'T VLIEGEND BLAADJE.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER. NIEUWEDIEP EN TEXEL
No. 1231.
Woensdag 3 December 1884.
Twaalfde Jaargang.
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Abonnement
per 8 maanden binnen de gemeente 50 Cent.
3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
Uitgevers: BERKHOUT Co. te Helder.
BureauSPOORSTRAAT en ZE1D8TRAAT.
Aüvertentl6n
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
De goede Sint heeft, op de overlevering
afgaande, tegenwoordig weer druk werk,
wanneer hij dea nachts, gevolgd door zijn
zwarten knecht Rnprecht, over daken en
achoorsteenen moet rijden, om, op de hem
alleen bekende manier, onderzoek te doen
naar de meerdere of mindere braafheid van
groote en kleine kinderen, teneinde de nit
te deelen geschenken in overeenstemming
te brengen met de door hem gedane waar
nemingen.
Gelukkig voor menigeen, dat St. Nicolaas
het praedicatief goed wordt gegeven en
nog gelukkiger, dat hij het ten volle ver
dient, want andera zouden er velen gevon
den worden, die op den morgen van 6
December het treurige beeld vertoonden van
den knaap op de welbekende schilderij van
Jan Steen.
Wordt maar niet te ongerust, gij, die 't
een en ander op nw geweten hebtSint
Nicolaas is optimist en geen pessimist, of
met andère woorden, hij blijft zijn naam
van goed heilig man getrouw en ziet
veel door zijne vingers.
Doorwandelt maar eens de straten onzer
stad en ge zult verbaasd staan over den
overvloed van geschenken, door Sint Nico
laas met kwistige hand hier en daar in
fraai verlichte winkels verspreid. Ziet met
welk een ijver en smaak zijne vereerders,
die hem onbezoldigd ten dienste staan, de
verschillende artikelen étaleeren, alsof ze
u willen toeroepen„tast maar onbekom
merd toe Met hoeveel aandrang, vaders
en moeders, wordt u door de lievelingen,
die u vergezellen, op dit of dat gewezen,
dat hen aantrekt en hune begeerte opwekt.
Een goed verstaander heeft aan een
half woord genoeg, en om een goed ver
staander te wezen, daarvoor is niet
veel noodig. Denkt slechts terug aan uwe
eigene jeugd] denkt terug aan den tijd,
toen gij wenschtet te ontvangen. Die tijd
is voor u, vaders en moeders, lang voorbij
nu wordt er van u gevraagd en begeerd,
en ge weet het bij ondervinding, het geven
is minsten» even genotrijk als 't ontvangen.
De liefde van ouders tot hnnne kinderen,
van vrienden en bloedverwanten, maakt dat
Sint Nicolaas nooit veroudert.
Kijkt maar eens op uw gemak bij den
koekbakker, in den boekwinkel of bij den
speelgoedhandelaar, en we wedden dat ge
wel wat zult vinden, ook met het oog op
uwe beurs, waarmede ge de uwen een aan
gename verrassing kunt bereiden. Ook
andere winkeliers bieden artikelen aan, tot
cadeaus bijzonder geschikt. Ontbreekt u
den tijd om zelf te gaan kijken, leest dan
dit nummer onzer courant maar oplettend
door, wijdt uwe aandacht aan do kolommen
onzer advertentiën, en ge behoeft niet
verlegen te staan.
Wanneer we niet overtuigd waren, van
de onuitputtelijke goedheid van onzen
Sint-Nicolaas, zonden we 't niet wagen
hem, bij al de drnkte die hij heeft, nog
lastig te vallen; maar daarop vertrouwende,
richten we tot hem de bede: „Och, Sin
terklaas, bonne, bonne, bonne, strijk de
hand eens over 't hart. 't Is jaren ge
leden, dat we van n iets verlangden, en
daarom nu, 't woord moet er uit
daarom, stel ter onzer beschikking
een orchestrion, pardon, ik meen
twee orchestrions. Misschien zult ge ver
wonderd bij u zelf denken„hebben die
mensohen zooveel vrijen tijd en zooveel
liefhebberij om aan een orgeltje te draaienP"
Neen, goede Sint, dat is 't niet. Onze
schijnbare begeerigheid beeft ten doel
anderen genoegen te verschaffen. Er wonen
hier menschen, die elkander gaarne zulk
een muziekinstrument zouden cadeau geven,
maar de kosten nog al hoog vinden.
Verrassen ze, door uwe goedgunstigheid,
elkander op nw naamdag nu met een or
chestrion, dan zijn beide partijen tevreden.
Terwijl de eene partij met bezadigdheid en
nauwkeurig in de maat laat booren't
Air des conspirateurs, nit Mad. Angot:
„Qnand on conspire, quand sans frayeur"
draait de andere er dapper op los, met 't
Air uit La grande duchesse de Gerolstein:
„Voici le Babre, le sabre, le sabre
Zoo zal 't oude jaar voor ons prettig
eindigen en hebben we kans dat bij den
aanvang van 't nieuwe, beide instrumenten
onder toezicht van alle mogelijke muzikale
autoriteiten, we zelf niet buitengesloten,
en tot stichting der góe gemeente een
loflied zullen uitvoeren ter eere van den
goeden
SINT NICOLAAS.
NIEUWSTIJDINGEN.
HELDER, 2 Dec. 1884.
Vrijdag had op 't raadhuis al
hier de verkiezing plaats van drie
leden voor de Kamer van Koophandel
en Fabrieken. In plaats van de heeren
D. de Lange, W. J. Maalsteed en
H. Janzen Ez., die niet wenschten
herkozen te worden, koos men met
meerderheid van stemmen de heeren
L. W. F. Oudenhoven en C. D.
Zurmnhlen. Tusschen de heeren T.
C. Govers en S. Schellinger zal her
stemming moeten plaats hebben. De
kiesgerechtigden (zij die minstens
zeven gulden ala patentbelasting be
talen) worden tot 't doen eener keuze
tusschen beide laatstgenoemde heeren
opgeroepen ten raadhuize, op Vrijdag
5 December, tusschen 12 en 2 uur.
't Gezelschap Ernst en Scherts"
gaf voor leden en genoodigden Vrij
dagavond een uitvoering in Tivoli.
'tTooneelspelLiefde en Vriendschap"
werd, in de vereischte kostumes, met
veel succes opgevoerd en de spelers
ontvingen een welverdiend applaus.
Tot slot gaf men een aardig blijspel
getiteld: »De twee Vrienden". Nog
lang bleven de bezoekers gezellig
bijeen.
Door de Onderofficiers-Vereeni-
ging der zeemacht Admiraal de
Ruyter" werd Zondagavond in Musis-
Sacrnm opgevoerd 't tooneelspel
Wraakzucht en Jaloesie". Blijkbaar
hadden de spelers zich ingespannen
't publiek een aangenamen avond te
verschaffen door met zorg hunne rollen
in te studeeren de hoofdrollen wer
den meermalen geapplaudiseerd. De
uitvoering werd besloten met 't grap
pig nastukje »De man met honderd
kwalen." De opbrengst der tooneel-
voorstelling is bestemd voor een edel
en menschlievend doel en wordt ge
stort in de kas van 't weduwenfonds,
opgericht door bovengenoemde ver-
eeniging.
Zondagavond trad in Tivoli de
heer D. Th. Schramade met zijn ge
zelschap op tot 't geven van een soiree
musicale en humoresque. 't Program
ma bood een aangename afwisseling
aan. Een paar aardige blijspelen,
waartusschen verrassende goocheltoe
ren, deden den tijd snel vervliegen.
Als goochelaar onderscheidde de
heer Schramade zich, door een aan
gename en onderhoudende voordracht
en wist de bezoekers zeer aardig te
boeien.
Door de muziek werden de tusschen-
ruimten op verdienstelijke wijze aan
gevuld.
We vestigen gaarne de aandacht
op 't aangekondigde declamatorium,
Dinsdagavond in Tivoli te houden
door den hr. Bottinga, vanHarlingen.
Bij zijn vorig optreden toonde de
declamator niet alleen talent te be
zitten, maar tevens den tact om zijne
hoorders te boeien. Een hernieuwde
kennismaking met den spreker zal
zeker velen welkom zijn, terwgl we
anderen, die 't vorig declamatorium
niet bijwoonden, met gerustheid een
bezoek kunnen aanbevelen.
De dames M. U. Marinkelle en
C. J. M. van Hoven, alhier, hebben
te Middelburg met goed gevolg examen
afgelegd als adsistent-apothekersbe-
diende.
Een marinier alhier, die een
portefeuille, inhoudeude ruim f 6000
aan bankpapier, benevens geldswaar
dige papieren, door den heer H.,
uit Alkmaar, verloren, gevonden en
eerlijk aan den eigenaar terugbezorgd
had, kreeg van dezen tot belooning
ruim twintig gulden.
In sommige bladen, welke dit feit
vermelden, is onjuist bericht, dat de
gelukkige vinder slechts een gulden
en een glas bier had ontvangen.
De verzending van brieven,
bladen enz. naar Ned. Oost-Indië
heeft in de eerste helft der maand
December nit Amsterdam plaats op
de volgende dagen:
Dec. 9, Ned. mail (over Marseille)
>10, (uit Amsterdam)
5, Fransche mail (over Marseille)
>12, Engelsche mail (overBrindisi)
Terschelling, 28 November.
Heden zijn op de Noordsvaaraer
aangespoeld 2 lijken in vergevorderde
staat van ontbinding, vermoedelijk
van Engelsche zeelieden. Ze zijn
daar ter plaatse hegraven.
Te Wognum (arr. Alkmaar)
heeft in den nacht van 18 op 20
dezer, met behulp van braak en in
klim ming, diefstal plaats gehad, waar
van verdacht word een man, onge
veer 45 jaren oud, van middelbare
lengte, tamelijk gezet, met boersch
uiterlijk, korte donkerroodachtige
bakkebaarden en dito hoofdhaar
dragende zwarte of althans donkere
kleeding, korte jas van zwart duffel
en zwart-lakensche pet. De aandacht
wordt in het bijzonder gevestigd op
Klaas Kalis, ongeveer 45 jaren oud,
varensgezel, geboren te Tessel, reeds
in Februari 1876 door het gerechts
hof te Amsterdam wegens crimi-
neelen diefstal en door de rechtbank
te Alkmaar, 21 Januari 1879, ter
zake van desertie van boord van
een koopvaardijschip en den 24sten
December 1883 wegens bedelarij ver
oordeeld. "Van 18 op 19 November
jl. heeft hij, als zonder middel van
bestaan, op eigen verzoek, aan het
politiebureau te Alkmaar overnacht.
Bjj de Tweede Kamer is in
gekomen een verzoekschrift van A.
G. A. van den Bergh, te Amsterdam,
om werkverschaffing aan den werk
man. Hij wenscht groote verminderiDg
van leger en vloot of een geheel
andere, meer doelmatige en vrucht
dragende inrichting van het leger
en voorts de droogmaking van de
Zuiderzee.
Van een op de reede te Ter-
Neuzen liggenden, van Antwerpen
gekomen, schooner is een sloep om
geslagen, waarbij twee matrozen zijn
verdronken.
Bij de verkiezing van een lid
der Tweede Kamer in het hoofd
kiesdistrict Almeloo zijn uitgebracht
2295 stemmen. Gekozen is de heer
J. van Alphen (anti-revolutionair)
met 1202 stemmen.
In het hoofdkiesdistrict Gorinchem
zijn uitgebracht 2951 stemmen. Ge
kozen de heer mr. B. J. L i n t e 1 o
baron de Geer van Jntphaas
(anti-rev) met 1930 stemmen.
In de verschillende garnizoens
plaatsen bieden zich in de laatste
dagen meer dan gewoonlijk personen
aan voor vrijwillige dienstneming.
Gebrek aan werk en lage arbeids-
loonen zijn hiervan de voornaamste
oorzaken.
Dat ook de diamantslijpers
lijden onder den druk der tijden,
bljjkt uit de omstandigheid dat gis
teren een der slijperijen in de Zwanen
burgerstraat te Amsterdam gesloten
is, voorloopig tot Januari a. s.
Donderdagavond verscheen de
celwagen voor het commissariaat van
politie der He sectie te Amsterdam.
Een drietal vrouwen van middelbaren
leeftijd met den voormaligen polder
jongen Pieter Idzenga, allen herkom
stig uit een beruchte kroeg in de
Heintjehoeksteeg, werden daarmede
naar de celgevangenis overgebracht,
als beschuldigd een bejaard man in
den voorgaanden nacht met geweld
van al zijn geld en kostbaarheden
beroofd en hem daarna buiten de deur
gegooid te hebben. Toen de bestolene
later door agenten van de recherche
op straat werd aangetioffen en hjj
dezenbeambten zijn jammerlijk weder
varen meedeelde, werd het krot van
Idzenga omsingeld en zijn alle de
bewoners op presumptie in hechtenis
genomen. Een gedeelte van bet ge
stolen geld werd in een gesloten koffer
teruggevonden.
Een Rus begaf zich dezer dagen
naar Lonka, in Hongarije, met zgn
vrouw en zijn vijfjarig zoontje.
Zij vlogen, in een slede gezeten,
over den straatweg, toen zij door een
twintigtal wolven omringd werden.
De vrouw liet in haar schrik het
kind uit de slede vallende vader
sprong het na om het op te nemen;
intusschen gingen de paarden op hol en
vluchtten in dolle vaart weg.
Toen begon een verschrikkelijke
worsteling tusschen den Rus en de
wolven. Hij doodde er eerst twee,
maar hij bezweek weldra ouder de
overmacht en werd, evenals zijn kind,
door de roofdieren verslonden. Toen
de slede te Lonka aankwam, vond men
er nog slechts het lijk van de onge
lukkige vrouw, die onderweg van schrik
gestorven was.
Brussel, 28 November. De
kruitmolen te Wetteren, bjj Gent,
is heden in de lucht gesprongen.
Het hof van assises te Parijs
veroordeelde den Corsikaan Rizzieri
tot 10 jaar gevangenisstraf, wegens
aanranding bij nacht. Tijdens de
terrechtszitting ontving de schuldige
het bericht, dat hij 100,000 frs. had
geërfd
Uit een voordracht van prof.
Poleck, te Breslau, over den z. g.
paddestoel van de woningen
(Merulius lacrymans), blijkt, dat de
verwoestingen, door die zwam in de
laatste jaren in Duitschland in toe
nemende mate aangericht, zoowel in
publieke gebouwen (musea en derg.)
in woningen, hier en daar tot
een ware ramp dreigt te worden.
Oude gebouwen blijven vrij. De
reden daarvan blijkt hierin gelegen
te zijn, dat voor de nieuwe gebouwen
veelal hout gebezigd wordt, dat èn
uit zijn aard, èn van wege den ver
keerden tijd waarop de boomen
worden geveld, de aanleiding wordt
van de ontwikkeling van de zwam,
welker sporen vrij algemeen iu de
lucht verspreid zijn. Het bouwhout
moet niet afkomstig zijn vau boomen,
die tijdens ze vol sappen zjjn, worden
geveld. Uit het oneindig grooter ge-
lalte aan minerale stoffen, die anders
in het hout voorkomen, voedt zich
de woekerplant. Bekend is het, dat
stellig een groot deel van het bouw
hout in den verkeerden tijd desjaars
wordt geveld. Dat overigens geen
oud hout gebezigd dient te worden
en geen puin uit oude huizen, om
den bodem onder nieuwe gebouwen
op te hoogen, is bekend.
Duinkerken 27 Nov. Kapt. Jen-
kins, voerende de bark Luke Bruce,
van Calabar, hedenavond hier in het
dok gekomen, rapporteert den 26sten
Nov. des avonds ten 10 ure, bij Zuid-
Voorland in aanvaring te zijn geweest
met het stoomschip Durango, uit
Newport, van hier naar Genua be
stemd met spoorijzer. De Durango
is bjjna onmiddellijk gezonken. Een
officier, waarschijnlijk de eerste stuur
man, werd met eene reddingboei door
de equipage van de Luke Bruce op-
gevisclit, doch stierf kort daarna. De
overigen der eqnipage (20 man) zijn
waarschijnlijk verdronken; de bark
heeft zware schade geleden.
Men begint in de Vereenigde
Staten suiker te bereiden uit sorghum,
een gewa3, dat vroeger nooit daar
voor in aanmerkiug kwam.
De beetwortelsuiker, waarvan de
invoer daar te lande zeer aanzienlyk
is (17 millioen centenaar, bij een
totaal verbruik van 20 millioen per
jaar, dreigt in deze nieuwe suiker-
soort eene gevaarlijke mededingster
te krijgen.
FEUILLETON.
Een onverbiddelijke Vijand.
i».)
V ertaling
van GERUIT J.
„Wat scheelt er aan, juffrouw NeumannP"
vraagde Emma vriendelijk.
„'t Is niets freule ik ben wat van daag
erg zenuwachtig."
Emma beet op hare lippen; 't verveelde
haar, steeds die zenuwachtigheid als veront
schuldiging te moeten aannemen.
„Laat den koffer van mejuffrouw Trouville
naar boven brengen."
De kamenier verwijderde eichmet gefrons
te wenkbrauwen.
„Is datje kamenier?" vraagde Marie.
„Ja, 't arme schepsel heeft vroeger veel
doorgestaan en daarom laat ik haar blijven,
ofsehoon ze inderdaad een lastig en grillig
humeur heeft."
„Ze ziet er nijdig uit," merkte Marie op.
„Ha, halachte Emma, je denkt nog
ateeds datje iemands karakter op zijn gezicht
kunt lezen, mijn lieve; xncar ik zegje, ver
trouw niet te veel op je kunst, want je zult
je dikwijls bedriegen."
„Neen, zeker niet," zeide Marie, ik heb me
zelden in iemands gezicht vergistde priorin
zeide meermalen, dat ik de gave bezat iemands
karakter op zijn gezicht te lezen."
„Welnu, lees dan eens op 't gezicht van
mijnheer Hagen en overtuig me van je
kunst, daar ik aijn karakter goed ken."
„Hij is goed, eerlijk en hartelijk, maar
trotsch en eigenzinnig. Hecht hij niet sterk
aan vooroordeelen f"
„Kleine heks, je hebt Kurt goed ge
schilderd hij is goedeerlijk en hartelijk
jegens zijn grootmoeder, maar trotsch en
vastberaden en ik geloof, dat zijne vooroor
deelen sterk geworteld zijn. Maar zeg me
nu eens, wat denk je van mevrouw von
Holtzendorff P"
„Alles wat zacht, welwillend en edel is!"
riep het meisje upgetogen. „Ze is een
vrouw, die men boven allen liefhebben en
vereeren moet. Hoe gelukkig voor je en
voor mij ook, bij haar te mogen zijn. Ze
doet me denken aan zuster Célestine."
„Maar, zeg eens, lieve," zeide Emma
eensklaps, „heb je nog niets van je familie
vernomen P Wie heeft jo toch aan die vis-
schers gegeven P Ik heb nog nooit 't begin
vac de geschiedenis gehoord."
„Op zekeren nacht werden Pierre Merle
en zijn broeder bij de kost door een jacht
aangeroepen. Ze naderden en kregen bevel
aan boord te komen. Daar werd hun door
den heer, die mij benevens een brief aan
hen overgaf, gezegd, dat ze een goed werk
zouden doenwanneer ze me naar het
klooster brachten."
„Ik herinner me ook, dat je een gouden
kruis bezit, dat tot herinneringsteekeu kan
dienen," zeide Emma.
„Dat is ook alles, behalve de kleederen,
die ik destijds aanhad en die de eerwaarde
moeder steeds voor me bewaart; maar het
kruit heeft niett bijzonders, alleen de hoe
ken zijn fraai bewerkt." Bij deze woorden
trok ze het kleinood uit haar boezem.
„Herinner je je niets van jc eerste
kindsheid P"
„Niet veel," zeide Marie treurig. „Ik
herinner me alleen lijden en ellende en dat
ik by vreemden werd achtergelaten; die
man op het jacht, die me aan de visschers
overgaf, was zeer hard en ruw tegen me
en ik was bang voor hem. Ook herinner
ik me, dat ik een fraaie pop had en dat
een knaap met me speelde."
Na begon de klok te luiden, ten teeken,
dat men zich voor het middagmaal moest
kleeden. Emma stond op en zeide
„Ik hoor juffrouw Neumann in mijno
kamer en moet me dadelijk gaan kleeden."
„Maar, Emma," zeide Marie verschrikt,
„ik kan me niet verkleeden, want mijne
andere japonnen zijn gelijk aan deze."
„Dat uiaakt niet nit. We zullen je wel
spoedig een wereldlijk toilet bezorgen. Hier
komt je koffer; men klopt reeds aan de
deur. Wil ik je helpen uitpakken of zal
ik juffrouw Neumann er mee belasten?"
„O, neon, ik zal het wel alleen doen,"
zeide Marie, toen de knecht met den koffer
binnentrad.
Toen Emma in hare sneeuwwitte kleeding
hare vriendin kwam halen om aan tafel te
gHan, dacht ze bij zich zelf, dat Marie in
haar kloosterachtig gewaad er allerbe
koorlijkst uitzag. Haar eenvoudige japon
van zwartwollen stof, zonder eenig belegBel,
zat haar sierlijk om de leden en de che-
miictte van kamerdoek, die er uit te
voorschijn kwam, was sneeuwwit. Haar
welig hoofdhaar was iu twee zware tressen
gevlochten. Emma stak er een roos in, nam
haar vriendin bij de hand en zeide: „kom
mijn schat!" Beiden daalden de trap af en
vonden mevrouw von Holtzendorff en Kurt
reeds_in_jden_salon_
De oude dame begon aanstonds een ge-
oprek met de vreemde en was weldra ver
rukt over hare liefelijke stem en hare
verstandige antwoorden. Hare schoonheid
was buitengewoon. Marie was een brunette,
maar met wangen als een rijpe perzik,
lippen als koraal, tanden als paarlemoeren
groote, donkere, glanzende oogen. Ze was
veel grooter dan Emma en voor haar leef
tijd niet te slank.
„Wat zeg je van mijn nieuw eigendom P"
fluisterde Emma Kurt toe, toen hij haar
naar de eetzaal geleidde, terwijl mevrouw
von Holtzendorff met Marie liep.
„Je eigendomP Ia ze dan jo slavin?"
vraagde Kurt wrevelig.
„Neen, maar mijn lievelingis ze niet
fraai P"
„Zeer schoon. Moet ze een pendant wor
den van de brommerige juffr. Neumann P"
„Ja, en wel een zeer liefelijk."
„Ik ben blij dat te hooren en het doet
me pleizicr, dat je zoo met haar bent in
genomen. Juffrouw Trouville gelijkt op een
marmeren beeld, dat ik eens gezien heb.
Haar gezicht komt mc bekend voor. Ze
ziet er niet nit als een Dnitsche."
,Toch is het zoo. Ik zal je dat later
weleeus vertellen. Pst!"
Kurt gedroeg zich aan tafel zeer bemin
nelijk. Hij verhaalde onderscheidene grap
pige voorvallen, die hem op zijne reizen
bejegend waren, waarbij de aandacht zijner
toehoorsters hem tot spreken opwekto.
Medegesleept door de verhalen, legde Marie
JWLO- a^hjicljterheid., af en
waagde het stil mede te lachen, wanneer
Emma in luiden lach uitbarstte. Kurt wierp
op de vreemde nu en dan een onderzoeken
den blik. Een zijner vooroordeelen, zooals
Emma zich uitdrukte, was zijn wantrouwen
in vreemdelingen ea hij kon, ondanks Etn-
ma's verzekering, maar niet gelooven, dat
Marie een Duitsche was. Toen hij zijne
grootmoeder „goeden nacht" wensclite, ter
wijl hij haar naar hare kamer bracht, zeide hij
„Wie is toch die jougo gezelschapsjuffrouw
vau EmmaP"
„Een arm meisje een vondeling," ant
woordde meviouw von Holtzendorff, die door
do priorin van het klooster, waar Emma
haar opvoeding ontvangen heeft, is opge
nomen."
„Ze is bijzonder schoon," zeide Kurt
ernstig, „en is nog wat jong voor de plaats,
die ze bekleedt."
Mijn lieve jongen, Emma heeft een
jeugdige gezelschapsjuffrouw noodig."
,En u hteft goede getuigen van haar P"
Wordt vervolgd.