H. W. VAN MARLE,
Photographie Instantané.
Vollenhoven s ™r Bier.
„DE GEKROONDE VALK.
lm. C. HARTSEN,
MARINE.
onbepaald uitgesteld.
Publieke Verkooping.
Meubelen en Huisraad,
Manufacturen,
Koloniale en andere waren,
Wijnen en Likeuren
De zuiverste cg
De eenvoudigste M r-sa
De gemakkelijkste E->
De netste
De goedkoopste
Jb. BAKKER,
;te TinmerwiiKel
nitYoerei van alle WefaamMei
Altijd voorhanden:
sterke elegante eigengemaakte
MREK-BOTTIBES,
16.
H
L
N. J. RINNER,
HOOFDGRACHT 72, naast de Marine-Club.
Uitsluitend Mout en Hop.
11 II I I BEIERSCH n-
Gefabriceerd uit de beste grondstoffen, zonder
eenige bijmenging.
Uitstekende Kwaliteit. Zeer lage Prijzen.
Amsterdam—Dordrecht.
'T
'T
CAFÉ POLAK,
Overheerlijk
LAGER.
Zilveren Medaille,
N erven-Crystal.
9 9 91
BERKHOUT Co.,
FEUILLETON.
TUSSCBEN KRUIS EN TEMPEL
TB KOOP
wegens verandering van woonplaats,
een goed onderhouden PIANINO,
prtfs f 130,—.
Te bevragen bij BERKHOUT Co.
V erüuisa
van de Breestraat naar de Gravenstraat
Ufo. 584 J, P, Q U A N T, Aanspreker, en
Agent en Bode van 't Fonds van uit-
keering bij overlijden" te Helder, door
den Directeur, den Heer P. VERFAILLE,
aangesteld in plaats van wijle P. de Graaf.
Met aanbeveling,
J. P. QUANT.
De aanbesteding op 9 Juni 1886 voor
levering van CAKDIFF- en OOSTKUST-
KOLEN, bij de Directie der Marine te
Willemsoord, is
Willemsoord, 4 Juni 1886.
De Schout-bij-nacht,
Directeur en Commandant der Marine,
J. B. A. DE J. DE JONG.
Men presenteert op Donderdag 10 Jani
1886, des morgens 11 uur, in het lokaal
»De Hoop," bij BUIJS te De Cocksdorp,
ten overstaan van den Deurwaarder KO
NING, publiek te verkoopen
bestaande in
Mahonyhouten en geschilderde KASTEN,
TAFELS, STOELEN, SPIEGEL, SCHIL
DERIJEN, AmerikaanscheKLOK, HANG
LAMPEN, KARPET, VLOERMATTEN
en verder huishoudelijk- en keukenge
reedschap.
bestaande in:
kisten THEE, bussen KOFFIEBOONEN,
balen RIJST, BLAUWSEL, STIJFSEL,
KIPPEVOER, LUCIFERS, CHICOREI,
KOGELBLAUW, groote partij TABAK,
groote partij grof en fijn AARDEWERK,
idem LAMPENGL A ZEN, geplakt PAPIER
Berlijuer BEZEMS, BORSTELWERK,
manden met PIJPEN voorts
en hetgeen verder te voorschijn zal wor
den gebracht. Alles afkomstig uit den
in liquidatie zijnden winkel van Maarten
Blom, te De Cocksdorp.
Betaling contant.
Amerikaansche Tabak.
Onder schafttijd
Posthoorn
Groene pakjes
Gele
Premie
Hollandia
Turksche
Durham
Krul
Varina's
Virginie
Shag
enz. enz. enz.
Voor Slijters flink rabat.
Verkrijgbaar by
IJZERWINKEL.
Molengracht. Biersteeg.
beveelt zich minzaam aan voor het
Spoorstraat, bij 't Centrum.
tegen den bekenden lagen prys van
f4,90
verkrijgbaar ter
Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij
KONINGSTRAAT I 511.
De R. KATH. CENTRALE KIE8VEREENIGING in het Hoofdkiesdistrict
Alkmaar, beveelt DRINGEND aan de door haar voor het lidmaatschap van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal gestelde candidaten, de Heeren
Oud-lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, te Amsterdam,
en
Kolonel der Artillerie, te Helder.
Het Bestuur
Dr. J. KRAAKMAN, te Alkmaar, President.
W. BOS, te Oudorp, Vice-President.
M. GOUVERNE, te Alkmaar, Penningmeester.
Mr. J. A. MIDDELHOFF, te Alkmaar, lste Secretaris.
J. HOOGENBOSCH, te Helder.
H. B. VOORMAN, te Sehagen.
J. STAM, te Oude Niedorp.
J. VAN BEUSEKOM, te Zijpe.
J. LEIJEN Sr., te Bergen.
M. KUIJS, te Limmen.
J. MAAS, te Warmenhuizen.
A. ZUURBIER, te Akersloot.
A. KUSTERS, te Alkmaar, 2de Secretaris.
van af f2.60.
M. BIERENBROODSPOT,
Spoorstraat.
j» 1
01
Adres H. A. STADERMANN,
Boekhandel, Boekbinderij,
DIJKSTRAAT H 384a, HELDER.
K-anaalweg.
Bij M. G, VIN STEEDEK, te Helleroet-
slnis is verschenen
De gecombineerde Hooge-,
Middelbare- en Lagere druk-
machines,
van
MAUBICE DEMOULIN,
vrij bewerkt naar het Fransch, door
J. GOTZ, met 3 uitslaande platen.
Prijs f 1.75.
Dit werkje is het eerste in hetNeder-
landsch dat uitsluitend de triple-Com-
ponnd machine behandelt.
Amsterdam 1888, Antwerpen 1885.
Chera. Fabriek van H. von Gimborn,
teEmmerika.d. Rijnen 'sHeerenberg
(Gelderland.)
~9Hf Migrane Stifte
Merk Adelaar.
Prys per étui 60 Cents.
Verzameling van Berichten over eenige
onderwerpen der Navigatie; eeuige nom-
mers uit de jaren 1788 tot 1822.
Berichten en Verhandelingen over eenige
onderwerpen der Zeevaart, door Q. F. L.
Schroder, 5e deel, 2e stuk, 1826.
Verhandelingen en Berichten betrekke
lijk het Zeewezen, door Tindal en Zwart,
1865, 67 en 70.
Tijdschrift voer het Zeewezen, 1873,
75, 76, 77 en 1880.
Van het bovenstaande worden eenige
jaargangen geheel of gedeeltelijk gezocht.
Zijn er te dezer plaatse BB. Officieren of
Familiënbij welke die boeken doelloos
bernstende zijn, dan Is het mogelijk om
ze aan ons te verkoopen.
Oude en Nieuwe Boekhandel,
Zuidstraat.
Een roman uit den tegenwoordigen tijd
van
55. H. WIGHART.
Kon ik met deze bekentenis op de
lippen deze bittere tranen van berouw in de
oogcn, voor uwe voeten knielengij lieve, on
uitsprekelijk beminde man, mocht ik de han
den die mij zoo innig omsloten, in de mijnen
drukken. O, Manuel, mocht ik slechts één
polsslag lang aan uw hart liggen, hoe gaarne
zou ik mijn nutteloos, liefdeloos leven ervoor
opofferen. Sluit bij het lezen dezer regelen
uwe oogen, opdat gij uw verblinde, onver
standige vrouw niet voor den geest haalt, die
in bare troostelooze eenzaamheid zoo vaak de
armen naar u uitstrekte. Manuel, Manuel,
hoe onbegrijpelijk groot is mijn verlangen
naar u! Vrees, schaamte, berouw en verlangen
strijden in mij om den voorrang, maar wat
behoef ik tc vreezeD, daar ik niets te hopen
heb. Ik had het niet gewaagd u aan mijn
bestaan te herinneren, maar de vriendin die
ik door een gelukkig toeval gevonden heb,
verlangde dat ik dit laatste bewijs zou geven
dat ik mij schikte in Gods wil. En daar ik
weet, dat mijn herstel den band tusschen ons
verbreekt, volg ik haren raad op. O, het is
mij zoo zoet, dat ik u zeggen kan hoe onuit
sprekelijk ik u bemin, lieve Manuel, zonder
dat ik aanspraak maak op verontschuldiging
of vergiffenis. Als gij slechts gelooven wilt!
Te midden van mijne bittere en toch za
lige smart, zegen ik uwe betere keuze. Met
Rachel zult gij zoo gelukkig worden als gij
het verdient en als ik het u toewensch; de
tijd zal uwe gramschap verminderen. Mis
schien, misschien komt dan ook voor mij nog
eens een tgd, dat ik u weerzien mag. Verbreek
dus ons huwelijk, alle schuld rust op miju kon
alleen het verwijt treffen, dat gij uw grootmoe
dig hebt weggegeven. Leef gelukkig wees
niet bekommerd over mij, ik zal werk en hulp
vinden. Denk alleen, als gij nu en dan aan het
graf van ons kind zgt, toegevend aan uwe Olga.
Werktuigelijk deed Manuel zijne hand open
de brief viel op den grond; hij zag hem na
als iemand wiens gedachten ver, ver van
het tegenwoordige verwijderd zijn. Wat was
hem overkomen? Als balsem werden die zoo
vaak door tranen uitgewischte woorden op de
wonden van zijn hart gelegd, terwijl de geest
die uit hen sprak, zijn bitteren toorn koelde,
zooals olie de woedende baren tot rust brengt.
Hij sloot de oogen, om zich niet door het
schoone vrouwenbeeld dat voor hem stond, te
laten verteederen; met gruwzame rechtvaar
digheid riep hij ieder tooneel dat hem in haar
zijne duivelin deed zien, in zijne gedachten
terug niets wat hem vroeger zoo onver
geeflijk en onwaardig toescheen, sloeg hij over
en hij balde zijne vuist, toen hij aan alles
dacht wat zij hem had aangedaan. Maar te
midden van al zijn toorn zag hij zich plotse
ling verplaatst in het afgelegen vertrek, waar
Olga voor hem bad en smeekte zij die
nooit warmer om hem gedacht had dan haar
eigenbelang medebracht. Wat moest zij ge
streden hebben, eer hare natuur aldus ver
anderde, want de Olga die dezen brief ge
schreven had, was eene geheel andere als die
zijne vrouw geweest was. Kon men edeler
offer denken dan zich op te offeren met een
bloedend hart! Manuel ging voor het beeld
staan en hief de lamp in de hoogte, zoodat
het licht helder en verblindend op Olga's too-
verachtige schoonheid viel. Het was hem, of
die rozige lippen hem toelachten: Weet gij
nog wel, weet gij nog wel? Hij geloofde, dat
een hooger rood hare wangen kleurde, ja hij
meende zelfs haar zacht, onderdrukt fluisteren
te hooren, waarmede zij voor het eerst zijne
liefde trachtte te beantwoorden.
De klok verkondigde luide, dat het zes uur
was en wekte zoodoende Manuel uit zijn ge
peins. Hij zette de lamp neder en zette zich,
door twijfel gepijnigd, in zijn stoel. Gij biedt
mij den Hemel aan, Olga, en ik verban mij
er uit! Gij wijst mij het Eden aan, dat mij
een hel zou worden! Hoe klein, hoe laag sta
ik tegenover uwe deemoedige liefde, een slaaf
van het oogenblik, het offer van eene opwel
ling. Hoe kondt gij uw hart aan eene borst
leggen, die ontvlamde door strafbaren harts
tocht. Hoe den mond zoeken die de vrouw
van een ander kuste? Alsikmgn hart vooru
uit kon storten, dan zou uwe liefde mij ver
geren, maar gij zoudt het nooit kunnen ver
geten en als ik liet treurige geheim voor u
zou willen verzwijgen, dan zou ik slechter
zijn dan gij, die ieder onzalig woord zoo zon
der verschooning voor mij blootlegt. Hij nam
den brief van den grond en vouwde hem
dicht. Moet gg beven voor Rachels wraak?
Mag ik u aan hare wraak blootstellen? Ra
chel! Onwillekeurig vergeleek hij haar met
elkander: Olga, die zich onbewust overgaf,
die eischte en door haren hartstocht onder
ging. De eene vermetel het leven trotséëren-
de, de andere aantrekkelijk door hare hulpe
loosheid; de eene kleine opwellingen versma
dend, de andere bekoorlijk door hare vrouwe
lijke zwakheid. Nu meer dan ooit gevoelde
hij, dat Rachels geest en gloeiende hartstocht
niet in staat waren de lieve bekoorlijkheid
van het onschuldige, blonde kind te overtref
fen en dat hij met geheel zijn hart geketend
was aan de herboren, hem zoozeer toegene
gen Olga.
De droom is dus voorbij, mompelde hij
somber. Niet door uwe schuld, mijn zoete
lief, maar door mij, die u veroordeelde en
zelf bezweek voor de verzoeking. Gij zult het
van mij vernemen wat er vijandigs tusschen
uw goeden wil en mijn gedrag ligt en zoo
gij dan nog om mij weenen wilt, stort dan
tranen over mij, niet over nzelve.
Hij greep pen en papier en begon te schrij
ven, maar de woorden bleven in zijne pen
stekenhij kon den rechten toon niet vin
den om zijne liefde uit te drukken, zonder
daartusschen een weinig hoop of vreugde te
mengen. Toen hij den brief overlas, meende
hij nooit zoo iets onbeduidends in vorm en
inhoud te hebben geleverd onaangenaam
gestemd verscheurde hij het schrijven en be
gon opnieuw. Een nieuw en nog een nieuw
Manuel sprong heftig overeind en leunde
met zijn gloeiend voorhoofd tegen de besla
gen, vochtige ruiten. Het moet, ik wil
mijne vrouw niet van mij stooten, zonder
haar te toonen dat ik hare liefde beantwoord;
ik wil mijn hart uitstorten en mijne schande
bekennen. Zij moet weten dat ik verkeerd
gedaan heb, onnadenkend, medegesleept door
de opwelling van één oogenblik. Maar hoe!
zou het mogelijk zijn zoo iets getrouw op het
papier te brengen? Zal zij het bewustzijn mij
ner zwakheid niet gemakkelijker kunnen dra
gen als ik voor haar treedDit is het wat
ik misdeed, Olga, daarom moet dit het laat
ste uur zijn, dat wij samen doorbrengen!
Durf ik anders hopen, dat zij ook maar het
geringste uit mijne hand zal willen aannemen
voor haar levens onderhoud? Neen, zoo waar
als zij veranderd is! Neen! Maar zij moeten
zal met mg deelen. Olga, alles wil ik u
geven, dag en nacht zal ik werken, alleen
om uw bestaan te veraangenamen, waarop ik
door mijne bekentenis zulk eene vreeselijke
schaduw werp! Te weten dat zij arm en be
hoeftig is, kampend met nood en ongemak,
belasterd misschien en beleedigd.
Hevig opgewonden sprak hij deze laatste
woorden, opnieuw greep hij een blad papier
en schreef nu aan dokter PohlemannIk kom,
bereid Olga voor mij weder te zien.
Twee dagen later reed een rijtuig in ge-
strekten draf den straatweg op naar het een
zaam gelegen buiten van dokter Pohlemann,
waarvan de vensters, door het avondrood be
schenen, schitterende stralen in de grauwe
schemering weerkaatsten. Een hevige storm
had 's nachts de populieren kaal geschoren
en bij .den minsten wind vlogen de bladeren
als opgejaagde vogels kletterend en ruischend
tegen de wielen en het slijkbord van het rij
tuig.
De professor stelde geen belang in het
wild romantische van den Noorschen herfst
dag; zijn oog was onafgewend gevestigd op
het statige gebouw, dat door zijne witte kleur
steeds duidelijker te midden van de gele
kruinen der boomen uitkwam.
Toen het rijtuig voor de huisdeur stilhield,
sprong Manuel met zenuwachtige haast uit
het portier en snelde de trappen op, waar
mijnheer en mevrouw Pohlemann hem ont
vingen, terwijl Theo tersluik haar neusje
tegen het raam drukte, om den man die zoo
vaak besproken, zoo teer bemind en zoo erg
gevreesd werd, eindelijk van aangszicht tot
aangezicht te aanschouwen.
Waar is Olga? vroeg de professor, ge
heel in strijd met zijn gewone kalmte.
Mevrouw greep zijn hand en zeide met
zachte, bevende stem: Zij is weg!
Weg? riep Manuel Goldstein; alles
draaide om hem heen. En gij, haar be
schermengel, gij hebt haar laten gaan? vroeg
hij, ongeloovig en verwijtend.
Om haar zwak denkvermogen niet op
nieuw te verwarren ja!
Manuel stond verslagen. Toen hg een uur
later zijn rijtuig weder besteeg, hield hij met
tranen in de oogen een briefje van den vol
genden inhoud in de hand:
«Gij komt, Manuel! Wist ik maar dat gij
kwaamt om mij, ellendige, te straffen, ik zou
verlangend naar u uitzien, maar de gedachte
dat gij het over u kondt verkrijgen goedig
jegens mij te zijn, doet mij vreezen dat ik
opnieuw krankzinnig zou worden. Vergeef
mij deze zwakheid, mijne vurige liefde voor
u is er de schuld van. Gij zult vernemen,
dat ik niet anders handelen kon!»....
Negende Hoofdstuk.
Winterstormen joegen door de straten der
residentie, die gehuld was in een dichten
sneeuwmantel. Door weinigen betreurd, door
enkelen terugverlangd, maar door de meesten
onverschillig nagestaard, was het oude jaar
ter ruste gegaan en boven aan den wolke-
loozen hemel begroette de nieuwjaarszon een
hoopvol menschengeslacht.
De sneeuw smolt, de winter ging voorbg.
Hier en daar kwam reeds een klein stukje
groen tusschen het witte kleed doorschemeren
en het oog dat nog zooeven een vlok had
zien ontdooien, vond verwonderd op hetzelfde
plekje een klokje ontloken. En weldra kwa
men de dagen wier ongeëvenaarde heerlijkheid
het hart zoo bedwelmen van verlangen en
verwachting, dat het tegelijk met de bloemen
zich openen wil en geschikt is om de liefde
te geven en te ontvangen, dagen die onze
wenschen met geweld opvoeren, zoodat wij
met de vogels zouden willen vliegen door dè
zonnige ontkiemende wereld, met hare wolken
en winden, haar geuren en kleuren, haar
werken en worden, haar verlangen naar steeds
grooter gelukzaligheid... Wie kent ze niet,
die lentedagen, vol ontwakende begeerte?
Op de eerste verdieping van een groot, in
eene rustige buurt gelegen huis, werden eerst
laat de gordijnen opengeschoven. Het bleeke
overspannen gelaat van Manuel Goldstein
werd zichtbaar. Hij had onmiddellijk na
Olga's vertrek het professoraat aan de hooge-
school aangenomen en was in den herfst ver
huisd.
Hij hoopte dat een andere werkkring hem
het verleden zou doen vergeten en niet min
der, dat hij zich zoodoende los zou maken
van alle banden, die hem zoo smartelijk en
levendig aan het gebeurde herinnerden.
Met koortsachtigen ijver had hij zich in de
vreemde omstandigheden trachten te schikken,
de roep die hem vooruitging, maakte zijne
taak gemakkelijk. Zgne eerbied inboezemende
houding, zijne meeslepende welsprekendheid,
waardoor hij de droge kern der wetenschap
smakelijk wist te maken, zijne beminnelijke
hoewel wat scherpe voordracht, deden hem
weldra de harten zijner hoorders winnen.
Zijne beroemdheid als arts verbreidde zich
met den dag, men verdrong zich, om zijne
kunst en hulp te mogen genieten, en vooral
de vrouwen waren het, die met den ernstigen
en door zijn terughouding des te aantrekke
lijker man, geheel en al sympathiseerden. In
derdaad kon Manuel Goldstein zoowel hier
als elders over zijn succès tevreden zijn; hoe
menig vurig oog zocht tersluik het zijne, hoe
menig blosje beloonde zijne moeite, maar geen
van deze gunstbewijzen, al kwamen zij nog
zoo schuchter te voorschijn, waren in staat
hem een dankbaar lachje af te dwingen of
de koude uitdrukking zijner oogen te doen
verdwijnen. Voor hem had het leven zijne
bekoorlijkheid verloren, sedert hij het niet
meer met een rein geweten in het bijzijn van
vrouw en kind genieten kon.
Wordt vervolgd.
Boek-, Courant- en Handels-Drukkerij
van
C. DE BOER Jr.
