slechts twee personen in de zaal.
„Welnu Johan, wil je me na eens zeggen
of ik morgen kan komen F"
„Ja, morgen moet je present wezen en
ik zelf zal je wijzen, wat je te doen hebt,
want de patroon gaat op reis."
„Zoowaarheen P"
„Naar Erankfort, voor zaken."
„Dat treft goed, dan kan ik zoowat op
de hoogte komen, eer hij terug is."
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk van C. os Boer Ja.
