't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL. No. 1477. Woensdag 13 April 1887. Vijftiende Jaargang. NIEUWSTIJDINGEN. FEUILLETON. Oog om Oog-Tand om Tand. Abonnement per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent. >3 franco per post75 Afzonderlijke nummers2 VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder. Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT. Advertentiön van 1 tot 5 regels25 Cent Elke regel meer5 Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMOKGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorg-d zijn HELDER, 12 April 1887. De boekhandelaren Berkhout Co., hebben in 't licht gegeven een werkje, ge titeld: „Souvenir aan 't Koningsfeest, ge vierd te Helder, 19 Februari 1887, door Gerrit Jansen. Al zeggen we nu juist niet dat een dergelijk boekje in een behoefte voor ziet, toch heeft de ondervinding ons bij een dergelijke uitgave in 1872, „Hoe de Gemeente Helder feestvierde," doen zien, dat 't aan den wensch van velen tegemoet kwam. 't Werkje, dat zeer netjes is uitgevoerd, ver toont de portretten van den Koning en de Koningin en bevat drie vellen drnks. Nauw keurig wordt er in beschreven, de oorzaak der feestviering, de voorbereidende werkzaam heden en de feestdag zelf, om te eindigen met een herinnering aan de versiering eD de verlichting, die hier en daar was opgemerkt. Wat de waarde van zulk een boekje verhoogt is wel in de eerste plaats 't vermelden van de namen dergenen, die tot 't welslagen van 't feest hebben meegewerkt, 't Is een blij vend aandenken in de familie en wordt zelfs belangrijk, wanneer 't, na verloop van jaren, weer eens toevallig in handen genomen en her lezen wordt. De daarin vermelde personen, verschijnen zich dan weer voor onzen geest en onwillekeurig vertoonen zich hunne verdere lotgevallen voor ons oog. We zijn dan ook overtuigd, dat 't Souvenir aan 't Koningsfeest aftrek zal vinden. Door den eerstaanwezenden inge nieur der Genie albier zal op Vrijdag 22 dezer worden aanbesteed 1. Het éénjarig onderhoud van de werken en kazerne-gebouwen, enz. te Helder en op Texel (raming f8500). 2. De verving van gebouwen te Helder (raming f 650). 3. Het doen van voorzieningen aan militaire gebouwen in de stelling Helder (raming f2250). In de oprechte Haerlemscbe Satur- daegscbe Conrant No. 18 van Den 4°. Meij 1697, leest men de volgende bij zonderheden Amsterdam 3 Meij. Van Hamburg wert geschreven, dat hun vloot na Groen- lant, bestaende in 60 schepen en 2 con- voyers, Saturdag van d'Elf in zee gestoken is. Van Middelburg heeft men geschreven, dat den 29 passato 5 oorlogschepen uijfc Zeeland vertrocken, om eerst eenige da gen voor de Wal te kruijssen en daer na de Coopvaerders, in Zeelant lagen, te convoijeren. Volgens schrijven van Cap Paulus Walt, voorleden Week uijt de Maes na IJslant gezeijlt en 3 Malen Brie ven uijt Holland, als van den 16, 19 en 25 passato, mede genomen hebbende, om dezelve ergens in Engelant aan Lant te geven, door de Kapers genomen en tot Duijnkerken opgebracht; doch de Brieven, voor dat het door de vijanden bemach tigd wiert, buijteu boort geworpen. Eer gisteren zijn ses schepen na Oostindiën, als 5 van de Kamer van deze Stad en een van de Kamer van Hoorn; 6 Vroeg- schepen na Muscoviën 2 a 3 na Suri name de Gideon na West Indieneenige na Dronthem en Bergen in Noorwegen, en gantsche Vloot na Groenlant uit Tes- sel in zee geloopen. Sij werden door een suffisant Esquadre oorlog schepen geës corteerd. De Heeren Gecommitteerden, welke dese schepen uijt Tessel in zee ge prest hebben, zijn van ochtend gerever- teerd. Het nummer van De oprechte Haer lemscbe Courant gedruckt in de Bleije Druck bij Abraham Castelegn stads Druc- ker te Haerlem, waaruit het bovenstaande is vermeld, werdt ons door een vriende lijke hand, voor dit doel afgestaan. Dinsdag jl. werd voor de Haarlemsche rechtbank behandeld de zaak van twee visschers uit Zaandam, die op 7 Febr. jl. met de zoogenaamde „wonderkuil" of „moordkuil" op de Zuiderzee hadden ge- vischt. Bij die gelegenheid hadden zij ook nog opzettelijk geweigerd te voldoen aan de bevelen van den opzichter die hun gelastte het net op te halen, en dien be ambte op onwelvoeglijke wijze beleedigd Tegen deze beide visschers werd f 25 boete en 2 maanden gevangenisstraf voor ieder geëischt, met bevel tot afgifte van het net (dat niet in beslag is genomen) of betaling van f 100 boete, subsidiair 15 dagen hechtenis. In deze zaak zal op 21 April uitspraak geschieden. Een tweetal jaren geleden ontving de toenmalige kapitein ter zee, de heer J. A. Greve, kommandant van de Atjeh, van ons gouvernement de opdracht om aan de Congé de eer van onze vlag te handhaven en onze handelsinstellingen aldaar te beschermen. Een handelsagent was verraderlijk omge bracht en het stond te vreezen, dat dit feit niet alleen zou blijven staan. Nadat genoemde officier, alleen vergezeld van zijn adjudant, ongewapend in een bijeenkomst van een der tigtal negerhoofden de uitlevering van de moor denaars had geëischt, maar de noodige vol doening niet had verkregen, werd den vol genden dag overgegaan tot een landing van ongeveer 200 man, die enkele kampongs in de asch legden. Dit feit, slechts aan weinigen bekend, is echter niet in het vergeetboek geraakt, want het bestuur der Afrikaansche Handelsmaat schappij, dat de heilrijke gevolgen van deze kloeke daad had ondervonden, vereerde deze week den heer Greve, sedert als schout-bij - nacht gepensioneerd en thans te Breda ge vestigd, met een sierlijk geschenk en bege leidend schrijven, waarbij het zijn innige er kentelijkheid uitdrukte voor dit krachtig op- ti-eden, dat aan onze handelsfactorijen de vei ligheid heeft gewaarborgd, die waarlyk niet overal in Afrika voor vreemdelingen te vin den is. Door de Vereeniging tot bestrijding van knoeiergen in den Boterhandel is een som van f1000 uitgeloofd voor het opsporen en mededeelen van een nieuwe methode, om bgmengselen te ontdekken in de natuurlijke, van koemelk bereide boter. Een commies, der posterijen te Utrecht heeft zich met een pistoolschot van het leven beroofd. Men brengt dezen zelfmoord in verband met het zoekmaken van den aangetee- kenden brief met f 2500 waarde, geadres seerd aan den heer Maronier, notaris te Rotterdam. Zoodra zich de justitie ten zijnen tot huiszoeking had aangemeld, ging de heer K. even naar een ander vertrek en benaui zich daar door een pistoolschot het leven. Woensdag jl. omstreeks den middag is per spoortrein van Gouda naar Den Haag afgereisd een schoolknaap, oud bij de 17 jaar, lang, slauk, met donker haar, donkere oogen, bruinachtige bleeke kleur, knap uiterlijk en Arabisch Indisch type. Hij was waarschijnlijk gekleed met donkerblauw vilten hoedje en lichtgroene demi-saison. Hij zal bij zich gehad heb ben een lederen valies met touw er om en moet weinig of geen geld in zijn be zit hebben gehad. De hoofdcommissaris van politie te 's-Gravenhage maakt be- keud, dat deze jongeling zoek is, en ver zoekt ieder, die iets omtrent hem kan op geven, om inlichtingen c. q. aanhouding en opzending. In den voormiddag van 30 Maart jl. heeft haren dienst te Nieuwer-Amstel verlaten om zich naar hare moeder te Zaandam te begeven, waar zij echter niet is gekomen, Elisabeth Boerendans, 27 ja ren, dienstbode, tamelijk groot, aangezicht gevuld, voorhoofd rond, oogen blauw, neus dik en vrij groot, haar bruin, kleur ge zond heeft zooals nog duidelijk zicht baar is aaxi een der vingers de fijt gehadgekleed met bruinen regenman tel en dito hoed ondergoed vermoede lijk gemerkt E. B. Men vermoedt dat haar een ongeluk is overkomen. Namens de familiebetrekkingen verzoekt de com missaris van politie te Nieuwer-Amstel opsporing en bij ontdekking bericht. In den in de laatste dagen op de Schotsche kust geheerscht hebbenden storm, verloren 70 a 80 aldaar te huis behoorende visschers het leven. Te Monte-Carlo zijn eenige rotsen losgeraakt en naar beneden gestort, waar door de spoorweg en de rijweg geheel zijn versperd De treinen vanCanuesen Mentoue wareu juist voorbij, zoodat geen persoonlijke ongelukken voorkwamen. Ge durende 24 uren was echter het spoorweg verkeer gestremd. De Paus heeft een eigenaardig Paaschei ontvangen. Het is van ivoor gemaakt, van binnen met wit satijn be kleed, terwijl zich in het midden een etui bevindt, een met diamanten omzetten ro bijn bevattende. Dit geschenk, op een waarde van 25,000 gulden geschat, is den Paus aangeboden door een aanzienlijke Engelsche dame. Ingezonden. Mijnheer de Redacteur Met veel belangstelling nam ik nota van het verslag over den toestand onzer Duinwaterleiding- maatschappij, voorkomende in uw blad van 23 Maart 11., en wie zal zich niet verheugen wan neer 't eenigen tak van industrie naar den vleesche gaat. De zaak krijgt echter wel ietwat andere kleur wanneer zulke buitengewoon gunstige resultaten verkregen worden ten koste der verbruikers, en in zooverre ziju deze ook in dit opzicht de slachtoffers van het monopoliedaartegen zijn stem te verheffen, wij weten het wel M. d. It., dat is: „Schermen tegen windmolens," de ondernemers hegrijpen dit ook wel, en hebben zij, van hun standpunt geredeneerd, natuurlijk gelijk, dat ze er gebruik of zeo men wil misbruik van maken. liet Marine etablissement met al den aankleve van dien, is intusschen de grootste verbruiker der onderneming, en indien ik wel ben onder richt dan zijn de bepalingen van de met dc Marine bestaande overeenkomst wel de grootste oorzaken, dat er aan prijsvermindering van het water niet gedacht wordt. In onderscheidene andere, van waterleiding voorziene gemeenten, spreekt men luide af keuring en verwondering uit over de hooge prijzen van aanleg en water, welke hier geëischt worden. Het water uit het meerendeel der regenbakken in onze gemeente is door de gebrekkige con structie, verre van goed, ja veelal schadelijk voor de gezondheid- In vele andere gemeenten, die bovendien aan zoete waters grenzen, laten de eigenaars van huizen, deze al dadelijk bij den bouw, van drink waterleiding voorzien en betalen de huurders daarvoor in 't geheel niets of een zeer geringe verhooging op den huurprijs. In onze gemeente zijn de eigenaars van huizen niet zoo humaan, sn waar een zeer buitengewone uitzondering bestaat, wordt voor abonnement van duinwater, het bagatelletje van f 25 per jaar betaald; zeven achtste onzer ingezetenen heeft alzoo de keuze tusschen bet gebruik van regen water van zeer twijfelachtig gehalte; óf onge kend hooge uitgaven voor aanleg en abonne ment van drinkwater. Er bestaat alhier eene Yereeniging welke, behalve de besprekingen der verkiezingen, zich o. m. ook ten doel stelt „de algemeene belangen te behartigen." Wij hopen, dat onder haar be stuur zich geen aandeelhouders in de Dninw.-Mij bevinden, want in dat geval kloppen we natuur lijk aan eens doovemans deur, doch zoo die bestuursleden in dit geval neutraal zijn, dan roepen wij met den meest mogelijken aandrang hnnne medewerking in om met alle hun ten dienste staande middelen eene prijsverlaging van aanleg en abonnement voor duinwater te ver krijgen, ook al moge dan ook over een volgend dienstjaar de Duinw. Mij een minder mime af schrijving, een minder buitengewone reserve-af zondering en een fractie lagere renten dan over 1886 verkondigen; bij lageren aanleg- en abonne mentskosten stellen we ons evenwel voor, dat 't aantal gebruikers zal toenemeu, en de resultaten daarvan ten goede zullen komen aan de kapitaal vorming der Duinw.-Mij. Voor het bovenstaande M. d. R vraag ik, in het algemeen belang, eenige plaatsruimte en zult b dit om zoo gewichtige redenen wel niet wei geren aan NAUTILUS. Helder, 4 April 1887. Heldersche Moppen. HEB JE ÓÓK HOUT GEKOCHT. Een heer had een papegaai die allerlei gekke dingen zeggen kon en gaarne zich in alles mengde. Eens riep een boer„hout koopen „Jawel," riep de papegaai uit het raam. „Wil ik het maar in den kelder brengen?" „Jawel," herhaalde de papegaai. Zulks geschiedde. De boer snelde nu aan en kwam om zijn geld. Mijnheer echter wist niets van het hout doch weldra vermoedende dat zyn papegaai hem dat weer geleverd had, gaf hij het dier een klap. Lorre vloog verschrikt onder de Eensklaps vliegt ook poes, die gesnoept heeft en de gramschap der keukenmeid on dervinden moet, onder de canapé, om verdere slagen te ontgaan. Trouwhartig komt Lorre nu bij het opge jaagde dier en vraagt deelnemend „Heb je óók hout gekocht?' o In de wetgevende vergadering van Rhode- Island hebben twee heeren zitting, die elkan der zoo volmaakt gelyken, das, als de eene een flesch wijn drinkt de andere daarvan dronken wordt! WEEMOED. De leeuw'rik zingt op schellen toon En galmt weer blij zijn lied De lente fluistert, nog beschroomd Straks voer ik weer gebied. De grasspriet steekt het groene hoofd Vol hope op uit de aard Nieuw leven kiemt in bosch en wei, Op veld, in hof en gaard. Maar och, geen vreugd doortrilt myn borat Geen hope wekt mij meer, Geen vogeltoon, geen jubellied. Bekoort mij als weleer. Toen lente's eerste glimlach blonk, En zij haar tooverstaf Ons toonde, daalde een dierbaar pand Van mij in 't somber graf. Ik heb geklaagd, geschreid, gezucht,, Verplet door zielesmart Maar alles vruchtloos rouw en wee Vervullen nog mijn hart. De vele vrienden om mij heen, Door weemoed overmand, Zij fluisterden zoo teer en trouw, En drukten mij de hand 'k Zag tranen in zoo menig oog, Men sprak mij hart'ijk toe Wees kalm en troost U 'k Wilde 't, mm Ik weende, schreiens moe. Ja, zing maar leeuw'rik, zing maar blij Daar in de hooge lucht; Gij weet niet waarom mijn gemoed Zoo bang en droevig zucht. Maar toch, uw stemme spreekt van hoop Zelfs in het windgesuis Is 't of ik hoorO, wanhoop niet Want God geeft kracht naar kruis. Marine en Leger. Door Z. M. is de heer J. Aaltsz, arts, met ingang van 16 April e.k., benoemd tot offic. Tan gez. 2e kl. bij de zeemacht. De luit. t. z. Ie kl. D. Stolp zal den 17 April per stoomschip Conrad naar O.-I. vertrekken. Roman van Hans Heinrich Schefsky. 10. Bewerkt door AMO. De heer des huizes noodigde zijn gast plaats te nemen en liet zich zijn levensgeschiedenis verhalen. Vollmar verzweeg niets. Hij schil derde getrouw hoe hy geleden, hoe zijn levens geluk vernietigd was. Op den grijsaard maakte dit verhaal blijkbaar een diepen indruk. Toen Vollmar geëindigd had, zag de graaf hem on derzoekend aan en sprak wel een half uur met hem, gedurende welken tijd hij trachtte de bekwaamheden en de levensbeschouwing van Vollmar te doorgronden. Eindelijk scheen hij een besluit genomen te hebben. //Met een som geld zijt ge niet geholpen, mijnheer Vollmar," begon hij op vasten toon. „Wat ge door een onbezonnen daad verloren hebt, wil ik u teruggeven den goeden maatschappelijken kring, waarin ge zijt op gevoed en waarin ge hebt geleefd. Ik bied u de betrekking aan van secretaris, in de onderstelling u daarmee van dienst te zijn. Niettemin blijf ik aan u verplicht en mijne dankbaarheid is daarmede niet ten volle ge kweten. Als ge kunt, kom dan morgen reeds om uwe betrekking te aanvaarden. Neem deze beurshaar inhoud zal u in staat stellen u naar uw stand te kleeden en in te richtenGeen dank, jonge vriendTot we- derziena!" Als in een droom verliet Theodoor het paleis. Zoo was dan opnieuw de ster van zijn geluk opgegaan. Hij had een betrekking, die duizenden hem zouden benijden. En hoe zou deze nieuwe positie hem kunnen helpen in zijn wraakneming op Dora! Nu kon hij zich weer in goede kringen be wegen en de gehate vrouw in den weg tre den. Zonder het eigenlijk te willen kwam hij aan haar villa en sloop er om heen als de wolf om de schaapskooi, die hij wil binnen dringen. V. Den avond van dienzelfden dag was de kleine villa aan de Promenade in alle ver trekken schitterend verlicht. Een vroolijk ge zelschap schaarde zich om de meesteres des huizes, de schoone, geestige, veelbegeerde Dora Burghausen. Een kostbaar salon-costuum van goudgeel zijde fluweel omsloot haar heer lijke gestalte. In het donker haar droeg zij twee natuurlijke zacht-roode rozen, waarin kleine lichtkevertjes fonkelden. Een breede gouden armband met een schit terende brillant er in omsloot haar arm, die slechts half' bedekt was, en om haar hals had zij een snoer van zeldzaam groote, zuivere koralen. Naast haar zien wij een kleinen, mageren, bejaarden heer. Zijn dun bruin haar is onberispelijk gefriseerd. Het gladde gelaat, de grijze oogen, die aanhoudend ach ter een gouden bril loeren, dat spottend lachje om zijn mond, dat alles doet den geslepen man van de wereld kennen. Hij is in het salon geen vreemdehij beweegt zich met een kalmte en zelfvertrouwen, als ware hij de heer des huizes, die zijne gasten welwillend ontvangt. «Mijnheer de handelsraad von Reichenau, een vriend uit de residentie," stelt Dora hem voor aan degenen, die hem nog niet kennen. Maar het meerendeel der gasten kent den jovialen heer reeds. Er verliep im mers nauwelijks een maand zonder dat hij naar B. kwam, waar hij aan de beurs zoo wel als in het salon van Dora een welkome en beminde persoonlijkheid was. Op dit oogen- blik onderhield de handelsraad zich met den jongen graaf von Harden berg, die zooeven door zijn vriend von Felshammer aan Dora voorgesteld en door haar hartelijk welkom gc- heeten was. Het gezelschap was in groepen in twee salons verdeeld. Bedienden boden thee en gebak aan, terwijl Hulda in een elegant toilet een geschenk van haar meesteres aan een buffet stond, dat rijk beladen was met koude spijzen, champagne en andere wijnen. Von Felshammer bad een gesprek met Hulda aangeknoopt en zei haar onophoudelijk de lafste vleierijen, die het meisje meermalen schaamrood deden worden. In' het algemeen behoorden de aanwezigen tot de hoogere krin gen, maar toch heerschte hier niet die fijn beschaafde toon, welke wij daar gewoon zyn. Men was er tamelijk ongedwongen in het spreken en lachte om menig bon motdat minder kiesch mocht heeten. Er waren slechts vier dames aanwezigDora, Hulda, eene oude Poolsche gravin en eene operazangeres, me vrouw Blaekhorst-Winter, wier echtgenoot, ba ron Blackhorst, een verarmd edelman, even eens in het gezelschap was. De handelsraad was de aangenaamste en gezelligste man, die men zich kan voorstellen. Met beleid wist hy op aangename wijze het gesprek op elk ge bied, waarvoor Dora belangstelling kon ge voelen, te brengen. Hij verstond de kunst van boeiend en onderhoudend te vertellen. Daarbij had hij altijd een grappig gezegde gereedzijn scherts scheen onuitputtelijk. In het kort, de handelsraad kon gemakkelijk met elk jong- mensch wedijveren, hoewel hij reeds vijftig jaren telde. Het gesprek werd steeds leven diger, de toon uitgelatener, de snedige en grappige gezegden volgden elkander zonder tusschen poozen op. Langzaam en onbemerkt trok Dora zich terug in haar //boudoir" en eenige minuten later verdween ook von Reichenau uit het salon. Hij scheen den weg te kennen, want hij liep eenige kamers door tot aan Dora's //boudoir", waar hij zacht aanklopte. wik ben het!" riep hij zacht. Dadelijk werd de deur van binnen geopend. //Ben je einde lijk alleen?" sprak hij. //Altijd dat gezelschap om je heen. Als ik aanleg had om jaloersch te worden, zou ik hier niet lang bedaard kunnen blijven!" z/Over zulke dwaasheden zijn wij heen!" antwoordde zij schouderophalend. «Vertel my liever hoe het in de residentie gaat. Hoe be vindt zich de genadige?" Met deze //ge nadige" bedoelde zij de echtgenoote van den bankier. wZij wordt dagelijks achterdochtiger en mis moediger", antwoordde de handelsraad. //Waar achtig, ik moet veel geduld gebruiken om haar luimen te verdragen". «Maak je toch van haar af en een einde aan die comedie", zei Dora langzaam en met nadruk. De bankier zweeg. «Daartoe ont breekt je den moed", ging zij spottend voort, «ik weet het, dat is het oude liedje sedert zes jaren. Ik heb je mijn jeugd geofferd, mijn trots en eigenliefde heb ik het zwijgen opge legd, ik behoorde je alleen -toe. En waar blijven nu je schoone beloften De «genadige", die reeds tien jaar sukkelt, ruimt mij toch niet vrijwillig haar plaats in. Je bent te zwak om de ketenen te verbreken, die je in een on waardige gevangenschap houden. Breek met die oude verbintenis, laat je scheiden van je vrouw en geef mij de rechten, die ik na zooveel opofferingen mag eïschen." Met vlammende oogen en zwoegenden boe zem stond zy voor hemde schoone vrouw was in haar opgewondenheid dubbel schoon. Ook von Reichenau kon zich niet aan de be- toovering ontrukken. «Alles, alles wil ik doen, maar wacht, wacht toch, het rechte oogen- blik is daarvoor nog niet gekomen!" «Wachten? Spreek dat hatelyke woord niet weer uit! Hoe lang wacht ik reeds? Ben ik daardoor niet oud geworden en verwelkt?" Zij wierp een blik in den spiegel. «O, je bent schooner dan ooit!" riep von Reichenau uit. «Kom, zet je naast mij en denk eens bedaard over de zaak na!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1887 | | pagina 1