STANGEN VAÈ1 ROSENDAELS TRAiSPARANTE GLYCERINE ZEEP, fltreitsclie LerasraztoiDj-laatsclappij. STOUT STOUT Registers 42. 42. BEGRAFENISSEN. PRINCIS8E §1181IIjjï soorten,' -5 VIN VOLLE®?EN G0., An"'e"1"n PUIKE STEENKOLEN. KRÜIS EN TEMPEL Gereserveerd Merk, voor Holland uitsluitend verkrijgbaar in het Verkoophuis „DE ROODE KOUS," Hoofdgracht K 53-54, te Nieuwediep, 25 Cents per stang. Zilveren Medaille. NieuwNieuw Phoenix Tinte. Git-zwarte Schrijf- en Copiëer-Mt. INKTPREPARATEN, Vloeibare Lijm, Maatschappelijk Kapitaal f 100,000. Komische Poëzy, DE GEKROONDE VALK vervangt het buitenlandsch fabricaat. Opruiming der nog voorradige Winter-Artikelen, benevens nog eenige WINTER-MANTELS, tot spotprijzen. P. TH. LUIJCKX. vai af 60 Ct. de Hektoliter ei loopr. J. PRONK. Haarlemsche Meisjes, LOGEMENTHOUDERS, KOOPLIEDEN, GOUD- ei ZILVER-KASHOUDERS. Billijke prijzen. Verkrijgbaar aan de Drukkerij van dit Blad. KONINGSTRAAT 5f1. (Sripmk gtfirprm lïammadmtt REPARATIËI spoeflitt en met piraiöe. tor vorzaontlng van Wintertianden. Jongellngen boven de 18 jaar, die in 't smidsvak wenschen te worden opgeleid, ver voegen zich bij G. KOE DIJK ER, Smid, Breestraat 327, Helder. »Bij vonnis der Arroudissernents- Rechtbank te Alkmaar, dd. 7 Januari 1800 zes-en-tachtig, bij verstek gewezen, is het huwelijk, den 7 September 1865 te Helder voltrokken tusschen MINA MESTJE, zonder beroep, wonende te Hel der, en ARIE BIJL, mede zonder beroep, aldaar, ten verzoeke van eerstgenoemde, door echtscheiding ontbonden verklaard, met alle gevolgen van dien. Voor extract conform, De Procureur der Eischeresse, A. P. DE LANGE. De ondergeteekende bericht door deze, dat hij zich belast met BEGRAFENISSEN in den geheclen omvang, tegen zeer la gen prijs. Helder, Januari 1886. Zich minzaam aanbevelend, J. H. HOFFMANN. Kanaalweg I 91-92. Amsterdam 1883. Antwerpen 1885. Chem. Fabriek van H. von Gimborn, te Emmerik a/d. Rijn en 's Heerenberg (Gelderland). Deze INKT vloeit gitzwart uit de Pen, wordt niet dik en kleeft of plakt niet. Deze INKT is, benevens de andere bekende Gallus-, Tannin-, Aleppo-, Alizarin-, Kei zer-, Schrijf- en Copiëer-Inkt, Goud-, Zilver-, Salon-, groene, blauwe roode, Car- min, Metaal en andere Inkt-soorten en verkrijgbaar in FIT"11 Goedgekeurd bij Koninklijke Besluiten van 31 Maart 1876 No. 6 en 11 Augustus 1882 No. 78. Commissarissen de Heeren: J. W. SciiüBaRT, Mr. H. Wallek, Mr. D. J. H. van Eeden, te Utrecht, Jhr. J. E. van Heemskerk van Beest, te Dalfsen, J. W. Middelburg, te 's Hage. DirecteurenK. A. MANSSEN en S. P. TEN HOLT. De Maatschappij sluit verzekeringen van kapitalen, uit te betalen bij overlijden, bij leven en na verloop van een bepaald aantal jaren, tijdelijke verzekeringen, verzekeringen op twee levens, enz. Voor verzekeringen beneden f 200.kan de premie desverkiezende wekelijks worden voldaan. Inlichtingen hieromtrent, zooals over alle andere wijze van Levensverzekering, zijn te verkrijgen aan het Hoofdkantoor Plompetorengraclit II 655, Utrecht, en hij de Correspondenten de Heeren D. V I E J O U en C. S. J A R I N G, te Helder. Bij M. E. DE GRAUW, Uitgever te Amsterdam, verscheen heden: geschikt tot Voordracht. Opgedragen aan alle Rederperakamers In Nederland. 128 Pag. Postf. met geïllustreerden Prtfs Een Galden. Bijdragen van A. J. de Bull J. M. E. Derksbn L. F. J. Hassels J. Nolet de Brouwere van Steeland E. Laurillard W. M. Terwogt; G. v. d. Schrapt; den Controleur; W, E. N. Muskeijn; D. F. van Heijst; H. J. Hein; P. Louwerse; J. F. Sikken, A. J. Servaas van Rooijen F. F. C. Steinmets P. C. J. Meis A. L. Thierens; L. A. J. Kettmann en anderen. Tc Helderbij den Heer L. JEL- GERSMA Gz., Apoth.Schagen W. A. HAZEU, Apoth. UIT T onderscheidt zich door aangenamen smaak, wordt door tal van geneeskundigen aan bevolen, wegens rijkdom aan extract, d. i. voedende bestanddeelen, tegenover gering gehalte aan alcoholis, met ons PRINCESSË BIER vermengd zelfs voor kinderen een uitnemend versterkende drank, llvT Dordrecht. Een gehuwd persoon, zijne avonduren beschikbaar hebbende, biedt zich aan tot het verrichten van Schrijfwerk, opmaken van Re- questen, enz. AdresMiddenstraat No. 197, Helder. Ligplaats der schuit bij de Molenbrog. M. KLEIN. De ondergeteekende, Schilder, Glazenmaker en Kamerbehanger, be richt, dat hij is VERHUISD van de Koningstraat naar de KONINGS DWARSSTRAAT I 491. Aanbevelend, Niets beter I Niets goedkooper Niets voordeeliger I DAN DE 6ERENORHEERDE 50 Cent de 5 Hectogram. Overtreft elk koekje door zijn lichtheid in het gewicht. H. A. HEIJBLOM. voor Deze overtreft alle bestaande Naaimachineszij neemt door deze groote ver betering het lastige van weinig ruimte onder den arm weg, waardoor men er gemakkelijk grootere stukken onder kan brengen. Het onovertrefbare mechaniek, dat zich zuiver en geruischloos beweegt, is zoo eenvoudig, dat een kind er mede kan werken. Beleefd wordt men verzocht, alvorens tot den koop wordt overgegaan, eerst een origineele hoogarm Naaimachine te beproeven. KANAALWEG- 3vr. HiiiijiDiEiRiirsro-. jp£-- ,-^ni i fCriLLETON. Een roman uit den tegenwoordigen tijd 21. H. van WIGHART. Hoorde u niets? vroeg mevrouw von Wölfling haren buurman. Ja, mevrouw! Een oogenblik later werd er zeer beschei den aan de kamerdeur geklopt. Binnen! riep mevrouw, opstaande. De roo'de gordijnen gingen vaneen een bleek gelaat, omkranst door blonde lok ken, word zichtbaar. Als werd zij geëlectri- seerd, zoo plotseling sprong de barones op en stak hare beide handen toe. Olga? zijt gij het? Tante! riep eene zachte bewogen stem. Mevrouw von "Wolding herkreeg echter weldra hare zelfbeheersching. Dit is nu de afvallige verloren Olga. Kom nader, kind, kom hier. Het jonge levende vrouwtje deed wat haar gezegd werd daar stond Manuels eehtgenoote voor de heersch- zuchtige, trotsche dame en greep de hand, die haar toegestoken werd. Eene lange pauze volgde. Niemand wist wat hij zeggen zou. Trots en voornaamheid aan den eenen kaat, valsche schaamte en een overblijfsel van hare gehoorzaamheid als Manuels vrouw sloot bei den den mond. Mevrouw von Wölfling had echter niet voor niets geleerd anderen te be- hcerschen. Zij wist spoedig reeds wat meer succes had dan haar verwijtende blik: zij vatte Olga's hand en bracht haar bij den geestelijke. De afgedwaalde heeft berouw! Leimann, die het jonge vrouwtje met veel belangstelling had gadegeslagen, legde even de hand op haar voorhoofd. De Heer zegene uwen ingang! Olga boog het hoofd, zij vond dat alles juist - toeging als zij gedroomd had, zelfs de herin nering aan de gevolgen van hare ongehoor zaamheid was uitgedoofd. Niet waar, de natuur heeft hare draden te sterk saraengeweven, dan dat men ze wil lekeurig verbreken kan. Langzamerhand ge voelt men toch een leegte in het hart en als men er naar luistert, dan ziet men spoedig in, dat ze ontstaat door een gevoel dat God ons ingegeven heeft men zou het fnmilieliefde kunnen noemen. Velen hebben gemeend er zich aan te kunnen onttrekken, maar nie mand kan strijden tegen Gods wil. Olga knikte even met het hoofd. De inne mende overtuigende stem harer tante bctoo- verde haar geheel. Wel hem die een aanhankelijk hart be houden heeft; niets wreekt zichzelven zoo als liefdeloos gemoed. Wat voor vreugde is het die men genieten kan zonder haar met een ander te deelen? En wanneer kommer in ons harte woont, moet men dan niet vertwij felen, als men zich door eigen schuld de deel neming van anderen onttrokken heeft? Deze laatste woorden vooral vond Olga waar als zij do inspraak van haar hart niet gevolgd was, dan zou zij levenslang ge- wetensknaging gevoeld hebben. Hier, dit ge voelde zij wel, vond zij denkbeelden, die ge heel afweken van die haar mans en waartoe zij hem toch niet zou kunnen overhalen. Me vrouw had toestemmend met het hoofd ge knikt. Dat was het ware woord, eerwaarde! Uit het aantal tegenstrijdige gevoelens, die mijne nicht en mij op het oogenblik bestor men, heeft zij het rechte gevonden om dit uur voor ons tot een uur van vreugde te maken. Hadden wij u niet steeds liefdevol in onze herinnering bewaard, Olga, wie weet Jof ik door u te ontmoeten wel aangenaam getrof fen ware geworden en ware bij u geen nei ging voor uwe bloedvsrwanten ontstaan, dan hadt gij u zeker niet vrijwillig tot ons ge wend om het oordeel over uwe schuld te ver nemen Ik heb u nooit vergeten Kind, arm verdwaald schaap riep de oude eensklaps in extase uit hoe koudt gij ons zoo bedroeven? Kondt gij niet begrijpen hoe diep de wonde zou zijn die gij door uw huwelijk het hart van uwen besten oom toe bracht? De jonge vrouw snikte. Mijn echtgenoot is een edel menscb zijn liefde voor mij is groot. Een koud lachje krulde de lippen der ba rones. Uw man was tenminste niet zoo on- noozel als gij, anders zou hij u niet genomen hebben. Hij kon zeer goed nagaan welke rente hij van uwe schoonheid en uwen naam zou trekken! 't "Was maar jammer, dat hij vergat dat een jonge arend zich in het nest van een sijsje niet lang thuis kan gevoelen, al mogen de vederen die hem omringen, nog zoo bont en glinsterend zijn! Neen, neen, gij begingt den misslag uit onwetendheid, hy uit berekening! Was het dan berekening, dat hij mij liefhad? vroeg Olga, gedreven door haar be ter ik. Heeft hij u dan gelukkig gemaakt door deze liefde? vroeg hare tante scherp. Ziet gij er uit als eene gelukkige huisvroaw? Zoudt gy tot mij komen, zoo gij vrede hadt in uw hart? Denkt den korten tijd vóór gij ont waak tet weg en zeg dan nogmaals, dat gij geen berouw hebt gevoeld. Een bange zucht ontsnapte Olga's borst. Ja, zoo was het geweest na de eerste liefdedroomen waren er duizend speldeprikken jevolgd, die haar leven aan Manuels zijde verbitterd hadden. De gehate gezichten zijner familieleden daagden voor haar op. Had Ma- nuel veel van haar gehouden, dan zou hij dien menschen geen invloed op hem heb ben laten uitoefenen, iets wat hij haar niet gunde. En toch, toen zij haren echtgenoot aanklagen wilde, overviel hsar een geheime vrees. De tranen kwamen in de oogen, die zij, als zocht zij hulp, op hare zwijgende toe hoorders richtte: Heb ik dan wsrkelijk ver keerd gedaan U doet mij eene niet te beantwoorden vraag. Hoe kan ik oordeelen over twee onbe kenden, van wie de eene mij een weinig in haar hart heeft laten lezen en waarin ik niet heel veel geluk gevonden heb. Als ukondet vergeten, dat ik als een vreemde tegenover u sta, indien u slechts wil weten hoe een geestelijk vriend en raadsman er over denkt, dan Ik verlangde reeds lang naar waarheid en licht ik weet dat ik te onervaren ben om mijn toestand zelve te beoordeelen; De barones trok de sidderende spreekster naast zich op den divan. Ongetroost zult gij niet van mij schei den. De tegenwoordigheid van onzen waar- digen vriend zegt mij, dat gij op een goed tijdstip mijn hui3 betreden hebt. Van mijn objectief standpunt durf ik de opmerking van mevrouw uwe tante niet on derschrijven voor God zijn alle menschen gelijk. Maar de Heere zelf heeft onderscheid in stam gemaakt. Of u de positie als de echt genoot van een geëerd dokter genoeg is, moet u met uzelve en de mwen uitmaken, de toe stand uwer ziel alleen is liet waarover ik oordeelen mag en moet. Het is niet vreemd voor mij, dat vrouwen die begaafd waren met een godsdienstige ziel, gedurende haar huwe lijk langzamerhand onverschillig werden, daar zij van den kant harer mannen niet gesteund werden. En hoe verkeerd is juist dit, want juist voor een huisvrouw is het geloof het fondament voor een gelukkig gezin. Zeer juist, zeer waar! fluisterde dc barones. Ik heb vrouwen gekend, die zich schaam den in tegenwoordigheid van hare manïien een gebedenboek ter hand te nemen en liever niet naar de kerk gingen dan de preek door de afkeurende critiek van hare echtgenooten te hooren ontwijden. Zulke zwakke zielen heb ik steeds diep beklaagd, want bij den uiter- lijken dwang, dien zij zich oplegden, kwam nog het geweten haar verwijten, dat zij wisten op een verkeerden weg te zijn. Zoo stel ik mij ook het huwelijk voor, mevrouw, dat u aan- gingt-, naar ik geloof, met het vaste voorne men om uwen godsdienst in weerwil van dien uws mans bekoorlijk waar te nemen. Heeft u hieraan steeds voldaan? Olga dacht er aan, dat Manuel haar nooit iets in den weg gelegd had, om hare gods dienstplichten naar behooren waar te nemen en zweeg. - Ik begrijp dit stilzwijgen, ging de leer- aar met verheffing van stem voort, maar ik vraag u ernstig mij de vraag te beantwoor den, of gij tijdens uw huwelijk in uw geloof voor- of achteruitgegaan zijt? Achteruit mompelde zij zacht. Ja terug, altijd meer en meer terug, tot u op 't laatst verleerd zou hebben te verlan gen naar den discli des Heeren. om daar met godsdienstigen ootmoed den eed van trouw af te leggen. Dan staat u nu op het punt waar op men begint de heiligheid van den gods dienst en der kerk in twijfel te trekken en te ontwijken, dewijl men vreest er aan te den ken. Dan behoort gij tot hen, die de rots zoo lang trotseeren tot óe'n afrollend steentje hen doodt! Heeft u hieraan nooit gedacht? In den laatsten tijd meermalen maar mijn man zeide, dat het ware geloof niet in leerstellingen zat, maar in het vervullen van onze plichten en dat Dat stelde u gerust! Voor dit leven moge het waar zijn maar gelooft gij dat zulk een brooze staf u zou kunnen steunen in het uur vau uw sterven? Geloof niet dat uw echtgenoot deze leer ieder oogenblik kan volhouden! Al mag zijn roem de gansche we reld verbazen en zijn leven enkel aan de ver vulling zijner plichten gewijd zijn, dan zou hij voor éón verlangenden, godsdienstigen zucht gaarne al zijn zelfbewuste kracht geven. Een mensch zonder geloof is ellendig! Daarom, ging de geestelijke na eene lang» pooze voort, die slechts afgewisseld werd door Olga's snikken, daarom hebben wij ge mengde huwelijken steeds gevreesd, vooral eene verbindtenis tusschen twee belijdenissen, van welke de eene loochent, wat het heil der andere uitmaakt! Wat anders houdt hen samen dan zinne lijke begeerte en de macht der gewoonte, nu de zegen der Kerk hun ontbreekt? In het hart eener vrouw moest de wonderlijke ge dachte aan zoo iets geen wortel kunnen vat ten. Olga hield de handen voor hare oogen toen zeide zij zacht: Ach, te laat heb ik in gezien, dat aan mijn trouwdag de wijding ont broken heeft! Geloof mij, dat ik in stille uren dat gemis dieper gevoeld lieb dan ik mijnen man ooit heb durven vertellen; hij j had geen anderen troost voor mij, dan mij te zeggen, dat ik zonder dit vrijzinnig besluit nooit zijne vrouw had kunnen worden. Hij had toch Christen kunnen worden, als zijn hart zoo innig met het uwe verbon- den was! voegde mevrouw von Wölfling er scherp tusschen. Over het verschil in afkomst zou uw oom zich heengezet hebben, [als hij I ons om vergiffenis gevraagd had, maar zoo nooit! u kon zeker het ingrijpende van uw besluit niet voorzien. Wie had het u kun- f nen vertellen! Maar dat had u toch treurigi moeten stemmen, dat u niet, zooals gebruike lijk is, met uwen verloofde aan 's Heeren disch kon aanzitten, noch gedurende uw jong huwelijk een stil dankgebed voor uw geluk kon opzenden. Ik vraag u, welke gevolgen; het na zich slepen zal, als de Hemel u het geluk schenkt moeder te worden. Olga werd bleek, mevrouw von Wölfling riep echter onmeedoogend uit: Gij liebt een' kind, Olga wat is er van hem geworden?! Ja, wat is er van uw kind geworden? herhaalde Leimann eveneens. Niets, zuchtte de jonge vr»uw, diep ont- zet. Een jood? vroeg de barones, onwille-' keurig achteruittredend. Zij schudde het hoofd. Dus een heiden! zeide de geestelijke, ernstig en verwijtend. Dat is nu reeds het gevolg van een gemengd huwelijk, de vader, een Jood het arme kind een heiden! En u, die opgevoed is in het ware geloof, konj u uwe toestemming geven tot zulk een mis daad van het vaderlijk gezag? Kondt gij het aanzien dat een onschul-, dige moest boeten voor uwe zonden Een heiden! Uw kind, ons bloed! Toen mijn zoon en mijne dochter geboren waren, kon ik het oogenblik van den doop nauwelijks afwachten,, de gedachte folterde mij voortdurend, dat God mijne kinderen tot zich roepen kon voordat zij met hem verbonden waren, daar zij niet zalig konden worden zonder gedoopt te zijnd Ik kon liet denkbeeld niet verdragen met een heiden onder een dak te wonen! En gij kunt het toelaten, dat voor uw kind de poorten der eeuwigheid voor altijd gesloten blijven! Neen, tante, ik heb er voor gezorgd en er genoeg over gedacht mijn man heb ik er om gesmeekt, riep Olga, steeds *eer ver bitterd, maar hij wil niet toegeven, hij zag het kind liever sterven dan aan mijn verlangen toe te geven. Wordt vervolgd. - Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij VAU C. DE BOER Ja.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1886 | | pagina 4