FORNUIZEN iAilft. P. LöIJTZEI Koningstraat. VOORWAARDEN J. KIKKERT, Café PAARDEN-VEHLOTING, DE TEIOIF DEE LIEFDE. WOENSDAG Buitengewone Voorstelling door de Korporaals - Vereeniging Eendracht maakt Macht. WMHSCHOliW. een Kilii, SLIPPERDELEN MARINE. Melkverkooper. Eens in gebruik, altijd in gebruik! WASCHPOiDER, DE WERELDBEROEMDE PFAFF-NAAIMACHINE, C. E. SCHULIAIJEH k Co, SjNRhlt O 11 Ontvangen N ieuwe Schotsche Haring en Zoutevisch. IVIen lette op de voordeellge voor MleprioNÉrlaitoMiè, Overheerlijk NAAIMACHINE-MAGAZIJN Zie verder Programma's. HET BESTUUR. HET BESTUUR van den Polder Helder en Haisdulnen maakt bekend, dat de jaar lij ksche Wegen schouw in dien Polder zal gehouden worden op WOENSDAG den 24cn JUNI 1885. Eigenaars of gebruikers van lan den worden herinnerd, dat de aan hunne Landerijen gelegen polder wegen, vóór den dag der schouwing behoorlijk moeten zijn ingeslecht. De ualatigen verbeuren een boete van zestig cents, onverminderd hun ne verplichting om de wegen in be hoorlijken staat te brengen. Tevens wordt in herinnering ge bracht, dat honden, die onbeheerd in den Polder loopen zooveel mo gelijk onschadelijk zullen worden gemaakt. Helder, 13 Juni 1885. H. GRIJM, Voorzitter. C. BOON, Secretaris. De ondergeteekende, wonende in de Konings- Dwarsstraat 491, beveelt zich minzaam aan voor alle TIMME&WEBK. Alsmede inwendige betimmering van Kajuiten voor Schepen, enz. enz. Belovende een nette en solid^ be- bediening. üw, Dw Dr W. WIMTER, Timmerman. Te huur of te koop tot berging of geschikt voor Koe stal een open ERF, benevens drie WONINGEN, gelegen a/d. Helder. Adres P. VERFAILLE. T© Huur een zeer net BOVENNUIS, opnieuw geschilderd en behangen voorzien van waterleiding en ver dere gemakken. Adres D. HOOGENBOSCH, West gracht L 289. Te koop aangeboden: F'&iË&niinenft nieuw iugericht voor Woonhuis, bedekt met Panuen, tevens een Kip penhok met Loop en 2 Konijnen hokkeu alles voor afbraak. Aderes K. PLATVOET, Kauaalw. t© Hoop. Bij G. BAS, Binnenhaven. OPENBARE AANBESTEDING bij de Directie der Marine te Willems oord, op WOEASDVG den 24n JUNI 1885, des voormiddags ten elf ure, Het verrichten van eenige werkzaamheden aan de ge bouwen enz., van het Maritime Etablissement aldaar. De bestekken liggen ter lezing bij bet Departement van Marine te 's Gravenhage en bij de Directiën der Marine te Willemsoord, Amsterdam en Hellevoetsluis, alsmede in de lo kalen van de Provinciale Besturen van Noord-Brabant, Limburg, Gelder land, Overijsel, Zeeland en Friesland en ter Secretarie van de Gemeente besturen te Rotterdam en Dordrecht. Voor zooveel de voorraad strekt, zijn op franco aanvrage de bestek ken ter Griffie van de Directie der Marine te Willemsoord te verkrijgen. De noodige aanwijzing in loco zal geschieden op de twee de aanbe steding voorafgaande werkdagen, des voormiddags ten 10 ure. Verdere inlichtingen kunnen ver kregen wordeu ten Bureele van den Hoofdingenieur der Marine te Wil lemsoord. De inschrijvingen op gezegelde biljetten, bevattende de aannemings- sora in cijfers en letterschrift, en de namen van aannemer en borgen, zonder doorhalingen en bijconditiën en door den inschrijver ondertee kend, moeten vóór of op den dag der aanbestedingdes voormiddags ten elf uur, vrachtvrij bezorgd wor deu bij de Directie der Marine te Willemsoord. Willemsoord, den 8 Juni 1885. De Vice-Admiraal, Directeur en Commandant der Marine, W. K. VAN GENNEP. Lage prijzen. Te lioop bij Jb. N. PRINS, Binnenhaven DORSCH- en ZAADKLEEDEN, MO- LEN-ZEILEN, in alle grootten. OLIE-, VERFWAREN, TEER en PEK, DRAADNAGELS, SPIJKERS, TIMMERMANS-GEREEDSCHAP PEN, enz. De ondergeteekende bericht het geëerde publiek, dat hij zich hier gevestigd heeft als Zaivere KOEMELK zal door hem aan de ingezetenen worden aange boden a zes centen de kan. Zich aanbevelende, J. SC H 00 RL, Helder, Onrust. De ondergeteekende be veelt zich beleefd aan voor het ©pH.na.p- pen van HONDEN. Jb.. JEÏOEJÜ, Achter-Binnenhaven No. 197. Gr©ëmalll©©rdL© P. LUIJTZEN, Koningstraat. AMERSRAARiSCH ter besparing van zeep en soda, om het linnen te wasschen en te bleeken, zonder hetzelve te verslijten, wordt door het ffroote gemak en bezainiging, hierdoor verkregen, bij zonder aanbevolen. Prijs per pakje 8 Ct. Verkrijgbaar voor Helder: bij den heer B. WEIJENS, Middenstraat 233-34voor Nieuwediep bij M. TISSING, Spoorgracht 129. is de eenige welke bij het verrichten van hare werkzaamhedei de meeste voordeelen aanbiedt, omdat zij van de nieuwste hulp- toestellen voorzien is, waardoor men op deze machine zeei Jeenvoudig alle mogelijke kunstproducten vervaardigen kan. I Dringend wordt men verzocht de PfafF-Nuaimachine met an dere naaimachines te vergelijken, waarna men tot de overtuiging zal komen, dat het in 't belang dev koopers is, zich een echte Pfaff-Nnaimachiue aan te schaffen. De gemakkelijkste wijze van betalen. - Vólkernen gratis onderricht. Drie Jaar guarantie Deze Machines zijn uitsluitend verkrijgbaar voor Helder en Omstreken StT" Gaarne belasten wij ons met bet repareeren van alle soorten van NAAIMACHINES, alsook tot het veranderen naar de laatste constructie. Wed. P. BEUKERS—Buddingh, Spoorstraat. van dienstneming omschreven in gedrukte mededeelingen die gratis verkrijgbaar zijn bij het Departement van Koloniën te 's Gra venhage en voorts bij alle Burge meesters. Radicale genezing, des- verkiezend wordt over eengekomen voor een bepaalden prijs, betaalbaar na genezing. Daartoe zijn 20 kamers ter beschikking der patiënten gesteld. W.l ERSEGERS, heelmeester v. breuken.Grncneplaats 35, te \nrwcrpen Steeds Toorradlg de nienwste soorten FORNUIZEN, tegen de concurreerendste prijzen üananlwe g. t Indien men de Loten wenseht der J jta. aarlemson© kunnen opgaven bij ondergeteeken- den geschieden. Prijs f 1.naar Biiiten tegen toe zending van f 105. BERKHOUT Co., Boekhandel. SPOORGRACHT BIJ DE VISCHB3ARM.T O 263. Uitsluitend solide gewaarborgde NAAIMACHINES met de vol- komenste apparaten, de nieuwste verbeteringen, de laagste prijs- noteering, gratis onderricht en 3 jaar guarantie. JVt HILDBRING. Mij aanbevelende voor alle voorkomende reparatien en het veranderen naar de laatste constructie. FEUILLETON. 10. B. Roman van M. KAPRI. Zevende Hoofdstuk. Op deze ontdekkingstochten was de mar kies ook eenmaal in een klein eenvoudig dakkamertje aangeland, welks eenig venster uitzicht bad op een tamelijk sombere bin nenplaats, en waardoor de zonnestralen slechts spaarzaam binnen konden dringen. Het oude vervallen huis stond dicht bij een der barrières en de weg daarheen was lang. Niettemin ging de markies er toch meer malen iu de week heen, ja eindelijk kwam hij er bijua eiken dag. Die grauwe muren met hunne kleine vensters, die sombere hof in welks linker hoek een timmerman zijn werkplaats had, die cr den gebeelen dag, soms zelfs een deel van deu nacht lustig op los hamerde; dat donkere lage kamertje, en het grijze moedertje dat er opgeruimd en in vroomen zin de laatste dagen van haar aan zorgen zoo rijk leven sleet, dat alles begon een rol in zijne droomen te spelen. Hij keek wel tienmaal op de klok, om te zien of bet nog al geen twee oren zou slaan, het gewone unr, waarop hij zijn bezoek in dat oude hnis bracht. Reeds lang had hij het programma van mevrouw de Boissy overschreden en naar zijne inzichten gewijzigd. Waar hij werke lijk ellende ontmoette, had hij met liefde geholpen, daar, waar zijn scherpe blik lui heid, ondeugd on huichelarij, onder het maB- ker der armoede ontdekte, deed hij het met tegenzin cn slechts ais gevolmachtigde van Malvine. Zijne armen waren niet uitslui tend Malvine's armen meer; zij behoorden hem toe, hij had hen ontdekt, hij was huu grootmoedige beschermer geworden en dank baar zagen zij tot hem op. Onder den invloed dier waarlijk mensch- lievende bezigheid, die hem dagelijks aan genamer begon te worden, voelde hij zich werkelijk een beter mensch. Met verruk king gevoelde hij, die totnogtoe slechts be wonderd of benijd was geworden, dat men hem thans ook lief had. Er waren hurten, die warm klopten als hij binnentrad, oogen die glinsterden, bleeke lippen, die glim lachten en kinderen, die juichend de arm pjes naar hem uitstrekten. Dat alles maak te hem gelukkig, en nooit geloofde hij eene betere ingeving gehad te hebben, dan toen hij besloot zijn geld op zulk eene hooge rente uit te zetten. Nooit had Malvines voet het nederige kli ertje betreden van de oude schoolmees tersweduwe Bertrand, bij wie Alferro zoo gaarne zat en praatte. De oude vrouw, met hare dikke, grijze lokkeu, die onder de heldere muts te voorschiju kwamen, maakte met haar fijn verstandig gelaat, hare donker blauwe goedmoedig stralende oogen, en de kalme opgeruimdheid liarer trekken een waarlijk weldadigcn indruk. Betere dagen had zij eenmaal gekend, maar daarom voelde zij zich toch niet on gelukkig, want zij had zich gewend, zoo min mogelijk aan het verledene te denken en liever hare gedachten te vestigen op de toekomst en in haar vroom geloof verheug de zij zioh, dat het oogenblik telkens nader kwam, wa«rin het God behagen zou, haar weer met hare verloren geliefden te ver eenigen. Bij deze brave, oude vrouw zat Alferro gaarne; dan liet hij haar bijzonderheden uit haar leven verhalen en telkens weer bewon derde hij den tact, waarmede zij over alles Bprak. Nooit had hij zich in de salons der groote wereld zoo goed onderhouden, als in het arme kamertje dier vronw. Op een middag echter vond hij Jeanne Ber trand bedenkelijk ongesteld. Waarom hebt ge mij niets daarvan laten weten vroeg hij bezorgd. De zieke glimlachte. Het heeft m.j aan niets ontbroken, mijnheer de markies. Wel gevoelde ik mij den eersten dag recht verlaten, daar het toevallig een der weinige dagen was, dat gij niet kwaamt; maar God zond mij een zijner lieve engelen, die mij verpleegde en opbeurde. Geloof mij, Morion heeft voor alles gezorgd, niets ontbrak mij, en nu ben ik ook reeds veel beter. Inderdaad heerschte in het kleine ka mertje da grootste orde. Grond en meu belen waren zindelijk als altijd, het vuur brandde in den haard en de kussens op het bed waren vau helder linnen voorzien. Een stoel stond voor het bed, op een tafeltje stond de verkoelende drank en daarnaast lag een naaiwerk met naald en schaar, alsof de eigenares oerst zooeven de kamer verla ten had. Ja, dat is Marions werk; zeide de vrouw, toen Alferro er een verwonderden blik op wierp. Marion! Wie is Marion? Ik zou kunnen zeggenzij is mijn engel; .maar om duidelijker te zijn, ant woord ik liever: zij is mijn lieve, vriende lijke buisgenoote, wier venstertje gij zien kunt, als gij rechts in den hoek voor het mijne gaat staan. Daar links op de derde verdieping, die twee kleine ramen met die witte gordijnen. Ik zag het lieve kind dikwijls, als zij voor liet venster zat te werken, maar gesproken heb ik baar gisteren voor het eerst, toen zij naar mij kwam zien, omdat zij gehoord had dat ik ziek en al leen was. 's Nachts laat zij er zich niet van afbren gen, om bij mij te waken, maar dan zinkt het hoofdje vaak in diepen slaap op de leuning van baar stoel, en ik houd mij doodstil om haar niet te wekken. Opent zij echter de oogea, dan sluit ik spoedig de mijnen, opdat het goede kind* niet den ken zal, dut ik aan iets behoefte heb gehad. Overdag echter verdeelt zij haar tijd tus- scben haar moeder en mij. Zij zal voort '<^el komen, daar zij slechts even is heengegaan, om te zien of de oude vrouw, die wat zwak van gezicht is, ook iets noodig heeft; want Marion is alles voor haar moeder en zij en haar moeder zijn zeer arm, even arm als ikmaar bet jonge meisje werkt vlijtig en verdient daarenboven nog veel door haar schilderkunst. Gij moest eens zien wat fraaie bloemen zij schilderen kanSoms leest zij mij ook wel wat voor en dat is een lang ontbeerd genot, want mijne oude oogen zijn niet veel meer waard. En Marion kwam. Alferro meende nooit iets schoonera ge zien te bebben. Haar oog bad den «ach ten, helderen blik van de schuwe ree, waar door men zich onweerstaanbaar voelt aan getrokken. Haar lief gelaat had eene bijna onbeschrijf lijke uitdrukking van maagdelijke onschuld en reinheid, terwijl zware, goudbloude lok ken langs haar rug golfden. Ecu gesprek ontwikkelde zich, en hoe bescheiden Maron daaraan ook deelnam, kreeg Alferro toch den indruk, dat hij hier een gevoelvol en fijn beschaafd meisje ont moet had. Alferro nam ten laatste afscheid, maar dagelijks keerde hij weer. fiij vroeg zich zelveu niet af, wat het gevoel te be duiden had, dat hem tot die geregelde be zoeken drong, noch wat daarvan eenmaal het gevolg kon wezen; hij leefde slechts voor het tegenwoordige. In haar bijzijn vergat hij alles; dan sprak hij met haar en onderrichtte haar in meuige zaak, waarvan zij nog niet had gehoord; het was alsof bij slechts een doel kendeMarions kennis te doen rijpen, hare bekwaamheden uittc- breiden. Zij was voor hem, wat rijk be gaafde en tevens goedhartige menschen zoo gaarne ontmoeteneen opengeslagen boek, waarin nog geengeheimen verborgen waren, waarin nog niets geschreven staat, dat uit- gewischt of gewijzigd moet worden. Alferro zag Marion niet altijd als hij kwam, maar hij kon dan toch met Jeanne Bertrand over haar spreken. Oude lieden spreken gaarne over hen die zij liefhebben, en zoo was het niet moeielijk de oude vrouw over Marion te laten praten. Zoo vernam hij ook, dat Marion uit Mar- seille wa«, waar haar vader als een verarmd koopman overleden was. Dat hij Marion beminde, geloofde Alferro zelf niet, zij boe zemde hem een levendig belang inmaar voor niets ter wereld zou hij haar door een woord, dat zijn warmer gevoel voor haar kon verraden, verschrikt hebben; hij zon tronwens zelf het woord niet weten te vin den, dat duidelijk weergaf, wnt hij voor dit kind gevoelde. Hij wist ook wel, dat de man vaak dergelijke gevoelens voor de meest verschillende wezens ondervindt, die bij hun ontstaan alle teekenen van een blijveuden aard dragen en toch spoedig weer geheel uitgewischt zijn. Eu zoo kwam hij n ging, vast overtuigd, dat bij de zoo geheel verschillende maat schappelijke omstandigheden, zijne liefde voer Marion, als zijn gevoel dezen naam al verdiende, niet meer kon zijn dan een eendagsvliegje. Juist in dit gebrekkige zij ner zelfkennis, in dat wisselende voor en tegen zijner gevoelens, lag de zekerste waar borg, dat geen woord van zijue lippen de rust dezer schuchtere maagd zou verstoren. Ja zelfs keerden zijne gedachten menig maal in baar bijzijn onwillekeurig naar de schoone Malvine terug, die hem zoo lief devol en innig kon aanstaren. Het scheen hem, alsof hij baar in zijne gedachten eene voldoening schuldig was. Hij begon te ge- looven, dat hij haar thans beter begreep dan voorheen, en zijne vooroordeelen tegen haar had hij langzamerhand geheel laten varen. Haar weldadigheidszin had hem ten laatste overtuigd, dat zij waarlijk innig goed moest wezen. Hoe meer hij bekend was geworden met hetgeen zij had gedaan, hoe minder grond hij vond, om haar langer van schijnheilige bedoelingen bij haar weldadig heid te verdenken, en had hij een oogen blik verbaasd gestaan, dat zij vaak gaf, waar duidelijk de ondeugd de eenige oor zaak der armoede bleek te zijn, dan was hij t'oans gaarne geneigd dit aan haar on voldoende menscheukennis toe te schrijven. Alleen haar afkeer voor alles, want nan Marseille deed denken, was voor hem een onoplosbaar raadsel gebleven. Achtste Hoofdstuk. De Meimaand was gekomen. Reeds spreidde de zon een verkwikkende warmte over Parijs en hare omstreken, en verhel derden hare stralen zelfs de somberste mu ren van de oude gebouwen der afgelegen voorsteden. De boomen in de Tuileriën en in het Bois de Bonlogne tooiden zich met het eerste bladergroen, en lange rijen van rijtuigen spoedden zich naar de laatstge noemde wandelplaatst, waar eveneens tal van voetgangers van het heerlijke lenteweer ge noten. Wordt vervolgd. Snelpersdruk C. DE BOER Ja.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1885 | | pagina 4