't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL. TUBSGQEN KRUIS E TEMPEL No. 1371. Woensdag 7 April 1886. Veertiende Jaargang. NIEUWSTIJDINGEN. EEN GOUDEN FEEST. FEUILLETON. ATDonnement per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent. 3 franco per post75 Afzonderlijke nummers2 VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder. Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT. AdLvortoiitiüii van 1 tot 5 regels25 Cent. Elke regel meer5 Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn HELDER, 6 April 1886. De zaal van Tivoli, netjes gedeco reerd, was Zaterdagavond stampvol, en geen wonder, men wist, dat men wat goeds en schoons zou zien. De Scherm en Gymnastiek-Vereeniging «Oefening kweekt Kunst" herdacht op feestelijke wijze haar vierjarig bestaan. Denken we terug aan het eerste jaarfeest, dan is de uitdrukking »met reuzenschreden vooruitgaan" hier ten volle van toepassing. Dit heeft de vereeniging te danken aan de goede leiding van 't bestuur, aan de bekwaamheid en energie van den direc teur, den heer Oosteuveld, en bovenal aan de eendrachtige samenwerking der leden. Na de opening door den presi dent, den heer C. S. Jaring, begonnen de werkzaamheden, waaraan ook de aspi- ranten-afdeeling, knapen van 12 tot 16 jaren, deelnam, 't Verwonderde ons niet, dat menig moederoog met snelheid de rijen overzag, om daarna den blik te laten rusten op haar zoon haar zoon, die ook in zijn helderwit pakje en getooid met een blauwe sjerp, een kranig figuur maakte. We vertrouwen, nu de ouders gezien hebben,hoe de schooloefeningen aan de ringen werden geleid, geen moeder zich meer bezorgd zal maken, dat haar lieveling bij de gymnastiekles een onge luk zal krijgenimmers we zagen met eigen oogen, dat van de knapen geen kunsten gevergd worden, die bezorgd heid kunnen wekken. We hebben om te beginnen, van de aspiranten gespro ken, omdat de knapen voor 't eerst toonden, wat ze geleerd hadden een gymnastiek- uitvoering van jongens is toch voor de meesten een onbekende zaak. Waartoe een goed gymnastiekonderwijs leiden kan, zagen we aan de leden van «O. k. K" Waren de toeren aan rek en ringen niet stout, niet gracieus Kon men bij de orde-oefeningen hier niet ten volle den nadruk op orde leggen Zagen we geen proeven van kracht, moed en vlug heid, die met recht een daverend applaus verdienden en dan ook ontvingen Dat werken spreekt tot 't hart der jeugdige knapen, beter dan de uitgezochtste woor den kunnen doen, en onder hen zouden we reeds kunnen aanwezen, die bij vol hardende oefening niet minder zullen zijn, wanneer ze den volwassen leeftijd naderen. Met juisten blik heeft 't bestuur begrepen dat ook op 't terrein der gymnastiek de dichtregelen van toepassing zijn in der jonkheid hand Ligt de toekomst van ons land." En daarom is men begonnen met onzen spes patriae de gelegenheid tot oefe ning te geven. En de toekomst der gymnastiek, aan 't noordeinde van Hol land, leden van L. t. K., vertrouwen we gerust toe aan uwe handen, al zijt ge jong van jaren. Uw krachtig optreden en volhardende ijver hebben 't spoor ge baand, dat door 't volgende geslacht kan betreden worden. Aansporing, om op den ingeslagen weg voort te gaan, be hoeft ge niet, want dat denkbeeld ligt reeds in u. Een paar zustervereenigingen, «Pro- Patria" en «Lycurgus" uit Schagen, ver eerden 't feest met hare tegenwoordig heid. Hadden dé gymnasten in den voor avond een zware taak en parelden bij menigeen de zweetdroppels op 't voor hoofd, tengevolge der inspanning, van vermoeidheid was geen sprake bij jonge lieden, wier kracht door oefening gestaald isdat was blijkbaar op 't bal, waar met een ijver werd gedanst, alsof men in plaats van gewerkt te hebben, eenige uren had zitten rusten. De officier-machinist der 2de klasse A. J. Over de Linden, geplaatst bij de conservatie aan 's rijks werf te Amster dam, wordt met 1 Mei a. s. overgeplaatst bij de conservatie aan 's rijks werf te Willemsoord en vervangen door den offi cier-machinist der 1ste klasse J. Gudde. Tengevolge van het dezer dagen door den Min. van Oorlog vastgestelde voorschrift op de verstrekking en de ver antwoording van munitie, zal het artil lerie-magazijn te Amsterdam, behalve voor een aantal andere garnizoensplaatsen, ook moeten voorzien in de noodige munitie van draagbare wapenen voor de dd. schut terij te Helder. De samenstelling der bemannin gen, die dienst zullen doen aan boord van de verschillende oorlogsschepen, welke dit jaar in dienst zullen worden gesteld, wordt overgelaten aan den directeur en com mandant der marine te Willemsoord, en zal derhalve niet meer plaats hebben aan de afdeeliug personeel van het departe ment van marine. Naar men verneemt, zal aan de tenue in gewonen dienst voor de onder officieren der Kon. Ned. zeemacht wor den toegevoegd een hoog sluitend jasje, vervaardigd, naar gelang van het klimaat, van duffel, laken of greiu, en voorzien van twee rijen, elk van vijf gebombeerde vergulde knoopen. Yan de uit zee terugkeerende Kat- wijksche bomschuit De Jonge Dirk is, terwijl men gep. Dinsdag 's namiddags 7 uur beneden Katwijk visschende was, door een golf overboord geslagen de ma troos Jacob van der Bent, oud 19 jaren. Pernis, 2 April. De stoomlogger Satoe beeft onze haven verlaten en is naar Vlaardingen vertrok ken, om van daar uit onder de reederij van den heer Pot, ter visscherij te gaan. Het bleek spoedig dat de nieuwe schipper al even weinig er mede kou verdienen als de oude, daar niettegenstaande voor de vangst hooge prijzen worden gemaakt, de besomming verre beneden de onkosten bleel. Uit informatiën uit andere lauden ontvangen, blijkt dat het daar met de stoomvisscherij al even slecht gesteld is, en zoowel in Engeland als in België ver scheidene schepen niet meer uitgaan. Men schrijft uit Schagen Ten opzichte der verlichting verkeeren de burgers onzer gemeente eenigszins in spanning. De concessie onzer gasfabriek spoedt ten einde; de Raad is niet geneigd de fabriek voor rekening der gemeente te doen exploiteeren, terwijl de pogingen van hen, die getracht hebben de fabriek over te nemen om daarna de concessie te aanvaarden, schipbreuk hebben gele den op de booge eischen van den tegeu- woordigen eigenaar. Voor de groote ka pitalen, voor den aanleg betaald, zoowel door particulieren als door eorporatiën (de N. H. Kerk alleen betaalde daarvoor meer dan 1500 gulden) zou het zeker jammer zijn, dat de fabriek nu werd ge sloten. Ook dé straatverlichting, die al niet schitterend is, zou er niet heter op worden. De schrijver der Brieven uit de Hof stad aan de Arnh. Ct. deelt mede, dat de vergadering van den sociaal-democra- tischen bond, waarop tot Yan Raay's uit werping besloten werd, zóó onstuimig was, dat de president na het uiteengaan buitengewone voorzorgsmaatregelen noo- dig achtte. De heer Domela Nieuwen- huis werd dien avond naar huis geleid door een eerewacht van twee politie agenten, die den apostel der sociaal-de mocratie moesten beschermen tegen zijn eigen sociaal-democraten. Ziedaar Ne- mesis in hare volle humoristische kracht aan het werkDe zoo wakker uitge scholden politie ingeroepen om den wel- doenden burger tegen de onwillige bur gers, zijn volgeliugeu, den goeden herder tegen de weerspannige schapen de hand boven het hoofd houdenZulk een con trast doet de wezelijken waarde der bewe ging, maar vooral die van den snorken den aanvoerder, die al opruiende en sto kende zich in den regel zoo fraai buiten schot weet tc houden, aan het licht tre den. Te Parijs, dus vertelt het Berl. Tagbl. had een jeugdige vicomte een liaison met een jonge dame, die zeer op de producten der nieuwere roinau-lectuur gesteld is en Mr. de Camors, Nana, Les Liaisons dan- gereuses, Artnand Sylvest.re en in het bij zonder La dame aux Camelias, letterlijk verslonden heeft. Op zekeren dag, toen zij zich in haar bondoir bevond, werd de vader van den vicomte aangediend en zij liet hem bin nenkomen. «Madame" begon de bezoe ker, een elegant oud heer, die de orde van het Legioen van Eer droeg: «mijn zoon heeft u lief." »Ja mijnheer," antwoordde de dame. «Mijn zoon heeft. «Een zuster", riep de juffer, aan de be kende scène tusschen Marguérite Gauthier en den ouden heer Duval denkende. «Neen, geen zuster, maar een nichtje, waarmee hij sedert jaren verloofd iswilt gij de liaison met mijn zoon afbreken, dan bied ik v tweehonderd-duizend francs, waarvoor ik u dadelijk een chèque zal geven." De dame ging op het voorstel in; zij schreef een briefje met de woor den: «Cher Raoul, ik heb je niet langer lief, ik geloof zelfs dat ik je nooit heb lief gehad. De hemel zij met je, pour toujours" enz' De papa kreeg het biljet, stak het in zijn zak en gaf den beloofden chèquehij kuste de hand der dame, die hein zijn zoon terruggaf plengde een traan en ver dween. Nauwelijks was lig vertrokken, toen de jonge dame een ring ter waarde van tienduizend francs miste, die zij van zoon lief ten geschenke had ontvangeneen nader onderzoek toonde aan, dat ook vele andere voorwerpen van waarde waren verdwenen. De pseudo-papa was een zeer gewone spitsboef geweest, die de bestolene nog een tweede leelijk koopje bakte, want bij stuurde haar briefje san den jongen vi comte. Tot op den buidigen dag heeft de be klagenswaardige ring, geld noch vicomte teruggezien Pauvrette Charleroi, 3 April. De toestand is zeer bevredigend. Overal wordt gewerkt. Maandag werd algemeen het werk hervat. Maandag is een oproer uitgebroken in de gevangenis van jeugdige veroor deelden te Florence. De weerspannigen moesten door de militaire macht worden bedwongen velen van beide zijden wer den gewond. Den vorigeu dag zijn 33 gevangenen uit een huis van arrest bij Montpellier ontsnapteen groot deel van hen is weder gevat. In 1885 werd op de Noordwestelijke kust van Jutland (Denemarken) een zeer groote hoeveelheid schol gevangen, in het geheel, wel 12 millioen KG. Daar men op zulk een vangst niet was voorbereid, moest het grootste deel voor spotprijzen worden verkocht. Ook dit jaar belooft de vangst ruim te zullen zijn, maar zijn tevens maatregelen genomen voor uitvoer bij geheele wagenladingeu, twee malen per week. Door armoede gedreven, hebben een man en vrouw zich te Parijs in een klein hotel het leven benomen. Zij hadden geloot wie van beiden den ander zou ver moorden, om daarna de hand aan zich zelf te slaan. Het lot had den man aan gewezen, die zijne vrouw door middel van een zakdoek worgde. Hierna schoot hg een revolver in den mond af. In een brief, welke op tafel was achtergelaten, werd de reden van den dubbelen moord beschreven. Voor een onzer plaatsgenootenden heer H. Daarnhouwer, die als hoofd der gemeente-school no. 3 sinds 1841 en in dezelfde kwaliteit te Koegras van 1836 1841, meer dan een geslacht heeft helpen opvoeden, is 't heden een gewichtige dag. Vijftig jaren iu dezelfde gemeente de leiding eeuer school gehad te h°bben, is een zeldzaamheid. De lieer D. heeft dan ook velen zijner leerlingen overleefd en van 't thans bestaande geslacht is door hem meermalen grootvader, zoon en kleinzoon onderwezen. Na zulk een langdurigen en zwaarwichtigen arbeid, waarbij ook nog in de laatste jaren het directeurschap der Normaalschool gevoegd wasmag men zonder overdrijving van een welverdiende rust spreken. Begrijpelijk is het, dat menigeen zich opgewekt gevoelt om dezen merkwaar- digen dag voor den geachten jublilaris tot een feestdag te maken een feestdag bij uitnemendheid en gaarne stemmen we in met den wensch, dat de heer D. nog lange jaren van zijn pensioen genot moge hebben en op zijn ouden dag den zegen der gezondheid genieten. Door de goede zorgen van het onder wijzend personeel was het schoolgebouw netjes en doelmatig gedecoreerd. De kinderen zagen er knapjes uit en wacht ten hedenmorgen de komst van hunnen onderwijzer af. Toen de heer Daarnhouwer Een roman uit den tegenwoordigen tijd van 39. H. WIGHART. Manuel ontstelde; een donkere, toornige blik was op de steeds langzamer sprekende Olga gevestigd. Laat hem zijn geluk, mijn hartje, en kom bij mijmorgenvroeg moest ik vertrek ken, maar ik wil niet. Alleen als gij bij mij blijft, zal ik hun gehoorzamen, hun, u, de ge heele wereld, maar hem niet! Hij wilde mij kwijt zijn, daarom wees hij mij de deur; kom, laat ons gaan! Zij kuste de zachte lip jes en drukte de kleine handen aan haar gloeiend voorhoofd. Ik heb zoo onuitspre kelijk naar u verlangd, lieveling, gij moogt niet weggaan, gij moogt niet, of ik sterf met u! Ik was zoo ziek toen hij mij wegjoeg en ik kon toch niet blijven, ik kon niet riep zij luid snikkende een meid had hij beter behandeld dan mijGij weet niet wat ik bij hem te wachten had, gij weet het niet, Bruno Hare smart was zoo hoog ernstig, dat de professor haar niet in de rede durfde vallen. Maar ik zondigde toen ik wegging. O hoe hard straft God mij voor wat ik misdre ven heb! Hij maakt dat mijn geweten mij aanhoudend verwijten doet. De storm buiten huilt van mijne zonden, de bliksem verkon digt ze aan de menschen, om hen te waar schuwen, en de donder roept ze door de ge heele wereldHoort ge wel wat een weer he^ is? Wees maar niet bang, lief zoet kindje, ik zal je tegen alles beschermen het onge luk is heilig en ik ben zoo ongelukkig! Doe dit niet, Olga! gij hindert het kind. Zijne stem klonk niet meer zoo scherp. Zij zag op bij het hooren van die stem Ik niet, gijzelf hebt het kind doodgemarteld, omdat gij het zijne moeder ontnomen liebt in plaats van haar hebt gij anderen geroepen bij mijn kind! Wat heeft deze vrouw met Olga's kind te maken? Weet gij niet, dat ik haar haat, haar, u en de geheele wereld? Zij weet niet wat zij zegt, verontschul digde tante. Geef mij mijn kind, zij zal het niet aan raken riep zij buiten zichzelve zij zal niet! Met een onverwachten greep nam zy den kleine uit zijn wiegje en stond zegevie rend voor de aanwezigen. De professor kon zich niet langer beheer- schen hij ging naar de wonderlijk staren de vrouw en trachtte haar het kind af te ne men. Het kind ligt te sterven riep hij, be vend van aandoening wilt gij zijn dood strijd verlengen onnatuurlijke moeder? Raak mij niet aan! Een bliksemstraal verlichtte het vertrek en werd door meerdere gevolgd, die een zwavel- achtigen reuk achterlieten. Kletterend sloeg de regen tegen de ruiten, donderslagen deden het huis dreunen. En te midden van dezen vreeselijken strijd der elementen stond eene doodsbleeke vrouw met een zonderlingen blik in hare blauwe oogen. Manuel zal met bevreemding de vochtige door den regen bemorste japon, de fladderende verwarde haren, het strakke ingevallen ge laat. Haar uiterlijk vervulde hem met ver wondering en vrees Naast de tafel stond een kleine eenvoudige stoel, waarop zij vaak den kleine gestreeld en gekust had. Olga ging er op zitten met haren lieven buit en boog zich geheel over Bruno heen, als wilde zij hem ontrekken aan de blikken der aanwezigen. En de kleine opende nog eenmaal de oogen, een teeken van leven dat de moeder met een vreugdekreet begroette zij streelde en kuste de koude 1 landen en fluisterde er tusschen in, totdat de dood de oogleden voorgoed sloot en de laatste ademtocht zich in haren kus oploste. Manuel kwam naar haar toe. Zij draaide onwillig het hoofd om. Hij slaapt den doodslaap! De doffe klank zijner stem deed haar opschrikken zij tilde het kleine lichaam op, legde haar oor aan zijne lippen, zij luisterde naar het kloppen van zijn hart alles bleef stil, vreeselijk stil. Toen ontsnapte hare borst een zucht zoo vol smart en droefheid, zoo uit het diepst liarer ziel geboren, dat Manuel een rilling door de leden voer. Op dit oogen- blik gevoelde hij zijn medelijden ontwaken. Olga, zeide hij teer en zich met geweld bedwingend, gij moet berusten, wij hebben hem verloren! Zij beefde of zij de koorts had, de smart scheen haar den adem te benomen. Geef mij het lijkje, zeide hij en hij strekte zijne hand uit. Met angstige kalmte zag zij hem aan en legde waarschuwend den vinger op de lippen: Hij slaapt, zeg ik u. O stil, stil, maak hem niet wakker. Ga weg, hij is bang, dat gij hem uit mijne armen wilt nemenKijk hij daar eens liggen. Ja, nu kan ik liet mij weer herinneren. Zoo lag hij ook toen gij hem mij gaaft om hem voor 't eerst te kussen. Doe uwe oogjes open, lieveling, dan kunnen zij niet meer zeg gen dat gij dood zijt. Spoedig, ik ben zoo on gerust! Gij komt toch niet in den Hemel, zeggen zij, keer dus weder! Wat wilt gij doen onder die liefdelooze engelen, die geen krans mogen vlechten om uw mooi haar en uwe stem zullen doen verstommen, keer tot ons weer om u te laten streelen en kussen! Ik kan het toch niet helpen, lieveling, dat zij u minachten. Olga, Olga, bezin u Manuel nam haar bij den arm waar zijn uwe gedach ten? Red hem, red hem! riep Olga gij hebt uzelven zoo vaak een redder in den nood genoemd red nu ons kind! zij greep Manuels hand en hield haar va3t. Zeide ik niet, dat ik uwen godsdienst haatte Geloof het niet, Manuel red het kind en het zal u toebehooren, u alleen. Laat hem uw geloof aannemen, maar red hem van den dood. Gij kunt het! Ontwaak, riep zij gillend wat zou u anders in den slaap kunnen sto ren, als het mijne stem niet ware, die met den donder wedijvert? O, blijf daar niet zoo strak en bleek voor mij liggenkon ik do wereld maar uit hare voegen rukken, om mij onder hare puinhoopen te begravenDe furiën glijden op den bliksem naar omlaag, het berouw met zijn lijkkleur voorop en daarachter de vrees met haar klapperend gebeente en de schaamte met hare bloode trekken zij dra gen ketenen aan de handen zij stormen op mij aan o, red! Manuel was geheel verslagen hij greep haar hand, zij was klam en koud. Alleen haar voorhoofd was gloeiend heet. Bedaar, bedaar toch, zeide hij geruststellend ik ben bij u. Bij mij zeide zij, luisterend. Het is niet waar Manuel is dood zeg hem, Bruno, als gij hem weer ziet, dat ik morgen weg moet morgen vroeg ach wie weci waarheen? Zij wreef zich krampachtig over het voorhoofd. Weet gij, fluisterde zij met een vertrouwelijk lachje, wat zij mij van hem verrellen? Hij moet een vrouw gehad hebben, oen trotsche voorname dame, die ook vroom was ja, vroom moet zij geweest zijn maar hij, hij moet haar nooit lief gehad heb ben, maar wel een andere, een Joodsch meisje, die heeft hij bezocht o wat moet zij schoon geweest zijnIk weet alles wat zij samen ge fluisterd hebben, want ik heb het ook onder vonden, toen maar het is zoo lang gele den, dat ik het bijna vergeten heb. Wordt i elgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1886 | | pagina 1