HANGLAMPEN
Ontvangen een geheel nieuwe collectie
DAMES WINTER-MANTELS.
BOUWTERREIN.
Werving voor Oost-Indie.
Vraagt
HANGLAMPEN
Vollenhoven s Bier.
DE GEKROONDE VALK.
Uitrusting voor Oost- en West-lndië.
„DE TIJDGEEST."
Zie de uitstalling. ^9%
A. VAN WILLIGEN,
een nltmnntende ARISTON met tien platen.
T. KEURIS.
Timmerman en Doodkistenmaker.
TIMMERWINKEL.
Gebronsde Schuiflampen,
Dijkstraat-392, Helder.
A. J. MAAS,
Geëmailleerde
M. HIN.
STIJFSEL-LIJM,
BERKHOUT Co.,
Ruime lenze. - Nieuwe constructies.
S.I.
J. J. SMIT, KANAALWEG.
40 perceelen Bouwterrein,
A. VAN BENDEGOltl.
WED. PARO,
Handgeld bij zes-jarige verbintenis f 300
LANDERSl (Aanbrengpremie- 10
DE JAMS
„Pomona," te Arnhem.
|§0üfd-<$autl^0lap0
schadelijke gevolgen.
Prijs per flesch 50 cent.
Depot: J. N. QI1ERELLE, Kanaalweg.
met de SEPULCHRE'S en de REICHS BRANDERS, die
alle bestaande Branders in lichtsterkte overtreffen,
zijn in ruime keuze voorradig in het
Magazijn DE CONCURRENT,
Uitsluitend Mout en Hop.
II II I BEIERSCH IV
Gefabriceerd uit de beste grondstoffen, zonder
eenige bijmenging.
Uitstekende Kwaliteit. Zeer lage Prijzen.
Amsterdam—Dordrecht.
Uitgebreidste sorteering. Yoordeeligste prijzen.
Heeren Overhemden, Voorhemden, Boorden, Manchetten, Slips, Dassen, Zakdoeken,
Handschoenen, Tricót-Ondergoederen in Katoen, Merinos, Lamswol en Sajet,
Jacht- of Overvesten, FlaneUen Overhemden, Witte Goederen voor Lakens,
Sloopen, Onder- en Bovenkleeding, Java- en China-Drills en Kepers,
in wit en ongebleekt, India-Twills voor Kabaaien, enz.
FEUILLETON.
KEIZER EN BOER.
ARI8TON.
Te koop voor f20,—
Adres: BERKHOUT Co.
Westeracht, L 828.
met Patentbraoders, f3,50.
Hanglampen van f 1,30 en f 1,70.
Groote Branders van af 10 Cent.
Petroleumglazen per 1000 f 30,00
100 - 3,35
Lamp- en Machine-Katoen - 0,70
MOLENGRACHT 255-56.
Gelegenheid tot adverteeren in alle Dag
en Weekbladen., zonder eenige prijsverhoo-
ging. Bijzonder beveel ik mij aan tot 't
plaatsen van Advertentiën in ,,'T VLIE
GEND BLAADJEwelke annonces
dagelijks door mij worden aangenomen.
Bewoners van den Helder worden hierop
attent gemaakt.
r" Boekhandel. 7— Boekbinderij.
per fleschje 20 Cent,
houdt op Papier, Carton, Hout, Glas,
Blik, Vaatwerk, Linnen, enz.
Hetgeen de STIJFSEL-LIJM van alle
andere plakmiddelen onderscheid is, dat
zij goedkoop en onverzuurbaar is.
Verkrijgbaar bij
Boekhandel.
alle gelegen aan den Kerkweg, van af de
nieuwe R. K. Kerk tot aan de Molen
vaart, op gunstige voorwaarden te koop,
zoowel bij enkele als meerdere perceelen.
Te bevragen bij den Heer H. JAN
ZEN Ez., alhier.
Slijters rabat.
Hoofdgraclit 31.
Pas ontvangen alle soorten van ver
pakte en losse CHINA-THEE.
Voor
NEDER
Zij, die zich willen verbinden, moeten zich aanmelden bij een der Plaatselijke
of Garnizoen8-Commandanten of bij den Commandant van het werfdepot.
Inlichtingen kunnen gevraagd worden aan alle Burgemeesters en, ongefrankeerd,
aan het Departement van Koloniën. Zij worden kosteloos gegeven
der Fabriek van Geconserveerde Vrnchlen
Verkrijgbaar bij alle voorname winkeliers.
Te ls.oop
een partij oude METSELSTEENEN,
ook bij gedeelten.
Adres: A. GRAAFF, Breewaterstraat,
Helder.
Koningstraat 5153.
M. M.
De ondergeteekende blijft zich
minzaam aanbevelen voor het
maken van alle Heereskleeding
en Damesmantels.
JAN BAKKER,
Heerenkleeding- en Mantelmaker
en Leverancier.
NB. Alle Dames- en Kinder-
Mantels worden spoedig en
net naar den laatsten smaak
vermaakt.
Koningstraat 5158.
vernietigt onmiddellijk alle levend
Hoofd-onrein, zonder
L 87. WESTSTRAAT. L 88.
VERTALING VA.N
6. G E B R I T J.
't Is weer net als vroeger, toen me die
duizeling overviel en ik geloof, dat ik te veel
van mijn krachten heb gevergd.
Hij wilde naar binnen gaan, toen liij Max
zag, die bezig was de schuur te sluiten.
«Laat alles maar staan wat staat!" riep
hij «morgen is het tijds genoeg om 't overige
op te ruimen."
Nauwelijks had hij uitgesproken of de
storm brak los. De wind rukte de deuren
uit de krachtige handen van den knaap en
sloeg ze dicht, dat 't huis er van dreunde.
Man had tijd genoeg gehad om de deuren
behoorlijk te sluiten, maar hij had Lotty in
den stal gezien en daarom wat getalmd. Ook
hij 'merkte op dat ze er doodsbleek uitzag,
maar had er geen medeleden mee, integendeel,
hij was inwendig verheugd, dat hij haar hare
wederspannigheid had betaald gezet. Was ze
nu ook nijdig, dat zou, meende hij, over ee
nige dagen wel bedaren, en als hij haar dan
een goed woord gaf, zouden ze weer even
genoegelijk met elkander omgaan als voorheen.
Hans was niet met de anderen vertrokken.
Onder een afdak had hij zich neergezet, om
de gelegenheid at te wachten, Lotty te spre
ken. Ook hem had het gebeurde sterk aan
gegrepen; zijn gelaat was bleek en van zijn
gewone vroolijkheid was niets overgebleven.
Hoezeer hij de krenking, die men zijne lieve
ling had aangedaan, diep gevoelde, was hg
meer toornig dan neerslachtigvoortdurend
schermde hij met de vuisten in de lucht, alsof
hij plan had den een of ander te laten ge
voelen, dat de kracht nog niet geheel uit zijn
arm was geweken. Hij was nijdig op zichzelf
omdat zijne list verijdeld was, nijdig op Max,
die er de oorzaak van was, op den burge
meester, diens vrouw en allen die tegen Lotty
waren opgetreden, waaronder er velen waren
op wie zelf heel wat te zeggen viel. Hij zo'n
op plannen, om 't meisje op die allen te wre
ken, maar moest 't eene na 't andere als on-
uitvoerlijk verwerpen. Eindelijk stond hij op
ejx ging naar de keuken, waar hij zoo geluk
kig was Lotty alleen aan te treffen.
't Meisje was bezig een paar hoenders te
plukken, die voor 't avondeten der gasten be
stemd warenwant al was 't bezoek den boer
minder aangenaam, hij wilde dit niet toonen
door een schralen pot. 't Braadspit lag reeds
op den haard en de vlammen flikkerden en
beschenen Lotty's gelaat.
«Ik heb je eindelijk gevonden," zeide hij,
nadat hij eenigen tyd tevergeefs op een woord
van 't meisje had gewacht. «Hoe is 't nu met
je en wat ben je van plan?"
«Hoe zou 't met me zijn!" was j't ant
woord," eerst heb ik drukte gehad met alles
op te ruimen en nu heb ik handen vol werk
om voor 't eten te zorgen. Met mij is 't goed.
Waarom zou 't niet net met me wezen als
gewoonlijk?"
«Maak me niets wijs." Je houdt je, alsof
er niets was voorgevallen."
't Is ook niet veel bijzonders. Max en de
boeren hebben een grap uitgehaald, en dat
mogen ze toch wel doen met een meid als
ik."
De oude trommelde, zooals zijn gewoonte
was, op zijn knieën en 't begon inwendig bij
hem te koken. Maar zijn toorn bedaarde
eensklaps. Lotty had te veel van hare krachten
gevergd, 't Gewicht van haar leed werd haar
te zwaar en ze barstte uit in een zenuwachtig
snikken. In een oogenblik stond de oude
naast haar, bereid om hulp te verleenen
maar 't meisje herstelde zich weldra en greep-
naar 't een of ander, alleen maar om hem niet
aan te zien.
,,'t Zal verstandig zijn," zeide ze," er maar
niet meer over te spreken. Nog verstandiger
ware 't geweest, wanneer je me niet hadt
laten opgroeien als een kip, die uit 't ei ge
kropen is en niet weet hoe ze in de wereld
is gekomen. Als je me vooruit hadt verteld,
hoe de zaak gelegen is, dan had ik mij voor
schande en spot kunnen vrijwaren, 't Zal
zich nu ook wel schikken, en daarom praten
we er niet meer over, Hans!"
Den houthakker zweefde een driftig woord
op de tong, maar hij sprak 't niet uit. Dat
Lotty hem verwijten deed verwijten we
gens de liefde, die hij haar bewezen had
aan hem, die haar alle leed had willen be
sparen, trof den oude als een messteek in 't
hart. Dat ze hem daarbij niet, zooals ze
altijd had gedazn, vader noemde, maar
Hans, zooals iedereen, zooals iedere vreemde,
was meer dan de grijsaard met tzijn kinderlijk
gemoed kon verdragen.
Zijn trots als man wederhicld hem te laten
blijken wat in zijn binnenste omging, hoewel
zijne knieën knikten.
„Wel, dat is recht mooi," zeide hij, terwijl
zijne stem een weinig beefde, dat is recht
verstandig van je, dat je zoo zegt wat je
meent. Wanneer alles jou goed is, dan zou
ik er geen grijs haar van krijgen, als ik nog
haar op mijn kaal hoofd had," zeide hij met
een bitteren lach." Neem me niet kwalijk,
dat ik me zoo dom heb aangesteld. Ik zal
mijn weg gaan, want de hen is uit het ei
gekropen kan nu haar eigen weg wel
vinden en heeft den ouden haan niet langer
noodig."
Hij waggelde naar de deur. Op den drem
pel kon hij niet nalaten zich even om te
draaien, om een laatsten blik op het meisje
te werpen.
Ook Lotty ging 't door merg en been, den
man te laten gaan, zonder hem een hartelijk
woord tot afscheid toe te roepen; maar toch
ze keerde zich trotseh om en de oude
verdween in de duisternis.
„De weg van den Oberhoff naar de hut
van Hans was niet ver. Dit was dan ook
de reden, waarom hij gaarne had gezien, dat
't meisje daar een plaats vond, eerst als help
ster en later als meid. De oude man kon nu
op Zondag of wanneer hg vrij af had, Lotty
bezoeken, en zich verheugen over haar knap
opgroeien, hare braafheid en vlijt. Hij trad
de hut binnen en viel op een bank neer.
Een oogenblik later legde hij vuur aan, om
zijn natte kleederen te drogen en verzonk
toen in diep gepeins. Behalve een paar ban
ken, bevatte de hut alleen een ruime tafel,
een armzalige legerstede en 't noodige kook-
gereedschap.
Als sieraad hingen aan de wanden allerlei
vreemdsoortige boomwortels en boommossen.
Hier en daar stonden huisjes en poppetjes,
door Hans in zijn ledigen tijd uit hout ver
vaardigd. Ook snoeren met uitgeblazen vogel
eieren moesten 't armoedige vertrek wat aan
lokkelijker maken.
De hut bevatte ook buiten hem nog andere
bewoners: op den grond lag een egel, een
eekhoorntje schommelde op een beweegbaar
stokje, en een tamme raaf vloog spoedig op
den schouder van haar heer.
Een paar andere vogels hingen in kooien
en een groote uil zat boven de deur en trachtte
zich van een kettinkje, waaraan hij vastzat,
los te rukken. «Stil toch!" riep Hans, ik kan
me niet met jelui bezighouden, want ik heb
andere dingen in 't hoofd. Verscheidene uren
bleef hij, met 't hoofd in de handen zitten,
't Onweer was reeds lang afgedreven, de re
gen had opgehouden en een frissche wind
suisde door de hoornen. Ook de oude man
scheen weer tot kalmte gekomen, want hij
was, met 't hoofd op de tafel, zachtjes inge
sluimerd. Verschrikt sprong hij eensklaps op,
want de raaf begon onrustig te fladderen en
hij meende een zacht kloppen aan de deur te
hooren. Hij had zich niet bedrogen; 't klop
pen werd herhaald en op zijn verwonderd
„binnen" werd de deur geopend. Een meisje
verseheen in de opening. Ondanks den flikke
renden vuurgloed meende hij haar te herkennen
toch trad hij haar niet tegemoet, maar
week integeudeel een schrede terug, alsof hij
voor een spookverschijning schrikte.
„Ben jij 't Lotty?" vraagde hij twijfelend.
„Ben jij 't werkelijk of is 't je geest?"
„Ik ben 't zelf," was haar antwoord, waar
bij zich een glimlach op haar bleek gelaat
vertoonde, die den oude zou ontwapend hebben,
wanneer zijn hart niet reeds op 't hooren der
geliefde stem tot zachtheid was gestemd.
„Ik ben 't" herhaalde ze," en je zult wel
verwonderd zijn, dat ik hier kom, als een dief
in den nacht.
Ik wil een oogenblik hier rusten en vragen
wees niet boos op me, omdat ik je zoo onbe
hoorlijk bejegend heb. Vergeef me, wat ik
gedaan heb, en laat ik je weer vader mo
gen noemen.
Wordt vervolgd.
KWAADSPREKEN.
In een vriendenkring besprak men eens het
leven en de gebreken van anderen. Allen deden
druk mede aan dat gesprek; alleen een
oud man zweeg. Hij ging naar buiten en
vulde daar eon zak met zand, legde dien op
zijn rug en hield een mandje met een kleine
hoeveelheid zand er in, voor zich. Zóó keerde
hij in den vriendenkring terug, waar natuur
lijk uit aller mond de vraag werd gehoord
wat moet dit beteekenen
«De zak op mijn rug", antwoordde de grijs
aard, «zijn mijne gebreken. Ik heb dien op
mijn rug gelegd, omdat ik hem niet wil zien.
De gebreken mijner kennissen en vrienden
daarentegen heb ik hier in dit mandje voor
mij, omdat ik er behagen in schep die gebre
ken gedurig te beschouwen. Het moest echter
anders zijn veeleer moest ik mijn eigen ge
breken steeds voor oogen hebben en God da
gelijks smeeken, dat Hij ze mij vergeeft".
De vriendenkring verstond dien wenk.
Lavater waarschuwt ook«Spreek nooit
kwaad van een ander, als gij het niet zeker
weet; en als gij het zeker weet, doeuzeiven
dan de vraagwaarom zou ik het vertellen
Boek-, Courant- en Handels-Drukkerg
van
C. DE BOER Jr.