'T VLIEGEND BLAADJE.
KLEINTE COURANT
VOOR HELDER. NIEUWEDIEP EN TEXEL
No. 1260
Zaterdag 14 Maart 1885
Dertiende Jaargang.
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Kalender der Week.
Atoonnemenï
per 3 maanden binnen de gemeente 50 Cent.
3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureanx: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
iiavertentiën
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn
MAART, Lentemaand, 31 dagen.
Opkomst der Zon 6 u. 15 m.
Onderg. 6 u. m.
Zondag 15
Maandag 16 Nieuwe Maan.
Dinsdag 17
Woensdag 18
Donderdag 19
Vrijdag 20 Gelijkheid van dag en nacht
Begin van de Lente.
Zaterdag 21
NIEUWSTIJDINGEN?"
HELDER, 13 Maart 1885.
Het omgaan met bleekpoeder,
door onze vrouwen en dienstmeisjes,
is niet altijd eren onschuldigdit
ondervond een dienstmeisje Maandag
jl. bij een familie ter dezer plaatse.
Bezig zijnde een wascb te doen, nam
bet meisje een nogal goede hoeveel
heid bleekpoeder in de hand, met
't doel, om 't vermengd met water,
fijn te wrijven. De onvoorzichtigheid
beging ze de hand forsch dicht
te knijpenwaardoor de stof met
kracht uit hare hand spatte in haar
beide oogen. De hevigste pijnen
volgden terstond; radeloos van smart
smeekte zij om hulp. Zoo spoedig
doenlijk werd dr. Janssen geroepen,
die dadelijk zijn goede diensten aan
wendde om hare zeer gezwollen
oogen zoo mogelijk van die bijtende
stof te ontlasten.
De vrees, die bestond, dat het
meisje voor altijd het licht zou moe
ten derven, is gelukkig nog niet
bevestigd.
Dit ongeval mogen allen, die het
aangaantot een ernstige waar
schuwing strekken.
Zeker zal het den tooneellief-
hebbers aangenaam zijn te verne
men, dat het tooneelstuk »Denise,"
van Dumas, dat thans als 't succes
van den dag wordt beschouwd, ook
hier eerstdaags en wel op 17 Maart
door het gezelschap van den Park
schouwburg in »Tivoli" zal worden
opgevoerd. Daar er over dit stok
reeds heel wat geschreven is, zullen
velen zich opgewekt gevoelen de
opvoering bij te wonen.
Op veler verzoek zal de kor-
poraals-vereeniging Eendracht maakt
Macht op Zondag 22 dezer nog een
volksvoorstelling geven, en alsdan
opvoeren De graaf de Monte Christo.
Zaterdagochtend wierp de
dienstbode van een ingezetene van
Amsterdam een enveloppe, enkele
duizenden guldens aan effecten be
vattende, in den vuilnisbak, welke
daarna op den stoep gezet werd.
Eerst in den laten avond geraakte
men tot de ontdekking van deze
schromelijke achteloosheid. Intus-
schen kwam men jongens op het
spoor, die de effecten uit den vuil
nisbak hadden gehaald. De recht
matige eigenaar is dan thans ook
weder in het bezit van het ver
lorene.
De nog in leven zijnde oudste
marketentster van den tiendaagschen
veldtocht in 1830, die toen met de
Utrechtsehe schutterij is uitgetrokken
en dikwijls bij de inspectie, o. a. in
1870, toen Z M. de Koning de schut
terij en het Utrechtsehe garnizoen
inspecteerde, in marketentsteruniform
aanwezig was, de algemeen be
kende »Trui", vierde Dinsdag haar
OOsten geboortedag aldaar.
De beer E. F. L Haastert,
leeraar aan een Hoogere Burgerschool
te Botterdam, geeft belangloos aan
een 25-tal handelsbedienden les inVo-
lapük. Eenigen hunner zijn, na slechts
een vijftal lessen, reeds zoover ge
vorderd, dat zij, volgens het Bott.
Nbld., handelscorrespondentiesin Vo-
lapük voeren kunnen. Zij bedienen
zich daarbij van de woordenlijst in
de Beknopte Handleiding van den
heer Haastert, in afwachting van de
voltooiing van het Hollandsch-Vo-
lapiik woordenboek.
Omtrent het ongeluk, der West-
landsche stoomtram overkomen, wordt
aan De Tijd uit Poeldijk geschreven
De gezondheidstoestand van den
machinist is naar omstandigheden
vrij gunstig. Men hoort niemand
een woord van medelijden spreken
met den ongelukkige. De veront
waardiging is algemeen. En hoe
kan het anders Niet alleen toch
reed de trein met woeste snelheid,
maar hij, de machinist, zat achter
op den rand der machine zich te
vermaken met eenig vrouwvolk, dat
op het balkon stond. De reizigers
in den wagen beefden van schrik
en verwachtten elk oogenhlik een
ongeluk. Een zelfs sprong uit den
wagen in de vaart, eeuige oogen-
blikken vóór het onheil. Verschei
dene personen hadden zich onder
weg aangemeld om opgenomen te
worden, maar de tram stopte niet,
waarover zij thans niet rouwig zullen
zijn.
Het is onbegrijpelijk, hoe het
Dagbl. van Z-H. in een aangeplakt
bulletin durfde zeggenOorzaak
onbekend. Geschiedde dit uit
onbekendheid met de zaak of met
de bedoeling het schandaal te ver
bloemen
Verregaande roekeloosheid en
slechte controle, ziedaar de oorzaken,
die men niet onder stoelen of ban
ken behoeft te steken. Hoe is het
mogelijk, dat een machinist, die zelfs
bij het publiek bekend staat als
lichtzinnig in het vervullen van zijn
plicht, 'dat zoo ïemancf zijne betrek
king kan blijven vervullen Het is
te hopen, dat de beklagenswaardige
man er het leven mogen afbrengen,
maar dat de arm der wet hem dan
zal mogen hereiken, is evenzeer te
hopen.
Van de gekwetsten (een 15-tal
naar men zegt) verneemt men wei
nig, omdat zij te veel verspreid zijn.
De berichten omtrent een vrouw,
die haar beide armen gebroken had,
luiden niet gunstig. Wat betreft het
vermissen van een persoon, dit schijnt
slechts een praatje geweest te zijn.
De rijweg naar Monster was Dins
dagmiddag weder vrij, en de tram
lijn Poeldijk's-Gravenzande zon
Woensdag waarschijnlijk weder be
reden kunnen worden.
De machine is deerlijk gehavend,
en wie den personenwagen in de
diepte ziet liggen, ijst bij de gedachte
aan den schok, die de passagiers moe
ten hebben ondervonden.
Te Zevenbergen en Arnhem
hebben de vleeschhouwers het vleesch
met 10 cent per KG. afgeslagen.
Te Maastricht werd onlangs
aan den commies der posterijen een
som van f 150 van zijne kamer ont
vreemd en ondanks alle nasporingen
was de dader niet te vinden. Dezer
dagen nu werd de bestolene verrast
met een brief van een onbekende,
inhoudende f 100.
Men deelt uit Ootmarsum mede
Een boer, een uur van hier woon
achtig, een paar honderd duizend
guldens bezittende, leed aan kanker,
en kreeg den raad naar Brussel te
gaan om een professor te raadplegen,
wat dan ook eindelijk geschiedde.
Hij werd volkomen genezen, doch
gaf zich als onvermogend aan. De
professor, waarschijnlijk van niets
wetende, berustte daarin, zoodat de
rijke boer niets behoefde te betalen.
Tijdens zijne afwezigheid informeerde
zijne vrouw zich telkens naar zijn
toestand, doch kreeg ten slotte
ten antwoordJe hooft ieder
mooi nig te schrieven, ieder bref
kost mie en ou en dubbelkendat
zit er altoos nig an."
De Voss. Zeitung heeft dezer
dagen het volgende bericht uit Parijs
meegedeeld. Eenige maanden gele
den is een inbraak gepleegd bij een
bankier, in de Franscbe hoofdstad
gevestigd, waarbij hem voor een waar
de 11 millioen franken, grootendeels
effecten, werd ontvreemd. Alle po
gingen, aaugewend om het spoor der
inbrekers te ontdekken, bleven vruch
teloos, zoodat de bestolene, de beer
Bodrigues, reeds alle hoop om het
verlorene geheel of gedeeltelijk te
herkrijgen, had opgegeven.
't Geen hij nooit had verwacht,
gebeurde. Van een sollicitorsfirma
te Londen, Michael Abraham Sons
Co., ontving hij onlangs een mede-
deeling van dezen iuhoud Indien
de heer Bodrigues 35 pOt. van de
waarde der ontvreemde effecten wil
uitkeeren, zal hij in het bezit van
zijn verloren eigendom worden ge
steld." Onverwijld zond hij een ant
woord hierop aan de genoemde Sol-
licitors, en terstond daarop vertrok
een gemachtigde des heeren Bodri
gues naar Londen om de zaak te
regelen.
Van de zijde der houders" der
vermiste" effecten verscheen mede
een gemachtigde ten kantore van
Michael Abrahams Co., met wien
zou worden onderhandeld over de
teedere aangelegenheid. Van afdin-
dingen was geen sprake, en ten slotte
werd door Abrahams de akte van
overdracht opgemaakt en de eigenaar
betaalde de bedongen 35 pCt., waar
op aan zijn gemachtigde de verlorene
effecten werden ter hand gesteld.
De gemachtigde der houders" dier
stukken, de genoemde Samuel, zeer
in zijn schik over den gunstigen af
loop der onderhandelingen, deed bij
de aflevering een kleine zeer open
hartige mededeeling uit naam zijner
patroons, welke daarop neerkwam
Den een of anderen dag zal men
te Parijs nog wel eens raar opkijken.
Het plan is beraamd om nog vele
ferme brandkasten te ledigen, Elk
dier ondernemingen zal even net
worden uitgevoerd als bij den beer
Bodrigues is geschied. Weldra zult
gij er meer van hooren. Naar men
onderstelt is de nieuwe operatie,
waarvan de familie Levy te Parijs het
slachtoffer is geweest, door dezelfde
bende uitgevoerd, die den heer Bo
drigues heeft afgezet. In diens win
kel is een zak met centerboren en
andere dergelijke werktuigen gevon
den, welke van Engelsch maaksel
zijn.
In Amerika, waar men altijd
wat nieuws bedenkt, worden nu pa
pieren overhemden aangekondigd met
borsten, die zijn samengesteld uit
zeven velletjes papier, waarvan men
er, evenals van een scheurkalender,
iederen dag of zoo dikwijls men dat
goedvindt, een kan aftrekken. Een
ingenieuse Yankee heeft zelfs een
brevet genomen om de achterzijde der
verschillende blaadjes te bedrukken.
FEUILLETON.
Een onverbiddelijke Vijand.
Vertaling
44.) Tan GERRIT J.
Terwijl 't ontbijt werd klaargemaakt, deelde
Kurt den rechercheur zijne vermoedens om
trent vroegere misdaden mede, die hij meende,
dat baron Hellwig bedreven had en hoorde
nu, dat deze reeds dadelijk, na den aanslag op
Filip, dezelfde achterdocht gekoesterd had.
Na 't ontbijt gingen ze naar Webers bmeau
en boorden van een uitgezonden agent, dat
baron Hellwig in zijn buis was en ziek te bed
lag. Aanstonds gingen ze derwaarts. Een
huisknecht zeide, dat de baron ernstig ziek
was en den afgeloopen nacht twee doktoren
bij hem geweest waren. Kurt drong er op
aan, dat zijn kaartje zou worden gepresenteerd
en hij, als neef, toegang tot den zieke zou krij
gen. Na eenige oogenblikken kwam de bood
schap terug, dat baron Hellwig zijn neef voor
diens belangstelling bedankte, maar dat hij te
ziek was om iemand te kunnen ontvangen.
Kurt onderdrukte een vloek.
„Heb je den baron zelf gezien F" vraagde
hij den knecht.
„O neen, alleen zijne verpleegster. Ze
zeide, niemand te mogen toelaten, daar de
baron een hevige koorts had.
Toen ze 't huis verlieten, monsterde Weber
scherp alle vensters. Plotseling legde hij zijn
hand op den arm van Kurt en zeide
„Met uw verlof, mijnheer Hagen, daar zag
ik een gezicht gluren dat van KarlNuszler.
Hij moet dus in dienst van baron Hellwig
wezen."
„Ben je er zeker van? Groote God, wat
zullen we nog ontdekken
„Wil ik terugkeeren en hem gevangen
nemen?"
„We hebben daar geen grond voor. Hij
zal zeggen, dat bij door den Zigeuner een ree
beeft willen laten schieten. Neen, laten we
in dat buis van baron Hellwig, daar giuds, de
verloren dame opsporen. Gelukkig is ze, door
zijne ziekte, veilig voor zijne persoonlijke
vervolging."
„Maar niet voor Zigeunervergif," zeide
Weber ernstig.
XXXII.
Daar ze zich verveelde, trachtte Marie weer
op zekeren avond hare gevangenschap te ver
geten door te zingen; ze zette zich voor't
klavier en zong langer dan gewoonlijk. Juist
had ze een lied geëindigd, toen de deur ge
opend werd; meenende dat de oude vrouw
haar thee bracht, keerde ze zich om en staarde
ontsteld baron Hellwig in 't gezicht. Marie
sprong van haar stoel op. Wel zag hij er zie
kelijk uit, maar toch was zijn gang vlugger
dau voorheen en behoefde hij de ondersteu
ning van zijn knecht niet.
„Verrukt u zelf de eenzaamheid dooreen
liefelijk gezang, juffrouw Trouville?" vraagde
hij hoffelijk.
„Ik acht me gelukkig u iu mijn huis wel
kom te beeten."
„IJ heeft me dus van mijne vrijheid be
roofd?" vraagde Marie met verachting. „En
ge durft nog wagen me te bespotten
„U is me meer dan welkom," zeide bij.
Vergeef 't, dierbaarste Marie, aan mijne harts
tochtelijke liefde, die u wegrukte uit den
stand van een gezelschapsjuffrouw, om u in
vergoeding, rang, rijkdom ca een beminnend
echtgenoot in de plaats te geven."
„Heer baron, ik heb uw aanzoek reeds af
gewezen destijds met dankbaarheid; thans
doe ik 't met haat en afschuw."
Hij fronste 't voorhoofd, werd nog bleeker
dan te voren en vervolgde bedaard
„Ik hoop toch nog uwe vergiffenis te ver
krijgen, Marie. In een valscbe positie ge
plaatst, begoocheld door ijdele droombeelden,
hebt ge me afgewezen. Mevrouw von Holt-
zendorff zag haar neef niet gaarne met u trou
wen; ze had u voor ondankbaar gehouden en
daarom heeft u me geweigerd, is 't niet zoo P"
„Gedeeltelijk, heer baron. Had ik u be
mind, dan zou ik op dien grond voor nw aan
zoek hebben bedankt; maar ik bemin u niet.
Ware ik in Ernma's plaats geweest, ik had
eveneens gehandeld, want ik kan u niet lief
hebben."
„Dat komt wel terecht. Ik geef de hoop,
uwe liefde te wiuneu, niet op en reken ook op
nwe vergiffenis. Hoor verder. Ik weet, dat
u mijn neef genegen zijt, die u onbeschaamd
't hof maakte
„Dat deed hij niet!" viel Marie in.
„U gelooft aan zijne oprechtheid; maar de
lijd zal -t leeren, dat hij Emma bemint cn
zal trouwen. Zijne grootmoeder zou nooit ge-
doogen, dat hij u huwt en zonder hare be
williging trouwt Kurt niet. De tijd en uw
verheven karakter zullen dien mededinger
uit uw hart verbannen."
Zwijgend bleef Marie op haar stoel zitten.
De baron vervolgde
„Sedert ik u bemin, heb ik nasporingen
omtrent u gedaan en ontdekt dat uwe ouders
arme maar eerlijke lieden waren, die bij vrouw
Jordan hebben ingewoond."
„En boe beet ik dan?" vraagde Marie, die
uit nieuwsgierigheid hare ergernis vergat.
„Juanita Maria Klöber. Uw vader was
koopvaardijkapitein en de familie uwer moe
der waren kooplieden."
„En mijne moederP" vraagde 't meisje
hartstochtelijk, „waar is mijne moeder P"
Ze leeft, maar is zeer ziek en zal wel niet
genezen, mijn arm kind. Ze heeft goede, ge
neeskundige behandeling, de zoele lucht van
zuidelijk Frankrijk of Spanje en de verpleging
harer dochter noodig.
„Laat me dan tot haar gaan! Waarom
houdt u me hier vast! riep Marie toornig."
„Omdat ik niet van n scheiden kan, Marie
en 't zou ook doelloos zijn haar armoede met
baar te deelen. Trouw met me en ik voer u
naar uwe arme, ziekelijke moeder. U zult
baar verplegen, met haar reizen eu haar 't
leven veraangenamen met alles wat voor geld
kan verkregen worden."
„Eerst mijne vrijheid terug en dan zal ik
er over denken," zeide Marie diplomatiek.
„U vordert wat ik niet kan toeBtaaa. Als
mijne vrouw slechts zult ge uwe moeder zien
en dit huis verlaten."
„Gruwelijk, onrechtvaardig en schaamte
loos!" riep Marie, die in haar toorn en er
verrukkend uitzag. Als ik mijne moeder
teiugzie, zal ik u vergeven heer baron, anders
nimmer!"
„Een recht christelijke voorwaardezeide
de baron honend," maar ik zal er niet in tre
den, Marie. Hoe zelfzuchtig! U offert 't wel
zijn en wellicht eenige jaren levens van uwe
moeder op aan uw dwazen toorn. Wat mij
betreft, wenscht u niet 't lijden te verzachten
van een man, die u aanbidt en u gelukkig wil
maken P"
„Drogredenen, heer baron. Gerechtigheid
gaan boven meHschlievendheid. Geef me de
vrijheid weer en laat me naar mijne moeder
gaan, dan wil ik bij u blijven als uwe dienst
willige zangeres en u verplegen als een doch
ter."
„Ik bemin u te sterk om daarin te treden
cn geef u een dag bedenktijd, zeide hij, op
staande. Kies! Wilt u met me huwen, dan
wordt u vrij, rijk en kunt uwe moeder 't leven
veraangenamen zoo niet, dan blijft u ge
vangen, uw goede naam is weg en uwe vrien
den zullen u weldra vergeten."
„Een verschrikkelijke keus!" zeide Marie,
en de man die me daartoe dwingt, laadt een
vreeselijke schuld op zich. Mijn leven en vrij
heid zijn in Gods hand en op Hem vertrouw
ik. „Mijn plicht is te doen wat recht is en 't
overige aan den hemel over te laten."
„Bedenk u wel," zeide de baron. Overmor
gen kom ik uw besluit vernemen."
Met een buiging verwijderde hij zich.
Wordt vervolgd.
